Na lang wachten is KartRider: Drift eindelijk gearriveerd op mobiel (en pc, als je van dat soort dingen houdt). Het treedt in de voetsporen van de vorige inzendingen in de serie, dat wil zeggen dat het Mario Kart zo agressief mogelijk probeert na te bootsen. Gezien het feit dat 's werelds beroemdste racegame voor loodgieters een topklasse is in de kartscene, is dat geen slecht doel, maar hoe succesvol het de serie weet te vertalen, staat ter discussie.

Over het algemeen zijn er dingen die KartRider: Drift heel goed doet – mogelijk zelfs beter – en veel dingen die fout gaan.

De Good Stuff

Misschien is dit oneerlijk tegenover Mario Kart, wiens laatste (juiste) inzending op dit moment bijna tien jaar oud is, maar KartRider: Drift is gemakkelijk de mooiste van de twee. Het is niet met een grote marge, let wel, wat nogal gênant is gezien de jarenlange vooruitgang die visuals sinds 2014 hebben geboekt.

Maar het ziet er goed uit, met zijn schattige cartoonbeelden die echt op een fatsoenlijk telefoonscherm verschijnen.

De items zijn ook een enorm positief punt. We zouden niet zo ver willen gaan om te zeggen dat ze beter zijn dan Mario Kart, maar er lijkt veel meer vaardigheid te zijn om ze te gebruiken. De magneet is bijvoorbeeld geweldig bij gebruik tegen een verre vijand, omdat hij hem tegelijkertijd vertraagt ​​en jou versnelt.

Gebruik het echter tegen een naaste tegenstander, en je haalt ze alleen in voor de magneet om ze vervolgens weer naar voren te trekken. Er zijn ook veel van dit soort items, waaronder muren die zowel je doorgang als je tegenstanders kunnen blokkeren, en een waterballon waar je over kunt struikelen als je niet oppast.

Je moet de meeste items ook handmatig richten, wat in schril contrast staat met de wilde aanpak van Mario Kart. Natuurlijk, er zit absoluut een enorm element van vaardigheid in Mario Kart, maar het lijkt bijna optioneel in vergelijking met KartRider, waardoor je met de meeste items moet mikken en nadenken.

Ten slotte wordt er ook een grotere verscheidenheid aan modi aangeboden. Je hebt een item, dat klassieke MK is, naast snelheid, die items verwijdert, licentie, die in feite gerangschikt is, en time attack, die doet wat er op het blik staat.

Dan is er een aangepaste race, waarmee je een van de modi en kaarten kunt kiezen, en waarmee je vrienden kunt uitnodigen of kunt vullen met AI als je gewoon wilt oefenen.

We moeten ook een speciale vermelding geven aan het scala aan kart- en karakteropties. Hoewel Mario Kart ook een groot aantal personages en karts heeft om te ontgrendelen, heeft elk van hen een reeks statistieken die de manier waarop je speelt, verandert. KartRider: Drift maakt daar een einde aan ten gunste van vlakke statistieken voor alle personages en karts.

Of dat een goede zaak is, is subjectief.

De minder grote

Dus een paar positieve punten, maar uiteindelijk is Mario Kart dit niet. Het slechtste kenmerk van de game is verreweg het ontwerp van de kaart, dat absoluut ver verwijderd is van het beste van Nintendo. Het is zelfs erger dan het aanbod van Mario Kart Tour, hoewel het aan soortgelijke valkuilen lijdt.

De tracks zijn gewoon veel te simplistisch en kort - zo erg zelfs dat er meestal maar één enkele bocht per track is die eigenlijk de titulaire driftfunctie vereist.

Daarover gesproken, het voelt nooit helemaal goed. Het is veel te gemakkelijk om te veel te driften, en je hoeft nooit echt lang genoeg te driften om de boost te verdienen - wat trouwens zo zielig is dat het het nooit waard is.

In Mario Kart helpt driften je niet alleen om krappe bochten te komen, maar is het ook een essentieel mechanisme om snelheid te winnen. Hier kan het je helpen om met gemak door bochten te komen, maar de snelheidswinst door driften is zo minimaal dat het de moeite waard is om het snelheidsverlies door driften in de eerste plaats te vermijden.

Je zou het bovenstaande kunnen vergeven als KartRider: Drift alleen mobiel was, aangezien aanraakbedieningen moeilijke manoeuvres uitdagend maken, maar het is ook beschikbaar op pc en binnenkort ook op PlayStation en Xbox. Er is hier simpelweg niet genoeg diepte om een ​​consolepubliek tevreden te houden.

Dan is er het gratis te spelen aspect. Nu is er geen pay-to-win, omdat personages en karts alleen cosmetisch zijn, maar je moet nog steeds echt geld uitgeven om bepaalde cosmetica te ontgrendelen. Dat staat in schril contrast met Mario Kart 8, waarin je alles krijgt door simpelweg te spelen.

Geen winnaar dan?

Zoals we eerder al zeiden, is dit geen Mario Kart-moordenaar. Begrijp ons niet verkeerd, KartRider: Drift doet veel goed – het ziet er geweldig uit, heeft een werkelijk briljant itemontwerp en heeft een breed scala aan spelmodi.

Maar waar het telt, schiet het ver tekort bij zijn inspiratie. Het ontwerp van de kaart is veel te simplistisch om kartraceveteranen tevreden te stellen – of zelfs kinderen die er nog nooit een hebben gespeeld.

De titulaire driftfunctie verbleekt ook in vergelijking met die van Mario Kart. Zozeer zelfs dat het eigenlijk de moeite waard is om het actief zoveel mogelijk te vermijden, omdat de snelheidsboost die je hierdoor krijgt, het snelheidsverlies door driften in de eerste plaats niet vermindert. Het is verbijsterend.

Als je geen Switch bezit, of een ander apparaat dat een echte Mario Kart kan spelen, dan moet je waarschijnlijk Mario Kart Tour spelen.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.droidgamers.com/reviews/kartrider-drift-review/