Eind februari 2024 kwam de Indiase marine gehost MILAAN 2024, waaraan meer dan 50 landen deelnemen. Deze mega-gebeurtenis was getuige van grote troepenmanoeuvres, geavanceerde luchtverdedigingsoperaties en oefeningen ter bestrijding van onderzeeëroorlogvoering. 

MILAAN 2024 kwam dicht op de hielen van de Indiase marine die haar inzet grootste vloot ooit in het leiden van antipiraterijoperaties in de Golf van Aden en de West-Arabische Zee. India onderneemt assertieve acties in de regio, aangezien de Indiase marine een robuuste rol speelt in het tegengaan van aanvallen op de scheepvaart door Houthi-rebellen in West-Azië. Bij één incident reageerde de Indiase marine op de kaping van een Sri Lankaans vissersvaartuig in samenwerking met de strijdkrachten van de Seychellen en de Sri Lankaanse marine. 

Alles bij elkaar schetsen deze afzonderlijke voorbeelden een duidelijk beeld: niet alleen heeft de Indiase marine haar positie als geprefereerde veiligheidspartner van regionale marines in de Indische Oceaan (IOR) en als ‘eerstehulpverlener’ tijdens een crisis versterkt, maar ze heeft ook ontpopte zich als een sterke speler op het gebied van de maritieme diplomatie. 

Interessant genoeg houden deze engagementen van de kant van de Indiase marine rechtstreeks verband met het idee van ‘op missies gebaseerde inzet’ – een concept dat Indiase marineschepen heeft gezien gestationeerd zijn op plaatsen waar ‘actie plaatsvindt’, of het nu de Straat van Hormuz, de Rode Zee of de Straat van Malakka is, in plaats van in havens te blijven. Dit concept heeft ingeschakeld de Indiase marine om haar doel van “grotere aanwezigheid en zichtbaarheid in de IOR” te bereiken, onder meer door samen te werken met andere regionale marines buiten de directe omgeving van India voor duurzame aanwezigheid in de IOR. Op missies gebaseerde inzet heeft ook de regionale interoperabiliteit vergroot, aangezien de Indiase marine met andere marines heeft samengewerkt om de maritieme veiligheid te verbeteren. 

In feite heeft het opmerkelijke succes van de missiegebaseerde inzet van de Indiase marine geleid tot een grotere vertrouwensopbouw tussen Indiase en andere regionale marines – waardoor een coöperatieve omgeving kon worden gecreëerd waarin ‘interoperabiliteit’ niet alleen een onderdeel is van het diplomatieke lexicon, maar ook een belangrijke plaats krijgt in het bruikbare vorm. Hoewel India op dit front zeker vooruitgang heeft geboekt, kan echte interoperabiliteit alleen plaatsvinden als India zijn afhankelijkheid van Russische wapensystemen vermindert en met zijn eigen definitie van interoperabiliteit komt. 

Op missie gebaseerde implementaties en interoperabiliteit

Interoperabiliteit wel gedefinieerd door de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) als het vermogen van verschillende (militaire) formaties om ‘effectief samen te communiceren, te trainen en te opereren’. Bovendien wordt het ook gedefinieerd “als het vermogen om in synergie te opereren bij de uitvoering van toegewezen taken.”

Omdat India ‘maritiem bewust’ is en een ‘vrije, open en veerkrachtige Indo-Pacific’ voor ogen heeft, is dat al het geval uitvoeren 17 multilaterale en 20 bilaterale oefeningen om de interoperabiliteit te verbeteren. India geeft ook een directe impuls aan de interoperabiliteit via zijn overzeese missies. Deze inzet verzekert de operationele paraatheid van de Indiase marinemiddelen, waarbij “Indiase schepen en onderzeeërs het afgelopen jaar 9,400 scheepsdagen, bijna 1,150 onderzeebootdagen en bijna 15,000 vlieguren hebben besteed.” volgens één rapport.  Deze inzet speelt een sleutelrol bij zowel oorlogs- als vredestijdoperaties.

De grootste impuls in de richting van interoperabiliteit op zee is zichtbaar geweest tijdens de aanhoudende crisis in de Rode Zee, waarbij de Indiase marine-activa in het gedrang kwamen hebben verloofd in het ‘klassieke politiewerk’ in de strijd tegen piraterij en de Houthi-rebellen tegelijk. De Indiase marine heeft plichtsgetrouw ingegrepen en anti-piraterijoperaties uitgevoerd voor de kust van Somalië, wat de kracht van de marine aantoont in een tijd waarin andere regionale marines druk bezig zijn de Houthi's tegen te gaan. 

Bovendien heeft de Indiase marine, ondanks dat ze zich niet rechtstreeks heeft aangesloten bij de door de VS geleide ‘Operatie Prosperity Guardian’ om de Houthi’s te bestrijden, gedemonstreerd uitstekend situationeel bewustzijn en bestreden drone-aanvallen op commerciële schepen in de Rode Zee. Dit werd mogelijk gemaakt door het efficiënte gebruik van het Information Fusion Center in the Indian Ocean Region (IFC-IOR), een regionaal maritiem agentschap dat wordt gehost door de Indiase marine in New Delhi. De IFC-IOR speelde een sleutelrol bij het doorgeven van informatie aan de Indiase marine en kustwacht tijdens de oorlog redden van gewonde bemanningsleden van de MV Ruen, die in het midden van de Arabische Zee was gekaapt, “ondanks dat er op de plaats van het incident slechts een beperkte aanwezigheid van oorlogsschepen in de buurt was.” Door dergelijke initiatieven heeft India aangetoond dat interoperabiliteit op meerdere niveaus functioneert – niet alleen op het toneel, maar ook achter de schermen. 

Op dezelfde manier heeft INS Sumedha, een Indiaas marineschip onder auspiciën van het Eastern Naval Command (ENC) van de Indiase marine, als onderdeel van zijn inzet uitgebreid interoperabiliteit tussen de Indiase en Mozambikaanse marine door middel van professionele interacties, bezoeken over dek, gezamenlijke patrouilles in de Exclusieve Economische Zone (EEZ) en havenaanlopen. 

Tegelijkertijd hebben deze inzet ervoor gezorgd dat India zich heeft ontpopt als een belangrijke speler op het gebied van maritiem domeinbewustzijn (MDA) en humanitaire hulp en rampenbestrijding (HADR), aangezien India zich bezighoudt met rampenrisicovermindering en crisisbeheersing. 

De weg voorwaarts 

Hoewel bestaande missiegebaseerde inzet de interoperabiliteit een duidelijke impuls heeft gegeven, blijft India nog steeds ambivalent over de aard van de maritieme relatie die het wenst met buitenlandse marines en het niveau van interoperabiliteit dat het wenst. Dit geeft aanleiding voor een blijvend ‘Goudlokje-dilemma’ voor India, terwijl het land probeert zijn belangen veilig te stellen en tegelijkertijd beknelling te vermijden. 

Dit blijkt bijvoorbeeld uit India's betrokkenheid bij de Rode Zee. Ondanks zijn robuuste aanwezigheid blijft India op zijn hoede om deel te nemen aan Operatie Prosperity Guardian, ondanks dat het lid is van de Combined Maritime Force. Op dezelfde manier aarzelt India om directe en zichtbare steun te krijgen op het gebied van beoordelingen, inlichtingen en gezamenlijke training op het gebied van onderzeebootbestrijding (ASW). 

Terwijl de heersende politieke dispensatie deze inzet een impuls geeft, is het mogelijk dat toekomstige regeringen geen belang hechten aan dergelijke inzet. Bovendien zal India zijn bandbreedte moeten vergroten om dergelijke inzet gedurende lange tijd in daadwerkelijke oorlogsachtige situaties te kunnen volhouden. Hoewel de Indiase marine heeft uitgeblonken in het versterken van haar positie als geprefereerde veiligheidspartner in de Indische Oceaan, zal zij zich moeten bezighouden met langetermijninzet met realtime operaties om een ​​duurzame en robuuste Indiase aanwezigheid op zee te garanderen. Bovendien kunnen Indiase gevechten op zee India op een escalatieladder brengen die uiteindelijk op de middellange tot lange termijn tot grootschalige conflicten kan leiden. 

Terwijl India in de toekomst aandringt op operationele interoperabiliteit en integratie, zal het zijn platforms moeten afstemmen op die van zijn partners. Dit zal een vermindering van de afhankelijkheid van Russische wapensystemen en -platforms met zich meebrengen, ondanks de aanzienlijke Indiase afhankelijkheid daarvan. Naarmate de oorlog in Oekraïne voortduurt en de retoriek tegen de Indiase neutraliteit toeneemt, zal India sneller alternatieve bronnen voor defensieaanbestedingen moeten afwerken. Hoewel de Fransen en de Duitsers mogelijk onderzeeërs kunnen leveren, en de Verenigde Staten een natuurlijke verbetering van de Indiase inlichtingen-, surveillance- en verkenningscapaciteiten (ISR) mogelijk kunnen maken door de beschikbaarheid van onder meer MQ-9B-drones, zal India om zich los te maken van Russische systemen om daadwerkelijke interoperabiliteit te bewerkstelligen – niet alleen met de Verenigde Staten maar ook met andere westerse marines.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://thediplomat.com/2024/03/can-the-indian-navy-achieve-true-interoperability/