Zephyrnet-logo

Ikkarus en de Prins van Zonde Recensie | DeXboxHub

Datum:

Ik hou van een mash-up in mijn games. tenminste zo nu en dan. Ik vind het leuk als twee genres zich vermengen, vooral als ze fascinerende resultaten opleveren. Of dat nu in de vorm is van leuke kleine minigames in een grote RPG, zoals de enorme hoeveelheid bargames die je hebt in de Yakuza-serie en GTA-franchises, of hoe in The Witcher 3: Wilde Jacht je kunt Gwent urenlang spelen. 

Het is een beetje vergelijkbaar in Ikkarus en de Prince of Sin. Kijk, dit is een spel dat drie elementen bevat en ze allemaal samenvoegt: een visuele roman, een heel licht simspelmechanisme en een turn-based gevechtsontwerp. Maar werkt het allemaal?

ikkarus en de prins van de zonde recensie 1ikkarus en de prins van de zonde recensie 1
Niet alleen een visuele roman

Laten we eerst eens kijken naar het verhaal van Ikkarus en de Prins der Zonde, omdat het uitgangspunt dat het een visuele roman is erg sterk is. Je zult veel tekst lezen, een paar kleine beslissingen nemen en verschillende eindes ontgrendelen, afhankelijk van je keuzes. 

In een fantasiewereld speel je de rol van Ikkarus, een krijger en held die net op een zoektocht is geweest om een ​​draak te verslaan. Hij komt terug naar zijn dorp en krijgt als beloning voor zijn diensten een herberg; wat een prijs. De herberg is echter een puinhoop en heeft ook een schuld van zo'n 50,000 goud. Die arme Ikkarus moet dat binnen een maand terugbetalen. Dat betekent dat hij erop uit moet gaan en een paar monsters moet doden, wat ingrediënten moet halen om bier te maken en het moet verkopen om wat geld te verdienen. Ondertussen heeft hij een partner nodig die hem helpt. In Ikkarus en de Prins der Zonde er zijn drie mogelijke avonturiers waar je – misschien – verliefd op kunt worden.

Het schrijven en de karakters zijn erg leuk, het verhaal is anders en vermakelijk genoeg om ervoor te zorgen dat het – soms – aanvoelt als een fatsoenlijke romantische avonturenroman. Er valt echter veel te lezen, dus daar moet je je van bewust zijn. Aan de andere kant is er ook veel gameplay om van te genieten. 

ikkarus en de prins van de zonde recensie 2ikkarus en de prins van de zonde recensie 2
Er is wat strijd

Laten we het over de strijd hebben. Dit is waardoor je het opneemt tegen slijmmonsters, goblins, orcs en demonen. Als je speelt in een turn-based gevechtsarena, heb je drie opties: aanval, magie en verdediging. Het werkt via het oude steen-papier-schaar-systeem, waarbij de aanval de magie verslaat, de magie de verdediging verslaat en de verdediging de aanval verslaat. Elke vijand heeft een gebruikspercentage dat in de buurt van deze opties ligt, dus het is aan jou om te beslissen wat je gaat doen. Er zijn gezondheidsbalken om in de gaten te houden, en ook een speciale aanval die je af en toe kunt gebruiken, die al het andere overtroeft. 

Met de materialen die je uit die gevechten krijgt, kun je teruggaan naar de taverne en wat bier maken, en dit verkopen voor wat geld. Van daaruit komen mogelijkheden om je schild te upgraden en te smeden, maar dat kost uiteraard geld. En je hebt een schuld die je moet afbetalen, onthoud dat!

Ikkarus en de Prince of Sun voelen in het begin allemaal een beetje ingewikkeld aan, maar het is eigenlijk vrij eenvoudig om door te spelen, waarbij speelstijlen en gameplay-mechanismen worden gecombineerd. Misschien is het misschien een beetje te simpel, maar het lijdt geen twijfel dat het hart op de juiste plaats zit. 

Visueel wordt Ikkarus and the Prince of Sin geleverd met een grafische, visuele nieuwe toon, vol kleur en netjes getekende lijnen. De locaties zijn prima en de avonturiers zijn creatief en indrukwekkend. Bovendien zijn de menu's schoon en wordt duidelijk wat het probeert te bereiken. Ik heb echter het gevoel dat er een soort stemwerk had kunnen worden toegevoegd om een ​​andere dimensie te creëren.

ikkarus en de prins van de zonde recensie 3ikkarus en de prins van de zonde recensie 3
Geld goed besteed?

Ikkarus en de Prins der Zonde zullen je misschien wel verrassen, vooral als je ernaar toe komt en veel leesplezier verwacht en niets anders. Het verhaal is charmant, leuk en origineel, waarbij de wortels van Dungeons and Dragons worden geëerd, terwijl je niet bang bent om speels met het format om te gaan. Het wordt geholpen door de turn-based gevechtssecties, omdat deze de game een beetje extra boost en plezier geven. Het zal je echter niet verbazen, en de sim-elementen zijn waarschijnlijk de zwakste van allemaal, maar het is nog steeds in staat een leuke verslaving op te leveren. 

Als je op zoek bent naar een nieuwe toevoeging aan je bibliotheek met visuele romans, dan moeten Ikkarus en de Prince of Sin onmiddellijk worden toegevoegd. 

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img