Een paar jaar geleden voorspelde iedereen het einde van de consumptie-economie en de opkomst van de deel- (en in het verlengde daarvan huur) economie. Tegenwoordig zien we zeker een toename in het delen en huren van platforms en producten als een service, maar niet in die mate dat het de reguliere economie significant heeft veranderd.
Als je naar de deel- en huureconomie kijkt, kun je een aantal elementen identificeren die mensen psychologisch nog steeds dwingen om hun eigen goederen te bezitten, dwz

• Gemak: wanneer u een item deelt (of huurt), moet u het reserveren en is er geen garantie dat het beschikbaar zal zijn. Tegelijkertijd moet je het product gaan halen (of laten bezorgen) en hoogstwaarschijnlijk kan je het niet 24/7 halen, maar alleen tijdens kantooruren.

• Hygiëne: met de Covid-19-crisis nog vers in het geheugen, heeft het delen van producten een hygiënisch risico. Maar afgezien van het risico op ziektes, is er ook het gevoel dat je geen idee hebt wie het eerder heeft gebruikt.

• Angst voor schade: mensen zijn bang dat als ze iets huren, ze het kapot zullen maken. Uiteraard zijn hier verzekeringen voor, maar ook dan is het een hoop administratieve rompslomp en een hoop extra kosten. Bovendien moet u erop kunnen vertrouwen dat het product goed is onderzocht toen het door de vorige gebruiker werd geretourneerd, anders riskeert u te betalen voor schade die u niet zelf hebt veroorzaakt. Ten slotte is er vaak ook een borg vereist om ervoor te zorgen dat het goed correct wordt geretourneerd, wat bij de meeste toepassingen een extra hindernis is (zowel financieel als operationeel).

• Prijs: het huren/delen van een product is niet altijd goedkoper, dus er moet een zorgvuldige financiële berekening worden gemaakt. Als u iets meer dan X keer moet huren, is het vaak goedkoper om het te kopen dan om het te blijven huren. Bv. elektrische trappen huren (vb. via Bird, Bolt, Dott, Lime…​) kan ideaal zijn als je een occasionele gebruiker bent, maar als je er dagelijks gebruik van maakt om naar je werk te gaan, kan je de investering van het kopen van je eigen elektrische step snel terugverdienen stap. Bv. een Bird step kost 1€ + 0,20€ / minuut. Laten we zeggen dat je een rit van 15 minuten hebt op weg naar je werk, dit betekent dat je € 4 per rit betaalt, wat neerkomt op € 8 per dag. Bij 220 werkdagen komt dit neer op 1760€/jaar. Aangezien u al een zeer goede e-step kunt kopen voor ongeveer 800 EUR, verdient u uw investering in minder dan een half jaar terug.

Maar natuurlijk zijn er ook belangrijke voordelen aan delen/huren, zoals toenemende efficiëntie (beter gebruik maken van wat we al hebben), vermijd investeringen in onderbenutte activa (waardoor dit geld aan andere dingen kan worden uitgegeven), voorkomen dat u tijd kwijt bent aan aanschaf en onderhoud van het product en natuurlijk ook voordelen voor het milieu(de behoefte aan nieuwe productie verminderen en de milieu-impact van onze consumptie verminderen). Het blijft dus een afweging en we kunnen verwachten dat de zorgen over huren/delen ook meer en meer zullen worden aangepakt wanneer deze ruimte volwassener wordt.

Maar voordat we verder in de details duiken, moeten we eerst definiëren wat we in deze blog bedoelen met de deel- en huureconomie, aangezien er veel definities op internet circuleren.

• Het is duidelijk dat de focus in deze blog ligt op het delen of huren van goederen en diensten en dit in tegenstelling tot traditionele eigendom of aankoop.

• Het verschil tussen de deel- en huureconomie is waar de deeleconomie naar verwijst peer-to-peer transacties tussen individuen meestal gefaciliteerd door een centraal technologisch platform, terwijl de huureconomie daarop is gebaseerd bedrijven (bedrijven) die verhuren hun activa of diensten met winstoogmerk.

Als je bijvoorbeeld naar auto's kijkt, zou je kunnen zeggen dat Poppy, GreenMobility en Cambio eigenlijk verhuurbedrijven zijn (hoewel meer gedecentraliseerd dan traditionele spelers als Sixt, Avis of Hertz), terwijl bedrijven als BlaBlaCar, UberPool, CarAmigo, Drivy, Turo, Zipcar …​ zijn meer gepositioneerd in de deeleconomie.

Dit betekent dat we een hele schaal van huren en delen voor een auto kunnen identificeren:

• Peer-to-peer versus centraal, oftewel delen versus huren

• Duur: betalen per rit (vb. Cambio of Poppy), huur voor enkele dagen of weken (vb. Hertz) of langetermijnverhuur (vaak in de vorm van autoleasing)

• Service Level: huur/deel alleen de auto (bijv. CarAmigo), huur een auto met chauffeur naar een vooraf bepaalde locatie (bijv. BlaBlaCar) of huur een auto met chauffeur naar uw locatie naar keuze (bijv. Uber)

Dit soort onderscheid kan worden gegeneraliseerd in:

• Centraal versus decentraal delen/huren. We kunnen weer een hele schaal in dit kenmerk herkennen, bv

  • In het DeFi-model (gebaseerd op blockchain) wordt de centrale partij volledig geëlimineerd (bijv. Darenta of Cryptober)

  • Op P2P-platforms heb je meestal een sterke centrale speler die als marktplaats fungeert en leveranciers (eigenaar) en consumenten (zoeker) samenbrengt (bijv. Turo)

  • Bedrijven die hun eigen activa huren kunnen opgesplitst worden tussen bedrijven die hun producten aanbieden vanaf vaste locaties (vb. Hertz), spelers die via online levering aanbieden of spelers die hun activa op openbare locaties verhuren (vb. Cambio, Poppy, GetAround…​)

• Duur van het delen/huren

• Huren/delen alleen de troef of het leveren van ook diensten met toegevoegde waarde (in het bovenstaande voorbeeld van de auto zou dit de bestuurder zijn, maar het kan ook advies zijn, een installatieservice, korting op aangrenzende producten/diensten, een schoonmaakservice…​)

Je zou dit als volgt kunnen generaliseren:

• Centralisatie leidt meestal tot minder flexibiliteit, hogere prijzen en een minder dynamische markt (dwz langzamere aanpassing in de vraag-aanbodcurve), maar het geeft ook veel voordelen, zoals meer wet- en regelgeving en consumentenbescherming (bijv. de eigenaren van Airbnb-accommodaties zijn niet onderworpen aan dezelfde regels en belastingen als traditionele hotels), meer vertrouwen en veiligheid (minder risico op fraude en oplichting aangezien u gewoonlijk te maken heeft met een bekend en betrouwbaar bedrijf, in plaats van personen die gewoonlijk vreemden zijn) en een centrale klantenservice.

• De hoe langer de gebruiksduur, hoe interessanter eigendom wordt, hoewel er in bepaalde gevallen fiscale of kapitaalredenen kunnen zijn om OpEx (huren/delen) te verkiezen boven CapEx (bezit), vooral wanneer de kapitaalkosten hoog zijn.

• De diensten met toegevoegde waarde die er bovenop worden aangeboden kan heel divers zijn en kan het voor beide partijen erg interessant maken. In de software-industrie kocht u bijvoorbeeld in eerste instantie software en betaalde u een eenmalige licentie. Daarna begonnen softwarebedrijven ondersteuning en regelmatige upgrades te bieden, wat resulteerde in een jaarlijks licentiemodel. Vandaag nemen diezelfde softwarebedrijven ook de hosting en het onderhoud van de software voor hun rekening, wat resulteert in een SaaS-aanbod. Hierdoor is het vergoedingsmodel meer overgeschakeld naar een op gebruik gebaseerd model (bijvoorbeeld prijs per gebruiker of prijs per transactie).

Hoewel er veel succesvolle platforms voor delen/huren zijn auto's (of meer in het algemeen voor mobiliteit, maar ook fietsen, steps, scooters…​) en behuizing(of meer algemene ruimtes voor plaatsen, maar ook vakantieplekken, kantoorruimtes, parkeerplaatsen…​) zowel in de B2B- als de B2C-ruimte, in andere domeinen blijft de deel-/huureconomie moeilijk.
Waarom is dit? Waarom zijn bepaalde producten succesvoller in de deel-/huureconomie dan andere?

Eerst konden we tekenen een kwadrant met 2 assen, dwz op 1 as de inverse van “Frequentie van gebruik” van het product en op de andere as de “Prijs van het product”. Het is duidelijk dat de goede plek voor huren/delen zich in het kwadrant rechtsboven bevindt, dat wil zeggen de dure producten, die u zelden gebruikt. Een typisch voorbeeld is uw auto, die gemiddeld 23 uur per dag stilstaat.
Maar we zouden ook kunnen werken met bepaalde drempels vanaf waar verhuur/delen de betere optie wordt, vb. producten tot 500 EUR, moet je minstens één keer per maand gebruiken om eigendom te rechtvaardigen, producten tussen 500 en 2000 EUR, moet je minstens elke week producten tussen de 2000 en 5000 EUR minimaal dagelijks en producten boven de 10.000 dient u meerdere keren per dag te gebruiken. Die cijfers zijn natuurlijk subjectief en moeten per land en per klantsegment aangepast worden.

Maar het is duidelijk dat het niet zo gemakkelijk is. Naast die 2 primaire factoren moeten we ook rekening houden met 2 andere factoren, namelijk

• De urgentie/kritiek van het product, dwz wanneer u het product nodig heeft, hoe dringend heeft u het nodig. Voor een auto kan deze urgentie bijvoorbeeld hoog zijn, aangezien niemand graag 2 uur in de kou wacht tot er een auto langskomt of als je 's morgens naar je werk moet, kan je niet zeggen dat het niet mogelijk was, omdat er geen auto beschikbaar was op het huur/deelplatform. Maar deze urgentie/kritiek kan ook in het voordeel van delen/huren werken. Bv. diensten voor het delen van fietsen en steps met fietsen/steps die op openbare plaatsen beschikbaar zijn, profiteren van veel klanten die dringend een transportmiddel nodig hebben dat dicht bij hen in de buurt is (vaak zal de deelfiets/step dichter bij hen staan ​​dan de fiets/step die ze eigen).

• De persoonlijke binding en sentiment gekoppeld aan een product. Hoe groter de persoonlijke band met het product, hoe kleiner de kans dat u er een huur/deelservice voor wilt gebruiken. Als je alleen woont, fulltime op kantoor werkt en een druk sociaal leven hebt, zou je kunnen zeggen dat je huis onderbenut is, aangezien je het waarschijnlijk meer dan 60% van de tijd niet gebruikt. Verder is dit een erg duur product (hoogstwaarschijnlijk je duurste product). Maar delen (behalve misschien af ​​en toe op AirBNB, als je zelf voor langere tijd op vakantie bent), is niet echt een optie. Een huis is natuurlijk iets heel persoonlijks en daarnaast bevat het veel van je eigen persoonlijke spullen (zoals bijvoorbeeld je kleding), die je niet continu wilt verplaatsen.

Deze persoonlijke band is iets heel cultureels, die voor veel producten in de loop van de tijd waarschijnlijk zal afnemen, naarmate mensen meer gewend raken aan het huren/delen van producten. Mensen die een positieve ervaring hebben met het huren/delen van 1 product zullen meer geneigd zijn om een ​​ander product te huren/delen.
De factor “urgentie” zou opgelost moeten worden door snellere en 24/7 leveringsmogelijkheden op het gehuurde/gedeelde object. Het is duidelijk dat dit vandaag de dag economisch gezien erg moeilijk te realiseren is, maar met toenemende volumes en het potentieel van autonome voertuigen kan dit mogelijk worden.

Tot nu toe hadden we het vooral over fysieke goederen, maar alle bovenstaande principes kunnen ook worden toegepast op de financiële dienstverlening, aangezien banken en verzekeraars ook spelers (platforms) zijn die bemiddelen tussen respectievelijk partijen met geldoverschotten en partijen die geld nodig hebben en tussen partijen die zich willen indekken tegen een toekomstig risico en partijen die het risico hebben ervaren en een schadevergoeding eisen.

Als zodanig zie je vergelijkbaar evoluties in de financiële sector:

• Decentralisatie versus centralisatie

  • Volledige decentralisatie via DeFi-diensten voor verzekeren (bijv. Union, InsurAce, Solace…​) en bankieren (bijv. Compound, Aave, YouHodler, Uniswap…​)

  • P2P- en crowdfundingplatforms voor investeren en lenen, bijv. Upstart, Prosper, Lending Club, Funding Circle, Kickstarter, Indiegogo, Patreon…​

  • De meer traditionele spelers, waar we natuurlijk ook een verschil zien in centralisatie, bv. online banken die 24/7 diensten aanbieden en geen notie hebben van centrale vestigingen, vergeleken met zittende banken met vestigingen, waarvoor je vaak alleen in je eigen specifieke vestiging terecht kunt en niet een filiaal van de bank.

• Duur: dit is vrij duidelijk, aangezien bankdiensten onder alle mogelijke voorwaarden bestaan, dwz van kortlopende rekening-courantkredieten en spaarrekeningen, via leningen op afbetaling en kortlopende obligaties tot langlopende hypothecaire leningen en langetermijninvesteringen zoals langlopende termijn obligaties en effecten.

• Waarde toevoegende diensten: steeds meer financiële spelers bieden allerlei diensten aan bovenop hun financiële producten. Dit kan gaan van kortingen (bijv. cashbacks) en loyaliteitsprogramma's, tot PFM en andere adviesdiensten, tot de integratie van hun financiële producten in complexe ecosystemen, waarbij het financiële product volledig is ingebed in de reis van de klant (bijv. BNPL of SNBL).

De belangrijkste vraag in dit verhaal blijft echter wanneer de deel-/huureconomie volledig mainstream wordt en zich ook uitbreidt naar andere producten dan mobiliteit en ruimtes.
Naast de hierboven vermelde culturele verschuiving, zijn volgens mij ook volgende evoluties vereist:

• De platformen voor delen/huren moet nog gebruiksvriendelijker worden om u bij elke stap van de reis te begeleiden en ervoor te zorgen dat u bij elke stap vertrouwen kunt hebben. Vooral voor nieuwe gebruikers is deze begeleiding cruciaal, aangezien dit soort diensten bij het eerste gebruik veel angst en vragen met zich mee kan brengen. Dit betekent dat de volgende elementen aan bod moeten komen:

  • Zorgvuldige en gebruiksvriendelijke screening (due diligence) van alle bij de dienstverlening betrokken partijen, dwz voor verhuurbedrijven is dit alleen een screening van de klant, terwijl voor een deelplatform zowel de aanbieders (eigenaar) als de consumenten (zoeker) dienen te worden gescreend .

  • Identificeren/adviseren welk product u wilt huren/delen

  • Visualisatie van peer reviews en beoordelingen op zowel het product als de leverancier

  • Duidelijke indicatie geven van beschikbaarheid (en tijd tot levering) en prijsstelling

  • Duidelijke begeleiding en uitleg van on-top services, zoals aanvullende verzekeringen

  • Zeer intuïtieve tutorials/video's over het gebruik van het product

  • Gemakkelijke betalingsmogelijkheden

  • Mogelijkheid om klachten/claims in te voeren, bijv. geleverd object is niet schoon of werkt niet of u heeft het object kapot gemaakt en een goede opvolging hiervan.

• Overwinnen allerlei juridische en risicokwesties, zonder al te veel invloed op de bruikbaarheid. Als u bijvoorbeeld kijkt naar gedeelde stappen van bedrijven als Bird, ziet u voortdurend nieuwe risico's en juridische problemen opduiken die telkens moeten worden aangepakt door middel van aanvullende technische controles. Die controles helpen zeker, maar hebben ook een negatieve invloed op bruikbaarheid en privacy. Bijv

  • Mensen die slecht geparkeerde trappen verlaten: aangesproken door u te vragen een foto te maken wanneer u de trap verlaat

  • Klanten die de step dronken gebruiken: worden aangesproken door bepaalde reactietests (game) te spelen voordat je de step kunt gebruiken

  • Minderjarigen die de trappen gebruiken: aangesproken door ID-controles en gezichtsherkenning

  • Vandalisme tegen de trap: vermeden via camera's, bewaking, stalling van trappen gedurende de nacht en ook gebruikers die foto's moeten maken voor en na een ritje op een trap

  • Wettelijke noodzaak om een ​​helm te dragen: wederom via foto's wordt gecontroleerd of de helm gedragen wordt, maar ook of de helm na gebruik goed vast zit (met slot).

  • Hoarders verzamelen tientallen stappen voor premies: via AI-algoritmen en volgapparatuur wordt dergelijk gedrag geïdentificeerd en de personen die deze praktijken toepassen, mogen geen premies innen

  • Frauduleuze creditcards: via AI-modellen kan fraude worden opgespoord en betalingen proactief worden geblokkeerd

  • ...

• Levering 24/7: in plaats van het product tijdens kantooruren te moeten ophalen, zou je een product direct moeten kunnen ophalen. Dit zal mogelijk zijn zodra er autonome voertuigen bestaan. Dit kunnen voorraden op wielen zijn, die gevuld zijn met verschillende objecten om te huren. Bij aankomst bij de klant kon een specifieke doos met het gehuurde object worden ontgrendeld. Een real-time communicatie met de app van het verhuur/deelplatform moet het mogelijk maken om het voertuig te volgen, de klant te alarmeren wanneer het voertuig dichtbij (of voor) het huis van de klant is en een bevestiging te genereren wanneer u de auto heeft opgehaald. Product. Al deze functies geven de gebruiker een positieve, real-time ervaring en vergroten het vertrouwen van de gebruiker in het proces.
  Hetzelfde soort autonoom voertuig kan ook worden gebeld om het product op te halen als u er klaar mee bent. Hierdoor kunt u alleen betalen voor de tijd dat u het daadwerkelijk hebt gebruikt. Bovendien voorkomt u dat u het item zelf terugbrengt. Tegelijkertijd kan de AV bij het terugplaatsen van het gehuurde in de AV automatisch foto's van het object maken en de staat ervan beoordelen.

• Prijzen: wanneer de volumes toenemen, verhuur/delen kan worden beperkt tot enkel de gebruikstijd (via AV's) en technologische evoluties fraude en andere problemen verminderen, zullen de prijzen ook dalen. Vooral omdat delen/huren een zeer dynamische markt kan zijn wanneer de prijzen bijna real-time kunnen fluctueren vanwege de huidige vraag en aanbod.

Het is duidelijk dat de huur/deeleconomie een enorm potentieel heeft, maar er zijn nog heel wat hindernissen te overwinnen. Technologische verbeteringen, een culturele verschuiving en de introductie van AV's kunnen game-changers zijn, zodat dit economische model onze hele economie ingrijpend zal veranderen.

Bekijk al mijn blogs op https://bankloch.blogspot.com/

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.finextra.com/blogposting/23882/rental-and-sharing-economy—where-does-it-start-and-where-does-it-end?utm_medium=rssfinextra&utm_source=finextrablogs