Het onderstaande is een direct uittreksel van: Marty's Bent Issue #1165: "Censuur, magnetrons en oorlogszucht." Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief.
De gewone man probeert momenteel zijn stem op meer dan één manier te laten horen terwijl het moeras van een steeds groter wordende amorfe supranationale totalitaire orde hem in het graf probeert te leggen. Of het nu gaat om het gebruik van zijn vermogen om ruimte in te nemen om de machthebbers te dwingen zijn legitieme grieven te erkennen of om simpelweg een gesprek aan te gaan in een poging het landschap te begrijpen; de staat, die zich materialiseert in vele verschillende vormen, is er om hem op zijn plaats te zetten.
In Canada worden degenen die deelnemen aan het vreedzame Vrijheidskonvooi bestempeld als binnenlandse terroristen die het niet verdienen om te bankieren.
Hier in de VS (en daarbuiten) wordt iedereen die probeert perspectieven te zoeken van degenen die zich niet in de zalen van de reguliere bedrijfspers en het medische establishment bevinden, bestempeld als een onstabiele kwakzalver die het niet waard is om hun gedachten aan de rest te laten horen van de wereld.
In Australië gaan degenen die het beu zijn om onredelijk opgesloten te zitten in hun huizen de straat op om te worden opgewacht door krachtig militair materieel dat mogelijk de structuur van hun DNA zou kunnen aantasten.
Ondanks het feit dat schijnbaar geen enkele Amerikaan of enige andere burger die binnen de grenzen van een andere natie woont die beweert deelnemer te zijn aan de NAVO, echt ten strijde wil trekken met Rusland; de leiders van de VS en enkele andere NAVO-landen lijken vastbesloten om de kwestie te forceren.
Overal waar je kijkt, blijken de 'westerse democratieën' die op voetstukken worden gezet waar de rest van de wereld naar opkijkt, volslagen verachtelijke instellingen te zijn die ongelooflijke minachting, spot en publieke schande waardig zijn.
Maar om de een of andere reden gaan de bedrijfspers en degenen die dom genoeg zijn om hun leugens te geloven onaangedaan door op het pad van anti-menselijk autoritarisme. Je oom Marty kan niet zeggen of ze echt geloven dat ze rechtvaardig zijn of dat ze zo sociopathisch zijn dat ze weten hoe ze een pokerface moeten opzetten die iemand laat geloven dat ze oprecht zijn in hun bedoelingen.
Het is echt behoorlijk ziek.
Dit is te hopen dat we een meer vreedzame wereld tot stand kunnen brengen door een wereldwijd gezond geld te gebruiken dat op Bitcoin is gebouwd en dat de prikkel voor samenwerking zal vergroten en de prikkel voor overheersing zal verminderen. Misschien is dit wishful thinking, maar op dit moment lijkt het een veel betere manier van denken dan de soort die de huidige cultuur domineert.
Vrede en liefde.
