Zephyrnet-logo

Het volgende arsenaal aan democratie: stuur partners goedkope drone-onderdelen

Datum:

Goedkope drone zwermen veranderen de oorlogsvoering en bieden de Verenigde Staten nieuwe manieren om hun partners en bondgenoten wereldwijd te helpen. Van Oekraïne naar Taiwanbieden deze systemen verdedigers goedkope manieren om massa te genereren, terrein te ontzeggen en kosten op te leggen aan aanvallende staten. De Verenigde Staten kunnen van deze trend profiteren, zelfs in een beperkt budgettair klimaat, door de kennis en elektronica te exporteren die partners nodig hebben om de productie van deze systemen op te schalen.

Simpel gezegd: het helpen van vrije samenlevingen bij het bouwen van zwermen goedkope drones kan een centrale rol spelen bij het herstructureren van buitenlandse militaire hulp voor een nieuw tijdperk van strategische concurrentie.

In september 2023 onthulde Oekraïne het Magura V5 onbemande oppervlaktevoertuig op een internationale wapenbeurs. Binnen drie maanden schakelde de zwermende aanvalsdrone een groot Russisch landingsschip uit dat werd gebruikt om soldaten en uitrusting te vervoeren. Twee maanden later werden zes van de goedkope droneboten op een netwerk aangesloten zonk een Russische raketboot in de Zwarte Zee. Elke drone kan een explosief van 320 kilogram afleveren binnen een bereik van 450 zeemijl. Nieuwe systemen als deze zijn een cruciaal onderdeel van wat Oekraïne nodig heeft om de maritieme strijd te winnen in de Zwarte Zee.

Hetzelfde verhaal speelt zich af in de lucht boven Oekraïne en steeds dieper in Rusland. Eind 2023 onthulden Oekraïense ingenieurs de in massa geproduceerde langeafstandscamera Cobra-drone, dat geklonken staal en geborgen elektronica en motoren gebruikt om een ​​lading van 16 kilogram te leveren aan doelen tot op 300 kilometer afstand, tegen een prijs van slechts $ 3,500 per drone.

Net zo indrukwekkend is de U-26 Bober rondhangende munitie heeft een bereik van meer dan 700 kilometer en gebruikt een unieke eendvorm om radardetectie te voorkomen. Het werd geproduceerd met behulp van crowdsourced fondsen en is gebruikt om doelen diep in Rusland aan te vallen. De geschatte kosten per Bober bedragen $ 108,000.

Er is een cruciaal onderdeel dat zowel de Magura-droneboten als langeafstandsaanvals-UAV's zoals Cobra met elkaar verbindt: de elektronische componenten en software die nodig zijn om mesh-netwerkaanvalsdrones te bouwen en te bedienen. Onbemande luchtvoertuigen vereisen allemaal servomotoren, vluchtcontrollers en... steeds meer softwaregedefinieerde radio's. Payloads kunnen veranderen op basis van de missie, maar deze componenten zijn een constante. Zelfs het lichaam van de drone zelf kan veranderen op basis van welke materialen direct beschikbaar zijn en de vereiste prestaties leveren.

De oorlog in Oekraïne heeft varianten gekend waarbij alles werd gebruikt, van hout, koolstofvezel en schuim karton. Goedkope materialen en gemakkelijk verkrijgbare onderdelen en technische blauwdrukken ontketenen de kracht van Additive Manufacturing en doe-het-zelf-crowdsourcing.

Deze wegwerpdrone is gemaakt van karton, houten pluggen en elastiekjes en voegt nog een flexibele optie toe aan legers over de hele wereld, inclusief Oekraïne.

Deze revolutie vereist dat de Verenigde Staten dat doen elementen heroverwegen van zijn historische benadering van veiligheidssamenwerking en buitenlandse militaire verkoop. Te vaak zijn grote wapensystemen te duur, te weinig of te duur te escalerend om naar partners te sturen. Dit debat is te zien over Europa als landen grijpen met wat ze wel en niet naar Oekraïne kunnen sturen vanwege angst daarover lege bakken en voorraden die nodig zijn om toekomstige grote onvoorziene gebeurtenissen te ondersteunen. Het is zelfs te zien met wapens die zo eenvoudig en overvloedig zijn artilleriegranaten. En er zijn vaak onnodige escalatieproblemen bij bepaalde systemen, van MQ-9-drones tot Taurus-kruisraketten, die de politieke steun voor militaire exporten verder compliceren.

In plaats van alleen maar wapens te sturen, zouden de Verenigde Staten moeten beginnen met het aanleggen van voorraden en het sturen van kernonderdelen die hun bondgenoten kunnen gebruiken om hun eigen drone-zwermen samen te stellen. Ten eerste zouden de exportbeperkingen gemakkelijker te overwinnen zijn, waardoor de tijd die nodig is om een ​​vriend in nood te helpen, wordt verkort. Ten tweede zouden de kosten lager zijn en ervoor zorgen dat partners deel uitmaken van de oplossing. Ten derde, en het allerbelangrijkste, zou de aanpak een inheems kader van drone-experts opbouwen, waardoor militaire innovatie en aanpassing zouden worden versneld. Deze aanpak zou een testcase kunnen zijn voor recente oproepen om de veiligheidssamenwerking aan te passen aan de 21e eeuw, inclusief het actualiseren van het exportbeleid voor onbemande systemen.

Deze logica reikt verder dan Oekraïne. Als de Verenigde Staten zich zorgen maken over Chinese militaire actie in de nabije toekomst tegen Taiwan en de Filippijnen, dan moeten ze deze nieuwe visie op het arsenaal aan democratie loslaten ter ondersteuning van deze democratische landen in de frontlinie.

Nieuwe defensieprogramma's zouden wat in Oekraïne werkte kunnen combineren met lokale kennisnetwerken en direct beschikbare materialen. Het zou zelfs het aanpassen van bestaande initiatieven zoals het Pacific Deterrence Initiative kunnen omvatten om programma’s te lanceren voor trainingspartners – inclusief de gelederen van vrouwen die zich steeds meer aansluiten bij de Filippijns en Taiwanees legers – over het bouwen en exploiteren van dronezwermen. China kan meer marineschepen produceren dan de Verenigde Staten en zijn partners, maar het kan niet tippen aan een democratische samenleving die openstaat voor alle burgers en nieuwe aanvalsdrones creëert. In de 21e eeuw kent Rosie the Riveter ook pythoncodering en 3D-geprinte aanvalsdrones.

De oorspronkelijke arsenaal aan democratie hield bondgenoten en partners in de oorlog tegen autoritaire regimes door militair materieel te leveren. Dit model zou moeten evolueren en meer creatieve, asymmetrische benaderingen moeten ontsluiten om inheemse zwermen los te laten ter verdediging van democratieën in de frontlinie. De toekomst is er al. De vraag is hoe de middelen en het beleid het beste kunnen worden afgestemd op het nieuwe karakter van oorlog.

Benjamin Jensen is een senior fellow gericht op wargaming en strategie bij de denktank Center for Strategic and International Studies. Zijn professionele ervaring omvat onder meer stints bij het US Defense Advanced Research Projects Agency, het Marine Corps Warfighting Laboratory, het Amerikaanse leger en de NAVO.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img