Zephyrnet-logo

“Het verkennen van de diepten van ‘Led Zeppelin II’: een track-voor-track reis naar het monumentale rockalbum”

Datum:

“Led Zeppelin II”, uitgebracht op 22 oktober 1969, staat als een monumentale prestatie in de annalen van de rockmuziek. Voortkomend uit het creatieve genie van Led Zeppelin – bestaande uit Robert Plant, Jimmy Page, John Paul Jones en John Bonham – versterkte dit album niet alleen de erfenis van de band, maar verlegde het ook de grenzen van de rockmuziek met zijn innovatieve geluids- en opnametechnieken. “Led Zeppelin II” werd gemaakt tijdens een slopend tourschema en werd opgenomen in verschillende studio's over de hele wereld, een bewijs van de meedogenloze toewijding en rauwe energie van de band. Dit album, dat hardrock, blues en psychedelische invloeden combineert, demonstreert de veelzijdigheid en pioniersgeest van Led Zeppelin en markeert een definitief moment in het rockgenre.

Nieuwste geremasterde versie

De meest recente remaster van “Led Zeppelin II” werd uitgebracht als onderdeel van de uitgebreide heruitgavecampagne van de band, onder leiding van Jimmy Page. Deze geremasterde versie blaast het klassieke album nieuw leven in en biedt ongekende helderheid en diepte. Page heeft nauwgezet toezicht gehouden op het remasteringproces, waardoor de rauwe energie en complexiteit van de originele opnames behouden blijven en tegelijkertijd de luisterervaring voor het hedendaagse publiek wordt verbeterd.

"Heel veel liefde," het openingsnummer van Led Zeppelins iconische tweede album, “Leid Zeppelin II,” is een nummer dat een revolutie teweegbracht in de rockmuziek met zijn rauwe kracht en innovatieve geluid. Het nummer is gemaakt door de legendarische Jimmy Page en bevat een gitaarriff die onmiddellijk herkenbaar is en synoniem is geworden met het gouden tijdperk van rock. Dit nummer demonstreerde niet alleen de muzikale bekwaamheid van de band, maar werd ook een middelpunt van discussies over auteursrechten vanwege de lyrische overeenkomsten met Willie Dixons 'You Need Love'. Deze controverse leidde ertoe dat Dixon co-songwriting-krediet ontving, waarbij de ingewikkelde relatie tussen blues en rock en de invloed van blues op de muziek van Led Zeppelin werd benadrukt.â € <â € <.

De creatie van het nummer was een mix van spontaniteit en Page's doelbewuste compositorische strategie. Page ontkende dat de iconische riff was geïnspireerd tijdens podiumimprovisaties, maar benadrukte in plaats daarvan de oorsprong ervan uit zijn vroege liefde voor rockabilly-gitaarintro's en de ontwikkeling ervan tot een krachtige drijvende kracht voor het hele nummer. De beslissing van de band om “Led Zeppelin II” te openen met “Whole Lotta Love” was een bewijs van hun collectieve enthousiasme voor de riff en zijn potentieel om luisteraars te boeien. Ondanks Page's minachting voor singles bereikte 'Whole Lotta Love' opmerkelijke hoogten, werd Led Zeppelin's enige top-10-single in de VS en behaalde binnen een paar maanden na de release een gouden certificering..

“Whole Lotta Love” wordt niet alleen gevierd vanwege de iconische riff, maar ook vanwege het baanbrekende middengedeelte, dat de experimentele benadering van muziekproductie van de band laat zien. Dit deel van het nummer, met zijn avant-garde gebruik van studio-effecten, waaronder Low Frequency Oscillators, creëerde een panoramische audio-ervaring die innovatief was voor die tijd. Page's visie voor het nummer reikte verder dan traditionele rockformaten, met als doel een meer emotionele ontwikkeling die gebruik zou kunnen maken van het opkomende stereo FM-radiolandschap in Amerika.

De erfenis van het nummer is blijvend: 'Whole Lotta Love' heeft talloze muzikanten beïnvloed en wordt gecoverd door een breed scala aan artiesten. Het is erkend in talloze onderscheidingen, wat de betekenis ervan in de rockgeschiedenis benadrukt. Het werd bijvoorbeeld door de Rock and Roll Hall of Fame geëerd als een van de ‘500 Songs that Shaped Rock and Roll’ en staat consequent hoog op de lijsten met de beste gitaarnummers en riffs aller tijden..

In wezen belichaamt 'Whole Lotta Love' de geest van een tijdperk en blijft het een bepalend moment in de rockmuziek, waarbij Led Zeppelins innovatieve mix van blues, rock en een gedurfd experimenteel randje wordt getoond. De impact ervan op de muziekindustrie en de rol ervan bij het vormgeven van het hardrockgenre vallen niet te ontkennen, waardoor het een tijdloze klassieker is die blijft resoneren met een publiek over de hele wereld.

"Wat is en wat nooit zou mogen zijn" is een opvallend nummer van het baanbrekende album van Led Zeppelin Led Zeppelin II, uitgebracht in 1969, is een meesterlijke mix van de dynamische soundscapes van de band, waarin het uitzonderlijke vocale bereik van Robert Plant en de gitaardynamiek van Jimmy Page worden getoond. Dit nummer, gecomponeerd door zowel Plant als Page, markeert een cruciaal moment in de discografie van de band en biedt een naadloze mix van zachte verzen en krachtige refreinen die het publiek al tientallen jaren boeien.â € <â € <.

De ontstaansgeschiedenis van het nummer ligt in het hart van de begindagen van Led Zeppelin en omvat de essentie van hun innovatieve benadering van rockmuziek. Het is een bewijs van het unieke vermogen van de band om elementen van folk, blues en hardrock samen te smelten tot een samenhangend en meeslepend verhaal. Het ingewikkelde arrangement en de lyrische diepgang van ‘What Is and What Should Never Be’ benadrukken de verkenning van thema’s door de band als liefde, verlangen en de tweedeling tussen realiteit en fantasie.â € <â € <.

De lyrische inhoud van het nummer, rijk aan beelden en metaforen, spreekt tot de universele ervaring van de complexiteit van de liefde en de grillige aard van verlangen. Het navigeert de luisteraar door een sonisch landschap dat de hoogte- en dieptepunten van romantische verstrengeling weerspiegelt, afgewisseld tegen de achtergrond van Plant's etherische zang en Page's opwindende gitaarwerk. Het nummer toont niet alleen de muzikale bekwaamheid van de band, maar ook hun lyrische diepgang, en biedt luisteraars een kijkje in de ziel van een van de meest legendarische rockacts.â € <â € <.

Muzikaal gezien wordt ‘What Is and What Should Never Be’ gekenmerkt door het gebruik van contrasterende dynamiek, waarbij moeiteloos wordt geschakeld tussen de zachte, zwevende coupletten en de explosieve, zware refreinen. Dit dynamische bereik dient als voertuig voor de thematische verkenningen van het nummer, waardoor de emotionele resonantie ervan wordt versterkt. De aanhoudende populariteit van het nummer is een bewijs van Led Zeppelins baanbrekende benadering van songwriting en productie, die de grenzen van de rockmuziek verlegde en talloze artiesten van generatie op generatie beïnvloedde..

In de bredere context van Led Zeppelin II, “What Is and What Should Never Be” draagt ​​bij aan de erfenis van het album als hoeksteen van de rockgeschiedenis. De samensmelting van blues-, rock- en folkelementen op het album markeerde een belangrijke evolutie in het geluid van de band en vormde de weg vrij voor hun voortdurende dominantie in de muziekwereld. Vooral dit nummer belichaamt de geest van innovatie en experiment die de beginjaren van Led Zeppelin definieerde en hun status als pioniers van het rockgenre verstevigde..

Voor zowel fans als nieuwkomers blijft “What Is and What Should Never Be” een lichtend voorbeeld van het ongeëvenaarde talent en de creativiteit van Led Zeppelin. Het vat de magie samen van een band op het hoogtepunt van hun kunnen en biedt een kijkje in de alchemie die Led Zeppelin tot een bepalende kracht in de muziekgeschiedenis maakte.

"Het Lied van de Citroen”, vermeld op het baanbrekende album van Led Zeppelin, Led Zeppelin II (1969), is een levendig bewijs van de blueswortels en innovatieve geest van de band. Dit nummer is een krachtige mix van rauwe emotie, seksuele insinuaties en bluesachtige ritmes, en laat het unieke vermogen van Led Zeppelin zien om het bluesgenre met hun uitgesproken flair te herinterpreteren en uit te breiden.

De teksten van het nummer zijn sterk gebaseerd op bluesklassiekers, met name Howlin' Wolf's "Killing Floor" en Robert Johnson's "Travelling Riverside Blues", waarin seksuele metaforen en toespelingen zijn verwerkt die kenmerkend waren voor vroege bluesmuziek. De citroenmetafoor dient bijvoorbeeld als een gedurfd en gewaagd symbool voor vrouwelijke seksualiteit, een veelvoorkomend stijlfiguur in de blues, maar hier gepresenteerd met Zeppelins zwaardere, rockgeoriënteerde twist. Het nummer onderzoekt niet alleen thema's als verlangen en verraad, maar duikt ook in de complexiteit van romantische relaties, en weerspiegelt de ontmoetingen van de band met de hoogte- en dieptepunten van liefde en lust.â € <â € <â € <â € <.

Muzikaal gezien is ‘The Lemon Song’ een improvisatiewonder. De door funk beïnvloede baslijn van John Paul Jones en de zware groove van John Bonham vormen een solide basis voor de gruizige gitaarriffs van Jimmy Page en de soulvolle zang van Robert Plant. Het arrangement van het nummer, gekenmerkt door tempowisselingen en een naadloze mix van muziekstijlen, weerspiegelt de bekwaamheid en veelzijdigheid van de band. Het is een duidelijke weergave van Led Zeppelins vaardigheid in het samensmelten van verschillende muzikale elementen om iets unieks te creëren, waardoor hun plaats in de rockgeschiedenis verder wordt versterkt..

Het nummer werd ook een punt van juridische controverse vanwege de grote gelijkenis met "Killing Floor" van Howlin 'Wolf. Dit leidde tot een rechtszaak wegens inbreuk op het auteursrecht, die uiteindelijk buiten de rechtbank werd geschikt, waarbij Led Zeppelin ermee instemde de nalatenschap van Howlin 'Wolf te compenseren en zijn invloed op hun muziek te erkennen. Dit incident benadrukt de praktijk van de band om inspiratie te putten uit blueslegendes, een gangbare praktijk die soms de grenzen tussen eerbetoon en toe-eigening vervaagde..

“The Lemon Song” is een overtuigend voorbeeld van Led Zeppelins innovatieve benadering van het maken van muziek, waarbij de rauwe energie van rock wordt gecombineerd met de emotionele diepgang en complexiteit van de blues. Het weerspiegelt het vermogen van de band om muzikale grenzen te verleggen, waardoor “Led Zeppelin II” niet zomaar een album is, maar een mijlpaal in de evolutie van de rockmuziek. Dit nummer, met zijn ingewikkelde lagen en thematische rijkdom, blijft luisteraars boeien en biedt een kijkje in de muzikale reis van de band en het bredere landschap van de rock- en bluesfusion van eind jaren zestig en begin jaren zeventig.

"Bedankt," een nummer van het tweede album van Led Zeppelin “Leid Zeppelin II,” uitgebracht in 1969, staat als een oprechte ballad die een andere, zachtere kant van de band laat zien. Dit nummer, geschreven door Robert Plant en Jimmy Page, markeerde een belangrijk moment in de geschiedenis van de band en bood een kijkje in de emotionele diepgang en veelzijdigheid van hun muziek.

Robert Plant schreef de teksten als eerbetoon aan zijn toenmalige vrouw, Maureen Plant, en weerspiegelde zijn dankbaarheid en diepe genegenheid voor haar. Dit nummer is opmerkelijk omdat het de eerste was waarin Plant de hoofdrol als tekstschrijver op zich nam, waarmee hij zijn vermogen demonstreerde om diep persoonlijke en poëtische teksten te schrijven. De inspiratie voor ‘Thank You’ spreekt boekdelen over de emotionele investering van Plant in zijn relatie, waarbij hij gevoelens uitdrukt dat liefde elke tegenslag zou kunnen weerstaan, inclusief de metaforische verduistering van de zon en het afbrokkelen van bergen.â € <â € <.

Muzikaal gezien wijkt ‘Thank You’ af van het hardrockgeluid dat een groot deel van ‘Led Zeppelin II’ definieerde. Het bevat het orgelspel van John Paul Jones, dat, samen met de akoestische gitaar van Page en de drums van John Bonham, een weelderige en ingewikkelde soundscape creëert. Dit muzikale arrangement vormt een aanvulling op de lyrische thema's van het nummer en voegt lagen van emotionele diepgang en complexiteit toe. Het nummer bevat ook zeldzame harmoniezang van de band, wat het unieke karakter ervan binnen de discografie van Led Zeppelin verder benadrukt..

Ondanks de plaatsing op een album vol zwaardere rocknummers, wist “Thank You” de harten van de fans te veroveren en blijft het een geliefd stuk in het oeuvre van Led Zeppelin. De nalatenschap is een bewijs van het muzikale bereik van de band en de persoonlijke betekenis van het nummer voor Plant. Door de jaren heen is ‘Thank You’ door verschillende artiesten gecoverd, wat de blijvende aantrekkingskracht en de universele weerklank van de boodschap van liefde en dankbaarheid onderstreept.â € <â € <.

“Thank You” verrijkte niet alleen het muzikale landschap van Led Zeppelin, maar droeg ook bij aan hun nalatenschap als pioniers die het spectrum van hardrock tot tedere, emotionele ballads konden omspannen. De blijvende populariteit en invloed van dit nummer op volgende generaties muzikanten onderstrepen de betekenis ervan binnen de bredere context van de rockmuziekgeschiedenis.

"Heartbreaker”, vermeld op het baanbrekende album van Led Zeppelin Led Zeppelin II uitgebracht in 1969, is een typisch rocknummer dat de rauwe energie en innovatieve muzikale bekwaamheid van de band laat zien. Het nummer, toegeschreven aan alle vier de leden van de band, werd opgenomen tijdens hun tweede Noord-Amerikaanse tournee en ontwikkeld door de legendarische Eddie Kramer. Het opent de tweede kant van het album met een gitaarriff van Jimmy Page die een van de meest iconische in de rockgeschiedenis is geworden.

De invloed van het nummer reikt veel verder dan de eerste release en heeft een diepgaande impact op de ontwikkeling van rockgitaartechnieken. Rick Rubin, een gerenommeerde platenproducent, prees “Heartbreaker” vanwege zijn magische onhandigheid en Page's riff als een van de beste in de rock, wat het unieke karakter en het experimentele karakter van de band benadrukte​. Eddie Van Halen noemde de solo in "Heartbreaker" de inspiratie achter zijn adoptie van de tiktechniek, een methode die een kenmerk van zijn speelstijl zou worden. Hij vertelde dat hij geïnspireerd was door Page's trekkracht op een open snaar tijdens de solo van het nummer, wat hem ertoe bracht te experimenteren en zijn kenmerkende techniek te ontwikkelen..

Steve Vai, een andere gitaarvirtuoos, heeft ook zijn bewondering geuit voor 'Heartbreaker', vooral vanwege de gedurfde en scherpe solo, die volgens hem tijdens zijn jeugd een aanzienlijke impact op hem had. Het gitaarwerk van het nummer, gekenmerkt door zijn uitdagende en onorthodoxe benadering, blijft gitaristen in alle genres inspireren, wat de blijvende erfenis ervan in het rockmuziekpantheon illustreert..

Interessant is dat de solo die “Heartbreaker” zo memorabel maakt, werd opgenomen in een aparte sessie van de rest van het nummer, op een iets hogere toonhoogte, wat bijdroeg aan het kenmerkende geluid. Deze creatieve beslissing onderstreept Led Zeppelins innovatieve benadering van opnemen en hun bereidheid om te experimenteren met de conventionele structuur van rocknummers..

“Heartbreaker” benadrukt niet alleen de technische vaardigheid van Jimmy Page, maar belichaamt ook de essentie van hardrock door zijn krachtige instrumentatie en de indrukwekkende zang van Robert Plant. Het lied vertelt een verhaal van romantische desillusie met een personage genaamd Annie, wiens terugkeer naar de stad wordt onthaald met een mix van anticipatie en behoedzaamheid door degenen die zich haar verleden herinneren. Ondanks het thema liefdesverdriet straalt het nummer een gevoel van veerkracht en uitdagendheid uit, waardoor het een opvallend nummer is dat emotionele diepgang combineert met muzikale complexiteit..

Door zijn baanbrekende gitaarsolo, gedenkwaardige riff en meeslepend verhaal is 'Heartbreaker' een bewijs van Led Zeppelins invloed op het rockgenre en blijft het een geliefde klassieker die zowel muzikanten als fans blijft inspireren.

“Living Loving Maid (Ze is maar een vrouw)” is een nummer van Led Zeppelins iconische tweede album, “Led Zeppelin II”, uitgebracht in 1969. Dit nummer valt op als een eenvoudig rocknummer dat de rock-’n-roll-levensstijl van de band weerspiegelt en de levendige en dynamische essentie van hun beginjaren omvat. Ondanks dat het een van Jimmy Page's minst favoriete Led Zeppelin-nummers is, heeft het veel aandacht gekregen en werd het als single uitgebracht in Japan en als de B-kant van "Whole Lotta Love" in de Verenigde Staten..

Er wordt gespeculeerd over de inspiratie van het nummer, waarbij sommigen suggereren dat het is geschreven over een groupie die de band al vroeg in hun carrière volgde. Dit verhaal sluit aan bij de rock-'n-roll-levensstijl van die tijd, waarin bands vaak ijverige fans tegenkwamen. De tekst van het lied, vol insinuaties en dubbelzinnigheden, heeft geleid tot discussies over de betekenis ervan; sommigen beschouwen het als een viering van vrouwen, terwijl anderen het interpreteren als objectiverend. Jimmy Page heeft opgemerkt dat het nummer is geïnspireerd door een vrouw "die gewoon haar werk probeert te doen", waardoor de interpretatie nog meer gelaagd wordt. Of de vrouw een hotelmeisje was of iemand die backstage werkte tijdens een concert, blijft onderdeel van de mystiek van het lied.

Ondanks controverses rond de teksten, werd "Living Loving Maid (She's Just a Woman)" goed ontvangen door het publiek en blijft het een geliefd nummer in de discografie van Led Zeppelin. De ontvangst ervan onderstreept de energieke uitvoering van het nummer en toont de vocale capaciteiten van Robert Plant op hun hoogtepunt. Het nummer, nog niet als single uitgebracht, is toch een belangrijk onderdeel geworden van de muzikale erfenis van de band en illustreert hun vermogen om luisteraars te boeien met een mix van pittige ritmes en meeslepende teksten..

In essentie vat 'Living Loving Maid (She's Just a Woman)' een moment uit de rockgeschiedenis samen, waarin de complexiteit en controverses van de rock-'n-roll-levensstijl worden weerspiegeld. De aanhoudende populariteit demonstreert de enorme invloed van Led Zeppelin en de diverse interpretaties die hun muziek kan oproepen, waardoor het een belangrijk stukje rock-'n-roll-geschiedenis is geworden.

“Ramble On” van Led Zeppelin is een nummer dat akoestische folkinvloeden prachtig combineert met het hardrockgeluid waar de band bekend om staat. Het is een nummer dat de veelzijdigheid van de band laat zien, met de opwindende zang van Robert Plant en het meeslepende akoestische gitaarwerk van Jimmy Page. Het nummer staat vooral bekend om zijn baslijn, uitgevoerd door John Paul Jones, die als subliem wordt omschreven en de dubbele sonische aanval van het nummer ondersteunt: zowel voortstuwend als aangenaam.â € <â € <.

Het nummer werd oorspronkelijk niet als single uitgebracht, maar werd aanzienlijk populair, waardoor het album nummer één bereikte in zowel de VS als het VK. Ondanks het succes werd “Ramble On” alleen in zijn geheel uitgevoerd tijdens het eenmalige reünieconcert van Led Zeppelin in 2007 in de O2 Arena in Londen, wat de speciale plaats in het liverepertoire van de band onderstreepte..

Tekstueel is “Ramble On” geïnspireerd door het fantasy-epos van JRR Tolkien, The Lord of the Rings, met verwijzingen naar Mordor, Gollum en andere elementen uit Tolkiens universum. Deze invloed getuigt van Plants liefde voor het werk van Tolkien, waarbij de fantastische elementen zijn verweven in het verhaal van het nummer over een reis. De openingszin van het nummer wordt zelfs vergeleken met een regel uit een fictief elfengedicht uit de wereld van Tolkien, wat de diepgang van de betrokkenheid van de band bij het literaire werk laat zien..

De gitaarsolo van het nummer is een ander hoogtepunt, waarbij Page een sustaineffect gebruikt dat speciaal voor hem is gebouwd door effectenmaker Roger Mayer. Dankzij deze techniek kon Page een geluid creëren dat strijkers nabootste, wat bijdroeg aan het unieke sonische landschap van het nummer. Page's benadering van het opnemen van de solo, gericht op een snaarachtig geluid, demonstreert zijn innovatieve gebruik van gitaareffecten en -technieken.

“Ramble On” is een van Led Zeppelins meest geprezen nummers, geroemd om zijn lyrische diepgang, muzikale innovatie en de manier waarop het de geest van avontuur zowel muzikaal als thematisch weergeeft. Het blijft een geliefd stuk uit de discografie van de band en belichaamt hun vermogen om verschillende genres en invloeden te combineren tot een samenhangend en meeslepend rocklied.

'Moby Dick' is een instrumentaal hoogstandje dat de legendarische drumvaardigheden van John Bonham laat zien. Het nummer is vernoemd naar de roman van Herman Melville uit 1851 en benadrukt de epische en avontuurlijke geest die Bonham in zijn drumsolo's bracht. Aanvankelijk bekend onder de titels “Pat's Delight” en “Over the Top” tijdens verschillende fasen van zijn optreden, stelde “Moby Dick” Bonham in staat zijn drumtalent te tonen in liveshows, waarbij hij de solo vaak uitbreidde tot 20 minuten of meer, waarbij hij niet alleen zijn drumstokken maar ook zijn blote handen om een ​​breed scala aan ritmische texturen te creëren.

Bonham, een grotendeels autodidactische drummer, werd beïnvloed door jazzgrootheden als Max Roach, Gene Krupa en Buddy Rich. Zijn stijl, hoewel geworteld in hardrock, overstijgt de grenzen van het genre, wat hem postume erkenning opleverde als een van de grootste drummers aller tijden. Zijn gebruik van Ludwig-drums, aan hem voorgesteld door Carmine Appice van Vanilla Fudge, werd een kenmerk van zijn geluid en droeg bij aan de zware, donderende beats die synoniem werden met de muziek van Led Zeppelin..

Live-optredens van “Moby Dick” waren een hoogtepunt van Led Zeppelin-concerten, waar versies op verschenen Hoe het Westen werd gewonnen en in de concertfilm Het liedje blijft hetzelfde. Het nummer onderstreepte Bonhams vermogen om de aandacht van het publiek vast te houden met niets anders dan zijn drumstel, waardoor een meeslepende ervaring ontstond die zowel een blijk van fysiek uithoudingsvermogen was als een muzikaal optreden. Ondanks de afwezigheid als single speelde “Moby Dick” een belangrijke rol bij het verstevigen van het succes van Led Zeppelin II, waarbij het album de nummer één status bereikte in zowel de VS als Groot-Brittannië en er meer dan 12 miljoen exemplaren van werden verkocht..

Bonhams invloed strekt zich verder uit dan rock en omvat verschillende muziekgenres, en inspireert drummers als Dave Grohl, Neil Peart, Chad Smith en Dave Lombardo. Zijn benadering van drummen, gekenmerkt door snelheid, kracht en een onderscheidend gevoel voor groove, heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op de muziekindustrie, waardoor zijn nalatenschap als spilfiguur in de evolutie van drumtechnieken wordt versterkt.

"Breng het naar huis" van Led Zeppelin, opgenomen op hun album “Led Zeppelin II” uit 1969, is een krachtige conclusie die het diepe respect van de band voor het bluesgenre laat zien. Het nummer begint en eindigt met bluesachtige, door mondharmonica geleide secties die een eerbetoon zijn aan de originele versie van Sonny Boy Williamson II, geschreven door Willie Dixon. De centrale delen van het nummer divergeren echter in het kenmerkende hardrock- en bluesrockgeluid van Led Zeppelin. Ondanks auteursrechtelijke problemen die resulteerden in een schikking en Willie Dixon werd gecrediteerd als de enige songwriter in latere heruitgaven, blijft 'Bring It On Home' een bewijs van Led Zeppelins vermogen om bluesinvloeden te combineren met hun eigen baanbrekende geluid. De reis van het nummer van een blueshommage naar een krachtpatser uit de hardrock weerspiegelt de muzikale veelzijdigheid van de band en hun vermogen om hun bluesroots te eren en tegelijkertijd de grenzen van de rockmuziek te verleggen.

Stem af op Ultimate Led Zeppelin, gepresenteerd door Jimmy Rodgers, zeven dagen per week om 1A, 7A, 12 uur, 4 uur en 8 uur lokale tijd op NEWHD New York en NEWHD Los Angeles. Mis de kans niet om jezelf op verschillende momenten van de dag onder te dompelen in de iconische geluiden van Led Zeppelin. Voor gemakkelijke toegang downloadt u vandaag nog de NEWHD Radio-app of luistert u via TuneIn, Audacy, Apple Music en CarPlay. Blijf verbonden en volg @newhdradio op sociale media voor updates en meer.

Sophia's Mission, opgericht in 2019, is een geregistreerde 501(c)3-organisatie die zich inzet voor het creëren van werkgelegenheid voor personen in het autismespectrum, mensen met een handicap en veteranen, met name op het gebied van audio, radio en media. Dit initiatief is een belangrijke stap in de richting van inclusiviteit en diversiteit in deze dynamische industrieën.

In samenwerking met NEWHD Media speelt Sophia's Mission een cruciale rol bij het bieden van een ondersteunend platform dat diversiteit en inclusiviteit bepleit. Deze samenwerking strekt zich uit via de iconische stations van NEWHD Media, waaronder NEWHD New York en NEWHD Los Angeles, samen met Veterans Classic Rock. Deze stations, toegankelijk via de NEWHD Radio App en andere platforms zoals Audacy en TuneIn, bieden unieke auditieve ervaringen en bieden tegelijkertijd werkgelegenheid aan degenen die mogelijk met uitdagingen worden geconfronteerd op de traditionele arbeidsmarkt.

Vader Zachary, ook wel bekend als Zach Martin, is de oprichter van Sophia's Mission en NEWHD Media. Hij heeft een opmerkelijke achtergrond als orthodoxe priester en een radiopersoonlijkheid in NYC met meer dan twintig jaar ervaring. Zijn werk bij radiostations als Q1043 en 101.1 CBS FM, en als Syndicated Rock Host bij het Jones Radio Network, toont zijn diepe verbondenheid met muziek en de gemeenschap. Zijn rol bij het creëren van werkgelegenheid voor autistische personen, mensen met een handicap, veteranen en personen die met levensbedreigende ziekten worden geconfronteerd, benadrukt zijn toewijding aan inclusiviteit en het gebruik van zijn platforms om gemarginaliseerde groepen in de samenleving te ondersteunen.

De gecombineerde inspanningen van Sophia's Mission en NEWHD Media, onder leiding van pater Zachary, benadrukken het belang van inclusiviteit op de werkplek en tonen een sterke toewijding aan het creëren van zinvolle werkgelegenheidskansen voor individuen met unieke uitdagingen. Deze samenwerking is een inspirerend voorbeeld van hoe organisaties kunnen bijdragen aan positieve sociale verandering door hun middelen en invloed optimaal te benutten.

Voor meer gedetailleerde informatie kunt u hun websites bezoeken op Sophia's missie en NIEUWHDMedia.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img