De Chinese dreiging langs de Indiase grens is waarschijnlijk voldoende om de snelgroeiende samenwerking tussen de VS en India op het gebied van defensie en wapenontwikkeling te inspireren, een evoluerende relatie die natuurlijk buitengewoon goed zou kunnen worden versterkt door de F-35 aan India te verkopen.

Door de wereldwijde expansie van de F-35-gemeenschap beschouwen velen de Joint Strike Fighter als een 5e generatie multi-role gevechtsvliegtuig voor de 'vrije wereld', waardoor nog meer onverwachte klanten de jet achtervolgen.

In de afgelopen jaren is er niets minder dan een explosie van nieuwe F-35-klanten geweest, waaronder Finland, Zwitserland, Polen, Duitsland en andere ... Dus waarom India niet? Zeker, de Amerikaans-Indiase samenwerkingsrelatie wordt in veel opzichten veel sterker, vooral op het gebied van defensie. Onlangs hebben India en de VS verschillende samenwerkingsovereenkomsten voor de ontwikkeling van de defensie-industrie ondertekend om de Indiase compatibiliteit en interoperabiliteit met de VS en de geallieerde strijdkrachten te versterken.

Het is duidelijk dat het nodig is om China ervan te weerhouden India te bedreigen vanaf zijn westelijke grens voorbij Tibet, een gevaar dat India serieus neemt, vooral de laatste jaren gezien grensconflicten en betwiste regio's.

De dreiging vanaf de westelijke grens van China is de afgelopen jaren alleen maar groter geworden als gevolg van de intensieve militaire moderniseringsinspanningen van China. China heeft regelmatig in zijn door de overheid gesteunde krant Global Times geschreven dat een deel van zijn militaire modernisering het bouwen van voertuigen, platforms en wapensystemen omvat die speciaal zijn ontworpen om te vechten in de plateaugebieden van West-China.

Er is ook behoefte aan het tegengaan van de Chinese J-20, een stealth 5e generatie, op het land gelanceerd vliegtuig dat mogelijk in staat is om India te bedreigen. Een Indiase F-35 zou goed gepositioneerd kunnen zijn om de Chinese J-20 uit te dagen of zelfs te vernietigen in het geval er een oorlog om luchtoverheersing langs het grensgebied uitbreekt. Een deel van deze vergelijking zou ook rekening moeten houden met de sensoren van de F-35, aangezien het computergebruik en de high-fidelity-detectie op lange afstand kritieke ISR-functies langs de Chinese grens kunnen uitvoeren, terwijl ze indien nodig in staat zijn om aan te vallen.

China's militaire modernisering omvat de snelle toevoeging van nieuwe J-20 vliegtuigen van de vijfde generatie. Het toenemende aantal J-20's maakt het belangrijk om te onderscheiden of de Chinese straaljager vergelijkbaar is met de Amerikaanse F-35 Lightning-II.

Rapporten van het Ministerie van Defensie hebben opgemerkt dat elementen van de J-20 eigenschappen van de F-35 en F-22 Raptor lijken te weerspiegelen of na te bootsen. Echter, in ieder geval op korte termijn, exploiteert de People's Liberation Army Air Force veel minder J-20's dan het aantal F-35's dat gepland staat voor aanschaf.

Dat lijkt op een voordeel voor de Verenigde Staten te duiden. Maar de recente productiesnelheden en capaciteiten van China, vooral op het gebied van scheepsbouw, kunnen op een dag ook worden uitgebreid naar de vliegtuigbouw.

De externe configuratie van de J-20 lijkt onopvallend omdat het een horizontale buitenkant met gemengde vleugels heeft met een afgeronde, geleidelijk hellende structuur. Dit ontwerp is bedoeld om een ​​veel lagere en minder detecteerbare radardwarsdoorsnede te genereren. Verticale structuren of uitstekende formaties kunnen een sterker retoursignaal genereren als reactie op elektromagnetische pings. Interessant is dat het achterste gedeelte van het vliegtuig een F-22 meer lijkt te weerspiegelen dan de F-35. Het vliegtuig heeft een dubbele uitlaat die de aanwezigheid van een ontwerp met twee motoren suggereert. Hoewel er waarschijnlijk interne motoren en maatregelen voor thermische beheertechnologieën zijn, is informatie over coatingmaterialen, warmtesignatuurbeheer en motoren waarschijnlijk moeilijk te verkrijgen.

Chinese kranten hebben gemeld dat de J-20 is gebouwd met een in eigen land geproduceerde WS-15-motor. Meer recentelijk noemden Chinese kranten en het rapport van het ministerie van Defensie uit 2021 over de Chinese militaire macht pogingen om de J-20 te upgraden om de F-22 te evenaren met supercruise-mogelijkheden. De F-22 supercruise, waarmee de jet supersonische snelheden kan aanhouden zonder naverbranders, kan echter moeilijk te repliceren zijn. Het is niet duidelijk of de Chinese techniek de F-22 daadwerkelijk kan evenaren in snelheid en manoeuvreerbaarheid vanuit de lucht. Het kan ook in deze opzichten niet wedijveren met de F-35, maar het oordeel blijft onbekend

Er zijn andere onbekenden bij het vergelijken van de F-35 en J-20. Het echte verschil kan liggen in een reeks onbekende factoren, wat betekent dat superioriteit waarschijnlijk wordt bepaald door missiesystemen, wapens en richten, computers en detectie. Ongeacht de mate waarin de externe configuratie van de J-20 lijkt op de F-35, kan de J-20 de F-35 niet evenaren op het gebied van computer- en sensortechnologie. Zou een J-20 zelfs een F-35 kunnen zien voordat deze werd gevonden en aangevallen door een F-35? Werkt het met elke vorm van high-speed computing die binnenkomende sensorgegevens kan organiseren om piloten een geïntegreerd beeld te geven? Heeft het AIM-9X-achtige off-boresight-richttechnologie of andere wapens met geavanceerde geleidingssystemen? Zijn er ten slotte ingebouwde technische standaarden om de J-20 de komende jaren te upgraden om de F-35 te evenaren of te evenaren? De F-35, die binnenkort ongeëvenaarde wapens zoals de Stormbreaker zal gebruiken, is ontworpen met het vermogen om nieuwe wapens, vuurleidingstechnologieën en geleidingssystemen te huisvesten zodra deze in de komende jaren beschikbaar komen. Het Pentagon is van plan om de F-35 tientallen jaren in de toekomst te laten vliegen.

De antwoorden op veel van deze vragen zijn misschien onbekend, maar het lijkt niet waarschijnlijk dat een J-20 over al deze technologieën beschikt. Zo niet, dan kan hij niet tippen aan de F-35. Maar als het kan, kan het machtsevenwicht in de lucht in gevaar komen.

Een van de grootste voordelen van een Indiase F-35 zou ook het potentieel zijn voor netwerken met meerdere domeinen, aangezien een gemeenschappelijke multifunctionele geavanceerde datalink (MADL) onmiddellijk en veilig verbinding zou maken met een multinationale strijdmacht van F-35's. Indiase F-35's kunnen verbinding maken met alle F-35A's van de Amerikaanse luchtmacht op de grond of zelfs met amfibieën of door vliegdekschepen gelanceerde F-35C's en F-35B's die opereren vanuit de Indische Oceaan of de Golf van Bengalen. Dit zou India, de VS en andere regionale bondgenoten in staat stellen om genetwerkte luchtformaties op te zetten over een verspreid operationeel gebied.

Er is al een gezamenlijke industriële inspanning gaande tussen het Pentagon, de Indiase defensieautoriteiten en Lockheed Martin met betrekking tot de bouw van een speciaal geconfigureerde verbeterde F-16-variant, de F-21. Lockheed heeft de afgelopen jaren gewerkt aan het versterken van de industriële basiscapaciteit in de regio, een ontwikkeling die het gemakkelijker zou kunnen maken om een ​​Indiase F-35 te huisvesten. Een industriële aanwezigheid zou van cruciaal belang zijn als het gaat om onderhoud, onderhoud en upgrades van de F-35 die mogelijk ook nodig zijn.

Misschien is er bezorgdheid vergelijkbaar met wat het Pentagon ertoe kan brengen te pauzeren of te aarzelen over de mogelijkheid om de F-35 naar Taiwan te exporteren, aangezien DoD de Chinese luchtoverwicht in de Indo-Pacific misschien niet wil provoceren of uitdagen en de spanningen verder wil aanwakkeren. Als het echter gaat om pure afschrikking en de realiteit dat China waarschijnlijk zou aarzelen om een ​​formidabele strijdmacht van F-35's in te zetten en te strijden om superioriteit in de lucht, is er een sterk argument waarom het zinvol zou kunnen zijn om F-35's naar India te halen. F-35's zijn al in indrukwekkende aantallen aanwezig in Azië dankzij F-35-partners zoals Singapore, Japan, Australië en Zuid-Korea. F-35-dreigingen aan de westelijke grens van China kunnen buitengewoon veel impact hebben.

Een Indiase F-35 zou waarschijnlijk worden ontworpen om te netwerken met de speciale F-16-variant uit India, de F-21 genaamd, een speciale verbeterde F-16 die speciaal voor India is samengesteld. India werkt nu samen met Lockheed en het Pentagon om de industriële infrastructuur op te zetten om de bouw van het vliegtuig te ondersteunen. De F-21 bevat een paar technologieën die uniek zijn voor India, zoals wapens voor elektronische oorlogsvoering en zogenaamde Triple Missiles Launcher Adapters, die het vliegtuig bewapenen met 40 procent meer lucht-luchtwapens in vergelijking met standaard of eerdere F-16's.

De nieuwe Active Electronically Scanned Array (AESA)-radar van de F-21, leggen ontwikkelaars uit, verdubbelt niet alleen in wezen het radarbereik, maar maakt ook gebruik van recente innovaties zoals de IRST-richttechnologie van de marine. IRST, voor het eerst ontwikkeld op een Navy F/A-18, is een passieve langeafstandssensor die meerdere doelen tegelijk kan volgen in een "jamming" of elektronische oorlogsdreigingsomgeving en nauwkeurige lucht-lucht-targeting ondersteunt.

Een enorm verbeterde, opgewaardeerde en beter bewapende F-16-variant, zoals de F-21, zou een veel gunstigere strategische omstandigheid voor India kunnen introduceren, aangezien het probeert China af te schrikken en in bedwang te houden, met name langs het grensgebied. China heeft al geruime tijd specifieke maatregelen genomen om zijn westelijke plateauregio's langs de grens met India verder te militariseren, een soort strijdmacht en strategische manoeuvre, die in gevaar zou kunnen worden gebracht door een vloot van F-21's.

Indiase F-35's zouden van cruciaal belang kunnen zijn voor de noodzakelijke inspanningen ter verdediging tegen de snelle militaire opbouw van China in de westelijke plateauregio's. In wat zou kunnen worden gezien als een massale modernisering en militaire opbouw, blijft het Chinese Volksbevrijdingsleger (PLA) zijn westelijke hooggelegen plateauregio's uitbreiden met nieuwe wapensystemen.

Na aankondigingen over mobiele artillerie en nieuwe gepantserde voertuigen voor de regio, kondigt de PLA nu de inzet aan van nieuwe zelfrijdende snelvuurmortieren om “mobiele, hit-and-run schietposities” uit te voeren, aldus de Chinese Global Times.

Vanwege de paraboolachtige baan van hoe ze vuren, kunnen mortierwapens bijzonder nuttig zijn in bergachtige streken, omdat ze oprukkende troepen in staat kunnen stellen aan te vallen, anders moeilijk om vijandelijke posities op grotere of aanzienlijk lagere hoogten te bereiken. Precisie lijkt hier echter van cruciaal belang, aangezien de logistieke last het waarschijnlijk erg moeilijk, zo niet onmogelijk zou maken om grote hoeveelheden mortiermunitie naar grotere hoogten te vervoeren, zelfs als ze door helikopters vanuit de lucht zouden worden gedropt.

De krant zegt dat het zelfrijdende mortiersysteem is gebaseerd op een "vierwielig off-road aanvalsvoertuig", iets dat lijkt te wijzen op een mogelijkheid voor bergoorlogvoering in de plateaugebieden. Een grootschalige opbouw van gevechtscapaciteit en oorlogstechnologie in de plateauregio's van West-China blijft versnelde aandacht krijgen van de PLA. De komst van de zelfrijdende mortieren is het vierde nieuwe type wapensystemen dat de PLA naar de regio brengt, waaronder de toevoeging van een nieuwe zelfrijdende houwitser van 122 millimeter kaliber, gepantserde aanvalsvoertuigen en meervoudige raketten voor lange afstanden. launcher systemen.

De Chinese Global Times merkt op dat "PLA Xinjiang Military Command een compleet, modern grondgevechtssysteem vormt dat vooral van belang is voor plateaugevechten."

De spanningen tussen India en China in het grensgebied zijn bekend, aangezien ze af en toe zijn geëscaleerd tot kleine schermutselingen en vuurgevechten. Tegelijkertijd lijkt een grootschalige, hightech Chinese opbouw nabij de grens met India in sommige opzichten een beetje merkwaardig. Natuurlijk zou elke vorm van capabele landmacht kunnen fungeren als een afschrikmiddel tegen elke vorm van invasie die India overweegt, de plateaus, het ruige, oneffen bergachtige terrein en de grote hoogten van de regio maken het een locatie die onherbergzaam is voor elke vorm van landoorlogsopmars. Elke vorm van gemechaniseerde macht of bezettingsleger zou buitengewoon worden uitgedaagd om door het gebied op te rukken, een omstandigheid die de geloofwaardigheid van elke vorm van landoorlogsdreiging alleen maar zou verminderen.

Gezien de bergen aan weerszijden van de grens tussen India en China lijkt het zeer onwaarschijnlijk dat een van beide legers het andere land substantieel zou kunnen binnendringen. Misschien ziet China alleen waarde in "aanwezigheid" ondanks het waarschijnlijke onvermogen van gemechaniseerde grondtroepen om enige meetbare afstand voorbij de onmiddellijke grens te overbruggen. Er zijn echter tal van betwiste grensgebieden en gebieden die de Indiaas-Chinese grens overspannen en het zou mogelijk kunnen zijn voor een grootschalige grondmacht, mocht deze zich in het grensgebied verzamelen, om een ​​betwist gebied aan te vallen en te bezetten zonder noodzakelijkerwijs te proberen op te rukken. verder landinwaarts.