Pakistan is een van de meest kwetsbare landen ter wereld voor klimaatverandering. Het bevindt zich momenteel midden in een verlammende energie- en economische crisis die het op de rand van het faillissement heeft gebracht.

Het land, dat is de vijfde meest bevolkte ter wereld en de thuisbasis van meer dan 230 miljoen mensen, was de 18e grootste uitstoter van broeikasgassen in 2018.

De huidige crisis hangt nauw samen met de afhankelijkheid van de invoer van fossiele brandstoffen, vooral in het licht van de wereldwijde prijsstijgingen als gevolg van de Russische invasie van Oekraïne. Geïmporteerde brandstoffen maken momenteel goed 40% van de primaire energievoorziening van het land.

Een op de vier Mensen in Pakistan hebben geen toegang tot elektriciteit. In januari 2023 kreeg het land te maken met een volledige stroomstoring, die in sommige gebieden 24 uur duurde.

Pakistan heeft zich in 2020 gecommitteerd aan een moratorium over de bouw van kolencentrales. De regering beloofde echter in 2023 verviervoudigen elektriciteitscentrales die worden gestookt met binnenlandse steenkool om aan de energiebehoeften te voldoen zonder afhankelijk te zijn van invoer. De mijnbouw in het land is in verband gebracht met fatale rampen, slavernij en kindermishandeling.

Meer dan 1,700 mensen kwamen om bij de overstromingen in Pakistan in 2022, die werden aangewakkerd door regenval 75% intenser door klimaatverandering. Velen ontheemd door de overstromingen dakloos blijven in 2023.

De verwoestende impact van de overstromingen ondersteunde de roep van Pakistan om een verlies en schade fonds op te richten bij de COP27 klimaattop in 2022.

Pakistan heeft zichzelf een "cumulatief voorwaardelijk doel" gesteld om de uitstoot te beperken tot 50% van wat het verwacht dat zijn normale niveau zal zijn in 2030. Het zegt dat 15% zal worden bereikt met eigen middelen en dat 35% onderworpen is aan internationale financiële steun.

Politiek

Pakistan werd opgericht in 1947 na het einde van 200 jaar van de Britse koloniale heerschappij over het Indiase subcontinent. Op dat moment verdeelde het VK het subcontinent in India met een hindoeïstische meerderheid en Pakistan met een moslimmeerderheid.

Het is nu van de wereld vijfde meest bevolkte land en daarna de op één na grootste moslimbevolking Indonesië. Het is qua oppervlakte ook het op één na grootste land van Zuid-Azië.

Pakistan wel etnisch en taalkundig verschillend. De nationale taal van Pakistan is Urdu, dat naast Engels ook de officiële taal is. Andere talen die in Pakistan worden gesproken, zijn Punjabi, Saraiki, Pashto, Sindhi, Balochi, Brahvi, Hindko, Kashmiri, Shina, Balti en andere lokale talen.

Pakistan wordt momenteel geconfronteerd met een ernstige economische crisis. Een redactioneel commentaar over de crisis in de Financial Times zei dat de deviezenreserves van het land eind januari 3.7 waren gedaald tot slechts $ 2023 miljard, wat overeenkomt met slechts drie weken invoer. De FT voegde toe:

“Zoals het nu is, loopt Pakistan het risico Sri Lanka in gebreke te laten blijven, waar voedsel en medicijnen schaars zijn. Maar met een bevolking die tien keer zo groot is als die van Sri Lanka, een nucleair arsenaal, een leger met een geschiedenis van inmenging en extremistische islamisten die opnieuw hun bloeddorstige fanatisme aan de dag leggen, is wanbetaling een situatie die internationale schuldeisers en multilaterale instellingen Pakistan moeten helpen voorkomen.”

De Indiase krant Mint meldde dat de buitenlandse schuld van het land eind januari met een scherpe 38% was gestegen tot $ 73 miljard, in vergelijking met het jaar ervoor. Al Jazeera meldde dat de inflatie in het land in februari opliep tot 31.5%, het hoogste niveau sinds 1974.

Het land is sterk afhankelijk van de import van fossiele brandstoffen, die momenteel goed zijn voor 40% van de primaire energievoorziening van Pakistan.

Pakistan lijdt ook aan chronische problemen met de toegang tot energie een op de vier mensen die in 2020 geen toegang hebben tot elektriciteit.

Kinderen studeren bij kaarslicht tijdens een stroomstoring in Peshawar, in het noordwesten van Pakistan, januari 2015. Credit: Xinhua / Alamy Stockfoto.

Al deze factoren verlieten Pakistan zeer kwetsbaar aan de wereldwijde stijging van de energieprijzen als gevolg van de Russische invasie van Oekraïne.

In juni 2022 vertelde de Pakistaanse minister van Petroleum aan journalisten dat het land worstelde om de aanvoer van vloeibaar aardgas (LNG) veilig te stellen, aangezien het werd overboden door Europese landen die brandstoffen uit Rusland wilden betrekken.

Volgens Pakistan Dageraad krant, minister Musadik Malik zei:

“We hebben nu niet genoeg energie. Het gas is niet beschikbaar en we kunnen ons zo'n duur gas niet veroorloven. Dus wat we doen is het regelen van plaatsvervangers. De recente toename van de productie, de invoer van steenkool en stookolie maakt deel uit van dezelfde strategie.”

In januari 2023 kreeg het land te maken met een volledige stroomstoring door een technische storing tijdens het uitvoeren van energiebesparende maatregelen, die in sommige gebieden 24 uur duurden.

In februari zei energieminister Khurram Dastgir Khan dat het gebrek aan toegang tot LNG het land dwong terug te keren naar steenkool en beloofde hij om de in eigen land gestookte kolenstroomcapaciteit te "verviervoudigen" als reactie op de crisis, volgens Reuters. (Zie kolen, olie en gas voor meer informatie.)

De regering is momenteel in gesprek met de Internationaal Monetair Fonds (IMF) om een ​​lening van 6.5 miljard dollar veilig te stellen om een ​​wanbetaling te voorkomen. Het heeft al "harde maatregelen" genomen om de lening veilig te stellen, waaronder het verhogen van de energieprijzen en belastingen te midden van de crisis in de kosten van levensonderhoud. Bloomberg gerapporteerd.

(Pakistan heeft de afgelopen 22 jaar 60 leningen van het IMF ontvangen, aldus de Pakistaanse tribune.)

De energie- en economische crisis wordt nog versterkt door politieke instabiliteit.

Voormalig cricketster Imran Khan kwam in 2018 aan de macht met de populistische partij die hij oprichtte, de Pakistan Tehreek-e-Insaf (PTI) feest. Maar hij werd in april 2022 afgezet nadat hij de eerste premier was geworden een motie van wantrouwen verliezen in het parlement. Zijn verwijdering leidde tot wijdverbreide protesten.

Aanhangers van Pakistan Terhreek-e-Insaf nemen deel aan een protestmars in Wazirabad, Pakistan, 10 november 2022. Credit: Associated Press / Alamy Stockfoto.

Shehbaz Sharif van centrumrechts Pakistaanse Moslim Liga (N) feest was gekozen als vervanger een paar dagen later, wat spanning veroorzaakte met Khan's overgebleven aanhangers in het parlement. De partij van Sharif is lid van de Pakistaanse Democratische Beweging, een alliantie van meer dan een dozijn politieke partijen die zich verzetten tegen het leiderschap van Khan.

In mei 2023 was Khan gearresteerd door het Pakistaanse anticorruptiebureau, wat leidde tot dodelijk geweld in het hele land. Zijn arrestatie werd beslist onwettig door het Hooggerechtshof van Pakistan een paar dagen later.

Later dit jaar houdt Pakistan algemene verkiezingen. Ze moeten uiterlijk plaatsvinden 60 dagen na de ontbinding van de Nationale Assemblee in augustus, wat betekent dat ze vóór eind oktober zouden moeten plaatsvinden.

Een peiling onder 2,000 mensen uitgevoerd door Gallup Pakistan vond in maart 2023 brede steun voor Khan, waarbij zijn goedkeuringsscore in februari steeg naar 61%, vergeleken met 36% in januari vorig jaar. De populariteit van Sharif bedroeg in februari 32%, vergeleken met 51% vorig jaar.

Te gebruiken zowel Khan en Sharif hebben gepassioneerd gesproken over de impact van klimaatverandering op Pakistan – en de noodzaak daarvan historische grote uitstoters zoals de VS en het VK betalen voor hun vervuiling.

Muhammad Shehbaz Sharif, premier van Pakistan, spreekt op COP27 op 8 november 2022. Credit: Associated Press / Alamy Stockfoto.

Terwijl hij aan de macht was, zette Khan een aantal beleidslijnen uiteen over de overgang naar hernieuwbare energie en het gebruik van "op de natuur gebaseerde oplossingen" om de klimaatverandering aan te pakken (hieronder in meer detail besproken).

In 2015 te beslissing werd gemaakt om de Pakistaanse afdeling klimaatverandering als ministerie te herstellen. Huidige minister van Klimaat Sherry Rehman is een vocale kracht geweest voor klimaatrechtvaardigheid tijdens VN-besprekingen. (Zie: belofte van Parijs.)

Belofte van Parijs

Pakistan maakt deel uit van drie onderhandelingsblokken bij internationale klimaatbesprekingen, waaronder de G77 plus China, de gelijkgestemde ontwikkelingslanden (LMDC's) en de Coalition for Rainforest Nations (CfRN). (Meer informatie over elke groep is beschikbaar in Carbon Brief's diepgaande uitleg van onderhandelingsblokken.)

At COP27 in Egypte was Pakistan in 2022 voorzitter van de onderhandelingsgroep van de G77 plus China - die meer dan 130 landen vertegenwoordigde - en speelde het een belangrijke rol bij het overeenkomen van een specifiek fonds voor verlies en schade. (Verlies en schade is een term die wordt gebruikt voor het leed dat al is veroorzaakt door klimaatverandering, zie Carbon Brief's volledige uitleg voor meer informatie.)

De positie van Pakistan als voorzitter kwam slechts enkele maanden na overstromingen, aangewakkerd door regenval 75% intenser door klimaatverandering, verwoestte het land. In haar slotopmerkingen Tijdens de conferentie zei de Pakistaanse klimaatminister Sherry Rehman dat het fonds een "aanbetaling in onze gezamenlijke toekomst en investering in onze komende generaties" vertegenwoordigde.

Sherry Rehman, minister van klimaatverandering voor Pakistan, op COP27 op 17 november 2022. Credit: Associated Press / Alamy Stockfoto.

Pakistan is aangesloten bij de Paris Agreement, de internationale deal gericht op het aanpakken van klimaatverandering. Het geratificeerd de overeenkomst in 2016.

De uitstoot van broeikasgassen van het land bedroeg in 428.6 2 miljoen ton kooldioxide-equivalent (MtCO2018e). CAIT database onderhouden door de World Resources Institute (WRI). Dit omvat emissies door landgebruik, verandering in landgebruik en bosbouw (LULUCF).

Dat jaar bedroeg de uitstoot per persoon ("emissies per hoofd van de bevolking") slechts twee ton CO2e, veel lager dan het wereldwijde gemiddelde van 6.5.

Het diende zijn eerste klimaatbelofte onder de Overeenkomst van Parijs – bekend als de “nationaal bepaalde bijdrage (NDC) - in 2016. Hierin zei Pakistan dat het zijn uitstoot tegen 20 met maximaal 2030% zou verminderen, in vergelijking met zijn prognoses voor business as usual. Dit niveau van emissiereducties was echter afhankelijk van het feit dat het land tegen 40 $ 2030 miljard aan investeringen van ontwikkelde landen zou ontvangen.

Pakistan bijgewerkt zijn klimaatbelofte in 2021, om een ​​"cumulatief voorwaardelijk doel" vast te stellen om de uitstoot te beperken tot 50% van wat het verwacht dat zijn normale niveaus in 2030 zullen zijn. -emissies om tegen 1.6 2 miljard MtCO2030e te bereiken. Als het zijn klimaatdoelstellingen haalt, zullen zijn emissies in plaats daarvan groeien tot 801 MtCO2e.)

Pakistan zegt dat 15% van zijn inspanningen om de uitstoot aan te pakken, uit eigen middelen zal worden gehaald en dat 35% tegen 101 2030 miljard dollar aan financiële steun van ontwikkelde landen zal ontvangen.

Het land heeft nog geen publieke toezegging gedaan om netto-nulemissies te bereiken. Aan de zijlijn van de COP26-klimaattop, vertelde de klimaatassistent van de voormalige premier Imran Khan aan de derde pool dat Pakistan "op dit moment niet gelooft in het net-zero-concept".

Olie, gas en kolen

Fossiele brandstoffen hebben lang de energievoorziening van Pakistan gedomineerd. In 2021 waren gas (42%), olie (27%) en steenkool (17%) goed voor samen 86% van de energiebehoefte van het land, waarbij hernieuwbare energiebronnen (10%, voornamelijk waterkracht) en kernenergie (4%) de rust (zie afbeelding en secties hieronder).

Er is een lange geschiedenis van de winning van fossiele brandstoffen in Pakistan.

Onderzoek naar olie in Pakistan begon in de eind 19e eeuw, aangewakkerd door de behoefte om een ​​spoorwegsysteem aan te drijven dat wordt gebouwd om de Indo-Afghaanse grens te beveiligen.

Het eerste gasveld van het land werd ontdekt in Balochistan in 1952, in de buurt van het Sui-gasveld, dat tot nu toe de grootste gasvondst van het land blijft.

De kolenvoorraden van Pakistan zijn geconcentreerd in de provincies Sindh, Punjab en Balochistan, met totale reserves geschat op 185 miljard ton. Sindh herbergt twee grote bekkens: het Lakhra-bekken en het Thar-bekken in de Thar-woestijn grenzend aan India, de laatste met een van de grootste bruinkoolafzettingen ter wereld. Bruinkool is de meest vervuilende vorm van steenkool.

De steenkoolproductie in Pakistan wordt momenteel geplaagd door sociale, milieu- en veiligheidsproblemen, aangezien de arbeidsomstandigheden de afgelopen decennia niet zijn verbeterd. Volgens de Pakistaanse centrale mijnarbeidersfederatie (PCLMF), de steenkoolsector van het land, biedt werk aan 100,000 arbeiders in 400 kolenmijnen, mijnwerkers "beginnen gewoonlijk op 13-jarige leeftijd met werken" en "gedwongen tot werkloosheid" als gevolg van ziekten en verwondingen op 30-jarige leeftijd.

Kinderarbeid, dwangarbeid, doden, explosies, moderne slavernij en seksueel misbruik van kinderen zijn "schering en inslag" in de mijnen van Balochistan, waar de kolenwinning begon in Pakistan, de Voogd gerapporteerd in 2020. PCLMF schattingen waarin gemiddeld tussen de 100 en 200 arbeiders overlijden mijn ongelukken elk jaar, met alleen al in mei 18 2022 doden.

De kolenstorm in Thar, waarvan de steenkoolreserves van 175 miljard ton "hoger zijn dan de oliereserves van zowel Saoedi-Arabië als Iran”, eist ook zijn tol van inheemse gemeenschappen en woestijnecosystemen, Dageraad eerder dit jaar gemeld.

Thari-nomaden op kameelrug. Thar-woestijn, Pakistan. Krediet: Neil Cooper / Alamy Stockfoto.

Groepen uit het maatschappelijk middenveld hebben gewezen op grondverwerving zonder toestemming voor Thar's uitbreidende kolenmijnen en marteling van mijnwerkers, Dageraad gemeld, terwijl milieugroepen hebben gewaarschuwd voor mijnbouw grondwater effecten in het woestijngebied.

Als gevolg van zijn beperkte koolstofarme energievoorziening en het uitblijven van verdere uitbreiding van de binnenlandse kolen-, olie- en gasproductie, blijft Pakistan sterk afhankelijk van geïmporteerde fossiele brandstoffen. De kosten van het inkopen van deze invoer is een van de redenen voor het chronische energietekort van het land.

In 2021 gingen tekorten in Europa gepaard met een grote vraag in Azië geduwd spot LNG-prijzen naar recordhoogtes, waardoor Pakistan daartoe gedwongen wordt betaal het meeste dat het ooit heeft gehad voor zendingen. Het land heeft slechts twee langlopende LNG-contracten met Katar.

Het volgende jaar, op lange termijn gasleveranciers geannuleerd hun zendingen samenvalt met de sterke stijging van de Europese gasprijzen gebracht op door de oorlog van Rusland in Oekraïne.

Pakistan heeft vanaf 2023 opnieuw een aanbesteding uitgeschreven voor LNG-levering op lange termijn. Geen enkele bieder reageerde echter, waardoor er tot 2026 weinig reserve overbleef. Bloomberg gerapporteerd.

Bovendien hebben veel van de transnationale pijplijnprojecten van Pakistan vertraging opgelopen: het land kan te maken krijgen met arbitrage en een $ 18 miljard boete als het de werkzaamheden aan de Iran-Pakistan (IP) gaspijpleiding niet afmaakt.

Het einde van het jaar in Pakistan energie plannen in 2022 aangegeven dat het land het aandeel geïmporteerde steenkool en LNG tegen 8 wil terugbrengen tot respectievelijk 2% en 2030% om te voldoen aan de behoeften op het gebied van energiezekerheid, ter ondersteuning van klimaatdoelstellingen, om de hoge kosten van geïmporteerde brandstoffen te vermijden en om leveringsuitdagingen veroorzaakt door de internationale markt.

De land met geldnood zal in mei ook zijn eerste lading Russische ruwe olie met korting ontvangen in Karachi, waarbij Islamabad zich richt op de invoer van 100,000 vaten per dag "als de eerste transactie soepel verloopt", Reuters gerapporteerd.

De spanning tussen het veiligstellen van adequate en betaalbare energievoorziening om de toegang uit te breiden, en tegelijkertijd het halen van de klimaatdoelstellingen van het land, heeft geleid tot verschillende verschuivingen in de strategie van Pakistan.

Het antwoord van voormalig premier Nawaz Sharif op stijgende energierekeningen en chronische stroomuitval was: binnenlandse steenkool stimuleren productie en goedkeuring van nieuwe kolencentrales. Later kondigde de toenmalige premier Imran Khan een moratorium over nieuwe steenkoolenergie op de klimaatambitietop in 2020, bijeengeroepen ter gelegenheid van de vijfde verjaardag van het akkoord van Parijs.

De derde pool meldde dat dit geen invloed zou hebben projecten in de pijplijn onder de China Pakistan Economic Corridor (CPEC), die in plaats daarvan alleen gevolgen had voor twee geïmporteerde steenkoolprojecten die "al waren geschrapt vanwege een eerder moratorium op het gebruik van geïmporteerde steenkool".

Kort daarna het ergste van het land landelijke stroomstoring In januari 2023 kondigde de regering van de onlangs geïnstalleerde premier Shehbaz Sharif, veroorzaakt door mislukte energiebesparende maatregelen en oude transmissieapparatuur, een nieuwe verschuiving aan, toen de inflatie cijfers met dubbele cijfers bereikte.

Dit omvat een plan om de invoer te verminderen en de binnenlandse energieproductie nieuw leven in te blazen, met name steenkool uit de Thar-steenkoolvelden, een beslissing die bij sommigen klimaatvrees opwekt, maar waarvan andere energiecommentatoren zeggen dat het essentieel is om eerst de energiezekerheid te waarborgen terwijl Pakistan draait naar een “duurzaam groeitraject'.

In februari 2023, Reuters meldde dat de minister van Energie van het land "de binnenlandse kolengestookte capaciteit wilde verviervoudigen ... en geen nieuwe gascentrales zal bouwen", wat volgens experts aan Carbon Brief geïmporteerde kolencentrales zou omvatten met reservecapaciteit die op binnenlandse kolen draait.

In maart 2023 huldigde Sharif formeel het nieuwe 1,320 megawatt Thar Coal Block-I Coal Electricity Integration-project in onder CPEC, dat 7.8 miljoen ton in eigen land gewonnen steenkool per jaar nodig zou hebben, China's Global Times gerapporteerd.

Door deze wendingen heeft Pakistan zijn elektriciteitsvoorziening verlegd van dure, geïmporteerde olie naar kolen en gas, zoals de onderstaande grafiek laat zien.

(Kernenergie en, meer recentelijk, wind- en zonne-energie hebben zich ook uitgebreid, zie hieronder.)

De toenemende afhankelijkheid van Pakistan van geïmporteerd gas om elektriciteit op te wekken, is echter in twijfel getrokken tijdens de wereldwijde energiecrisis, toen de prijzen tot recordhoogtes stegen.

Volgens denktank Wereldwijde energiemonitor, Pakistan heeft momenteel 7.6 gigawatt (GW) aan kolencapaciteit – bijna allemaal gebouwd sinds 2015 – met nog eens 4 GW in de pijplijn.

Pakistan heeft plannen aangekondigd om lang stilgevallen kolencentrales langs de CPEC nieuw leven in te blazen, wat "nieuwe vragen" oproept over de belofte van China om geen nieuwe kolencentrales in het buitenland te bouwen. Chinese dialoog gerapporteerd.

Dr. Pervez Tahir, de voormalige hoofdeconoom van het land, wees erop in de Express Tribune dat "steenkool het enige is dat Pakistan heeft om de afhankelijkheid van een steeds onzekerdere wereld te verminderen", maar dat het "moderne mitigatietechnologieën moet gebruiken".

(Pakistan heeft momenteel een extreem beperkte wind- en zonnecapaciteit, zie: Hernieuwbare energie inclusief waterkracht.)

nucleair

Pakistan heeft momenteel zes exploiteren van kerncentrales. Het totale geïnstalleerde vermogen is 3,530 megawatt (MW).

Vijf van deze fabrieken maken gebruik van Chinese technologie en zijn door China gefinancierd. Dit omvat drie kernreactoren in Pakistan Provincie Punjab en twee in Karachi.

De tweede van de Karachi-reactoren – een 1,100 MW-installatie – aangesloten op het net in februari 2023.

Volgens de Oxford Institute for Energy Studies, de twee Karachi-fabrieken maken deel uit van de Economische corridor China-Pakistan, een infrastructuurnetwerkproject van 3,000 km in Pakistan dat een belangrijke rol speelt in China's wijdere omgeving Belt en Road Initiative.

Karachi Kerncentrale Unit-2 (K-2), Karachi, Pakistan. Krediet: Xinhua / Alamy Stockfoto.

Kernenergie zorgde in 9 voor ongeveer 2020% van de Pakistaanse elektriciteit Internationaal Energieagentschap (IEA). Dit steeg volgens de denktank tot ongeveer 14% in 2022 met de opening van nieuwe fabrieken gloeiende sintel.

In 2017 vertelde de voorzitter van de Pakistaanse commissie voor atoomenergie Reuters dat het land plannen had om nog eens twee tot drie grote reactoren te bouwen met als doel om tegen 8,800 2030 MW aan kernenergie te bereiken.

Er zijn echter geen verdere nieuwe reactoren aangekondigd. Noch van het land internationale klimaatbelofte gepubliceerd in 2021 noch zijn Alternatief en Hernieuwbaar Energiebeleid gepubliceerd in 2019 noemen kernenergie.

Pakistan Dageraad meldde dat Rafael Grossi, hoofd van de Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA), zei tijdens een bezoek aan Islamabad dat er "sterke politieke steun was voor nieuwe kerncentrales in Pakistan".

Hernieuwbare energie inclusief waterkracht

Waterkracht is momenteel de grootste bron van koolstofarme energie in Pakistan, goed voor 26% van de elektriciteitsvoorziening van het land, volgens gegevens van het IEA.

De aanzienlijke watervoorraden van Pakistan zijn verbonden met de Indus, een van 's werelds grootste rivieren, die ontspringt in Tibet en door de Himalaya stroomt voordat ze Pakistan doorsnijdt en bij Karachi uitmondt in de Arabische zee.

Volgens Pakistan Autoriteit voor water- en elektriciteitsontwikkeling, Er is 60,000MW van het waterkrachtpotentieel in het land, waarvan 7,320 MW is ontwikkeld.

China heeft in het kader daarvan verschillende grote waterkrachtprojecten in Pakistan gefinancierd Economische corridor China-Pakistan, een factie van China's bredere Belt en Road Initiative.

Dit is inclusief de operationele Karo project (720MW) en twee centrales die nog in aanbouw zijn, Suki Kinari (870MW) en Koala (1,124 MW).

Karot-waterkrachtcentrale in de oostelijke provincie Punjab in Pakistan. Krediet: Xinhua / Alamy Stockfoto.

In januari 2023 kondigde Frankrijk aan dat het Pakistan 130 miljoen dollar zal lenen voor de bouw van het Keyal Khuwar-waterkrachtproject (128 MW), volgens de Pakistaanse regering. Nieuws International.

In april beloofde Saudi-Arabië 240 miljoen dollar te lenen aan Pakistan voor een ander groot waterkrachtproject, de Mohmand multifunctioneel damproject (800MW), volgens Nutsbedrijven Midden-Oosten.

De bouw van grote dammen heeft eerder geleid tot protesten in Pakistan.

In 2020 protesteerden honderden mensen in het door Pakistan bestuurde Kasjmir tegen de door China gefinancierde Neelum-Jhelum hydro-elektrisch project, die volgens een van de twee rivieren die door de stad stroomden, omleidde Stem van Amerika.

De omleiding van de rivier had volgens de bewoners veel gevolgen voor de stad, waaronder een stijging van de lokale temperaturen en verstoring van regenpatronen. Een plaatselijke arts merkte op dat de gevallen van hepatitis, malaria en tyfus toenam na de omleiding van de rivier.

In 2022 kreeg de fabriek een technische storing en werd ze volledig "verlaten" door de Chinese operators, volgens India's Economic Times.

De productie van waterkracht in Pakistan wordt bedreigd door conflicten met buren die zijn waterbronnen en klimaatverandering delen. (Zien: Effecten en aanpassing.)

Er is momenteel een klein aantal wind- en zonneparken in Pakistan. Volgens IEA-gegevens waren ze goed voor 3% van de elektriciteitsopwekking in 2020.

In zijn laatste internationale klimaatbelofte uitgebracht in 2021, zegt Pakistan dat tegen 60 2030% van zijn elektriciteit zal worden opgewekt uit hernieuwbare bronnen, inclusief waterkracht. Dit kan worden vergeleken met de 29% die deze bronnen in 2020 bijdroegen.

Pakistan breekt zijn plannen voor hernieuwbare uitbreiding verder af in zijn laatste 10-jarig plan voor stroomproductie vrijgegeven in 2023. Er staat dat tegen 2031 39% van zijn stroom afkomstig zal zijn van waterkracht, 10% van wind en 10% van zonne-energie. (In het document wordt opgemerkt dat een van de "belangrijkste determinanten" van het plan voor uitbreiding van hernieuwbare energie de kwetsbaarheid is die wordt veroorzaakt door de huidige sterke afhankelijkheid van Pakistan van geïmporteerde fossiele brandstoffen.)

Pakistan vorige 10-jarenplan die het jaar ervoor werd uitgebracht, was gericht op een hogere 65% van de stroom uit hernieuwbare energiebronnen en waterkracht tegen 2030.

Als verklaring voor het besluit om naast andere hernieuwbare energiebronnen een grote uitbreiding van waterkracht na te streven, luidt de internationale klimaatbelofte van Pakistan:

"De ontwikkeling van waterkracht in Pakistan is van cruciaal belang voor de energietransitie, omdat het de volatiliteit van grote aandelen zon en wind kan compenseren."

Het komt nadat het land een Alternatief en Hernieuwbaar Energiebeleid in 2019, waarin stond dat Pakistan "van plan is" om tegen 20 2025% van zijn totale elektriciteitsopwekkingscapaciteit uit wind en zon te halen en tegen 30 2030%.

Volgens de Wereldbank, vereist dit dat Pakistan tegen 24,000 ongeveer 2030 MW aan zon en wind moet installeren, tegen 1,500 MW vandaag. Dit vertegenwoordigt 150-200 MW per maand vanaf nu tot 2030, merkt het op.

Technici controleren de zonnepanelen in Bahawalpur, Pakistan. Krediet: Xinhua / Alamy Stockfoto.

De analyse van de Wereldbank zegt ook dat dit een "least-cost" elektriciteitsuitbreidingsscenario zou vertegenwoordigen, resulterend in een brandstofbesparing gelijk aan $ 5 miljard over 20 jaar. (En deze berekening is gemaakt vóór de wereldwijde stijging van de brandstofprijs, aangewakkerd door de Russische invasie van Oekraïne.)

Het voegt eraan toe dat het gebruik van slechts 0.07% van het Pakistaanse land voor zonne-energie voldoende stroom zou kunnen opwekken om aan de huidige elektriciteitsvraag te voldoen.

(De Wereldbank zegt dat haar analyse de doelen van Pakistan heeft geïnformeerd.)

Naast besparingen op brandstofkosten, zou een snelle uitbreiding van hernieuwbare energiebronnen Pakistan kunnen helpen zijn toenemende circulaire schuld in de energiesector aan te pakken (zie: Politiek), vertelde een deskundige aan Pakistan tribune.

In augustus 2022 kondigde de regering plannen aan om 9,000 MW aan zonne-energie aan het net toe te voegen als onderdeel van een "zonne-energie-initiatieven"-regeling, in een poging haar afhankelijkheid van de dure invoer van fossiele brandstoffen te verminderen. tribune gemeld. Als onderdeel van de regeling is de regering van plan belastingvrijstellingen aan te bieden en af ​​te zien van invoerrechten, voegde de krant eraan toe.

In december 2022 drong premier Shehbaz Sharif er bij Turkije op aan te investeren in nieuwe zonne-energie in Pakistan. tribune.

Meer in het algemeen schatte Pakistan in zijn internationale klimaatbelofte voor 2021 dat de overgang van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare brandstoffen, inclusief waterkracht, tegen 101 $ 2030 miljard aan buitenlandse investeringen zal vergen. (Zie: Klimaatfinanciering.)

Dit omvat $ 50 miljard voor het nakomen van zijn belofte om tegen 60 2030% van zijn elektriciteit op te wekken uit hernieuwbare energiebronnen, inclusief waterkracht.

Ontbossing, houtverbranding en landbouw

Een kwart van de mensen in Pakistan heeft geen toegang tot elektriciteit. In plaats daarvan vertrouwen velen op de verbranding van hout, "biogas" - een gas dat wordt geproduceerd uit dierlijk en plantaardig afval - en andere soorten afval om energie in huis op te wekken.

Dit geldt met name voor voedselbereiding, een taak die meestal door vrouwen wordt uitgevoerd. Alleen helft van de Pakistaanse bevolking heeft toegang tot 'schoon koken' en de rest is afhankelijk van vervuilende en inefficiënte fornuizen.

Een vrouw kookt op een vuur in haar huis in Gilgit-Baltistan, Pakistan. Krediet: Steve Davey Fotografie / Alamy Stockfoto.

Dat meldt het Zuid-Aziatische persbureau ANI, vertrouwt 68% van de mensen in Pakistan op brandhout. Dit is een van de belangrijkste oorzaken van ontbossing in het land, naast verstedelijking en de productie van voedsel en grondstoffen. (Illegaal loggen door de Taliban heeft ook bijgedragen.)

Toen Pakistan voor het eerst werd gesticht, was een derde van zijn land - meer dan 260,000 vierkante kilometer - bedekt met bos. Maar tegen 2010 was het bosareaal gedaald tot slechts 5% (ongeveer 40,000 vierkante kilometer), volgens ANI.

Het bosverlies is sinds 2010 vertraagd, maar niet volledig gestopt. In 2021 verloor Pakistan 0.63 vierkante kilometer aan boombedekking, waardoor het equivalent van 23,500 ton CO2e in de atmosfeer terechtkwam, volgens de Global Forest Watch.

Ontbossing heeft de unieke biodiversiteit van Pakistan aangetast.

Het land is home tot: 195 zoogdiersoorten, waarvan er zes "endemisch" zijn (alleen te vinden in Pakistan); 668 vogels, waarvan 25 endemisch; 177 reptielen, waarvan 13 endemisch; 22 amfibieën, waarvan er negen endemisch zijn; 198 zoetwatervissen, waarvan 29 endemisch, 5,000 ongewervelde dieren; en 5,700 bloeiende planten, waarvan 400 endemisch zijn.

Vrijwilligers redden een dolfijn die vastzit in een kanaal bij de rivier de Indus, nabij Karachi, Pakistan. Krediet: Associated Press / Alamy Stockfoto.

Maar volgens de VN Verdrag inzake biologische diversiteit, wordt de natuur in Pakistan geconfronteerd met een "dreigende nationale ramp" vanwege menselijke activiteiten en aantasting van habitats.

Het merkt op dat de mangrovebossen van de Indusdelta, de grootste in hun soort ter wereld, tussen de jaren zeventig en het midden van de jaren negentig met de helft zijn afgenomen.

Ontbossing heeft ook de gevolgen van klimaatverandering verergerd, waaronder overstromingsrisico. Dit komt omdat de aanwezigheid van dicht bos kan fungeren als een natuurlijke stormvloedkering en erosie van de rivieroever kan voorkomen.

Landbouw is goed voor 19% van het BBP van Pakistan en 60% van de export, aldus de Economisch onderzoek van Pakistan 2020-21. Het voorziet ook in het levensonderhoud van 68% van de Pakistaanse plattelandsbevolking en biedt werk aan 45% van de nationale beroepsbevolking.

sommige 230,000 vierkante kilometer van de totale oppervlakte van 800,000 vierkante kilometer van Pakistan wordt gebruikt voor de productie van gewassen.

Volgens de VN heeft het land het grootste continue irrigatiesysteem ter wereld dat bijna 80% van zijn bebouwde oppervlakte beslaat. Voedsel en Landbouw Organisatie (FAO).

De landbouwsector is ook de grootste verbruiker van zoet water, goed voor 95% van de totale onttrekkingen, volgens Pakistan's 2021 internationale klimaatbelofte.

Pakistaanse boeren zijn bezig met het laden van watermeloenen. Krediet: Pacific Press Media Production Corp. / Alamy Stockfoto.

Pakistan behoort tot 's werelds top 10 producenten van tarwe, katoen, suikerriet, mango's, dadels en kinnow-sinaasappelen - en staat op de 10e plaats voor rijstproductie, volgens de FAO.

Bovendien draagt ​​de Pakistaanse veehouderij voor 11% bij aan het bbp van het land en biedt het werk aan ongeveer 35 miljoen mensen, zegt de FAO.

Zowel de landbouw als de veeteelt in het land lopen grote risico's door klimaatverandering. (Zien: Effecten en aanpassing.) In zijn internationale klimaatbelofte zegt Pakistan dat een van de economische sectoren die het meeste risico lopen door klimaatverandering de "landbouw-voedsel-water-nexus" is.

Landbouw, bosbouw en landgebruik zijn goed voor ongeveer 18% van de totale uitstoot van broeikasgassen in Pakistan.

In zijn internationale klimaatbelofte zegt Pakistan dat het de landbouwemissies zal aanpakken door een "volledig verbod" op het open verbranden van rijststoppels, vast afval en andere gevaarlijke materialen.

Veel boeren in Pakistan verbranden ze tussen oktober en januari de restanten van de rijstoogst om het land vrij te maken voor het zaaien van tarwe. Het verbranden van rijststoppels wordt beschouwd als de goedkoopste en snelste manier, maar leidt tot CO2-uitstoot en dodelijke luchtvervuiling. Een FAO-studie ontdekte dat 20% van de dikke luchtvervuiling in Pakistan afkomstig is van verbranding van gewassen.

De klimaatbelofte vermeldt geen nieuwe inspanningen om ontbossing te stoppen of de uitstoot van veeteelt te verminderen.

'Op de natuur gebaseerde oplossingen'

Het idee van "op de natuur gebaseerde oplossingen” tegen klimaatverandering is een grote hit bij politici in Pakistan, met verschillende beloften om de aangetaste ecosystemen van het land te herstellen om de uitstoot en het verlies aan biodiversiteit aan te pakken.

De huidige premier Shehbaz Sharif zei dat op de natuur gebaseerde oplossingen centraal stonden in de Pakistaanse klimaatstrategie tijdens de COP27-top in 2022.

En voormalig premier Imran Khan maakte internationale krantenkoppen in 2018 met zijn “Tien miljard bomen Tsunami”, een nationaal initiatief om tegen 26.6 genoeg bomen te planten om 2030% van het landoppervlak van Pakistan te beslaan.

Volgens de internationale klimaatbelofte van Pakistan uit 2021 was het plan om tegen 3.3 2023 miljard planten te planten of te "regenereren" in heel Pakistan. Vervolgens zou "fase twee" 750-800 miljoen nieuwe planten per jaar opleveren gedurende zes jaar tot 2030.

Deutsche Welle meldde in 2021 dat onderzoekers en ambtenaren hun bezorgdheid hadden geuit over het project. Bij het plan waren bijvoorbeeld jonge boompjes geplant in woestijngebieden, die kostbare irrigatie nodig hadden om te overleven, merkte een onderzoeker op. Een hoge regeringsfunctionaris die op voorwaarde van anonimiteit sprak, vertelde DW dat veel geplante jonge boompjes in intense hitte waren gestorven.

De regering had tegen maart 1.5 2022 miljard bomen geplant, maar het hele programma werd in twijfel getrokken toen Khan in april van dat jaar uit het parlement werd gezet. Klimaat Home Nieuws gerapporteerd.

In september is Pakistan de Natie rapporteerde dat een officiële audit van het programma vermeend bewijs van te hoge uitgaven en fraude aan het licht bracht.

Hierna volgt de tribune meldde in oktober dat de regering van Sharif het project "Groen Pakistan" had genoemd en het jaarlijkse budget had verlaagd van $ 49 miljoen naar $ 33 miljoen.

Een vrijwilliger plant rode mangrovebomen nabij de Arabische Zee, ten zuiden van Karachi, Pakistan. Krediet: Associated Press / Alamy Stockfoto.

De klimaatbelofte van Pakistan voor 2021 verwijst naar verschillende andere grootschalige, op de natuur gebaseerde projecten.

Dit omvat de Initiatief voor beschermde gebieden, dat tot doel heeft om tegen 15 2023% van het Pakistaanse land onder bescherming te krijgen. Om dit doel te bereiken, was de regering van plan om 15 nieuwe nationale parken te creëren met een oppervlakte van 7,300 vierkante kilometer, volgens de Pakistaanse klimaatbelofte. Het is niet duidelijk of dit gehaald gaat worden.

Het bevat ook een Initiatief voor herstel van ecosystemen, dat tot doel heeft tegen 30 5% van de aangetaste bossen van Pakistan, 6% van het aangetaste akkerland, 10% van het aangetaste grasland en 2030% van het aangetaste wetland te herstellen.

In september 2022, klimaatminister Sherry Rehman aangekondigd de Levend Indus-project, die het omschrijft als het "grootste klimaatinitiatief" van Pakistan dat tot doel heeft de rivier de Indus te beschermen en te herstellen en tegelijkertijd de overstromingsbestendigheid in de omgeving te vergroten. Het project was officieel gelanceerd op COP27.

Verslaggeving over het initiatief, de derde pool merkte op dat verschillende deskundigengroepen in Pakistan de plannen verwelkomden. Sommigen waren echter bezorgd dat het initiatief niet ingaat op de grote impact van grote waterkrachtprojecten op het Indusbekken. (Zien: Hernieuwbare energie inclusief waterkracht.)

(Het is vermeldenswaard dat de term "op de natuur gebaseerde oplossingen" door sommige groepen met grote scepsis wordt bekeken. Sommigen beweren dat de term te gemakkelijk kan worden misbruikt als dekmantel voor greenwashing, terwijl anderen zeggen het minimaliseert de intrinsieke waarde van de natuur en/of de rol die inheemse volkeren daarin spelen vrijwaring De laatst overgebleven intacte ecosystemen van de aarde.)

Klimaatfinanciering

Pakistan bijgewerkt zijn klimaatbelofte in 2021, om een ​​"cumulatief voorwaardelijk doel" vast te stellen om de uitstoot te beperken tot 50% van wat het verwacht dat zijn business-as-usual-niveau in 2030 zal zijn. Het zegt dat 15% hiervan zal worden bereikt met eigen middelen en 35% moet klimaatfinanciering ontvangen.

"Klimaatfinanciering” verwijst naar geld – zowel uit publieke als private bronnen – dat wil zeggen gebruikt om de uitstoot te helpen verminderen en de weerbaarheid tegen de negatieve gevolgen van klimaatverandering te vergroten.

In het kader van de Overeenkomst van Parijs hebben ontwikkelde landen – die sinds het begin het meest verantwoordelijk zijn voor klimaatverandering – beloofd om klimaatfinanciering te verstrekken aan ontwikkelingslanden.

In de 2021 internationale klimaatbelofte, zegt Pakistan dat voor het halen van de emissiedoelstellingen $ 101 miljard aan klimaatfinanciering nodig zal zijn tegen 2030 en nog eens $ 65 miljard tegen 2040. Dit omvat:

• $ 20 miljard voor het vervangen van in aanbouw zijnde kolenprojecten door waterkracht
• $ 50 miljard voor het behalen van de doelstelling om tegen 60 2030% van zijn elektriciteit op te wekken uit hernieuwbare energiebronnen, inclusief waterkracht
• $ 20 miljard om het elektriciteitstransmissienetwerk tegen 2040 te upgraden
• $ 18 miljard voor het uitkopen en sluiten van "relatief nieuwe steenkoolprojecten"
• $ 13 miljard voor het vervangen van kolenprojecten door zonne-energie

De toezegging van Pakistan voegt eraan toe dat het 7 tot 14 miljard dollar per jaar nodig heeft om zich aan te passen aan de gevolgen van de klimaatverandering.

Het zegt ook dat "Pakistan tot nu toe zeer beperkte toegang heeft gehad tot internationale klimaatfinanciering", en merkt op dat het voor één project geld heeft ontvangen van de Adaptation Fund, drie projecten van de Green Climate Fund (GCF) en 19 projecten van de Wereldmilieufonds.

Carbon Brief-analyse toont aan dat Pakistan in 2.2 $ 2020 miljard aan klimaatfinanciering ontving, waarmee het dat jaar de achtste grootste ontvanger ter wereld was. Het VK, Duitsland en Japan waren de landen die het meeste geld aan Pakistan gaven.

De klimaatbelofte van Pakistan roept ook specifiek op tot fondsen voor verlies en schade als gevolg van klimaatverandering. (Verlies en schade is een term die wordt gebruikt voor het leed dat al is veroorzaakt door klimaatverandering, zie Carbon Brief's volledige uitleg voor meer informatie.)

Het zegt dat Pakistan hulp nodig heeft bij het omgaan met overstromingen van gletsjermeren, het binnendringen van zeewater, droogtes, hittegolven, tropische stormen, aardverschuivingen en overstromingen van rivieren. (Zien: Effecten en aanpassing.)

De toezegging schat dat schade aan de infrastructuur alleen al goed is voor ongeveer 70% van de $ 7-14 miljard aan aanpassingsfinanciering die per jaar nodig is.

Effecten en aanpassing

Pakistan wordt geconfronteerd met een breed scala aan klimaatrampen en met een grote kwetsbare bevolking. Het wordt vaak beschreven als een van de landen die wereldwijd het zwaarst worden getroffen door klimaatverandering.

Volgens een Klimaatrisico-index 2021, Pakistan was het achtste meest getroffen land van 2000-19.

Een van de grootste gevolgen voor het klimaat waarmee Pakistan wordt geconfronteerd, zijn overstromingen als gevolg van extreme regenval en het overstromen van rivieren, die zich meestal dicht bij menselijke nederzettingen en landbouwgrond bevinden.

Het land heeft de afgelopen 13 jaar elk jaar te maken gehad met dodelijke overstromingen, met 2010 en 2022 als de ergste voor het aantal doden en het getroffen landoppervlak.

(Het jaar 1950 was ook bijzonder dodelijk voor overstromingen in Pakistan, ondanks dat er minder land werd aangetast dan in 2010 en 2022. Op dat moment waren er veel minder waterkeringen dan nu, wat betekent dat een kleinere overstroming een grotere menselijke impact zou kunnen hebben.)

Bron: Federale Overstromingscommissie.

Van juni tot augustus 2022 ontving Pakistan bijna 190% meer regen dan het 30-jarige gemiddelde. Dit veroorzaakte catastrofale overstromingen die 33 miljoen mensen troffen en meer dan 1,700 doden.

A studies gepubliceerd in de nasleep van de overstromingen bleek dat deze recordregens 75% intenser werden gemaakt door door de mens veroorzaakte klimaatverandering. (Naarmate de temperatuur stijgt, kan de lucht meer vocht vasthouden, wat kan leiden tot zwaardere regenval.)

Andere factoren die de overstromingen zo dodelijk maakten, waren de nabijheid van menselijke nederzettingen tot uiterwaarden, een verouderd rivierbeheersysteem en aanhoudende politieke en economische instabiliteit, aldus de studie.

In februari 2023, de Voogd meldde dat duizenden gezinnen maanden na de overstromingen dakloos en zonder middelen van bestaan ​​blijven.

De overstromingen van 2023 veroorzaakten ook naar schatting $ 30 miljard aan financiële verliezen.

In januari 2023 hielden Pakistan en de VN een gezamenlijke top in Genève om geld in te zamelen voor de wederopbouw van het land na de overstromingen. Tijdens het evenement werd meer dan 8 miljard dollar toegezegd door andere regeringen, multilaterale banken en particuliere donoren. Klimaat Home Nieuws gerapporteerd.

Klimaat Home Nieuws meldde ook dat de Wereldbank ervan werd beschuldigd de overstromingen 'door te slapen' door voorafgaand aan de ramp toegezegde financiering niet te besteden aan nieuwe waterkeringen voor Karachi.

Bovendien Klimaat Home Nieuws meldde dat bezuinigingen op de Pakistaanse afdeling van het VN-Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken (OCHA) hen niet in staat stelden adequaat te reageren op de ramp van 2023. De publicatie meldde:

“In 2016 had OCHA ongeveer 35 medewerkers in Pakistan en een budget van meer dan vijf miljoen dollar. Tegen 5 bedroeg het budget 2021 miljoen dollar en in 1.1 had het zeven mensen in dienst.”

Pakistan tribune meldde in februari 2023 dat verschillende grote internationale bedrijven, waaronder Alphabet en Meta, geld hadden toegezegd als reactie op de overstroming, ondanks het feit dat ze naar verluidt tien jaar lang geen belasting hadden betaald over hun activiteiten in het land.

Regenval met hoge intensiteit in Pakistan zal naar verwachting "aanzienlijk verder toenemen” als de wereldwijde temperaturen 2C boven pre-industriële niveaus bereiken.

Naast het ervaren van rivier- en plotselinge overstromingen, maken de vele bergen en gletsjers van het land het vatbaar voor dodelijke uitbarstingen van gletsjermeren.

Pakistan bevat meer gletsjerijs dan nergens anders ter wereld buiten de poolgebieden.

De Chiatibo-gletsjer in het Hindu Kush-gebergte in het Chitral-district van de provincie Khyber-Pakhunkwa in Pakistan. Krediet: PA-afbeeldingen / Alamy Stockfoto.

Gletsjers - die in wezen bevroren rivieren zijn - zijn dat wel snel verdwijnen vanwege klimaatverandering. Onderzoek ontdekte dat tweederde van het gletsjerijs in de High Mountain Asia-regio, die een deel van Pakistan beslaat, samen met buurlanden, tegen het einde van de eeuw zou kunnen verdwijnen in een scenario van zeer hoge emissies.

Terwijl gletsjers wegsmelten, kunnen ze grote plassen smeltwater achterlaten in de groeven van waar het ijs ooit was. Deze staan ​​bekend als gletsjermeren. Als het water te hoog komt of het omliggende land of ijs bezwijkt, kan het meer barsten en een tsunami-achtige golf ontketenen die dodelijk kan zijn voor omwonenden.

A studies gepubliceerd in februari 2023 ontdekte dat Pakistan een van de hoogste populaties ter wereld heeft die zijn blootgesteld aan overstromingen door gletsjermeren. Volgens de studie woont iedereen in de regio High Mountain Asia binnen ongeveer tien kilometer van een gletsjermeer.

Alleen al in 2022 waren er minstens 16 incidenten met uitbarstingen van gletsjermeren in de noordelijke regio Gilgit-Baltistan in Pakistan, CNN gemeld. Gemeenschappen die in de regio wonen, zijn volgens Pakistan gedwongen om seizoensgebonden of permanent te migreren vanwege de uitbarstingen Centrum voor Strategisch en Hedendaags Onderzoek.

Het smelten van de uitgestrekte gletsjers van Pakistan veroorzaakt niet alleen overstromingen, maar bedreigt ook de watervoorziening van honderden miljoenen mensen. Het verdwijnen van de Pakistaanse gletsjers bedreigt ook de cultuur en unieke manier van leven van inheemse volkeren die in de bergachtige streken van het land wonen.

Pakistan loopt ook een groot risico door hittegolven - en heeft enkele van de hoogste temperaturen ooit op aarde meegemaakt.

De hoogst geregistreerde temperatuur in Pakistan is 53.7C. Dit gebeurde tijdens een hittegolf in de zomer van 2017, waarbij gedurende vier opeenvolgende dagen hitte boven de 50C werd geregistreerd in de stad Turbat, Balochistan. Zulke temperaturen zijn boven de limieten van wat mensen kunnen tolereren, zonder hun toevlucht te zoeken.

In 2022 beleefde Pakistan een ongewoon vroege hittegolf, met temperaturen van 49C in april. Deze hitte, waarbij 90 mensen in Pakistan en India omkwamen, werd 30 keer waarschijnlijker gemaakt door door de mens veroorzaakte klimaatverandering, volgens een snelle analyse.

Een jonge man giet water over zich heen tijdens een hittegolf in Hyderabad, Pakistan, op 4 april 2022. Credit: Zuma Press / Alamy Stockfoto.

Slechts 13% van de mensen in de Pakistaanse steden heeft toegang tot airconditioning Azië Nieuws Netwerk. Op het platteland is dat slechts 2%.

Een wereldwijde temperatuurstijging van 2°C zal ervoor zorgen dat hittegolven, vergelijkbaar met die in Pakistan in 2022, een verdere trend zullen worden. 2-20 keer waarschijnlijker.

Pakistan wordt ook aanzienlijk getroffen door droogte. Hoewel er in sommige delen van het land recordregens zijn gevallen, zijn "sommige droge gebieden droger geworden omdat ze minder dan normale neerslag hebben gehad", zegt Pakistan in zijn Internationale klimaatbelofte voor 2021.

In 2019 werden de grootste provincies van Pakistan, Balochistan en Sindh, in de greep van een grote droogte die meer dan 500,000 mensen. Rapportage over de ramp destijds, de Internationale Federatie van Rode Kruis zei: "dieren sterven en mensen worstelen om zichzelf te voeden".

Het land wordt ook bedreigd door tropische stormen. In 1970 beleefde Pakistan de dodelijkste storm in de geschiedenis toen cycloon Bhola het leven kostte 500,000 mensen. Meer recentelijk heeft Pakistan te maken gehad met zware regenval van Tropische cycloon Gulab in 2021.

Pakistan heeft de na hoogste niveaus van luchtverontreiniging in de wereld na China en India. Elk jaar sterven 128,000 mensen voortijdig als gevolg van giftige smog, voornamelijk als gevolg van het gebruik van fossiele brandstoffen voor energie, industrie en transport.

2021, Pakistan aangekondigd het was bezig met de ontwikkeling van zijn eerste nationale aanpassingsplan om zich voor te bereiden op de gevolgen van klimaatverandering. Het moet dit jaar verschijnen.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoAiStream. Web3 gegevensintelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• De toekomst slaan met Adryenn Ashley. Toegang hier.
• Koop en verkoop aandelen in PRE-IPO-bedrijven met PREIPO®. Toegang hier.
• Bron: https://www.carbonbrief.org/the-carbon-brief-profile-pakistan/