Een item van een neoliberaal... Dit is een item van een bedrijfsprofessor met weinig directe ervaring in het onderwijs, maar die gelooft dat de economische principes van de vrije markt het antwoord zijn op de (en vrijwel alle sociale) problemen van het onderwijs.

Openen in app or online.

MAR 22

Een nieuwe kijk op sporteducatie op scholen

Deze aflevering is voor betalende abonnees

		MICHAEL B. HOORN

Als we alle individuen serieus willen helpen hun passies op te bouwen en hun menselijk potentieel te verwezenlijken, dan moeten we hen niet alleen helpen met hun academische vaardigheden, maar ook focussen op hun gezondheid en welzijn en hun gewoonten van succes. Een groot deel daarvan kan en moet worden gebouwd op basis van fitness, wat inhoudt dat ze levenslange fitnessgewoonten moeten aanleren wanneer ze op K-12-scholen zitten. Maar dat betekent enkele grote veranderingen in hoe we denken over sport, lichamelijke opvoeding en meer in onze samenleving. Om elementen van dit onderwerp te helpen ontrafelen, voegde Steve Mesler, een Olympisch gouden medaillewinnaar en de mede-oprichter en CEO van Classroom Champions zich bij mij, samen met Andy Rotherham, een nationale leider in de wereld van onderwijshervorming, de mede-oprichter van Bellwether Education, en onder meer lid van de Virginia Board of Education. De passies van Steve en Andy voor dit onderwerp kwamen echt tot uiting in dit gesprek, waarin we alles aanspraken, van de redenen waarom sport gunstig is voor studenten, hoe de hoge eisen en verlangens om goed te zijn in één ding contraproductief kunnen zijn, en waarom het nodig is om ervoor te zorgen dat sporten leuk is en niet alleen om de competitie gaat. Het gesprek rolde op veel belangrijke en controversiële plaatsen, omdat het alles raakte wat de jeugdsportcultuur veranderde in de rol van sociaal-emotioneel leren (SEL) op scholen.

Zoals altijd kun je naar de podcast luisteren, de onderstaande video bekijken of het transcript lezen als je een betaalde abonnee bent.

Horn: Ik heb lang gezegd dat als we alle individuen serieus willen helpen om precies dat te doen, we ze niet alleen moeten helpen met hun academische vaardigheden, maar ook moeten focussen op hun gezondheid en welzijn en hun gewoonten van succes. En een groot deel daarvan kan en moet worden gebouwd op basis van fitness, wat inhoudt dat ze levenslange fitnessgewoonten moeten aanleren wanneer ze op K-12-scholen zitten. Maar dat betekent enkele grote veranderingen in hoe we denken over sport, lichamelijke opvoeding en meer in onze samenleving.

Dus, om ons te helpen nadenken over dit onderwerp en eerlijk gezegd, het bredere onderwerp van het voorbereiden van studenten op het leiden van een succesvol leven, hebben we vandaag twee ongelooflijke gasten. Ten eerste hebben we een primeur op deze show, we hebben een Olympisch gouden medaillewinnaar in Steve Mesler. Hij won goud op de Olympische Spelen van 2010 in de viermansbobslee, maar hij is momenteel ook mede-oprichter en CEO van Classroom Champions, dat een bekroond sociaal-emotioneel leerplan aanbiedt op K-8-scholen.

We hebben vandaag ook mijn vriend Andy Rotherham bij ons. Andy is natuurlijk een nationale leider geweest in de wereld van onderwijshervorming, en hij heeft in verschillende rollen gediend, eigenlijk als een brug tussen de verschillende partijdige gekibbel en silo's. Hij is de mede-oprichter van Bellwether, dat werkt aan het transformeren van onderwijssystemen om ervoor te zorgen dat systemisch gemarginaliseerde jongeren resultaten bereiken die leiden tot een bevredigend leven en bloeiende gemeenschappen. Hij schrijft de Eduwonk-blog, is columnist voor Time en is lid van de Virginia Board of Education. Je snapt het wel, twee grote deals hier vandaag. En daarmee, Andy, Steve, heel erg bedankt dat je bij me bent gekomen. Het is geweldig om jullie allebei te zien.

Rotherham: Geweldig om hier te zijn. Dit gaat leuk worden.

Mesler: Bedankt dat je ons hebt.

Hoorn: Ja, reken maar. Ik wil er even op ingaan met een macrovraag voor jullie om echt de tafel te dekken, namelijk, volgens jullie beiden, waarom is sport tegenwoordig belangrijk voor jonge mensen? Andy, waarom ga jij niet eerst en dan Steve, jij kunt erna inspringen.

Rotherham: Ja. Ik bedoel, nou, er zijn een paar redenen. Ik zeg dat er ongeveer drie zijn, te beginnen met een basis. Het is leuk. Sporten is leuk. Ze zijn leuk voor kinderen, ze zijn leuk voor ons om naar te kijken. Ze brengen veel mee. Maar wat nog belangrijker is, er zijn een paar echt belangrijke dingen die gebeuren met sport. Ten eerste kennen we kinderen die aan sport doen en dat geldt vooral voor meisjes. En ik heb dochters die aan sport doen, betere resultaten hebben. En een deel daarvan is natuurlijk gewoon de wiskunde. Als je tijd aan sport besteedt, besteed je die tijd niet aan andere dingen. Het is dus logisch dat sommige van het soort gedrag waarvan we denken dat het meer risicovol gedrag is, je er door de tijd minder aan wordt blootgesteld. Maar zelfs als je daar rekening mee houdt, zijn er andere dingen die tot echt goede externe effecten en resultaten leiden.

En ik vind het niet gek dat je, vooral weer bij vrouwen, ziet dat vrouwen die aan sport doen elders in hun leven op een heel hoog niveau presteren. En ik denk dat dat door dat derde komt. Het geeft je de mogelijkheid om te leren hoe je kunt winnen, hoe je kunt verliezen, hoe je kunt communiceren, hoe je kunt samenwerken, allerlei soorten vaardigheden die gewoon heel belangrijk zijn op de werkplek en in het leven. En het laat je ze op een zeer authentieke manier krijgen. Het is niet bedacht, het is niet verzonnen. Je leert die dingen door echte lessen. Ik bedoel, ik zit in Steve's bestuur bij Classroom Champions en we willen daar niet de hele tijd over praten. Maar als ik Steve over deze vraag vertel, is dat een deel van wat we doen bij Classroom Champions, studenten laten zien dat dit op authentieke manieren gebeurt met hun mentoren. Geen gekunstelde en verzonnen manieren, maar op heel reële manieren, zie dit soort dingen en leer ervan. Steve, wat zou je toevoegen?

Mesler: Ja, ik bedoel, allereerst, wacht even. We hebben het hier niet de hele tijd over Classroom Champions?

Rotherham: Het lokaas en de schakelaar.

Mesler: Ik weet dat het een ongelooflijk belangrijke vraag is, Michael, en ik bedoel, ik denk eerlijk gezegd dat het terug leunt op jouw opening, namelijk nadenken over hoe je kinderen kunt helpen een leven te leiden dat hen niet alleen academische kansen biedt, wat we dan weten of je nu de cirkel van armoede wilt doorbreken, of je nu gewoon vooruit wilt komen in het leven of gewoon grotere dingen wilt doen, het begint echt met academici. Maar ik denk dat het besef dat het niet begint en eindigt bij academici, is waar sport om de hoek komt kijken. Want uiteindelijk, wat doen we hier allemaal nog meer? Wat doen we hier allemaal anders? Maar om lonende levens te leiden, kunnen we langer leven, kunnen we gelukkiger leven, kunnen we gezond zijn, kunnen we langer nadenken, kunnen we al deze dingen doen.

En nogmaals, of je het nu hebt over het proberen kinderen te helpen, of het nu in sommige gemeenschappen is waar Classroom Champions werkzaam is in Camden, New Jersey of op het platteland van Indiana, of dat je het hebt over degenen die misschien aan de haves-kant van de Amerikaanse economie, uiteindelijk denk ik dat sport deze aantoonbare plek is voor kinderen om te zien, net zoals Andy zei, ik bedoel, ik ga iets herhalen dat Andy zei, maar uiteindelijk is het aantoonbaar.

Kinderen kunnen het zien gebeuren, of ze het nu zelf meemaken of niet, en ze doen mee. Kijk, sporten is niet voor iedereen weggelegd. Ik vind het prima om dat te zeggen, ik ben er gerust in om dat te zeggen. Maar de principes die sport leert, zijn voor iedereen. En wanneer kinderen kunnen zien winnen en verliezen, of het nu zelf op het veld is of in anderen of in hun rolmodellen, zijn atleten tot op de dag van vandaag daar met YouTube-sterren en TikTok-sterrenatleten die mensen. Zij zijn de enige consistente rolmodellen, aangezien we min of meer zijn overgegaan van een generatie die meedoet en dingen op televisie bekijkt, naar nu kunnen ze hun eigen rolmodellen vinden zoals ze willen op internet. En die rolmodellen worden in hun gezicht gegooid op een manier die er niet was toen we kinderen waren. Sport dient een doel want nogmaals, de regels zijn duidelijk. Het is een kans om te volgen, akkoord te gaan met regels.

En we moeten niet vergeten, kijk, ik heb acht jaar in de raad van bestuur van het Olympisch en Paralympisch comité van de VS gezeten, en als er één ding is dat ik daar echt uit heb weggenomen, is het allemaal verzonnen. Het is allemaal verzonnen. We hebben allemaal besloten dat de lijn in het voetbal uit is en de lijn in tennis is binnen, dat zijn willekeurige dingen, maar dat geldt ook voor de meerderheid van de wetten en dat geldt ook voor de meeste dingen die we in het leven doen. En ik denk dat sport deze prachtige plek is waar het leven een soort afspiegeling is van waar we het allemaal eens zijn geworden over een reeks regels, we gaan ze volgen en op het moment dat iemand ze niet volgt, worden ze ofwel in een strafschopgebied en ze moeten aan de zijlijn zitten en worden uitgekozen voor 20,000 mensen in de NHL. Je zit alleen in een hokje omdat je het verprutst hebt en dat reflecteert daarop.

Dus ik denk dat dat is waar, vanuit een maatschappelijk standpunt voor sport, dat is waar ik echt de waarde van zie. En nogmaals, Andy heeft volgens mij geweldig werk geleverd door te praten over die dingen die in de sportwereld terechtkomen.

LIKE COMMENTAAR SHARE

Luister naar afleveringen van The Future of Education in de app

Krijg de beste luisterervaring.

© 2023 Michael Horn