Het was een groot probleem toen Sony een aantal van zijn exclusieve PlayStation-games naar de pc begon te porten. Omdat het bedrijf enkele van de best gemaakte games met het hoogste budget op de markt brengt, waren de mogelijkheden veelbelovend. Maar toen het tijd werd om de eerste paar games buiten het PlayStation-merk uit te brengen, kregen we een paar ietwat saaie open-wereldgames in plaats van iets dat echt het ware potentieel van de verrassende ontwikkeling liet zien. Maar God of War is nu hier. Het is niet alleen de beste game in zijn serie, maar het was ook een van de beste van de laatste decennium, waardoor het een echte must-play is voor iedereen die het nog niet heeft ervaren - zelfs bijna vier jaar na de eerste release.
Als je nog nooit een God of War game eerder is gespeeld, is dit een soort zachte herstart, dus dat maakt niet uit. Het enige wat je hoeft te weten is dat er een halfgod is, Kratos genaamd, die een god werd door de eeuwig liefhebbende stront uit andere goden te doden. Er is geen bekendheid vereist, zelfs niet als er naar stukjes van de andere games wordt verwezen, en het kennen van het achtergrondverhaal is genoeg waard voor het personage. Net zoals de eerdere games die zich op het Griekse pantheon concentreerden, draait deze nieuwe setting helemaal om de Noorse mythologie. En jongen, werkt het?
Het schrijven in het spel is geweldig. De cinematografie van de tussenfilmpjes is nog steeds even overweldigend en intiem als bijna vier jaar geleden. De tijd heeft niets gedaan om de waanzinnig hoge kwaliteit van elk facet ervan te verminderen God of War's productie. Het is visueel verbazingwekkend op pc, en je kunt merken dat je buiten bepaalde grotere gebieden hoge framerates haalt. Het verhaal is geweldig, met een sterke emotionele kern, ondersteund door een sympathieke ondersteunende cast die groeit naarmate de zaken vorderen. Vrijwel alles aan de game is een baken van uitmuntendheid.
Afscheid nemen
De kern van het verhaal is dat Kratos' tweede vrouw is overleden (deze keer ook niet door zijn eigen hand: AAAAAAAAAREEEEEE!!!!). Ze vraagt dat, na haar vroegtijdige overlijden, haar as wordt verstrooid vanaf de hoogste berg in alle rijken. Kratos en zijn zoon, Atreus, hebben niet de meest warme relatie omdat Kratos, nou ja, Kratos, maar de twee gingen op pad om haar laatste wens te vervullen. Maar de zaken zijn uiteraard complexer dan het lijkt. De Noorse goden weten wat Kratos is en de meeste zijn niet vriendelijk tegen andere goden op hun terrein. Ons vader en zoon-duo zijn verwikkeld in zaken waar ze geen controle over hebben. En dat is zonder te vermelden dat zij macht be licht verkeerd interpreteren wat hun zoektocht precies inhoudt.
Wat volgt is een episch, langdurig avontuur dat simpelweg een van de beste games is die je kunt beleven. Er is een reden God of War werd niet alleen door meerdere prijsuitreikingen, maar ook door een hele reeks publicaties uitgeroepen tot 'game van het jaar'. Het heeft zijn tegenstanders, maar de game wordt voor het grootste deel als een moderne klassieker beschouwd. Destijds leek dit nogal gek, aangezien de originele spellen, hoewel goed, kleiner en minder ambitieus waren.
God of War volgt een lineair verhaal, maar er zijn een heleboel nevenactiviteiten die buiten de gebaande paden kunnen worden gedaan. Optionele kisten, upgradematerialen, zijmissies, geestvogels die je kunt verslaan door je bijl te gooien, en verzamelobjecten zijn er in overvloed. Er is een lot aan het spel, tot het punt dat het je gemakkelijk 30 uur of langer verslaafd kan houden. Dat zou echter niet veel betekenen zonder het waanzinnig hoogwaardige wereldontwerp en de prachtige bedieningselementen. Kratos begint het spel met behulp van de ijsbijl van zijn vrouw of met zijn blote handen en schild, maar het gaat nog iets verder, laten we zeggen: vertrouwd rond het middelpunt.
Bereid je voor om te vuren
De moveset van Kratos kan worden aangevuld met nieuwe vaardigheden zodra de juiste hoeveelheid ervaring is verzameld. Maar je kunt ook nieuwe soorten pantsers maken, die elk unieke statistische eigenschappen hebben. God of War is bijna een actie-RPG, maar het is te gefocust om echt zo ver te gaan, zou ik zeggen. Er zijn ook een aantal speciale aanvallen die kunnen worden ingesteld, evenals dagvaardingen. Atreus is voortdurend aanwezig in de strijd, omdat Kratos hem de opdracht kan geven om met zijn boog op vijanden te schieten, en hij kan vijanden afleiden en voor je tegenhouden. Er zijn zelfs belangrijke vaardigheden aan je toegekend die je enkele mogelijkheden bieden Metroid-achtige mogelijkheden om terug te gaan en dingen te krijgen die je voorheen niet kon. Het is allemaal geweldig.
Ik heb me in de eerdere titels nooit echt druk gemaakt om de gevechten. Het was goed, maar ik had altijd het gevoel dat de wapens van Kratos van Nerf-schuim waren gemaakt. Hier is de strijd veel directer en bevredigender. De originelen hadden ook een aanzienlijke focus op snelle gebeurtenissen en het stampen van knoppen om vijanden neer te halen, terwijl je in deze game meestal maar op een enkele knop hoeft te drukken zodra je genoeg verdovingsschade hebt aangericht. Kratos kan lichte en zware aanvallen gebruiken, blokkeren met zijn schild, snelle stappen uitvoeren en ontwijkende rollen uitvoeren om schade te voorkomen.
De strijd is extreem responsief en intuïtief. De bijl naar een vijand gooien, om ze vervolgens op hun plaats te zien bevriezen zodra hij zich in hun gezicht nestelt, en ze vervolgens met je blote hoofd doodslaan is echt iets. Het enige wat ik hier niet leuk vind, is dat dat zo is nog geen FOV-optie, dus de camera wel goddeloos dichtbij. Afgezien van de gevechten, is er heel veel klimmen en zelfs een behoorlijke hoeveelheid lichte puzzels oplossen. Het is bijna vergelijkbaar met de recente Tomb Raider trilogie. Het jongleren tussen deze verschillende soorten sequenties is iets waar het spel in uitblinkt, en het is een voortdurend genot om te luisteren naar de humoristisch norse beknoptheid van Kratos wanneer hij probeert te communiceren met zijn hypernieuwsgierige kind.
Sinds er stappen zijn ondernomen om dat te garanderen Days Gone had een geweldige pc-poort, God of War is ook grotendeels hetzelfde. Er is een schat aan opties, maar over het algemeen loopt het spel redelijk goed. Hoewel het in grotere gebieden een aantal serieuze frames kan laten vallen, zelfs als je sterkere kaarten gebruikt. Maar de game ziet er fantastisch uit en speelt fantastisch, en DLSS kan het een stuk makkelijker maken als je de resolutie hoog wilt houden. Hoe dan ook, de art direction is prachtig, net als het zien van de verschillende rijken waar de game je naartoe brengt. Iedereen die de game op pc oppikt, zal een echt speciaal De tijd wacht op hen, met beelden die veel passender zijn dan de vergrendeling op 30 fps en andere limieten van de oudere hardware van de laatste generatie.
