Zephyrnet-logo

Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord Review – Quest & PSVR 2

Datum:

Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord brengt nieuwe coöperatieve multiplayer-actie naar Quest en PSVR 2, maar doet het genoeg om spelers terug te laten komen voor meer? Hier is onze volledige recensie.

Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord luidt het begin in van een gamerush vóór de feestdagen en heeft zichzelf gepositioneerd als misschien wel een van de meest spraakmakende titels die dit jaar tot nu toe zijn uitgebracht. Het markeert een mogelijke zucht van verlichting voor Quest 3- en PSVR 2-bezitters die wachten op spannende nieuwe content, maar ook een zeldzame samenwerking die een enorm intellectueel eigendom van meerdere films en een van VR's meest ervaren ontwikkelingsstudio's samenbrengt.

Het is vanuit alle hoeken een grote gok, maar loont het?

Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord Review – De feiten

platforms: PSVR 2, Quest-headsets (beoordeling uitgevoerd op Quest 3)
Release Date: Nu verkrijgbaar
Ontwikkelaar: nDreams
Prijs: $34.99

Bij Ghostbusters draait het altijd om teaminspanningen, dus het is logisch dat Rise of the Ghost Lord draait om coöp-multiplayer. Hoewel het mogelijk is om het spel solo te spelen, zal de ervaring er slechter af zijn. Dit is een spel dat is ontworpen om online met anderen of, idealiter, met je vrienden te spelen.

Er is ondersteuning voor maximaal vier spelers tegelijk met ingebouwde audiochat en volledig platformonafhankelijk spelen tussen Quest en PSVR 2 vanaf het begin, wat fantastisch is. Er is een kamercodesysteem om met vrienden te spelen of een snelle matchoptie met online matchmaking om een ​​of meer spelers te vinden waarmee je geesten kunt uitschakelen.

[Ingesloten inhoud]

Een spookachtige structuur

De game begint met een solo-introreeks die zowel dienst doet als tutorial als als opzet voor het losse verhaal van de game met de titulaire Ghost Lord-schurk. Het verhaal van de game is volledig origineel en sluit weinig aan bij de bestaande films buiten het Ghostbusters-uitgangspunt.

Zodra de tutorial voorbij is, bevind je je in de lobby van het spel, het hoofdkantoor van San Francisco Ghostbusters. Het is een originele locatie waar je vóór elke missie terechtkomt en fungeert als een hub waar je uitrusting kunt upgraden, skins kunt wisselen en missies kunt beginnen.

De missievolgorde is dynamisch, waarbij spelers op elk moment kunnen kiezen uit een selectie van drie of meer. Missies duren ongeveer 10 minuten (geven of nemen) en zijn verdeeld over vier typen, elk met verschillende doelstellingen: Harvester, Giga Trap Retrieval, On the Clock en Exorcism.

Bij Harvester-missies moet je een grote geestenvangende machine op de kaart repareren en deze vervolgens gebruiken om bussen met geesten te vullen. On the Clock is een eenvoudig getimede objectieve modus, waarbij je binnen 10 minuten zoveel mogelijk geesten moet vangen, terwijl Exorcism je team objecten op de kaart laat lokaliseren die zullen helpen een door geesten geteisterd portaal te sluiten. Met Giga Trap Retrieval lokaliseert het team een ​​Giga Trap en laat een speler deze over de kaart dragen om deze te extraheren terwijl hij tegen geesten vecht. Als een teamlid de val laat vallen en niemand hem snel genoeg weer oppakt, mislukt de missie.

De kaarten bevinden zich verspreid over San Francisco, inclusief enkele iconische locaties zoals Alcatraz en de Golden Gate Bridge. Hoewel dit niet de meest gedetailleerde omgevingen ooit zijn, hebben sommige toch indrukwekkende schalen, vooral voor een zelfstandige headset zoals Quest.

Nadat je een bepaald aantal missies hebt voltooid, krijg je uiteindelijk de optie om een ​​speciale missie aan te gaan om tegen de Ghost Lord te vechten. Hoewel dit technisch gezien het losse verhaal van de game completeert, is het duidelijk de bedoeling dat spelers daarna blijven spelen, of ze nu skins en upgrades willen ontgrendelen of simpelweg de hardere 'Extreme' moeilijkheidsgraden van levels willen spelen.

Spookjagers en verzamelaars

In termen van daadwerkelijke gameplay van seconde tot seconde is de ghostbusting zelf redelijk goed ontworpen en beschikt over solide ingebouwde VR-mechanica. Spelers zijn uitgerust met een PKE-meter (gebruikt om doelen te volgen en de omgeving te scannen), een lanceerbare val (uiteraard om geesten te vangen) en een protonenstaf (om stromen weg te schieten die geesten verdampen). Naarmate je missies voltooit, kan je uitrusting worden geüpgraded met betere statistieken en extra vaardigheden.

De PKE-meter en val bevinden zich op uw heup, met de belangrijkste protonenstaf over uw schouder. Deze laatste schiet de herkenbare bochtige energiestroom vrij, die je door de omgeving op geesten richt.

Kleinere geesten hebben geen vallen nodig en kunnen gewoon worden verdampt, maar grotere geesten vereisen wat meer teamwerk en coördinatie. Deze geesten hebben aan elke kant twee uitputbare balken: schilden aan de rechterkant en gezondheid aan de linkerkant. Als je ze met je stream volgt, verslijten de schilden, waardoor de geest vervolgens aan je stream wordt vastgemaakt. Je moet je protonenstaf in de tegenovergestelde richting van de beweging van de geest trekken om zijn gezondheid te verminderen. Als je dit doet, wordt ook je protonenstaf opgewarmd, waardoor je op de A-knop precies op de top moet drukken om hem te laten ontsnappen. Als dit niet het geval is, raakt uw toverstok oververhit en wordt deze tijdelijk uitgeschakeld.

Zodra zijn gezondheid is uitgeput, kun je hem in een nabijgelegen val of oogstmachine trekken. Over het geheel genomen is het een slim systeem dat goed gebruik maakt van bewegingsbediening en efficiënte communicatie tussen teamgenoten beloont.

Geesten zullen je echter ook tijdens dit alles aanvallen. Sommigen komen van dichtbij, terwijl anderen projectielen van ver afschieten. Je moet in beweging blijven om aanvallen te ontwijken – een systeem dat grotendeels ten goede komt aan degenen die met soepele voortbeweging spelen, hoewel teleportatie ook beschikbaar is. Als je wordt neergehaald, moet je een teamlid een high five geven om weer tot leven te komen. De missie mislukt als alle spelers tegelijk worden uitgeschakeld.

De gameplay-loop doorbreken

Op papier klinkt dit als een goede basis om een ​​herspeelbare, live-servicegame te bouwen die de interesse van spelers lang na de release en daarna door nieuwe content-drops kan behouden. Het aanbod hier zal echter waarschijnlijk niet dat uithoudingsvermogen hebben.

Er zit veel herhaling in Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord.

Het is niet zozeer dat er geen variatie is, want die is er wel: je kunt kiezen uit meerdere kaarten, er zijn verschillende soorten missies en je zult tijdens het spelen verschillende soorten geesten tegenkomen.

Het probleem is dat het simpelweg niet genoeg is om langer dan de eerste paar uur fris te blijven. Als je alles één keer hebt gedaan, doe je het opnieuw. Kaarten herhalen zich regelmatig. De missiedoelstellingen spelen elke keer hetzelfde. Geesten verschijnen regelmatig in het spel, allemaal op ongeveer dezelfde manier verslagen.

Het duurt niet lang voordat het allemaal in één geheel begint te versmelten. Elementen die uniek aanvoelden, worden al snel bewerkelijk. Er zijn weinig opvallende momenten in de gameplay en alles wordt snel uit het hoofd geleerd. Hoewel het laatste eindbaasgevecht tegen de Ghost Lord een aantal unieke en epische momenten kent, bevat het ook optredens van dezelfde reeks geesten waar je het vechten in de andere missies beu bent geworden.

Iets minder dan een week na de lancering hadden veel van de spelers met wie ik in de game sprak al meerdere keren missies gespeeld en voltooiden ze opnieuw alleen maar om meer skins of upgrades te ontgrendelen. Toen ik een run van de laatste Ghost Lord-missie bij een andere speler online laadde, vroeg ik of hij deze al had voltooid. ‘Oh, zo’n vijf keer,’ antwoordde hij met een gevoel van berusting.

Er is ook een gebrek aan diepgang in de meeste missies. Neergehaald worden voelt vaak desoriënterend en oneerlijk, maar gaat gepaard met een zeer laks revivalsysteem. Geesten hebben verschillende soorten aanvallen, maar geen enkele vereist veel meer strategie dan ontwijking via constante beweging. Zelfs de 'Extreme' missies, ontworpen voor herspeelbaarheid op de lange termijn, lijken neer te komen op meer geesten per gebied die extra schade vereisen om te worden uitgeschakeld.

Lol met vrienden

Dat wil niet zeggen dat de game niets leuks bevat: er zit een eerste nieuwigheid in de gameplay die een tijdje duurt voordat deze verdwijnt. Met wie je speelt, maakt ook een groot verschil. Als je geniet van het gezelschap van je teamgenoten, kun je herhaling voorkomen. Ik had een aantal online sessies met vriendelijke spelers die de missies leuker maakten. Ik had ook enkele sessies met gedempte spelers, waardoor de herhaling des te zwaarder werd.

Ik kwam tijdens het spelen ook verschillende bugs tegen – niet genoeg om de ervaring te verpesten of me ervan te weerhouden te spelen, maar vaak genoeg om merkbaar te zijn. Er was eens een geval waarin de missieselectieknoppen bijvoorbeeld niet werkten voor de lobbyhost, of een ander punt waarop ik en een teamgenoot vast kwamen te zitten in de scène van de voltooide missie. Na één missie bleven de spookaanvaleffecten om mij en een andere speler verschijnen toen we terugkeerden naar de lobby.

Naast bugs merkte ik tijdens het spelen op Quest 3 vaak haperende visuele artefacten van pixelformaat op het scherm gedurende een paar frames op verschillende punten. Er waren ook af en toe frame-trillingen op Quest, zelfs tijdens minder veeleisende reeksen. Hoewel het overgrote deel van mijn speelsessie op Quest plaatsvond, leek een snelle test van de PSVR 2-versie solide prestaties en een merkbaar hoger niveau van visuele details aan te geven, naast verbeterde belichting en schaduwen.

Mini-Puft Mayhem Mixed Reality-modus

Op Quest bevat Rise of the Ghost Lord ook een mixed reality-minigame die je plafond openbreekt en een gigantische Stay Puft Marshmallow Man onthult.

Je gebruikt een kanon-katapultapparaat (met nogal wankele bediening) om zwevende mini-pufts en bommen op te zuigen die op de gigantische Marshmallow Man boven je kunnen worden geschoten. Het duurt niet langer dan vijf minuten om één ronde te voltooien.

Ik zou zeggen dat je Mini-Puft Mayhem waarschijnlijk één keer zult spelen en daarna nooit meer, maar dat zou je kunnen aanmoedigen om het eens te proberen – ik weet niet zeker of het dat zelfs waard is. Het komt neer op een tamelijk ongeïnspireerde mixed reality-ervaring die er geweldig uit zal zien in een Quest 3-commercial, maar weinig inhoud biedt aan spelers.

Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord Review – Eindoordeel

Sony Pictures VR en nDreams hebben een solide basis gelegd voor een degelijke coöp-multiplayer-ervaring met Ghostbusters: Rise of the Ghost Lord, met een VR-eerste benadering van gevechten en een boeiende algemene presentatie.

Waar Rise of the Ghost Lord faalt, is de herhaling, die snel duidelijk wordt en de game waarschijnlijk zal beroven van een live service-hoofdbestanddeel waar je in de loop van de tijd op terug kunt komen, zelfs als er aanvullende inhoud wordt beloofd. Het is gemakkelijk om spelers te zien genieten van de eerste paar uur met vrienden; het is moeilijker om ze daarna terug te zien komen voor meer.

Na zijn vijfde doorloop van de 'laatste' Ghost Lord-missie van het spel in minder dan een week sinds de lancering, vatte mijn mede-Ghost Buster het vrij goed samen toen we voor het samenvattingsscherm na de missie stonden. "Nou, ik denk dat ik nu nog een spel ga spelen." Weet je wat? Ik ook.


UploadVR gebruikt een 5-sterrenbeoordelingssysteem voor onze gamerecensies. Je kunt een overzicht van elke sterbeoordeling lezen in onze richtlijnen bekijken.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img