Na de rondleiding door de HH-60G Pave Hawk, hebben we nu de kans om zijn opvolger, de HH-60W, van dichtbij te zien en er wat meer details over te leren.
Ongeveer twee weken geleden hebben we commentaar gegeven op de rondwandeling van de HH-60G Pave Havik gefilmd door onze vriend Erik Johnston en met Captain Phil "Caso" White, een reddingspiloot van het 41st Rescue Squadron op Moody Air Force Base, Georgia. Nu nemen ze ons mee door een rondleiding door de opvolger van de HH-60G, de HH-60W Jolly Green II, die in november 2020 voor het eerst aan de Amerikaanse luchtmacht werd geleverd.
Afgebeeld in deze video is de HH-60W 17-14486, een van de eerste Jolly Green II-helikopters en ook een van de helikopters die betrokken waren bij de ontwikkelingstests met het 413th Flight Test Squadron op Duke Field, Florida, vorig jaar. Zoals we al meldden, zal het Combat Rescue Helicopter-programma 108 HH-60W's aanschaffen ter vervanging van de verouderende vloot van Pave Hawk-helikopters, die hun verwachte vliegleven al ver voorbij zijn en met een afnemende beschikbaarheid als gevolg van de leeftijd van de casco's en de hoog operatietempo van de vloot.
De eerste stop van deze tour is de eigenaardige van de HH-60 lucht-naar-lucht tanken sonde. De 8 meter lange sonde zelf is dezelfde als de oudere Pave Hawk, maar het casco-ontwerp rond de wortel van de sonde is veranderd. Het bevestigingspunt van de sonde is versterkt, waardoor de door de trillingen van de sonde veroorzaakte vermoeidheid van het casco verminderd en het risico op scheuren, die bij sommige HH-60G's werden gevonden vanwege de vermoeidheid, werd verminderd.
Een belangrijke toevoeging aan de Jolly Green II is de mogelijkheid om pantserplaten op de deuren en vloer van de cockpit te installeren. Hoewel er geen wapens op dit specifieke vliegtuig waren geïnstalleerd, gebruikt de HH-60W steunen die vergelijkbaar zijn met die op de HH-60G. Wapentests zijn nog aan de gang, maar het is al bevestigd dat de GAU-18 .50 kaliber machinegeweer en een GAU-2 7.62 × 51 minigun, al gebruikt op de HH-60G, zal worden vergezeld door de GAU-21, een nieuwere variant van de GAU-18 met een open boutontwerp met een hogere vuursnelheid en nauwkeurigheid. Het ontwerp met open bout maakt het mogelijk om een betrouwbaarder wapen te hebben, dat koeler blijft in gebruik en, belangrijker nog, veiliger omdat het het risico van "munitie cook-off" aanzienlijk vermindert.
Een andere nieuwe functie zijn de anhedrale hoofdrotorbladen die, in vergelijking met de bladen die op een standaard Black Hawk worden gebruikt, een breder akkoord hebben en beter in de lucht kunnen bijten, waardoor de helikopter meer zweef- en klimprestaties krijgt. Op deze manier behaalde de HH-60W veel betere prestaties dan de toch al hoge prestaties van een standaard UH-60.
De cabine onderging een zware restyling met veel verbeteringen. De eerste verbeteringen zijn te vinden op de cabinedeuren, die nu zijn voorzien van afwerpbare ramen en het Advanced Helicopter Emergency Egress Lightning System, een op batterijen werkend groen touwverlichtingssysteem dat zich rondom alle uitgangen bevindt en automatisch oplicht als de helikopter wordt blootgesteld aan water. rolt voorbij een bepaalde hellingshoek of raakt een bepaalde hoeveelheid G's. Het systeem is vooral 's nachts handig, omdat de bemanning in geval van een incident gemakkelijk de uitgangen kan vinden om het vliegtuig te evacueren.
Er zijn drie displays toegevoegd aan de cabine, één voor elke Special Mission Aviator (SMA) en één voor het Pararescuemen (of PJ) team. Dit zorgt voor een beter situationeel bewustzijn, aangezien iedereen in de helikopter toegang heeft tot kaarten en videofeed van de sensoren, en de werklast van het beheer van de zeven radio's die in de HH-60W zijn geïnstalleerd, kan delen. De SMA's hebben ook een nieuwe slap-schakelaar tot hun beschikking waarmee ze tegenmaatregelen kunnen nemen als ze een bedreiging opmerken, waardoor de reactietijd wordt verkort, wat vooral belangrijk is bij het tegengaan van MANPADS (Man-draagbare luchtverdedigingssystemen).
Een grote verandering, vergeleken met de Pave Hawk, is het nieuwe brandstofsysteem met twee grote interne brandstoftanks van 322-gallon in plaats van de twee interne en twee extra brandstoftanks van de HH-60G. Hierdoor kon ongeveer 500 lbs aan gewicht worden bespaard in vergelijking met het oude brandstofsysteem, maar het cabineschot moest naar voren worden verplaatst om de ruimte in de cabine te verminderen. Hierdoor kreeg de HH-60W een crashbestendig geïsoleerd personeelsstapelsysteem waarmee de cabineruimte beter kan worden beheerd en het werk van de PJ's op de patiënten wordt vergemakkelijkt.
Op de HH-60W verving het Upturned Exhaust System 2 (UES2) het Hover InfraRed Suppression System (HIRSS). Terwijl HIRSS omgevingslucht mengt met de uitlaat om deze te verspreiden, duwt de UES2 de uitlaat omhoog in de rotorwassing, waardoor de IR-signatuur wordt verminderd. Wat de andere tegenmaatregelen betreft, behoudt de Jolly Green II hetzelfde kaf en fakkels dispensers gebruikt door de Pave Hawk, geïntegreerd door het AAR-57 Missile and Hostile Fire Warning System, AVR-2B Laser Warning System en - APR-52 Digital Radar Warning Receiver.
Een mogelijkheid die behouden bleef van de HH-60G is de mogelijkheid om de helikopter op te vouwen voor transport. Meer specifiek kunnen de rotorbladen naar achteren worden geklapt, in plaats van gedemonteerd, en worden vastgezet door beugels die kunnen worden geïnstalleerd op de bevestigingspunten op de staart. Ook kan de stabilisator aan beide zijden worden opgevouwen en kan het laatste deel van de staart naar de rechterkant van de helikopter worden gezwenkt (na het vouwen van de rotorbladen van de staart), waardoor deze aanzienlijk wordt verkort voor een gemakkelijker transport in vrachtvliegtuigen.
Een "controversieel" kenmerk van de HH-60W dat gemengde reacties veroorzaakte, is de neusverlenging. De uitbreiding bevat de Honeywell Primus 701A Color Weather Radar en het Wescam MX-10 EO/IR (Electro-Optical/InfraRed) lichtgewicht beeldvormingssysteem. De weerradar heeft een bereik van 290 zeemijl en stelt de bemanning in staat vooruit te plannen als ze slecht weer op de route moeten vermijden. De radar heeft ook lucht-naar-oppervlak modi, waardoor bijvoorbeeld een schip of een terreinkenmerk kan worden gelokaliseerd, maar het is geen goede terreinvolg- of terreinvermijdingsradar.
De MX-10 is een belangrijke upgrade ten opzichte van de AAQ-29A FLIR van de Pave Hawk, en biedt: Infrarood, HD-kleurentelevisie overdag en TV-modi bij weinig licht die afzonderlijk of met de andere modi kunnen worden gebruikt. Er is ook een laserpointer aanwezig, waarmee u objecten kunt markeren met een IR-straal terwijl u met andere middelen werkt. De neusverlenging maakt het mogelijk om de sensor hoger van de grond te monteren, waardoor het risico om de grond te raken met de sensor tijdens het landen in het veld buiten luchthavens wordt verminderd. De uitbreiding heeft ook een ander doel, met twee luchtinlaten aan de boven- en onderkant die het mogelijk maken om de sensoren en de avionica af te koelen.
De analoge cockpit is duidelijk vervangen door een volledig glazen cockpit, wat resulteerde in een smaller paneel dat een beter zicht uit de kinbubbelvensters mogelijk maakt tijdens zweefoperaties. Het paneel is gecentreerd rond vier multifunctionele displays (MFD's) die alles weergeven wat de piloot nodig heeft, van de vluchtparameters tot de sensorfeeds. Een interessant detail is dat de HH-60W een harde schijf van twee TeraBytes gebruikt om wereldwijde kaarten op te slaan tot beelden met een resolutie van vijf meter. In de nabije toekomst zullen deze kaarten overlay kunnen worden info ontvangen via Link 16, terwijl op dit moment alleen de Situation Awareness Data Link (SADL) beschikbaar is.
De HH-60W introduceerde een belangrijk systeem dat de werklast van de piloot tijdens kritieke vluchtfasen vermindert, de flight director, vergelijkbaar met die van de UH-60M. Een interessant kenmerk van de flight director is de zogenaamde "mark on top", waarmee de helikopter, na het overvliegen van een overlevende of een point of interest, automatisch een downwind circuit op te zetten en zichzelf in de wind te positioneren op 100 meter naar links en 100 meter naar links en XNUMX meter naar links. meter achter het gemarkeerde punt.
Zoals we net zagen, de HH-60W Jolly Groen II introduceerde veel nieuwe mogelijkheden waarmee de helikopter en zijn bemanning hun missie om levens te redden over de hele wereld effectiever en veiliger kunnen uitvoeren, waar Amerikaanse troepen ook aanwezig zijn. Zoals gezegd door Capt. White, zal de HH-60W alle luchtredders in staat stellen hun credo waar te maken: “Het is mijn plicht als luchtredder om levens te redden en de gewonden te helpen. Ik zal te allen tijde bereid zijn om mijn toegewezen taken snel en efficiënt uit te voeren, en deze taken boven persoonlijke wensen en comfort te plaatsen. Deze dingen doe ik, dat anderen mogen leven”.
PlatoAi. Web3 opnieuw uitgevonden. Gegevensintelligentie versterkt.
Klik hier om toegang te krijgen.
Bron: https://theaviationist.com/2021/07/10/hh-60w-walkaround/
