Bijna de helft van de wereldbevolking heeft geen constante toegang tot zoet water om te drinken, irrigatie, en basishygiëne, volgens de laatste rapport van de Wereld Meteorologische Organisatie. "Stijgende temperaturen leiden tot wereldwijde en regionale veranderingen in neerslag, wat leidt tot verschuivingen in regenpatronen en landbouwseizoenen met een grote impact op de voedselzekerheid en de menselijke gezondheid en welzijn", zegt WMO-secretaris-generaal Petteri Taalas.
“Het afgelopen jaar is er een voortzetting geweest van extreme, watergerelateerde gebeurtenissen. In heel Azië veroorzaakte extreme regenval enorme overstromingen in Japan, China, Indonesië, Nepal, Pakistan en India. Miljoenen mensen werden ontheemd en honderden werden gedood. Maar het is niet alleen in de derde wereld dat overstromingen tot grote ontwrichting hebben geleid. Catastrofale overstromingen in Europa hebben geleid tot honderden doden en wijdverbreide schade”, zei hij.
“Gebrek aan water blijft een grote zorg voor veel landen, vooral in Afrika. Meer dan twee miljard mensen leven in landen met een watertekort en hebben geen toegang tot veilig drinkwater en sanitaire voorzieningen”, vertelde hij op het officiële lanceringsevenement op hoog niveau. We moeten wakker worden voor de dreigende watercrisis”, zegt Taalas. Mensen kunnen ongeveer 30 seconden zonder zuurstof en 30 dagen zonder voedsel, maar slechts 3 dagen zonder water.
In de afgelopen 20 jaar is de wateropslag op het land - de som van al het water op het landoppervlak en in de ondergrond inclusief bodemvocht, sneeuw en ijs - gedaald met een snelheid van 1 cm per jaar. De grootste verliezen doen zich voor op Antarctica en Groenland, maar veel dichtbevolkte locaties op lagere breedtegraden ervaren aanzienlijke waterverliezen in gebieden die traditioneel zorgen voor watervoorziening, met grote gevolgen voor de waterzekerheid. De situatie wordt nog verergerd door het feit dat slechts 0.5% van het water op aarde bruikbaar en beschikbaar zoet water is.
Uit een WMO-beoordeling van 101 landen waarvoor gegevens beschikbaar zijn, is gebleken dat:
- Er is onvoldoende interactie tussen aanbieders van klimaatdiensten en informatiegebruikers bij 43% van de WMO-leden
- In ongeveer 40% daarvan worden geen gegevens verzameld voor hydrologische basisvariabelen
- Hydrologische gegevens worden in 67% van hen niet beschikbaar gesteld
- End-to-end systemen voor het voorspellen en waarschuwen van overstromingen in rivieren zijn afwezig of ontoereikend bij 34% van degenen die gegevens hebben verstrekt
- In 54% van hen ontbreken end-to-end droogtevoorspellings- en waarschuwingssystemen.
Veranderingen in het klimaat op aarde zorgen voor meer regen in sommige gebieden, maar minder voor andere. Te veel of te weinig regen kan verwoestende gevolgen hebben voor gewassen. Te veel en ze rotten in de velden. Te weinig en ze verdorren en sterven.
Een aspect van de opwarming van de aarde is een verkleining van het temperatuurverschil tussen koudere en warmere gebieden. Dat verschil is de motor die oceaan- en atmosferische stromingen aandrijft, die op hun beurt invloed hebben op lokale weerpatronen. Die weerpatronen bepalen op hun beurt welke delen van de wereld bewoonbaar zijn.
Het gebrek aan water om gewassen te irrigeren leidt tot hongersnood, wat leidt tot massale migraties. Die bewegingen van grote aantallen mensen hebben historisch gezien tot conflicten en oorlogen geleid. We mogen de bredere gevolgen van een gebrek aan zoet water niet onderschatten.
Om het probleem aan te pakken, suggereert de WMO dat veel landen beter hun best zouden kunnen doen om gegevens over hun watervoorraden te verzamelen en te delen, en dat de wereldgemeenschap beter zou moeten plannen voor verminderde zoetwatervoorraden. Het dringt er bij landen en organisaties op aan zich aan te sluiten bij de Water- en klimaatcoalitie, die door de WMO is georganiseerd als antwoord op de behoefte aan integrale beleidsontwikkelingen en verbeterde praktische oplossingen. De coalitie biedt landen ondersteuning om de beoordeling van watervoorraden te verbeteren, evenals voorspellingen en vooruitzichten voor water.
Voor meer informatie over het WMO-waterrapport, neem even de tijd om deze informatieve video te bekijken:
Water uit de lucht
bron, een startend bedrijf dat voorheen bekend stond als Zero Mass Water, zegt een gedeeltelijke oplossing te hebben voor de watercrisis. Het heeft zich ontwikkeld panelen die vocht uit de lucht halen en verandert het in zoet water met behulp van een technologie die atmosferische watergeneratie of AWG wordt genoemd. Het is geen nieuwe technologie, maar een die voorheen veel energie en een hoge luchtvochtigheid vergde. Bedrijven zoals bron zeggen dat ze die uitdagingen hebben opgelost en een technologie hebben gecreëerd die wordt aangedreven door hernieuwbare energie die zelfs in droge klimaten werkt, volgens een rapport van The Guardian.
bron werd opgericht door Cody Friesen, een universitair hoofddocent materiaalkunde aan de Arizona State University, die zegt dat hij gepassioneerd raakte over waterschaarste tijdens reizen naar Indonesië en Midden-Amerika, waar "10 meter regen" maar "niets te drinken" was. Hij vond de hydropanelen uit in de hoop "een wereld te creëren waarin geen vrouwen en meisjes ooit meer water haalden" en "er dreven geen plastic waterflessen rond." Onderdeel van zijn programma is het opslaan van het geproduceerde water in plasticvrije flessen.
Bron hydropaneel. Afbeelding tegoed: De atmosfeer van de aarde bevat zes keer zoveel water als alle rivieren ter wereld. Dat is veel water! De hydropanels gebruiken ventilatoren om lucht aan te zuigen. De waterdamp wordt vervolgens omgezet in een vloeistof, gefilterd en gemineraliseerd. De enige energiebron van het paneel is zonlicht, en het kan op veel verschillende locaties werken, zegt Friesen, inclusief die met een lage luchtvochtigheid, hoge niveaus van vervuiling en gebieden die volledig off-grid zijn.
bron verkoopt zijn hydropanelen voor gebruik in hotels, resorts, restaurants, winkels en huizen, en waterboerderijen in Arizona, Dubai en Australië. Onlangs sloot het een contract met een Saoedi-Arabisch bedrijf om 2 miljoen plasticvrije waterflessen per jaar te leveren voor een nieuw eco-resort. Het bedrijf heeft ook panelen geïnstalleerd in scholen, dorpen en ziekenhuizen in onder meer India, de Filippijnen en Kenia, in samenwerking met ngo's, ontwikkelingsbanken en lokale overheden.
In Colombia, installeerde het bedrijf panelen in Bahía Hondita, een afgelegen gemeenschap van Wayuu-indianen op het puntje van het schiereiland Guajira, een droog gebied dat is verwoest door droogte. Veel Wayuu-mensen moeten uren lopen om een bron van drinkwater te vinden. Het bedrijf zette vorig jaar 149 panelen op om drinkwater te leveren aan de bijna 500 mensen die er wonen.
Productiegegevens worden continu teruggestuurd naar het bedrijf in Arizona. De Wayuu-panelen produceren gemiddeld 3.2 liter per dag. Andere panelen op het Navajo-reservaat in Arizona en New Mexico produceren tussen de 0.8 en 2 liter per dag, afhankelijk van waar ze zich op het reservaat bevinden.
bron heeft meer dan $ 100 miljoen opgehaald bij investeerders zoals BlackRock en Breakthrough Energy Ventures, het klimaatfonds van Bill Gates. Vorige maand ontving het bedrijf $ 7 miljoen van Chamath Palihapitiya, een van de meest prominente durfkapitalisten van Silicon Valley, om hydropanelen te installeren in door droogte geteisterde delen van Californië.
Niet iedereen is onder de indruk
Sommigen in de waterindustrie hebben kritiek geuit op: bron omdat ze zeggen dat de panelen te veel kosten en te weinig water produceren. Een array met 2 panelen kost tot $6,500 inclusief installatie. Elk paneel weegt 340 pond en vereist 30 vierkante voet ruimte. Hoewel een paneel in theorie vijf liter water per dag kan produceren, zegt het bedrijf dat wolken of een lage luchtvochtigheid de output kunnen verminderen tot minder dan 2 liter per dag. Bij vriesweer werken de panelen helemaal niet meer.
Het "fundamentele probleem" met het hydropanel is dat het "heel, heel weinig water maakt voor de grootte en prijs", vertelt Christopher Gasson van Global Water Intelligence, een marktonderzoeksbureau. The Guardian. Volgens de VN, zegt hij, heeft een persoon ongeveer 50 liter water per dag nodig om te voorzien in de basisbehoeften van drinken, koken en schoonmaken. Er zouden 17 hydropanelen nodig zijn om aan de behoeften van één persoon te voldoen.
De hydropanelen zouden "onder geen enkele omstandigheid" een oplossing zijn voor waterschaarste, zegt hij. Geïsoleerde gemeenschappen zoals de Wayuu zouden beter regenwater kunnen opvangen en drinken, zei hij. De watercrisis is echt een "uitdaging voor de financiering van openbare infrastructuur" die kan worden aangepakt met: verbeteringen aan de gemeentelijke watervoorziening, waterfiltratie-eenheden en waterkiosken, beweert Gasson.
Andere analisten herhaalden deze scepsis. bron is "veel, veel, veel overgewaardeerd", zei Rhys Owens van BlueTech Research, een ander marktonderzoeksbedrijf, eraan toevoegend dat AWG levensvatbaar kan zijn waar "je letterlijk, absoluut geen andere bron van water hebt." (Opmerking voor Rhys Owens: miljarden mensen hebben in ieder geval een deel van het jaar geen andere bron van water.) research paper gepubliceerd in 2021 concludeerde dat AWG een "aantrekkelijk alternatief" zou kunnen zijn voor flessenwater, maar "geen economisch haalbare alternatieven biedt voor drinkwater uit de kraan."
bron is "een pure disruptor", zegt Friesen, en "er zullen altijd nee-zeggers zijn." Hij verwacht dat de productiviteit zal stijgen en de kosten snel zullen dalen. De grondstoffen van elk paneel kosten $ 200, zei hij, en de huidige verkoopprijs weerspiegelt de uitdagingen van kleinschalige productie - ongeveer 1,000 panelen per maand. Friesen vergeleek de hydropanelen met andere hernieuwbare technologieën, zoals zonnepanelen of lithium-ionbatterijen, die ook werden bekritiseerd omdat ze te duur of ineffectief waren, maar waarvan de kosten sindsdien zijn gedaald.
Hij maakt een heel goed punt. De prijzen voor apparaten op zonne-energie zijn met meer dan 90% gedaald sinds Jimmy Carter zonneboilers op het Witte Huis plaatste. Hij zegt ook dat verbeteringen aan de infrastructuur grote stedelijke gebieden ten goede zullen komen, maar geen rol spelen in geïsoleerde gebieden waar water "moeilijk te verplaatsen is". Regenwateropvang is "geen betrouwbare of veerkrachtige oplossing", zegt hij, omdat het afhankelijk is van voorspelbare regenval, "wat steeds minder vaak voorkomt als gevolg van klimaatverandering." Zie het eerste deel van dit artikel voor meer informatie over dat onderwerp.
AWG gaat "geen enorme game changer zijn", geeft Friesen toe, tenzij er een substantiële toename komt van de hoeveelheid water die kan worden opgevangen met hydropanels. Bedenk dat de rendement van zonnepanelen in 1976 was ongeveer 2.4%. Wie zegt dat de droom van Friesen in de toekomst niet realistischer zal worden? Als je ooit 10 mijl hebt gelopen om vers water voor je gezin te halen, ben je misschien niet zo zelfvoldaan omdat de technologie zijn volledige potentieel nog niet heeft bereikt.
Mensen die elke dag de hele dag water dragen, hebben geen tijd om kinderen op te voeden, boerderijen te onderhouden of de kost te verdienen. Sommige critici van Friesen moeten hun focus verruimen en de secundaire voordelen erkennen van het hebben van een bron van schoon water - hoe klein ook - binnen handbereik. Voor sommigen kan het het verschil zijn tussen gewoon in leven blijven en bloeien. Welk prijskaartje hangen we daaraan?
Waardeer je de originaliteit van CleanTechnica? Overweeg om een CleanTechnica-lid, ondersteuner, technicus of ambassadeur - of een beschermheer op Patreon.
PlatoAi. Web3 opnieuw uitgevonden. Gegevensintelligentie versterkt.
Klik hier om toegang te krijgen.
