In 1983 was Finnair de eerste luchtvaartmaatschappij die non-stop van Europa naar Japan vloog en over de Noordpool vloog - dus opereren in het poolgebied is niet nieuw voor Finnair. Maar na een onderbreking van bijna 30 jaar waren er veel details die zorgvuldig moesten worden gepland.

"Goed gepland is het halve werk", zegt Aleksi Kuosmanen, Finnair A350-kapitein en plaatsvervangend vlootchef, een van de vier piloten op de vlucht. “Uren en uren van zorgvuldige planning gingen aan deze vlucht vooraf, om een ​​vlotte en veilige reis te garanderen.”

Toevallig was Aleksi niet de eerste piloot in zijn familie die over de Noordpool vloog. Zijn vader, Ismo Kuosmanen, zat in de Flight Deck als onderdeel van Finnairs allereerste non-stop vlucht over de Noordpool in 1983. “Vliegen over de Noordpool staat waarschijnlijk op de bucketlist van elke langeafstandspiloot, en voor mij is dit vlucht had een extra persoonlijke betekenis.”

^{De cockpitbemanning voor de HEL-NRT-vlucht van 9 maart: Kapitein Kari Holopainen (commandant van de vlucht), kapitein Tuomas Kukkonen, kapitein Aleksi Kuosmanen en co-piloot Juha-Pekka Nykänen.}

Elke stap plannen

De planning van de nieuwe route is gestart door Riku Kohvakka en zijn collega's bij Finnair vluchtplanning. Riku en de vluchtplanningsteams plannen vluchtroutes voor alle diensten van Finnair met behulp van het Lido-vluchtplanningssysteem van Lufthansa Systems.

"Ik begon met het afsluiten van Rusland van het systeem, zodat het systeem de volgende beste routes van Helsinki naar Tokio kan berekenen", zegt Riku. “Hoewel het sluiten van het luchtruim om verschillende redenen deel uitmaakt van het dagelijkse leven van vluchtplanners, was deze verandering – het sluiten van het hele Russische luchtruim – zo uitzonderlijk, dat het systeem eigenlijk wat handmatige begeleiding nodig had in de vorm van alternatieve waypoints, om te beginnen en creëer een alternatieve route.”

De noordelijke route naar Japan gaat van Finland naar Noorwegen over Spitsbergen en de Noordpool richting Alaska en dan over de zee naar Japan.

Het team van Riku berekende de basisgegevens voor de nieuwe routes: de vluchttijd, het laadvermogen, het brandstofverbruik en de navigatiekosten om uit te komen op de kosten van de vlucht voor gebruik door Finnair's verkeersplanning. Ook voor het terrein onderweg was een gedetailleerde planning nodig. "We hebben samen met de boordwerktuigkundige gecontroleerd of ontsnappingsprocedures en -kaarten moeten worden bijgewerkt voor de bemanning wanneer ze over hoog terrein vliegen", legt Riku uit.

Een van de technische vereisten betrof alternatieve luchthavens onderweg, mocht de vlucht moeten uitwijken. "Er waren luchthavens langs de poolroute - in Scandinavië, Noord-Canada, Alaska en Noord-Japan - die we nog niet eerder hadden gebruikt, dus er is veel informatie verzameld om ervoor te zorgen dat onze gedefinieerde alternatieve luchthavens bruikbaar zijn", zegt Aleksi.

A350 is zeer geschikt voor de poolroute

Het vliegen op de polaire route betekende ook het verlengen van de zogenaamde ETOPS-tijden (Extended-range Twin-engine Operational Performance Standards), dwz de maximale afstand die de route heeft tot een geschikte alternatieve luchthaven, als bijvoorbeeld één vliegtuigmotor last heeft van een technische storing.

"Onze nieuwste tien A350-vliegtuigen zijn gecertificeerd voor ETOPS 300 minuten en de goedkeuring hiervan vereiste bepaalde regelgevende werkzaamheden en het bijwerken van gerelateerde onderhoudsprocedures", legt Aleksi uit.

Aleksi merkt op dat de Airbus A350 een uitstekend vliegtuig is voor de poolroute. “De A350 is zeer goed bestand tegen koude luchtmassa's. Het brandstofsysteem is bijvoorbeeld zo gebouwd dat koude luchtmassa's onze operaties zelden beperken.”

De zorgvuldige voorbereiding omvatte ook het documenteren van alle details die nodig zijn voor de piloten die op de nieuwe route vliegen. "We hebben een gedetailleerd route-briefingdocument opgesteld voor de poolroute en het was mijn taak op de eerste vlucht om dit document te valideren, zodat al onze piloten precies weten wat ze kunnen verwachten", legt Aleksi uit.

Een rustige vlucht, zoals gepland

De geplande vliegtijd voor de eerste HEL-NRT-route was 12 uur 52 minuten, terwijl de werkelijke vliegtijd 12 uur 54 minuten was - slechts twee minuten langer. "Met dit soort uitstekende vluchtplanning was het eigenlijke vliegen net een gewone dag op kantoor", zegt Aleksi.

Aleksi merkt op dat vliegen over de Noordpool erg rustig was. "Het enige merkbare verschil was dat het goede oude magnetische kompas dat we in de cockpit hebben een beetje in de war raakte", zegt hij. Het magnetische kompas is alleen bedoeld voor back-upgebruik en er zijn andere navigatiesystemen in het vliegtuig die de navigatienauwkeurigheid behouden, ook wanneer u over de Noordpool vliegt.

In 1983 ontvingen passagiers op Finnair's Tokyo-vluchten een certificaat om over de Noordpool te vliegen. Er is nu ook een certificaat beschikbaar, samen met enkele schattige Moomin-stickers.