Wat zijn digitale productpaspoorten en moeten we ons zorgen maken? Elena Rotzokou van milieugegevensspecialist Ecoverita's probeert het initiatief uit te leggen.
De ongekende hoeveelheid uitgebreide producentenverantwoordelijkheid-wetgeving die dit jaar tot nu toe groen licht heeft gekregen - in heel Europa - duidt ongetwijfeld op een nieuw niveau van milieubewustzijn op regeringsniveau in plaats van alleen op sociaal niveau.
Europese wetgevende instanties hebben zich gemobiliseerd en masse sinds maart 2022, toen verschillende voorstellen gericht op productduurzaamheid het levenslicht zagen, met name een bedrijfsmodel in de circulaire economie. Al deze voorstellen vallen onder de reikwijdte van de Europese Green Deal, die voor het eerst werd goedgekeurd in 2020 en die tot doel heeft stapsgewijze duurzame groei te realiseren, zodat Europa tegen 2050 het eerste klimaatneutrale continent wordt. De Green Deal-wetgeving is het best aangepast aan de tijd. In een poging om de uitdagingen van deze tijd het hoofd te bieden, heeft de Europese Commissie het initiatief European Digital Product Passport (DPP) bedacht.
Wat zijn digitale productpaspoorten? Zoals de term al aangeeft, moet elk product dat door een bedrijf op de EU-markt wordt gebracht zijn individuele informatiepaspoort bij zich hebben, waartoe toegang moet worden verleend via een gegevensdrager met een unieke productidentificatie (UID). De EU streeft naar een datum in 2026 om de wetgeving in drie sectoren te implementeren: kleding, batterijen en consumentenelektronica – en er volgen er nog meer. Levensmiddelen en farmaceutische producten worden uitgesloten. Door middel van gegevenstransparantie en toegankelijkheid probeert het productpaspoortinitiatief het bewustzijn te vergroten en milieuvriendelijke actie aan te moedigen bij alle partijen die betrokken zijn bij de levenscyclus van een product: fabrikanten, distributeurs en eindgebruikers.
De logistiek achter het gebruik van het productpaspoort lijkt op het eerste gezicht misschien ingewikkeld, maar is in feite eenvoudig: een consument hoeft alleen maar de QR-code van het product met zijn telefoon te scannen om toegang te krijgen tot DPP-informatie. Om bedrijven te helpen hun rol te begrijpen bij het effectief realiseren van die paspoorten, zijn er in dit vroege stadium al verschillende normen voor gegevensspecificatie opgesteld om het proces te demystificeren. Digitale links die toegankelijk zijn via een unieke productidentificatie moeten bijvoorbeeld aan de producten zelf worden toegevoegd in plaats van aan de buitenverpakking of tags. Geïnteresseerde partijen moeten toegang hebben tot informatie over grondstoffen, fabrikanten, distributeurs, detailhandelaren en recyclingopties.
Er moeten traceerbaarheidssystemen zijn om alle procedures die van grondstoffen tot het eindproduct leiden, te kunnen volgen. Er zullen maatregelen worden genomen om gegevensverzamelings- en combinatiesystemen te implementeren om te voldoen aan de rapportagevereisten voor de paspoorten. Degene in de toeleveringsketen die een product op de markt brengt, draagt de verantwoordelijkheid voor het garanderen van de nauwkeurigheid van de DPP-gegevens.
Wat de verpakkingsindustrie betreft, wordt een reeks vereisten voor de beschikbaarheid van gegevens verwacht, onder meer met betrekking tot het gewicht en volume van producten en productverpakkingen, duurzaamheid, herbruikbaarheid, repareerbaarheid, de aanwezigheid van stoffen die de kringloop belemmeren, energie- en hulpbronnenefficiëntie, gerecycleerde inhoud, herfabricage, afvalproductie, gebruik van hulpbronnen, het vrijkomen van microplastics en koolstofvoetafdrukken.
Naast batterijen, kleding en elektronica is er druk op meer industrieën om het DPP-initiatief over te nemen, zoals textiel (vooral meubels), kunststoffen, chemicaliën, bouw en autoproductie. Sinds 31 januari en tot 5 december voert de Europese Commissie overleg over verschillende productcategorieën waarop deze wet van invloed zal zijn, zoals textiel en schoeisel, meubels, cosmetica, aluminium, plastic en polymeer, papier en glas .
Wetgeving met betrekking tot gegevenstoegankelijkheid en traceerbaarheidsinformatie heeft al invloed gehad op de EPR-wetten voor kunststoffen, en daarom zouden DPP's een bekroning moeten zijn in wat zich al aan het ontvouwen is. Als alle aan verplichtingen gebonden partijen effectief samenwerken, zouden digitale paspoorten een onlosmakelijk onderdeel van producten kunnen worden, tot het punt waarop uiteindelijk alle producten met paspoorten tot leven komen.
2026 is niet ver weg en de verwachting is dat de komende maanden verdere richtlijnen zullen binnendruppelen om de aan verplichtingen gebonden bedrijven te informeren over hoe zij kunnen verwachten dat DPP's zullen worden beïnvloed.
At Ecoverita's, begrijpen we dat dit bewonderenswaardig ambitieuze initiatief voor de meeste bedrijven ontmoedigend kan lijken, vooral omdat de vereiste specificaties op dit moment niet algemeen beschikbaar of duidelijk zijn. Wat de aard van uw bedrijf ook is, als u binnen de EU vallende producten verkoopt, is het verstandig om stappen te ondernemen om in het reine te komen met wat dit stuk wetgeving inhoudt en wat u moet doen om tijdig en aan alle normen; en hier komen we binnen.
Ecoveritas is en blijft de informatie over het Digital Passport Product-initiatief nauwlettend volgen om ervoor te zorgen dat onze klanten goed voorbereid zijn om hun verplichtingen na te komen wanneer de tijd daar is. Als u verwacht getroffen te worden door deze wet, neem dan vandaag nog contact met ons op voor meer informatie over onze exclusieve EPR-matrix en rigoureuze adviesdiensten.
- Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
- Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
- Bron: https://envirotecmagazine.com/2023/03/23/eu-digital-product-passports-aim-to-track-items-through-the-product-life-cycle/
