WASHINGTON (Reuters) – Terwijl demonstranten scandeerden in de buurt van het Witte Huis, leunde Michael Piatschak van zijn eenwielige elektrische skateboard, stak een vuilnisgrijpende klauw uit en, als een roofvogel die op een prooi afstormt, greep hij een plastic zak van de straat en stopte die in een schoudertas.
FILE FOTO: Demonstranten zitten terwijl ze samenkomen tijdens een protest tegen de dood in politiehechtenis van George Floyd, bij het Lincoln Memorial in Washington, VS, 4 juni 2020. REUTERS/Carlos Barria/File Photo
"Ik dacht dat ik zo kon helpen", zei de blanke 29-jarige inwoner van Maryland, zijn lange haar bekroond door een helm, een chirurgisch masker dat zijn gezicht verbergt. "Ik voel me een superheld als ik het doe."
Piatschak stopte met zijn baan als bedrijfsanalist en sloot zich aan bij de talloze Amerikanen die vrijwillig tijd en geld beschikbaar stelden om landelijke marsen tegen racisme en politiegeweld te ondersteunen die waren ontketend door de moord in Minneapolis op George Floyd, een Afro-Amerikaan die stierf nadat een blanke voormalige politieagent knielde op zijn nek.
In het hele land schenken burgers, liefdadigheidsinstellingen en grote en kleine bedrijven tijd en geld om te helpen bij het opruimen en herbouwen van door rellen getroffen buurten of om demonstranten uit gevangenissen te redden, ondanks de nieuwe pandemie van het coronavirus.
Ze kopen autoladingen voedsel, water, handdesinfecterende middelen en maskers om uit te delen, bemannen EHBO-posten en zetten melkkannen op straathoeken om brandend traangas en pepperspray van ogen en huid te doven.
"Er is gewoon veel afval en mensen zoals ik zijn echt boos over het afval", zei Piatschak woensdag voordat hij weer op zoek ging naar afval.
Vrijwilligers zijn niet immuun voor de politie. Op video's uit Asheville, North Carolina, is te zien hoe agenten dinsdag een EHBO-post opladen en waterflessen en medische benodigdheden vernietigen. De politiechef zei later dat zijn agenten potentiële projectielen aan het elimineren waren.
Verschillende nachten van brandstichting en plunderingen in het hart van Washington, DC brachten bewoners en ondernemers met bezems eropuit om puin op te ruimen.
Er is sinds afgelopen weekend geen sprake meer van ernstig vandalisme.
Terwijl de drukte 's middags toeneemt in de buurt van het Witte Huis, ommuurd door een hekwerk, zijn er overal officieren van de geheime dienst en leden van de nationale garde, en de bijeenkomsten hebben soms een bijna feestelijke sfeer gekregen.
Op donderdag vermaakte een fanfare de demonstranten, terwijl de gloeiende zon op trompetten en trombones glinsterde, demonstranten met 'Lean on Me', de hit uit 1972, geschreven door wijlen Bill Withers, die een protestlied is geworden.
In de historische St. John's Episcopal Church aan de overkant van Lafayette Square vanaf het Witte Huis staan geestelijken en gemeenteleden in ploegendienst om water en snacks uit te delen, betaald met donaties die via sociale media zijn ingezameld.
Dominee Valerie Hayes, die vanuit Front Royal, Virginia naar Washington reisde, zei dat de donaties zijn toegenomen sinds agenten die maandag traangas, flitsgranaten en rubberen kogels afvuurden, demonstranten wegjoegen zodat een met de bijbel vasthoudende president Donald Trump voor de kerk kon poseren voor foto's .
"Sinds dit is gebeurd, heb ik met mensen gesproken die hier willen komen of onze geestelijken steunen om naar buiten te komen", zei Hayes, die blank is en haar gezicht wordt beschermd door een breedgerande strohoed.
Allie Hall, een 20-jarige Afro-Amerikaanse student uit Virginia, en twee vrienden hadden voor $ 115 aan pizza bij zich om uit te delen. Door hun eigen geld te gebruiken en meer van vrienden te vragen, hebben ze $ 500 ingezameld om demonstranten te voeden.
"De eerste paar dagen dat we hier waren, dachten we: 'We hebben honger en we moeten vertrekken.' We wilden mensen eten geven zodat ze konden blijven”, vertelt Hall. "Dit is een revolutie."
Slideshow (2-afbeeldingen)
Reggie Guy, een 23-jarige inwoner van Washington, gaf $ 50 uit aan hamburgers, hotdogs en broodjes die hij verzorgde op een barbecue op het trottoir.
"Dit is mijn stad", zei hij terwijl hij grapte met demonstranten. “Als je een politieagent ziet, zeg hem dan dat hij een hotdog moet komen halen. Dit gaat over vrede.”
(Dit verhaal corrigeert de spelling van de achternaam in de voorlaatste alinea.)
Rapportage door Jonathan Landay; Bewerking door Arshad Mohammed en Tom Brown
