Zephyrnet-logo

Eeuwenoude veldslagen geven vorm aan onze mondiale financiële toekomst

Datum:

Twee krachtige krachten concurreren om onze financiële toekomst te bepalen. Het is niet Wall Street versus Main Street, Democraten versus Republikeinen, of zelfs China versus het Westen.

In plaats daarvan zal de manier waarop we ons geld de komende jaren opslaan, verzenden en uitgeven, worden bepaald door een van de hevigste conflicten uit de geschiedenis: gesloten versus open systemen. 

Regeringen over de hele wereld moeten kiezen welke kant zij willen bevoordelen. Zullen we eerlijk, gratis en snel omarmen? Of vasthouden aan onrechtvaardig, kostbaar en traag?

Om de breuklijn die door ons mondiale financiële systeem loopt te begrijpen, moeten we de tektonische botsing zien die het internet zelf heeft gevormd.

Een kwart eeuw geleden stond de encyclopedie van Microsoft, MSN Encarta, klaar voor dominantie. Het had een uitgebreide bedrijfsdistributie, een krachtig merk en een leger betaalde redacteuren om kwaliteitsinhoud te garanderen. Maar deze tuin van kennis met een betaalmuur is verdwenen. Zijn 62,000 artikelen (beperkt tot abonnees of klanten) kon niet concurreren met het open-sourcemodel van Wikipedia, waar nu iedereen toegang toe heeft bijna 7 miljoen inzendingen.

Snelheid, reactievermogen en innovatie zijn kenmerken van open systemen. Dat geldt ook voor direct, onbemiddeld belanghebbendenschap. Door de geschiedenis heen hebben open systemen de neiging om gesloten systemen te overtroeven. Als mensen de keuze krijgen, verkiezen ze het vrije ondernemerschap boven centrale planning, democratie boven dynastie en netwerken boven hiërarchieën. Consumenten doen dat ook. Een belangrijke reden voor het succes van Airbnb is de vrijheid die klanten genieten om hun eigen verhuurders te kiezen – en het krachtige platform dat het ondernemers biedt. Heeft u tijdens uw laatste vlucht in de rij gestaan ​​bij de taxistandplaats op de luchthaven, of heeft u Uber of Lyft gebruikt?

Openheid is inherent aan het internet. Wanneer onderzoekers stelde in 1974 de eerste protocollen opbaseerden zij het op interoperabiliteit en decentralisatie. Open, gedeelde, wetenschappelijke ontdekkingen werden onderdeel van het DNA van het internet.

Het resultaat? Door de marginale kosten van de gegevensverspreiding tot nul terug te brengen, bloeide de informatie op. Vrijwel de gehele som van de menselijke kennis is gratis beschikbaar voor iedereen op de planeet. 

Het is moeilijk te overschatten wat een monumentale prestatie dit is. Toch blijft het project van het internet onvoltooid. 

Want hoewel data nu veilig, direct en gratis de wereld rondgaan, geldt dat niet voor geld.

Zou je enkele dagen wachten en $ 10 betalen om een ​​sms naar het buitenland te sturen? Wat als Gmail-gebruikers geen Yahoo-gebruikers konden e-mailen? Je zou kunnen denken dat het systeem kapot is.

Zeker, betaalapps geven het gevoel van snel. Maar het is alsof je een magneettrein op een oude spoorlijn zet: het duurt nog steeds dagen voordat het rekeningsaldo is bijgewerkt. Probeer ondertussen een Zelle-gebruiker te betalen via Venmo.

Voor belangrijke financiële diensten zoals het sturen van geld naar dierbaren thuis, overboekingen en grensoverschrijdende betalingen blijven hoge kosten, lange vertragingen en gebrek aan toegang de norm, en niet de uitzondering. In landen met een ongebreidelde inflatie hebben werknemers moeite om hun loon op peil te houden. In de tussentijd, 1.7 miljard mensen hebben geen basisbankdiensten

We runnen een economie van de 21e eeuw op financiële rails die in de jaren zeventig zijn aangelegd. We hebben tolpoorten en verkeersdrempels, geen monetaire snelweg.  

De noodzaak voor een opener financieel systeem is duidelijk. Dankzij de opkomst van blockchaintechnologie is het ook haalbaar. Wij wel maak het verkeer van geld net zo gemakkelijk, veilig en snel als sms-berichten. Het ligt binnen handbereik om van elk goedkoop mobiel apparaat een veilig eindpunt voor betalingen te maken, waardoor de financiële inclusie dramatisch wordt uitgebreid. 

Deze revolutionaire belofte kent twee grote risico's.

De eerste is de lelijke adolescentie van de technologie. Blockchain is bedacht als een peer-to-peer-netwerk dat de code zou kunnen kraken van een tijdloos probleem van tegenpartijvertrouwen. Toch is een groot deel van zijn missie veranderd in een cryptocasino. 

Deze film hebben we al eerder gezien. Het vroege internet was een beerput van spam en oplichting; ‘www’ stond voor ‘wereldwijd wachten’. Maar uit de dotcom-crisis ontstond een meer volwassen groep vernieuwers, en toen inbelverbindingen plaats maakten voor breedband, begon het publiek het internet te zien en te gebruiken als een essentiële openbare infrastructuur. 

Op dezelfde manier heeft de hype die hij personifieerde, in de nasleep van de fraudeveroordeling van Sam Bankman-Fried, plaatsgemaakt voor een rustiger tijdperk van nut. Digitale activa op open, openbare blockchain-netwerken zijn dat wel het verlagen van de overschrijvingskosten, die corruptiebestendig zijn humanitaire hulpen grensoverschrijdende betalingen net zo eenvoudig maken als grensoverschrijdende e-mails. 

Het tweede risico is een beleidsreflex die gericht scepticisme in totale verstikking verandert. Open systemen zijn bijzonder kwetsbaar voor dit fenomeen.

Iedereen die vandaag een podcast wil starten, heeft alleen een microfoon en een internetverbinding nodig. Maar het idee om uitzendbevoegdheden aan miljoenen te geven, maakte de toezichthouders nog in de kinderschoenen; er was sprake van het vereisen van licenties van de Federal Communications Commission. Gelukkig had het open model de overhand en vandaag de dag hebben we een bloeiend podcast-ecosysteem.  

Dezelfde spanningen spelen zich af in het geval van blockchain-technologieën, maar ook bij kunstmatige intelligentie en autonome voertuigen. In plaats van ervoor te zorgen dat de Verenigde Staten een wereldleider worden in deze strategisch belangrijke arena’s, zouden sommige beleidsmakers in Washington ze liever uitroeien. 

Vanaf de komst van de democratie zelf tot bloggen en blockchain: open systemen zijn altijd gepaard gegaan met zowel grote beloften als ernstige risico’s. Democratie is rommelig; X (Twitter) wordt er vaak van beschuldigd niet genoeg te doen om trollen te dwarsbomen – toch verlangen weinigen van ons naar een terugkeer naar de monarchie of een mediamonopolie van het bedrijfsleven. 

Innovatie die de macht massaal decentraliseert, kan in eerste instantie eng lijken. Maar het vormt ook de kern van democratie en modernisering. 

Om het publieke nut te maximaliseren en de risico's te minimaliseren, moeten we voorzichtig te werk gaan met open systemen, vooral als het om openbare veiligheid of om geld van mensen gaat. 

Ons doel moet zijn om het opkomende open financiële systeem te versterken en niet te verstikken. Om miljoenen mensen hiervan te laten profiteren, moeten we de sprong van de spreekwoordelijke inbelverbinding naar breedband ondersteunen. Regeringen kunnen helpen door aan te dringen op strenge normen voor consumentenbescherming, illegale fondsen en financiële stabiliteit. 

Door de geschiedenis heen hebben open systemen buitensporige voordelen opgeleverd voor degenen die ze omarmen. Door duidelijke, strenge regels vast te stellen die verantwoorde innovatie garanderen, kunnen overheden helpen ervoor te zorgen dat de open evolutie van de financiële wereld een mooie toekomst tegemoet gaat.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img