Zephyrnet-logo

Een politiek omslagpunt voor het klimaat? – Het Carbon Literacy-project

Datum:

Image credit: Arnaud Jaegers via Unsplash

Het jaar van de verkiezingen

In 2024 zullen vier miljard mensen, verspreid over meer dan veertig landen, hun democratische stemrecht uitoefenen. Enkele van de grootste uitstoters ter wereld, zoals de VS en India, zullen naar de stembus gaan, en terwijl we wachten op onze eigen verkiezingen hier in Groot-Brittannië, is het de moeite waard om niet alleen na te denken over de omvang van de kansen die zich voordoen als bijna de helft van de mondiale bevolking wordt uitgenodigd om dit jaar hun stembiljet te markeren, maar ook op het cruciale moment waarmee wij als mensheid worden geconfronteerd in termen van onze evolutie in de klimaatcrisis.

Wie dit jaar tot de macht wordt verkozen, zal aanzienlijke kansen krijgen om betekenisvolle wetgeving door te voeren, visionair leiderschap te tonen en leiding te geven aan de transitie naar een koolstofvrije wereld. Zou dit jaar een omslagpunt kunnen zijn als we collectief NEE stemmen tegen ‘business as usual’ en in plaats daarvan beslissende klimaatactie eisen? Eén ding is zeker: de New York Times steltDe resultaten van de verkiezingen “zullen van invloed zijn op de manier waarop de wereld de komende decennia wordt bestuurd.”

Grote aantallen van de wereldbevolking maken zich zorgen over de klimaatcrisis, en we weten dat het nu tijd is voor actie. Voormalig Brits hoofdwetenschapper Sir David King bepaald: 'Wat we de komende drie tot vier jaar doen, zal volgens mij de toekomst van de mensheid bepalen. We bevinden ons in een zeer wanhopige situatie.” 2023 was het warmste jaar ooit gemeten, en wij geschonden de opwarmingsdrempel van 1.5 graden die de ondertekenaars van het Akkoord van Parijs voor het eerst overeenkwamen. En toch blijven de mondiale emissies stijgen.

Klimaat op het stembiljet

Misschien hebben we de effecten gezien of meegemaakt die een opwarming van 1.5 graad ten opzichte van het pre-industriële niveau op onze wereld heeft: toegenomen frequentie en hevigheid van extreme weersomstandigheden zoals stormen, overstromingen, hittegolven en droogtes, resulterend in ontheemden en gemeenschappen; Een einde aan voorspelbare weerpatronen die ons vermogen ondersteunen om voedsel te verbouwen en te verbouwen; Toegenomen conflicten over hulpbronnen. Het is moeilijk voor te stellen wat er zal gebeuren als onze uitstoot blijft stijgen. We moeten nu handelen, en hoewel we individueel allemaal ons steentje kunnen bijdragen, hebben we ook sterk, visionair politiek leiderschap nodig om te inspireren en beslissende actie te ondernemen die ervoor zal zorgen dat er op nationaal en internationaal niveau aanzienlijke COXNUMX-reducerende maatregelen worden genomen.

Overheden hebben de macht om industrieën en organisaties te reguleren en te stimuleren. Ze kunnen de belastingsubsidies veranderen, zodat ze in plaats van vervuilende industrieën zoals de steenkool-, olie-, gas- en veehouderij te subsidiëren, in plaats daarvan schone energie subsidiëren, waardoor het voor iedereen gemakkelijker wordt om milieuvriendelijke oplossingen te adopteren. Dit zou betekenen dat onze individuele inspanningen niet worden belemmerd door structurele beperkingen, maar worden ondersteund en ons en de organisaties waar we deel van uitmaken eerder helpen dan hinderen om veranderingen door te voeren die groener en duurzamer zijn.

Internationale verkiezingen

UK

In Groot-Brittannië wordt de strijdlijn getrokken tussen de Conservatieve Partij en Labour. De Conservatieven zijn teruggekomen op een aantal groene toezeggingen, waarbij ze de schuld gaven aan een achtergrond van een crisis rond de kosten van levensonderhoud, inflatie en een stagnerende economie, en hebben de klimaatverandering teruggebracht tot een kwestie van cultuuroorlog. Beweren dat de kosten van investeringen in groene industrieën en technologieën een economische last zijn die Groot-Brittannië zich niet kan veroorloven, vertraagt ​​niet alleen de vooruitgang en plaatst ons achter andere landen, maar ontkent ook de mogelijkheid voor een groene transitie, die groene banen en een grote economische groei zou opleveren. boost. Het uitstellen van de groene transitie zal op de lange termijn onvermijdelijk meer kosten in economisch en ecologisch opzicht, terwijl mensen tegelijkertijd worden blootgesteld aan risico's als gevolg van extreme weersomstandigheden. De Labour-partij is meer voorstander van groen beleid en actie voor het klimaat, maar dat is ook zo teruggeroeid van hun £28 miljard per jaar Green Prosperity-plan naar een bescheiden £4.8 miljard per jaar. Gezien het feit dat de Conservatieven zo ver achterlopen in de peilingen, suggereert dit dat mensen iets anders willen.

USA

Velen vrezen dat een terugkeer naar een Trump-regering in Amerika ons achteruit zou kunnen voeren, omdat Trump volhoudt dat hij een ‘baby drill’ zal uitvoeren, en velen vrezen dat Amerika zich zal terugtrekken uit het Akkoord van Parijs, wat een gevaarlijk signaal naar de rest van de wereld zal sturen. Dit staat in schril contrast met de regering-Biden: een van hun eerste acties was om Amerika terug te halen in de Overeenkomst van Parijs en zich ertoe te verbinden de uitstoot van broeikasgassen te verminderen door 52% van het niveau van 2005 tegen 2030. Onder Biden werd in augustus 2022 de Inflation Reduction Act tot wet ondertekend, die honderden miljarden dollars investeert in schone energie, elektrische voertuigen en milieurechtvaardigheid. Deze ambitieuze plannen hebben een regering nodig die ze kan blijven uitvoeren en klimaatrechtvaardigheid kan bewerkstelligen.

Als twee landen die hun rijkdom hebben opgebouwd op de exploitatie van fossiele brandstoffen, is het absoluut noodzakelijk dat Groot-Brittannië en de VS beslissende actie ondernemen om de uitstoot te verminderen. De historische erfenis die mogelijk is gemaakt door de kolonialistische structuren en in stand is gehouden door de Industriële Revolutie heeft geleid tot een enorme CO2-voetafdruk voor beide landen, en het koolstofarm maken ervan zal mondiaal zorgen voor een rechtvaardiger en rechtvaardiger transitie. Als Kara Andersen stelt het: “Het gaat erom te erkennen dat onze lokale keuzes mondiale gevolgen hebben, vooral voor degenen in klimaatkwetsbare gebieden die de dupe worden van ons handelen (of nalaten)”.

India

India, een zeer klimaatkwetsbaar land, streeft naar een netto nuluitstoot in 2070. Hoewel het wereldwijd de derde grootste uitstoter is, wonen er 1.4 miljard mensen, wat betekent dat de uitstoot per hoofd van de bevolking minder dan een zevende bedraagt ​​van die van de Verenigde Staten. . De capaciteit voor wind- en zonne-energie is de afgelopen vijf jaar bijna verdubbeld. Een sleutelprioriteit voor de verkiezingscampagne is echter energiezekerheid en als economisch ontwikkelingsland is de vraag groot, wat betekent dat het land weliswaar doorgaat met duurzame, schone energieprojecten, een toename van energie uit fossiele brandstoffen en een afhankelijkheid van steenkool. wordt op korte termijn verwacht. Hoewel het klimaat geen gespreksonderwerp in de campagne is voor de komende verkiezingen, wordt verwacht dat welke partij de verkiezingen ook wint, zal blijven aandringen op beide hernieuwbare energiebronnen. en steenkool omdat beleid niet afhankelijk is van wie er aan de macht is.

Europeese Unie

Burgers uit 27 landen zullen in juni 720 politici in het Europees Parlement kiezen. De gekozenen blijven vijf jaar in functie. De EU heeft historisch gezien een sterk klimaatleiderschap getoond, maar nu peilingen wijzen op een beweging richting partijen aan de rechterkant, bestaat het potentieel om urgente maatregelen uit te stellen, aangezien voor de meeste extreemrechtse partijen klimaatverandering geen prioriteit is. Vorige maand zagen we dat de EU haar groene maatregelen afzwakte na de protesten van boeren. Hoewel dit reden tot zorg is, is de mening er wel over polls Uit analyses van Reuters blijkt dat extreemrechtse wetgevers, die tegen het Green Deal-beleid zijn, in aantal zullen toenemen, maar een minderheid zullen blijven.

Stem voor klimaatactie

Het is belangrijk om te weten waar we staan ​​en hoeveel onze keuzes ertoe doen. De verkiezingen van dit jaar nodigen ons uit om na te denken over het belang van het uitoefenen van ons democratische stemrecht, aangezien niet iedereen, waar dan ook, dit recht krijgt. De geschiedenis blijft aantonen dat niet alle verkiezingen eerlijk of vrij zijn; stemmen kan in sommige landen symbolisch zijn zonder echte keuze.

2024 zou het jaar kunnen zijn dat alles verandert, aangezien degene die de volgende verkiezingen wint uiteindelijk de macht heeft om te bepalen of en hoe we de groene transitie dringend nodig maken. Stel je een wereld voor, met nieuw gekozen leiders die zich inzetten voor klimaatactie en het transformeren van de samenleving. Onze levens zouden enorm verbeterd kunnen worden met schoon water, schone lucht, schone energie, een groene economie, groene banen, sociale rechtvaardigheid en gelijkheid. Als u dit jaar de kans krijgt om te stemmen, let dan vooral op het klimaatbeleid van de kandidaten, en onthoud dat stemmen voor het klimaat een van de belangrijkste klimaatacties is die we allemaal kunnen ondernemen.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img