Zephyrnet-logo

Een onvoorbereid Westen overweegt de dreiging van de niet-strategische kernwapens van Rusland

Datum:

Nucleaire dreigingen zijn al vóór zijn presidentschap een vast onderdeel van het discours van de Russische president Vladimir Poetin. Mijn eerste herinnering aan het lezen van zijn naam kwam met de titel van secretaris van de Russische Nationale Veiligheidsraad in 1999, waarin hij aan de toenmalige president Boris Jeltsin rapporteerde dat Russische strijdkrachten de NAVO met succes hadden verslagen door het gebruik van kernwapenaanvallen op Polen en Hongarije. In die tijd, De Russische (niet-strategische) kernwapens met nucleaire capaciteit waren minder nauwkeurig, onopvallend en talrijk dan nu.

Sinds 1999 heeft Rusland enorme hoeveelheden geld geïnvesteerd in het onderhouden van verouderde systemen en in het ontwikkelen en inzetten van nieuwe typen, in totaal meer dan 30 soorten niet-strategische kernwapensystemen, variërend van kruisraketten en ballistische raketten, torpedo's, luchtdropping-bommen en luchtafweer- en antiballistische raketten. Het is duidelijk dat Rusland waarde hecht aan niet-strategische kernwapens, of NSNW, vooral aan wapens die een dubbele taak vervullen: het leveren van conventionele of kernkoppen.

President Vladimir Poetin heeft beweerd dat de Russische kernwapens garant staan ​​voor zijn soevereiniteit en zijn status als grote macht. De rollen van NSNW’s in de Russische strategie omvatten het afschrikken van ongewenste conflicten, het dwingen van tegenstanders, het vormgeven van het slagveld voor geplande conflicten, het beheersen van escalatie binnen conflicten om het Russische thuisland te beschermen, het voorkomen dat externe machten (lees: de VS) ingrijpen in conflicten, en ervoor zorgen dat het overheerst in oorlog.

NSNW's bieden Rusland een comparatief en asymmetrisch voordeel ten opzichte van zijn directe buren, maar ook ten opzichte van de VS en zijn bondgenoten, vooral gezien het feit dat de NAVO-alliantie volledig afhankelijk is van door de VS afgeworpen B61-12-bommen voor nucleaire nucleaire aanvallen. Rusland daarentegen maakt gebruik van NSNW's van verschillende typen en bereik en blijft deze ontwikkelen om op elke trede van de escalatieladder een nucleaire optie te bieden.

Recente ontwikkelingen versterken deze observaties over het Russische denken en de doctrine met betrekking tot NSNW's. In zijn oorlog tegen OekraïneRusland heeft met zijn strategische en theaterkernwapens gebruik gemaakt van directe nucleaire signalen naar de VS en de NAVO. Meer recentelijk is dat gebleken met Wit-Rusland dat zij NSNW’s ziet als een nuttig instrument om verdere controle over haar activiteiten uit te oefenen in de buurt van het buitenland en zijn dwangmacht tegen de NAVO vergroten. China kijkt nauwlettend toe en trekt lessen die het in een volgende situatie kan toepassen mogelijke oorlog tegen Taiwan – een feit dat goed bekend is in de landen in die regio.

Een bijzonder zorgwekkende ontwikkeling, vanuit het perspectief van het Westen, is het Russische geloof in zijn vermogen om de escalatiedominantie te verwerven en te behouden. Rusland heeft tijdens zijn oorlog tegen Oekraïne ook aangetoond dat het personeels- en materiële verliezen in conventionele gevechten kan opvangen in een mate die voor het Westen onvoorstelbaar is, waardoor het concept van onaanvaardbare kosten door wederzijds verzekerde vernietiging ter discussie wordt gesteld. Deze tolerantie voor slachtoffers en onverschilligheid ten aanzien van wederzijds verzekerde vernietiging kunnen ook worden gedeeld door China, dat een soortgelijke onverschilligheid toonde ten opzichte van de slachtoffers in de Koreaanse oorlog.

Hoe meer we kunnen begrijpen van de Russische doctrine en het militaire denken met betrekking tot NSNW’s, hoe waarschijnlijker het is dat de afschrikking met Rusland kan worden gehandhaafd. Het begrijpen van Rusland en het handhaven van de afschrikking jegens Rusland zijn zaken van overleving voor het Westen. Als Rusland gelooft dat het de escalatie van een potentieel conflict met het Westen kan beheersen, en kernwapens kan gebruiken om de VS te dwingen zich terug te trekken en de nederlaag toe te geven, kan het op een dag proberen een conflict te initiëren en de NAVO te verslaan.

Hoewel de prestaties van de Russische conventionele strijdkrachten en de uitputting van zijn legers een tijdje in de weg kunnen staan, zal Rusland zich zeker herbewapenen met zijn enorme voorraden olie- en gasgeld die de afgelopen jaren zijn opgebouwd. Toch hebben velen in het Westen niet geworsteld met de realiteit van het Russische NSNW-arsenaal, noch middelen ontwikkeld om de waarschijnlijke strategieën, systemen en doctrines van Rusland tegen te gaan.

Ik pleit er op geen enkele manier voor dat het Westen de Russische nucleaire houding weerspiegelt, maar een diepere en bredere studie van de Russische NSNW-gedachte en -doctrine is essentieel voor het handhaven van de vrede in Europa.

Binnen Rusland zelf woedt er in politieke en militaire tijdschriften een breed debat over de beste manier om de overhand te krijgen in een conflict met het Westen, waarbij de rol van China en andere machten zoals Iran en Noord-Korea in een potentieel breder conflict worden onderzocht. In het Westen komen de debatten over een ‘two-peer’-probleem – het tegelijkertijd handhaven van de afschrikking tegen Rusland en China – pas nu op gang.

Nu Noord-Korea en Pakistan hun eigen voorraad NSNW’s vergroten en nadenken over hoe ze in conflicten kunnen worden gebruikt, volgt het westerse denken de rest. Het Russische denken over kernwapens, en NSNW’s in het bijzonder, lijkt consistent met bepaalde richtingen van het Sovjet-denken, maar met aanzienlijke discontinuïteiten als gevolg van verbeteringen in de nauwkeurigheid en dodelijkheid van een verscheidenheid aan artillerie en raketten voor de korte, middellange en lange afstand.

Het systematisch onderzoeken van deze wetenschap, gedurende drie tijdperken – de Koude Oorlog, de Krim na de Koude Oorlog en de Krim tot nu toe – kan kritische inzichten opleveren. Er is meer werk nodig en de tijd is kort.

William Alberque is directeur strategie, technologie en wapenbeheersing bij het International Institute for Strategic Studies.

spot_img

VC Café

VC Café

Laatste intelligentie

spot_img