Een kleine jongen graaft in de aarde naar de "Bron van het Zaad".
Ik was jong, ongeveer vier jaar oud, toen opa Jones mijn hand vasthield en me de trap van de veranda van de boerderij afleidde. Het was overdekt, had comfortabele houten stoelen en het straalde rust uit.
Afbeeldingsbron: mTm Initiative
Terwijl ik de trap afliep, hand in hand met opa, begonnen we naar de familietuin te lopen. We liepen over prairiegras dat hun natuurlijke landschap was. Dit gras was er al honderden jaren in deze staat voor die dag van leren en wijsheid.
Niet te gescheiden van het huis was de tuin. Het had veel rijen maïs, sperziebonen, okra, pompoen, meloenen - eigenlijk de groenten die de hele familie de rest van het jaar zou eten en inblikken.
Opa was een grote stevige man. Hij was meer dan 6 m lang en had een bovenlijf, en sterk als een os. Hij was van Welshe en Oostenrijkse afkomst. Dit deel van de familie was aan het eind van de 1e eeuw vanuit het zuidoosten van Texas naar de Texas Panhandle gemigreerd. Ze kwamen voor het land en ze kwamen om hun handen in de aarde te steken.
Die dag had opa zijn overall aan en ik ook. Ik zag eruit als mijn opa en hij glimlachte toen hij me naar de hoge maïsstengels leidde. Toen we eenmaal omringd waren door de jungle van maïs, kan ik me nog levendig herinneren hoe veilig en opgewonden ik me voelde. Het was een nieuwe dimensie, midden in een oogst van maïs uit West-Texas, het was een schatkist vol stimulatie en avontuur voor een vierjarige jongen.
Toen opa neerknielde, stak hij zijn hand in de aarde en raapte hem op. Met zijn hand nog steeds de mijne vast, draaide hij mijn hand naar de lucht en plaatste die aarde in mijn handpalm. Het was koel en het was donker. Hij glimlachte toen en zei: "Voel je dat?" Ik deed; Ik voelde het leven van die grond. Ik ben dat moment nooit vergeten.
Jaren later zit ik hier te schrijven over bodem en dat ene moment in de tijd dat mijn geheugen of mijn hart nooit heeft verlaten. Opa wist iets. Hij wist dat de grond leefde en hij wist dat de grond leven gaf. Hij kende landbouw en hij wist hoe hij moest boeren, hij kende landbouw, hij kende dieren en hij wist hoe hij een gedecentraliseerd leven moest leiden.
De oogst van bedrog en hoe het ontstond
Afbeeldingsbron: mTm Initiative
Het was 3 uur; Ik was wakker geworden op mijn gebruikelijke interne kloktijd. Ik was aan het “overpeinzen” (IYKYK) … Ik had genoeg van de leugens; Ik was het programmeren van ons eten beu; Ik ging de bron van het zaad vinden.
Terwijl ik achter mijn laptop ging zitten, schreef ik een e-mail. Ik schreef een korte biografie over wie ik ben en waar ik vandaan kom; Ik heb mijn diverse vaardigheden op een rij gezet, voor het grootste deel; en ik deed wat analyse en onderzoek. Om zes uur 's ochtends had ik een lijst met oogstbedrijven in het middenwesten en had ik hun contactgegevens.
Ik zou een baan krijgen bij een oogstbedrijf en ik zou mezelf inbedden in een systeem dat is vastgelegd door de medisch-farmaceutisch-landbouwcomplex (MPAC). (Als u niet begrijpt wat MPAC is, lees dan de meegeleverde link om uzelf vertrouwd te maken.)
Toen ik e-mails naar meer dan 20 oogstbedrijven stuurde, begon ik de komende dagen reacties te ontvangen. Ik kreeg verschillende vacatures en toen ik eenmaal het oogstbedrijf had gekozen, maakte ik een plan.
Ik zou naar het middenwesten gaan; Ik ging op verkenning; Ik ging met de mensen op de grond praten; Ik ging mijn angsten verifiëren; en ik ging mijn analyse valideren.
Harvest Of Deception V.01: Een verslag van mijn oogstseizoen
Onze voedselvoorziening en voedingswaarde worden gekaapt en u betaalt de prijs voor het bedrog. Dit is een feit en er is overweldigend bewijs dat het voedsel dat tegenwoordig wordt ontworpen, niet in de buurt komt van wat onze grootouders hebben grootgebracht en gegeten. Het voedsel dat we 20 jaar geleden consumeerden, komt niet eens in de buurt van wat we tegenwoordig kopen.
Ik ben zelfstandig onderzoeksanalist en heb een zeer diverse achtergrond. Ik heb in de inlichtingenlaboratoria van telecommunicatie gewerkt. Ik heb deel uitgemaakt van verschillende grote tech startup-bedrijven in Austin, Texas. Ik heb een arbeidersachtergrond met een hightech professioneel carrièrepad. Ik heb jarenlang gedragsanalyse bestudeerd en begrepen en kan een situatie snel verspreiden. Kortom, ik heb een speciale set vaardigheden waar de meeste mensen geen toegang toe hebben. Ik weet hoe ik landbouwmachines moet bedienen en ik weet hoe ik data-analyse moet uitvoeren. Ik weet hoe ik mezelf moet integreren in verschillende industrieën en kan het anoniem doen. Ik heb het gedaan binnen het media-apparaat van bedrijven en nu in de industriële voedselcomplexindustrie.
Afbeeldingsbron: mTm Initiative
Tegenwoordig heb ik een doel. Ik leg het industriële voedselcomplex bloot voor wat ze zijn en hoe ze onze wetten manipuleren, ons voedsel vergiftigen en valse goederen creëren om hogere opbrengsten en hogere winsten voor de mondiale bedrijven van de wereld te verhogen. Kortom, ze bezorgen je een langzame dood en gebruiken je onwetendheid en je consumptie als hulpmiddel.
Voor mij heeft de oogst elk jaar een belangrijke en spirituele betekenis. Van opgroeien en mijn opa en familie helpen met het opslaan van voedsel voor de seizoenen, tot het werken in het veld met het wieden (schoffelen) van katoen, tot het helpen grootbrengen van kippen en vee als kind en nu als volwassene. De oogst heeft betekenis. Het is onze voeding; het is ons proces waarin we groeien en worden; de oogst stelt ons in staat te oogsten wat we hebben gezaaid. Tegenwoordig hebben we geen idee wat we oogsten.
Ik duik er gewoon in.
Het was juli 2021 en ik koos ervoor om me in te bedden in een bepaald oogstbedrijf. Ik ben geen oogster van beroep, maar ik ben er wel in de buurt geweest en heb in mijn leven aan veel oogsten meegedaan. Ik wilde ter plaatse gaan en wat onderzoek doen en inlichtingen verzamelen over de voedselvoorziening. Ik wilde horen van de boeren en de ranchers. Ik moest ze in de ogen kijken en directe vragen stellen. Wat ik vond was een gevoel van verwarring, angst en stille wanhoop die misschien alleen ik en hun familieleden echt begrijpen of kunnen herkennen.
Afbeeldingsbron: mTm Initiative
Mijn oogst omvatte het middenwesten. Van Texas naar North Dakota en terug naar Texas. We hebben deelgenomen aan de tarwe- en koolzaadoogst. Ik heb mensen ontmoet die verantwoordelijk zijn voor het voeden van je en één ding dat ik heb kunnen vaststellen, is dat ze buitengewoon goed zijn in wat ze doen. Ze hebben een diepe passie die voor sommigen eeuwen teruggaat. Ze houden van wat ze doen en zetten alles in het werk om ervoor te zorgen dat ze een goed product produceren. Ik kwam er ook achter dat ze geen idee hebben met wie ze te maken hebben en de enorme machine achter het industriële voedselcomplex die klaar staat om voedsel te veranderen op manieren die de wereld nog nooit heeft gezien en ook niet is voorbereid.
In 1971, nadat we de gouden standaard hadden verlaten, begonnen onze regering en economische experts met het creëren van de 'schuldeneconomie'. Het is de econoom
mijn dat heeft ons land in staat gesteld veel dingen te bereiken. Van oorlog tot ongekende rijkdom tot het creëren van een voedselindustrie die de wereld nog nooit heeft gezien. We zijn ook begonnen met het maken van valse producten. Een van deze valse handelswaar is canola.
Veel van onze zaadoliën en valse grondstoffen die we om de paar uur in onze voedselvoorziening en ons lichaam injecteren, zijn genetisch gemodificeerd.
canola
Canola is afgeleid van koolzaad. In 1956 verbood de Amerikaanse FDA raapzaad helemaal uit de menselijke voedselketen. In de jaren zeventig ontwikkelden laboratoria koolzaadsoorten met lage en, in het Amerikaanse spraakgebruik, “algemeen erkend als veilig” niveaus van erucazuur. Ze vonden ook manieren om het te behandelen en de onsmakelijke bitterheid te verwijderen.
Canola-olie is een van de meest gebruikte ingrediënten in Amerikaanse bewerkte voedingsmiddelen. Eten dat we bijna elke dag eten dat was verboden voor gebruik in babyvoeding. Ik zie dat het echte probleem is dat het wordt gebruikt in bijna elk verwerkt voedsel dat we consumeren, en de meeste restaurants gebruiken het om hun voedsel te braden en koken. Degenen die zich niet bewust zijn van het voedsel dat ze eten, eten het elke dag en verslechteren geleidelijk aan hun gezondheid.
De kunstmatige voedselvoorziening van Amerika
Het is vrij eenvoudig om te ontdekken dat het grootste deel van de gezondheidsepidemie die de VS treft, wordt veroorzaakt door het voedsel dat we eten. Het meeste van wat Amerikanen eten is genetisch gemodificeerd of genetisch gemodificeerd. Er zijn veel namen voor gemanipuleerd voedsel: GE (genetisch gemanipuleerd), GMO (genetisch gemodificeerd organisme), BT (biotech). Hoewel het vele namen heeft, heeft het maar één motief: de gezondheid vernietigen van degenen die het eten. Ons voedsel is ontworpen om aan onze verlangens te voldoen, waardoor niet alleen voedselverslaving, maar ook Amerikanen te zwaar, lui en steeds onwetender worden.
Voedsel is een geschenk dat ons leven geeft en ons lichaam de voedingsstoffen en energie geeft die het nodig heeft om te overleven. Al het voedsel dat we eten komt van de aarde. Wanneer je je lichaam voedsel geeft dat aanvult en voedzaam is, beloont het je.
Als je voedsel consumeert dat niet van deze aarde is, maar in een laboratorium is gemaakt, krijg je daar een hekel aan. Het eten van voedsel dat vol zit met chemicaliën om het groter, "lekker" (zoeter) en esthetisch aantrekkelijker te maken, is onnatuurlijk en je lichaam reageert er niet goed op. Het heeft geen afweermechanisme om giftige chemicaliën te verwerken. De meeste giftige chemicaliën worden, als ze niet kunnen worden afgebroken, opgeslagen in vetcellen.
Binnenlandse markten en het voedselkartel
Het voedselkartel oefent een ijzeren hand uit over de binnenlandse landbouweconomieën van landen, vooral die welke de vier exportregio's van het voedselkartel vormen. Dit gebeurt via de verwerkende industrie: als men de verwerkende industrie controleert, controleert men de binnenlandse handel.
Behalve voor gebruik als diervoeder, kunnen maïs, tarwe en sojabonen niet in hun ongeraffineerde vorm worden gegeten. Het graan of de sojaboon moet worden verwerkt. Hetzelfde geldt voor vlees, dat moet worden geslacht voordat het geschikt is voor menselijke consumptie.
Dit is waar de verwerkende/vermalende industrie, in het geval van granen en sojabonen, en de verpakkings-/slachthuizen, in het geval van vlees, om de hoek komen kijken. Als we Amerika als testcase nemen om de zaak in het algemeen te bewijzen, kan men de kartels overheersing is ongeveer 90% van de maalcapaciteit.
Hieronder wil ik een aantal onderzoeken en analyses uitlichten die ik heb kunnen samenstellen uit een reeks artikelen, waaronder een rapport van The Guardian, "De wereldwijde voedselcrisis”, en een stuk geschreven door onderzoeker Sam Parker, “Het BA-kartel. '
In 1979 hadden de vier grootste molenaars 41% van de industrie in handen. Vandaag hebben ze 92% in handen!
Ten slotte bezitten vier van de zes toonaangevende graankartelbedrijven 64% van Amerika's opslagcapaciteit voor graanliften. Dit cijfer is echter bedrieglijk. Veel van de graanliften bevinden zich in lokale gebieden, waar sprake is van een aanzienlijke mate van individueel of coöperatief eigendom.
Wanneer men bij regionale graanliften komt, is het eigendomspercentage van het graankartel veel hoger. En in havens, waar graan wordt verscheept, bezitten de viergranenkartels 89% van alle graanfaciliteiten. Een boer moet zijn graan verkopen aan een graanlift of, in het zeldzamere geval dat hij vervoer kan betalen, aan een graanmolen.
In beide gevallen is het het graankartelbedrijf waaraan hij moet verkopen. Door dit proces bepaalt het graankartel de prijs voor de boer - op het laagst mogelijke niveau.
Veel van hun werkingen zijn gehuld in mysterie omdat ze weinig informatie vrijgeven aan het publiek. Mensen die hebben geprobeerd boeken over de graanbedrijven te schrijven, hebben jarenlang geen enkel interview gekregen van een van de regerende families van graanbedrijven.
In tegenstelling tot veel Amerikaanse bedrijven, waar de oprichtersfamilie al lang van het toneel is verdwenen, zoals in het geval van JPMorgan Chase of Chrysler, worden de graankartelbedrijven gerund door dezelfde families die ze al eeuwenlang runnen. De onderling getrouwde families MacMillan en Cargill runnen Cargill; de familie Fribourg runt Continental; de familie Louis Dreyfus runt Louis Dreyfus; de familie André runt het Zwitserse André & Cie SA; en de families Hirsch en Born runnen Bunge en Born.
Hoewel Cargill belastingen en inspecties ontwijkt, gebruikt Cargill zijn netwerk ook om binnen een fractie van een seconde grote ladingen goederen overal ter wereld te vervoeren. Het heeft een interne inlichtingendienst die overeenkomt met de CIA. Het maakt gebruik van wereldwijde communicatiesatellieten, weersafhankelijke satellieten, een database die gebruikmaakt van 7,000 primaire bronnen van inlichtingen en enkele honderden veldkantoren.
Cargill is representatief voor alle graanbedrijven en een kort onderzoek ervan geeft inzicht in alle andere. Cargill, dat in 101 een jaaromzet van $ 2014 miljard had, heeft een dominante positie in veel aspecten van de wereldhandel in levensmiddelen. Het is de grootste graanexporteur van de wereld en de Verenigde Staten en heeft een marktaandeel van 25-30% in elk van de verschillende grondstoffen.
Het is 's werelds grootste katoenhandelaar; de grootste Amerikaanse eigenaar van graanelevatoren (340); de grootste Amerikaanse fabrikant van eiwitrijk diervoeder op basis van maïs (via dochteronderneming Nutrena Mills); de nummer twee Amerikaanse natte maïsmolenaar en Amerikaanse sojabonenbreker; de nummer twee Argentijnse graanbeurs
rter (10% van de markt); de nummer drie meelfabriek in de VS (18% van de markt), de Amerikaanse vleesverpakker (18% van de markt), de Amerikaanse verpakker/slachter en de Amerikaanse commerciële dierenvoeder; de nummer drie Franse graanexporteur (15-18% van de markt); en de nummer zes Amerikaanse kalkoenproducent.
Het heeft ook een vloot van 420 aken, 11 sleepboten, twee enorme schepen die de Grote Meren bevaren, 12 zeeschepen, 2,000 spoorwagons en 2,000 tankwagens. Cargill heeft zijn mensen op topposities over de hele wereld kunnen plaatsen. Tegenwoordig is Cargill Company in particulier bezit en wordt het gerund door de familie MacMillan. Het collectieve vermogen van de familie MacMillan bedraagt 15.1 miljard dollar.
Het voedselkartel blijft zijn wereldwijde controle consolideren in het licht van de naderende financiële desintegratie. In de afgelopen 30 jaar heeft het voedselkartel veel maalverwerkingsfabrieken en bakkerijen opgekocht in de voormalige Sovjet-Unie en het Oostblok, waardoor deze landen onder strikte voedselcontrole kwamen.
Het voedselkartel heeft ook zijn controle in de voedseldistributie-industrie opgebouwd via bedrijven als Philip Morris, Grand Metropolitan-Pillsbury en KKR-RJR-Nabisco-Borden. Philip Morris is bijvoorbeeld eigenaar van Kraft Foods, General Foods (Post-granen), de Miller Brewing Company en tal van andere merknamen.
De macht van het voedselkartel moet worden doorbroken. Maar het Anglo-Nederlands-Zwitsers-Amerikaanse kartel speelt voor hoge inzetten: het vermogen om de toevoer van grondstoffen en vooral voedsel te beperken, de klok van de geschiedenis terug te draaien en de mensheid terug te brengen van haar 7 miljard bevolking tot de toestand van een paar honderd miljoen halfgeletterde zielen die een kaal bestaan uitkrabben. Die aanval kan niet schuchter worden bestreden.
De volledige waarheid over het voedselkartel moet bekend zijn.
Naast de hyperspeculatie in voedsel en aanverwante goederen die dringend moet worden gestopt, is er een verwant kenmerk van de voedselcrisis die moet worden geëlimineerd: de nu extreme globalisering van de voedselketen.
Dit is tot stand gekomen onder de controle van een select aantal goederen- en logistieke kartels, die boven en tegen de nationale regeringen en de belangen van hun bevolking opereren. Naties zijn op honderden en duizenden kilometers afstand gedwongen afhankelijk te worden van voedsel; nu is het er niet om te krijgen.
Overheden en financiers van tegenwoordig, waaronder vooral de voorzitter van de Federal Reserve, zijn berucht omdat ze zeggen dat de huidige piek in voedselprijzen en de groeiende tekorten eenvoudigweg het resultaat zijn van "toegenomen vraag", dat wil zeggen "marktkrachten".
Ze liegen kwaadwillig.
Welke "markten"? De manier waarop het werkt, is dat de activiteiten en praktijken van deze kartelbedrijven zijn wat wordt bedoeld met 'de markten'.
De bedrijven zijn in feite de harde productvleugel van de financiële belangen; best het neo-Britse rijk genoemd, en sinds het einde van de jaren veertig vergezeld door de Amerikaanse factie.
Wie controleert de voedselvoorziening van de wereld?
Toen de Verenigde Staten in de 1700e eeuw werden gesticht, en toen Thomas Jefferson president van de Verenigde Staten was, was ongeveer 90% van de Amerikaanse bevolking werkzaam in de landbouw.
Tegen de tijd van de burgeroorlog, toen Abraham Lincoln president van de Verenigde Staten was, was ongeveer 50% van de bevolking werkzaam in de landbouw.
Na de industriële hausse, veroorzaakt door de Tweede Wereldoorlog, begon het percentage werkenden in de landbouw aanzienlijk te dalen.
Tegenwoordig is minder dan 1% van onze bevolking werkzaam in de landbouw en het meeste voedsel dat in de VS wordt verkocht, en zelfs over de hele wereld, wordt beheerd door slechts een handvol bedrijven.
Onderaan de voedselketen bevinden zich natuurlijk de zaden. Geen zaden, geen voedsel.
Hier heeft de afgelopen jaren de meeste consolidatie plaatsgevonden:
De top-10 zaadbedrijven zijn goed voor $ 14.785 miljoen of tweederde (67%) van de wereldwijde markt voor eigen zaden.
'S Werelds grootste zaadbedrijf, Monsanto, is goed voor bijna een kwart (23%) van de wereldwijde markt voor eigen zaden.
De top drie bedrijven (Monsanto, DuPont, Syngenta) zijn samen goed voor 47% van de wereldwijde markt voor eigen zaden.
De top drie zaadbedrijven hebben 65% van de wereldwijde markt voor eigen maïs (maïs) in handen en meer dan de helft van de markt voor eigen sojabonen. (Meer informatie op GMWatch.org.)
Voedingstekort
De controle van voedsel voor gebruik als wapen is een oude praktijk. The House of Windsor heeft bepaalde routes en infrastructuur geërfd.
Men vindt de praktijk 4,000 jaar geleden in het oude Babylon/Mesopotamië. In Griekenland controleerden de culten van Apollo, Demeter en Rhea-Cybele vaak de verzending van graan en ander voedsel door de tempels. In het keizerlijke Rome werd de controle over graan de basis van het rijk.
Rome was het centrum. Veroverde afgelegen kolonies in Gallië, Bretagne, Spanje, Sicilië, Egypte, Noord-Afrika en de Middellandse Zee die als belastingen en tribuut graan naar de adellijke Romeinse families moesten vervoeren. Vaak was de graanbelasting hoger dan het land kon dragen, en gebieden in Noord-Afrika werden bijvoorbeeld veranderd in stofbakken.
De kwaadaardige stadstaat Venetië nam graanroutes over, vooral na de Vierde Kruistocht (1202-1204). De belangrijkste, 13e-eeuwse Venetiaanse handelsroutes hadden hun oostelijke eindpunt in Constantinopel, de havens van de Oltremare (die het land waren van de kruisvaardersstaten) en Alexandrië, Egypte.
Goederen uit deze havens werden naar Venic verscheept en van daaruit gingen ze de Po-vallei op naar markten in Lombardije, of over de Alpenpassen naar de Rhône en naar Frankrijk. Uiteindelijk breidde de Venetiaanse handel zich uit tot het Mongoolse rijk in het Oosten.
Tegen de 15e eeuw, hoewel Venetië nog steeds in hoge mate een koopmansimperium was, had het een deel van zijn graan- en andere handel in franchise gegeven aan het machtige Bourgondische hertogdom, waarvan het effectieve hoofdkwartier Antwerpen was.
Dit rijk, dat delen van Frankrijk omvatte, strekte zich uit van Amsterdam en België tot een groot deel van het huidige Zwitserland. Vanuit deze Venetiaans-Lombard-Bourgondische nexus werd elk van de zes toonaangevende graanbedrijven van het voedselkartel ofwel opgericht of geërfd een aanzienlijk deel van haar activiteiten vandaag.
In de 18e en 19e eeuw hadden de Britse Levant- en Oost-Indische compagnieën veel van deze Venetiaanse operaties overgenomen. In de 19e eeuw, de in Londen gevestigde Baltic
Mercantile and Shipping Exchange werd 's werelds belangrijkste instrument voor het contracteren en verschepen van graan.
Tien tot twaalf cruciale bedrijven, bijgestaan door nog eens drie dozijn, beheren de wereldvoedselvoorziening. Zij zijn de belangrijkste componenten van het Anglo-Nederlands-Zwitsers-Amerikaanse kartel, dat is gegroepeerd rond de twee families.
Dit voedsel- en grondstoffenkartel, geleid door de zes toonaangevende graanbedrijven, domineert de wereldwijde graan- en graanvoorraden, van tarwe tot haver en maïs, van gerst tot sorghum en rogge. Maar het controleert ook vlees, zuivel, eetbare oliën en vetten, fruit en groenten, suiker en alle vormen van kruiden.
Elk jaar sterven tientallen miljoenen aan het meest elementaire gebrek aan hun dagelijks brood. Dit is het resultaat van het werk van het BAC-kartel. En terwijl de aanhoudende financiële ineenstorting opgeblazen speculatief financieel papier wegvaagt, is de oligarchie overgegaan tot hamsteren, waardoor haar bezit aan voedsel en grondstoffen is toegenomen. Het is bereid om een tourniquet toe te passen op de voedselproductie en exportleveringen, niet alleen naar arme landen, maar ook naar landen met een geavanceerde sector.
Tegenwoordig staat voedseloorlogvoering stevig onder controle van Londen en New York. De voedselbedrijven van vandaag zijn ontstaan door een deel van deze oude reeks Mesopotamische-Romeins-Venetiaans-Britse voedselnetwerken en infrastructuur voor hen te laten uithouwen.
De oligarchie heeft één geïntegreerd grondstoffenkartel opgebouwd, met drie divisies: energie, grondstoffen en steeds schaarser wordende voedselvoorraden.
Laat de armen het hof maken aan de rijken
"Welk speltheorie-personage ben je geworden?"
Uw niet-fitnessnormen (geest, lichaam, geest) in het leven zijn onze nieuwe fitnessnormen geworden.
In de speltheorie zou dit ons nieuwe 'overlevingsmechanisme' worden genoemd.
Het is een vorm van leven met een hoge tijdsvoorkeur - dat wil zeggen, meer consumptie, willekeurige besluitvorming, valse hoop op institutioneel denken - en zal leiden tot een middelmatige levensstijl en een kortere levensduur.
Levensvormen met een lage tijdsvoorkeur - betekenis, minder consumptie, opzettelijke besluitvorming - en een langere levensduur zullen een nieuwe vorm van kritisch denken vereisen die de meeste mensen niet kunnen of zich niet realiseren dat ze zich moeten ontwikkelen.
“Laat de armen de rijken het hof maken voor de kost; en dat ze onder hun bescherming een trage rust mogen genieten; en laat de rijken de armen misbruiken als hun gezinsleden, om hun trots te dienen. Laat de mensen niet degenen applaudisseren die hun belangen beschermen, maar degenen die hen plezier geven."
Onze huidige samenleving leeft in een spel waarvan ze niet wisten dat het was ontworpen en dat het enkele jaren geleden begon. Speltheorie en evolutie werd in 1982 beschreven door John Maynard Smith.
In zijn boek 'Evolution and the Theory of Games' wordt de theorie van games, die voor het eerst werd ontwikkeld om economisch gedrag te analyseren, aangepast zodat ze kan worden toegepast op evoluerende populaties. Zijn concept van een evolutionair stabiele strategie is relevant wanneer het beste voor een dier of plant afhangt van wat anderen doen. De theorie leidt tot toetsbare voorspellingen over de evolutie van gedrag, geslacht en genetische systemen, en groei- en levensgeschiedenispatronen. Zijn boek bevat een volledig verslag van de theorie en de gegevens die daarvoor relevant zijn.
“Laat de mensen niet degenen applaudisseren die hun belangen beschermen, maar degenen die hen plezier bezorgen. Laat geen zware plicht worden opgelegd, geen onreinheid verboden.”
Omdat we bij elke stap die we zetten gegevens creëren, worden we geprofileerd op een manier die niet volledig wordt begrepen en nog nooit eerder is bereikt. Veel van de datamining en -analyse die op persoonlijk niveau wordt gedaan, wat op zijn beurt uw online profiel creëert, wat leidt tot uw aankoop- en gedragsidentiteit, is een nieuwe grens.
Er wordt aangenomen dat sommige van de AI-algoritmen die worden gebruikt, voorop lopen bij de besluitvormingscapaciteiten van de ingenieurs en wetenschappers die ze hebben gemaakt. Het smart grid waaraan u deelneemt, heeft een wolk om u heen gecreëerd.
We gaan het hebben over één aspect van dit slimme netwerk, onze voedselconsumptie in de Verenigde Staten. Het is duidelijk en vaak gecensureerd dat we ons in de ergste gezondheidscrisis bevinden die de wereld ooit heeft gezien en dat er veel aandoeningen zijn. Deze omvatten zwaarlijvigheid, diabetes en hartaandoeningen om er maar een paar te noemen. Elk van deze gezondheidsproblemen wordt veroorzaakt door voedselconsumptie die is gekocht bij het wereldwijde industriële voedselcomplex.
Ons voedsel dat we consumeren doodt ons en het wordt gedaan met marketing van wereldklasse en de kracht van de fiat dollar met deskundige datamining en analyse. Onze overheid, mondiale bedrijven en investeringsmaatschappijen ontwerpen deze vorm van speltheorie. You worden geprofileerd door uw voedselconsumptie en uw wens om te zoeken naar smaak, gemak en comfort. Je bent een gamekarakter.
“Laat koningen hun welvaart schatten, niet op de gerechtigheid, maar op de slaafsheid van hun onderdanen. Laat de provincies trouw blijven aan de koningen, niet als morele gidsen, maar als heren van hun bezittingen en leveranciers van hun genoegens; niet met een hartelijke eerbied, maar een kromme en slaafse angst.”
Terwijl we proberen te overleven, vertrouwt de nieuwe overlevingsgids op massaconsumptie van bewerkte en nutriëntenzwak voedsel, een farmaceutische industrie die medicijnen en pillen blijft ontwerpen en uitpompen die afhankelijkheid en verslaving veroorzaken in plaats van een remedie die tot een betere gezondheid leidt. Met deze hoge tijdsvoorkeursvorm van leven is onze gezondheidsindustrie reactief geworden in plaats van proactief. We plakken voortdurend pleisters op onze eetlust en onze fysieke, emotionele en mentale gezondheid.
Onze voedselwetten en -voorschriften zijn ontworpen om bedrieglijk en misleidend te zijn. Terwijl we ernaar verlangen om boven de waanzin van de wereld uit te stijgen, worden we een rijk van plezier dat is ontworpen op een manier die een wolk en een schild van genotzucht en sabotage heeft gecreëerd.
“Laat de wetten eerder kennis nemen van de schade die aan andermans eigendom is toegebracht, dan van de schade aan de eigen persoon. Als een man zijn buurman overlast bezorgt, of zijn eigendom, familie of persoon schade toebrengt, laat hem dan actie ondernemen; maar laat in zijn eigen zaken iedereen ongestraft doen wat hij wil in het gezelschap van zijn eigen familie en met degenen die zich vrijwillig bij hem voegen.”
Nu we de digitale en virtuele wereld zijn binnengegaan, hebben we gewillig een vorm van bewaking in onze persoonlijke eigendommen ingebouwd. We hebben het niet geïnjecteerd, maar we dragen het overal mee naartoe. Zijn
het eerste item dat we 's ochtends aanraken en de laatste gedachte voordat we naar bed gaan. We nemen het mee naar de badkamer en de eettafel. We kunnen er zelfs een kopen die kan worden gebruikt terwijl we ondergedompeld zijn in water.
Onze smartphones zenden elke seconde van elke dag uit wie we zijn. Het creëert een profiel over ons dat ons beter kent dan wij onszelf kennen. Het is een genotsverslaving die enorme hoeveelheden emoties, gedachten en uitvoerbaar gedrag oplevert. De meeste zijn ontworpen in een technisch laboratorium in Silicon Valley, Chinese laboratoria en het Amerikaanse inlichtingenapparaat. We hebben niet alleen deze pockettrackers, maar we hebben onze huizen ook ontworpen als uitzendnetwerken van ons persoonlijke leven. Van het internet der dingen tot internet van gedrag, 5G en elke digitale spraakassistent die je maar kunt wensen.
Dit soort levensstijl heeft ons in staat gesteld ons lijden te overstemmen en geeft ons een vals gevoel van empowerment en luxe. Nogmaals, alles in naam van gemak en comfort. Wat een prachtig web dat ons veilig en warm houdt en vooral goed gevoed in onze wereld waar hongersnood miljoenen doden per jaar door onze gecentraliseerde, zakelijke en overheidshebzucht.
"Laat er een overvloedige voorraad openbare prostituees zijn voor iedereen die ze wil gebruiken, maar vooral voor degenen die te arm zijn om er een voor privégebruik te houden. Laat er huizen worden gebouwd van de grootste en meest sierlijke beschrijving; laat daarin de heerlijkste banketten worden verzorgd, waar een ieder die wil, dag en nacht kan spelen, drinken, overgeven en verdrijven. Laat overal het geritsel van dansers horen, het luide, onfatsoenlijke gelach van het theater; laat een opeenvolging van de meest wrede en de meest wellustige genoegens een eeuwige opwinding behouden.”
Maar wij, nu als samenleving, mogen niets zeggen. Er wordt ons verteld om mee te doen en mensen die door dit systeem worden misleid niet te minachten of te schande te maken. Er is geen hoek om te proberen anderen te informeren dat er een probleem is. Je bent een gamepersonage in een game die je niet koos om te spelen, maar die uit je huidige realiteit werd gerukt en geformuleerd om naar een pad te worden geleid in die een valse realiteit heeft gecreëerd.
Omdat ik dicht bij de landbouw opgroeide, zie ik de overeenkomsten tussen hoe Bitcoin vanaf de grond wordt opgebouwd, net zoals een oogst wordt gedaan. Hoe het plebs hun knooppunten runt, is hetzelfde als hoe boeren met elkaar en het land omgaan om hun gemeenschap te vergroten en te versterken. En uiteindelijk vergroot het kennen van de bron van je zaad het positieve voordeel van het kennen van de waarheid over je voedselintelligentie. Voedselintelligentie is nu het Beef Initiative - bitcoin is de opslag van waarde voor de boer of boer, hij beseft het gewoon niet.
Dit idee gaat over het leven van onze kinderen. Het heeft alles te maken met graan en rundvlees. De graanvoorraad, vergif is het, is gebruikt om de fiat-misleiding van de rundvleesindustrie aan te wakkeren. Bitcoin is opnieuw een kans om het monetaire systeem te decentraliseren om de rundvleesindustrie nieuw leven in te blazen.
De visie is om de rundvleesindustrie te decentraliseren in de staat Texas en de VS - en vervolgens over de hele wereld.
Het is tijd om op een nieuwe manier "Uw proteïne te ontginnen".
“We kunnen niemand dwingen een boodschap te horen die ze niet willen ontvangen, maar we mogen nooit de kracht van het zaadje onderschatten.”
Dit is een gastpost van TXSlim. De geuite meningen zijn geheel van henzelf en komen niet noodzakelijk overeen met die van BTC Inc of Bitcoin Magazine.
