Vorige maand kwamen vertegenwoordigers uit meer dan 160 landen bijeen in de badplaats Punta del Este, Uruguay, om onderhandelingen te beginnen over een wereldwijd plasticverdrag. De bijeenkomst van het Intergouvernementele Onderhandelingscomité (INC) van de Verenigde Naties was de eerste stap op een tweejarige weg naar een juridisch bindend verdrag dat een einde moet maken aan de stroom van plasticvervuiling in onze oceanen en andere kritieke ecosystemen. Ondanks de vele verkeersdrempels die de onderhandelaars de komende maanden en jaren zullen tegenkomen, onderstreepte de vooruitgang die in Punta del Este is geboekt dat succes binnen handbereik ligt. Wat we nu nodig hebben, is de wereldwijde gemeenschap - regeringen, bedrijven en het maatschappelijk middenveld - om dit cruciale moment in de geschiedenis aan te grijpen en op te roepen tot een effectief en ambitieus mondiaal verdrag, terwijl ze tegelijkertijd hun publieke toezeggingen afstemmen op zinvolle en meetbare oplossingen. 

De ultieme oplossing voor onze plasticcrisis is een circulaire economie, dat wil zeggen een economie waarin producten hun waarde kunnen behouden in elke fase van hun levenscyclus, vanaf het moment dat we de grondstoffen voor het eerst ontginnen tot productontwerp, fabricage, gebruik en hergebruik , terugwinnen en uiteindelijk recyclen. Door een aanpak te omarmen die zorgt voor een levensvatbare markt voor plastic gedurende de hele levenscyclus, kunnen we producenten stimuleren om plastic producten te maken die in de economie blijven circuleren in plaats van afval te worden dat in de natuur terechtkomt. 

Daartoe hebben we een verdrag nodig dat de basis legt voor het bereiken van drie essentiële doelen. Ten eerste moet het verdrag bijdragen aan de afschaffing van problematische kunststoffen zoals bestek, rietjes of gepigmenteerde PET-flessen. Ten tweede moet het de circulatie van overgebleven plastic vergemakkelijken door hergebruik en recycling. En ten derde moet het helpen zorgen voor een veilig beheer van uitzonderlijk afval, inclusief medisch noodzakelijke kunststoffen, en oud afval dat al in de natuur wordt aangetroffen, zodat het niet langer in onze oceanen, rivieren en andere kritieke ecosystemen terechtkomt. 

De INC-bijeenkomst in Punta del Este eindigde met veel van de details van het verdrag die nog moeten worden uitgewerkt. Desalniettemin was er veel dynamiek rond het idee dat een verdrag gemeenschappelijke doelen, doelen en verplichtingen moet bevatten die de ondertekenende landen moeten uitvoeren. In tegenstelling tot de Overeenkomst van Parijs, die wereldwijde klimaatdoelstellingen vastlegde maar elke ondertekenende natie toestond zijn eigen individuele actieplan te ontwikkelen, zal een plasticverdrag niet de resultaten opleveren die we nodig hebben door te vertrouwen op bijna 200 uitvoeringsstrategieën.

Door een aanpak te omarmen die zorgt voor een levensvatbare markt voor plastic gedurende de hele levenscyclus, kunnen we producenten stimuleren om plastic producten te maken die in de economie blijven circuleren in plaats van afval te worden dat in de natuur terechtkomt.

In plaats daarvan hebben we een kader nodig dat meer lijkt op de Ozonprotocol van Montreal en Minamata Verdrag op Mercurius, die beide met succes wereldwijde overeenstemming hebben bereikt over voorschriften waaraan elk ondertekenend land zich moet houden. Tegen het einde van de onderhandelingssessie in de eerste INC-bijeenkomst, gaven ongeveer 145 landen hun steun aan voor zo'n benadering - een belangrijke mijlpaal op weg naar een effectief verdrag.

Een ander idee dat tijdens de onderhandelingen veel steun kreeg, was het belang van nieuwe ontwerpnormen die het voor niet-producerende landen gemakkelijker zouden maken om met alle soorten materialen om te gaan. Gezien de schaal en reikwijdte van het plasticprobleem en het feit dat de beschikbare infrastructuur in elk land enorm verschilt, is het bemoedigend om te zien dat meer regeringen de noodzaak inzien van een verdrag dat zich aanpast aan lokale omstandigheden en tegelijkertijd wereldwijde resultaten oplevert. Naarmate de onderhandelingen vorderen, zal het ook van cruciaal belang zijn ervoor te zorgen dat het verdrag praktische instrumenten biedt – zoals beleidsaanbevelingen, gedeelde technologieën en een gemeenschappelijke numerieke taal om resultaten te meten – die de uitvoering vergemakkelijken en de voortgang kunnen monitoren. En tot slot moet het verdrag wereldwijde inspanningen helpen stimuleren om de elkaar versterkende crises van klimaatverandering en verlies aan biodiversiteit aan te pakken, door af te stappen van op fossiele brandstoffen gebaseerd plastic, terwijl ook rekening wordt gehouden met de sociaaleconomische en menselijke gezondheidseffecten op gemeenschappen.

Volgens recente wereldwijde peilingengelooft gemiddeld bijna 90 procent van de mensen in 28 landen dat een wereldwijd plasticverdrag belangrijk is om de plasticvervuilingscrisis aan te pakken. Evenzo wordt een groeiend aantal bedrijfsleiders zich bewust van de dreiging die deze crisis vertegenwoordigt en ondersteunen ze krachtige inspanningen om deze aan te pakken. Een veelbelovende trend van de laatste tijd zijn de vrijwillige acties van bedrijven. Dat blijkt uit het derde openbare jaarverslag van Bron: kunststof — een consortium van enkele van 's werelds grootste merken die tijdgebonden toezeggingen hebben gedaan om hun voetafdruk van plastic afval te verkleinen — bedrijven kunnen een aanzienlijke impact hebben door acties te ondernemen binnen hun eigen operationele controle, waaronder het overstappen van eenmalig gebruik en het maken van verpakkingen 100 procent recyclebaar.

Tegelijkertijd maakt het rapport duidelijk dat de plasticcrisis alleen kan worden opgelost als we het kapotte materiaalsysteem repareren dat eraan ten grondslag ligt, en daarom hebben we meer pleitbezorging vanuit de particuliere sector nodig voor systemische oplossingen, zoals een wereldwijd plasticverdrag. Een onlangs gelanceerde coalitie - de Bedrijfscoalitie voor een wereldwijd plasticverdrag — roept wereldleiders op om een ​​ambitieus verdrag aan te nemen dat de transitie naar een circulaire economie mogelijk maakt. De coalitie verenigt 85 bedrijven, financiële instellingen en ngo's - onder wie de samenstellers van de coalitie, Wereld Natuur Fonds (WWF) en de  Ellen MacArthur Foundation — bij het aanwakkeren van een duidelijk gevoel van urgentie om de plasticvervuilingscrisis op te lossen. 

De volgende INC-bijeenkomst vindt plaats in mei in Parijs. Tussen nu en dan is het de taak van alle belanghebbenden – met name bedrijven – om hun stem te laten horen. Tegen 2025 zou de mensheid op een nieuwe weg kunnen zijn naar een toekomst zonder plastic vervuiling, als wereldleiders de roep om een ​​zinvol verdrag kunnen omarmen en de politieke wil kunnen opbrengen om op te treden en goed te doen voor mensen en de planeet.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.greenbiz.com/article/ambitious-global-treaty-crucial-step-solving-plastic-crisis