Artikel met dank aan RMI.
By Katie Siegnerm, Mark Dyson, & Gabriël Tosado
Ondanks dat ze slechts 13 procent van de Amerikaanse elektriciteitsbelasting bedienen, doen elektrische coöperaties het goed in gesprekken over het verleden, het heden en de toekomst van het Amerikaanse energiesysteem. De oorspronkelijke visie voor elektrische coöperaties zonder winstoogmerk dateert uit de New Deal, toen de Rural Electrification Act van 1936 de oprichting van coöperaties om landelijke gebieden te bedienen die werden omzeild door de grotere elektriciteitsleveranciers van die tijd. Tegenwoordig bedienen 832 distributiecoöperaties en 63 generatie- en transmissiecoöperaties (G&T) nog steeds het grootste deel van het platteland van Amerika, inclusief meer dan 90 procent van de landen met hardnekkige armoede (provincies waar ten minste 20 procent van de bevolking in armoede leeft).
Naarmate de energietransitie vordert en de voordelen van goedkope hernieuwbare energie op steeds meer plaatsen komen, krijgen elektriciteitscoöperaties de kans om hun verouderende kolenvloten te vervangen door wind- en zonne-energieprojecten. Dit kan de elektriciteitsrekening verlagen en economische ontwikkeling op het platteland stimuleren in gebieden die het nodig hebben.
"Als je één coöperatie kent ..."
Door meerdere jaren van samenwerking met coöperatieleiders en belanghebbenden, hebben we geleerd dat elektrische coöperaties te maken hebben met unieke en gevarieerde beperkingen en prikkels als het gaat om het koolstofarm maken van hun generatiemix. Coöperaties hebben bleef achter bij andere nutsbedrijven bij het terugtrekken van hun kolencentrales, hoewel een golf van aankondigingen van de afschaffing van kolen en doelstellingen voor emissiereductie die zijn vastgesteld door verschillende prominente G&T's in het afgelopen jaar geeft aan dat ze die kloof mogelijk aan het dichten zijn. Een combinatie van snel dalende kosten voor hernieuwbare energie en batterijopslagtechnologieën, het klimaatbeleid van de staat en de vraag van de leden naar koolstofvrije elektriciteit is de drijvende kracht achter die verschuiving.
Desalniettemin blijven een aantal G&T-coöperaties verouderende en steeds onrendabeler kolencentrales exploiteren zonder plannen voor hun pensionering. Dit kan te wijten zijn aan de aard van sommige coöperatieve financieringsstructuren en aan regelgevings- en bestuursmodellen die het economische signaal voor pensionering vertroebelen. Kolencentrales kunnen bijvoorbeeld een niet-afgeschreven waarde hebben die de G&T's proberen te recupereren, en in sommige gevallen fungeren ze als onderpand voor G&T-schuldverplichtingen, waardoor hun pensionering een risico vormt voor kredietverstrekkers.
Bovendien beperkt de non-profitstatus van coöperaties hun mogelijkheden om te profiteren van bestaande belastingverminderingen voor ontwikkeling van wind- en zonne-energie. En G&T's met een geschiedenis van eigendom van activa zijn misschien terughoudend om te verschuiven naar grotere aandelen van opwekking door derden (bijv. wind- en zonne-energieprojecten waarvoor contracten zijn afgesloten via overeenkomsten voor de aankoop van elektriciteit).
Kortom, de situaties en behoeften van co-ops zijn net zo gevarieerd als de regio's die ze bedienen - zoals het gezegde luidt: "als je één co-op kent, dan ken je één co-op." Als zodanig is er nog geen 'silver bullet'-aanpak die de barrières voor volledige coöperatieve deelname aan de transitie naar schone energie kan overwinnen.
Federaal beleid kan de coöperatieve energietransitie ondersteunen en versnellen Speed
Beleidsinterventie kan het pad voor de coöperatieve energietransitie effenen door G&T's in staat te stellen onrendabele kolen af te schaffen en hun fossiele opwekking te vervangen door schone energiealternatieven. Dit zou de economische ontwikkeling op het platteland en mogelijkheden voor eigendom van schone technologie kunnen stimuleren, terwijl tegelijkertijd verlaging van de elektriciteitsrekening van leden.
Tegenwoordig hebben federale beleidsmakers de mogelijkheid om een overgang van steenkool naar schoon te vergemakkelijken tussen elektrische coöperaties door investeringen die coöperaties ertoe aanzetten hun steenkoolactiva met pensioen te laten gaan en ze te vervangen door duurzame opwekking. Het Witte Huis omvat financiering voor: landelijke coöperaties overschakelen op schone energie in zijn Amerikaanse banenplan, en aanvullende voorstellen schetsen van prikkels die beschikbaar zouden zijn voor coöperaties voor elke kW steenkool die ze vervangen door schone energie. Deze voorstellen bieden ook directe steun aan getroffen gemeenschappen van kolencentrales en mijnen.
De vervanging van coöperatieve steenkool op het platteland door wind- en zonne-energie zou economische ontwikkelingsvoordelen opleveren die voortvloeien uit de bouw en exploitatie van die projecten, grotendeels in plattelandsgemeenschappen. Uit onze analyse blijkt dat de belastinginkomsten, pachtbetalingen en lonen die door deze projecten worden gegenereerd, naast hun goedkope elektriciteit, het potentieel hebben om alle kosten van het beleid meer dan te compenseren.
Kansen zaaien in coöpgebied
Om de voordelen te kwantificeren die plattelandsgemeenschappen zouden kunnen hebben van een beleid dat co-op kolenpensionering en herinvestering in schone energie vergemakkelijkt, hebben we schattingen ontwikkeld voor de directe lokale inkomsten die nieuwe wind- en zonne-projecten zouden kunnen opleveren in de staten waar de kolen ging met pensioen op basis van onze Zaden van kansen methodiek rapporteren. De analyse maakt gebruik van het capaciteitsuitbreidingsmodel van UC-Berkeley en GridLab's Rapport 2035 om het aandeel wind- en zonne-energieprojecten te schatten dat in een bepaalde staat zou worden gebouwd, evenals de capaciteitsfactoren op staatsniveau voor wind en zon in het rapport.
Hoewel we uitgingen van volledige vervanging van de generatie door wind- en zonne-energie, kunnen de voordelen voor de economische ontwikkeling variëren op basis van de daadwerkelijke keuzes die coöperaties maken bij het stopzetten van hun kolenvloten. De toevoeging van batterijopslag, transmissiemiddelen, energie-efficiëntieprojecten en andere schone energietechnologieën die mogelijk nodig zijn, kan bijvoorbeeld extra inkomstenstromen en besparingen op de energierekening opleveren bovenop wat hier wordt vastgelegd.
De kolencentrales die in deze analyse zijn vastgelegd, zijn op zijn minst gedeeltelijk eigendom van coöperaties en strekken zich uit over 23 staten en 33 coöperatieve territoria. Arkansas en North Dakota, de twee staten met de meeste kolencentrales (vijf elk) die zouden kunnen profiteren van federale beleidsstimulansen om met pensioen te gaan, zouden respectievelijk $ 4.8 miljard en $ 4.2 miljard kunnen zien door hun co-op kolenproductie te vervangen door nieuwe wind en zonne projecten.
In Ohio zou het terugtrekken van de 1,265 MW Cardinal-kolencentrale meer dan 4,000 MW aan wind- en zonne-energieprojectontwikkeling kunnen stimuleren, wat bijna $ 2 miljard aan inkomsten zou kunnen bijdragen aan de landelijke economie van de staat. De nog grotere steenkoolcentrale van Seminole in Florida zou, als ze federale beleidsstimulansen zou gebruiken om met pensioen te gaan, de weg vrijmaken voor 4,400 MW aan zonne-energieprojecten die $ 2.3 miljard aan economische ontwikkeling zouden opleveren voor landelijke delen van de staat.
De kaart en tabel hieronder illustreren de locatie van alle kolencentrales met een aandeel van co-op eigendom en de nieuwe wind- en zonnecapaciteit die nodig zou zijn om de jaarlijkse opwekking van 2019 van elke centrale te compenseren. Vervolgens laten we de economische ontwikkeling zien die deze projecten in de loop van hun leven zouden opleveren.
Klik op afbeelding voor volledige tabel als PDF.
We erkennen dat de pensionering van kolencentrales vragen oproept over het behoud van de betrouwbaarheid van het lokale elektriciteitsnet. Het hier gemodelleerde wind- en zonne-vervangingsvermogen geeft aan wat er nodig zou zijn om de jaarlijkse opwekking van de aflopende kolen volledig te vervangen, maar natuurlijk zijn de overwegingen voor de betrouwbaarheid van het net complexer.
In sommige gevallen kan het coöperatiegebied of de regio overcapaciteit op het systeem hebben, wat een vrij algemeen kenmerk is van regionale netwerken, zoals we documenteren in een recent witboek. Hierdoor is vervangingscapaciteit overbodig. In andere gevallen heeft de coöperatie mogelijk nieuwe capaciteit en andere netwerkbronnen nodig, zoals flexibele vraag of opslag om de betrouwbaarheid van het systeem te behouden. Deze oplossingen zullen worden ontwikkeld op basis van co-op-by-co-op - wat hier wordt getoond, is het lokale economische voordeel dat nieuwe capaciteit voor hernieuwbare energie zou opleveren.
Co-ops kunnen leiders in hernieuwbare energie zijn
Co-ops staan klaar om een leidende rol te spelen om het platteland van Amerika te laten profiteren van de voordelen van wind- en zonne-ontwikkeling. Federaal beleid dat dit potentieel ontsluit, zal waarschijnlijk een sterk rendement op de investering opleveren in de vorm van banen en inkomsten die naar plattelandsbewoners, landeigenaren en gemeenschappen stromen.
Een investering van 10 miljard dollar om de energietransitie-inspanningen van coöperaties te ondersteunen, zoals bedoeld in het Amerikaanse banenplan van de Biden-regering, zou iets meer dan 50 miljard dollar opleveren aan inkomsten uit door wind en zonne-energie geïnduceerde economische ontwikkeling - voordelen die vijf keer groter zijn dan de kosten van het beleid. In combinatie met de lagere bedrijfskosten van hernieuwbare energie en transitieondersteuning voor getroffen gemeenschappen, kan een bescheiden federale stimulans buitensporige economische voordelen opleveren voor plattelandsgemeenschappen en coöperaties positioneren als leiders op het gebied van hernieuwbare energie.
PlatoAi. Web3 opnieuw uitgevonden. Gegevensintelligentie versterkt.
Klik hier om toegang te krijgen.
Bron: https://cleantechnica.com/2021/07/25/powering-rural-economic-development-with-renewables/
