Dynasty Warriors 9: Empires is een leuke spin-off die genrefans de Musou biedt waar ze van houden, evenals wat meer strategische simulatiegameplay om de boel op te schudden. Het kan een beetje saai worden als je het te lang speelt, maar dat had je waarschijnlijk wel kunnen verwachten als je ooit een Musou hebt gespeeld.
Dynasty Warriors 9: Empires
Ontwikkelaar: Koei Tecmo en Omega Force
Prijs: $ 60
Platforms: PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X, Nintendo Switch en pc (beoordeeld)
MonsterVine heeft een pc-code ter beoordeling ontvangen
Weet je, ik denk vaak bij mezelf: “Wat als ik een Chinese krijgsheer zou kunnen zijn?” Ik heb zelden een antwoord, want tot nu toe had ik dit nog nooit meegemaakt. Dynasty Warriors 9: Empires stond toe dat ik tot krijgsheer werd uitgeroepen, en het resultaat had veel meer hongersnood en executies dan verwacht. Als je ooit een dictator hebt willen zijn terwijl je door vijanden ploegt zoals in klassieke Musou-spellen, dan zul je misschien wel veel plezier beleven met Empires, jij psychopaat.
Mijn begrip is dat Empires bestrijkt de vroege AD/CE-periode van de Chinese geschiedenis. Ik ben weliswaar niet goed thuis in de genoemde geschiedenis, dus er kunnen heel veel fouten zijn die verder gaan dan het voor de hand liggende “iedereen was een stijlvol anime-personage dat duizenden vijanden zonder een schrammetje kon neermaaien.” Ik vind de verhalen en personages die worden getoond hoe dan ook behoorlijk interessant, en leuk ook Samurai Warriors 5, Uiteindelijk heb ik een paar personages gegoogled om meer over hen te weten te komen. De kleine weetjes op de laadschermen dienen als een goed startpunt voor spelers om meer over deze fascinerende figuren te leren.
Empires is verdeeld in twee verschillende soorten gameplay. Het eerste type is wat je waarschijnlijk van een Musou-game gewend bent, met een paar kleine toevoegingen. Je gebruikt het door jou gekozen personage (dat ook op maat gemaakt kan zijn, als je zin hebt om je eigen gekke krijger aan de actie te laten deelnemen) om menigten of vijandelijke soldaten te decimeren en bases over te nemen. Je gebruikt verschillende combo's, speciale bewegingen en deze keer geheime plannen die je zowel voordelen op de kaart bieden als aan de voorwaarden is voldaan (verzwakte vijandelijke eenheden, ballistae, enz.) of met speciale vaardigheden, zoals de kracht van bliksemschichten en explosies. Deze vaardigheden voegen een beetje pit toe aan de gameplay, wat ik op prijs stel. Ik hou ervan om mijn hersenen uit te zetten en door te rennen Strijders games, maar een beetje opschudding blijft nooit onopgewaardeerd. Je kunt je personages ook uitrusten met meerdere edelstenen om hun statistieken en dergelijke te veranderen, wat een beetje diepgang aan de dingen geeft.
"Zoals met vrijwel allemaal Strijders games, raad ik aan om in bursts te spelen om de kern van de gameplay-loop fris te houden."
Het andere type gameplay is strategischer, zoals oude fans zelf van de game zullen verwachten Empires spin-offs. Als leider van een natie beheer je de rantsoenen, het goud, de legers, de gebieden en de relaties van je plaats op elke manier die jij geschikt acht. Ik was een redelijk welwillende heerser (afgezien van het executeren van elke gevangene die zich niet bij mijn leger wilde voegen), dus concentreerde ik me erop ervoor te zorgen dat we genoeg rantsoenen en goud hadden om gelukkig en overeind te blijven. Als je minder vriendelijk wilt zijn, kun je je boeren plunderen en banketten houden met de buit, wat zijn eigen voordelen heeft voor het moreel en het verwerven van hulpbronnen. Ik vind het leuk dat je elke vorm van heerser kunt zijn, en het feit dat hoe goed je regeert van invloed is op de kracht en het aantal van je leger in gevechten, maakt dat het allemaal essentieel voelt.
Het springen tussen deze twee gameplaystijlen maakt het wel leuk Empires voel je minder repetitief dan andere Musou-spellen, en als je langere tijd achter elkaar speelt, zul je waarschijnlijk een burn-out krijgen. Je kunt alleen dezelfde combo's en speciale bewegingen gebruiken of je mensen opdracht geven grondstoffen of goud te verzamelen, zo vaak in één keer voordat je begint te friemelen. Zoals met vrijwel allemaal Strijders games, raad ik aan om in bursts te spelen om de kern van de gameplay-loop fris te houden.
visueel, Empires ziet er fris uit en loopt goed genoeg. Ik had geen problemen met de prestaties toen het scherm tot de rand gevuld was met soldaten en explosies. De stemacteurs zijn over-the-top van enthousiasme en passen perfect bij de bombastische waanzin die zich op het scherm ontvouwt. De muziek is net zo energiek en brengt je in de stemming om te veroveren.
Het laatste woord
Dynasty Warriors 9: Empires is niet baanbrekend, maar wel behoorlijk leuk. Het uitroeien van hordes vijanden is altijd een genot, en de strategische gameplay voor het opbouwen van een natie is een aangename afwisseling die je bovendien een beetje een powertrip bezorgt. Als je een fan bent van Musou-spellen, maar het een beetje wilt mixen, dan is Empires misschien jouw spel. Weet gewoon dat het grotendeels een andere Warriors-game is, en dat het na een tijdje oud kan worden.
MonsterVine-beoordeling: 3.5 van 5 – Redelijk
