Zephyrnet-logo

Dead Space Review - Vers bloed

Datum:

Het is vijftien jaar geleden sinds het debuut van Lege ruimte, en slechts tien jaar geleden dat de serie op ijs werd gezet na de gemengde ontvangst van Dead Space 3. Dus kleur me verrast toen een Lege ruimte remake komt uit en overtreft het origineel op alle mogelijke manieren.

Lege ruimte
Ontwikkelaar: motief
Prijs: $ 59.99
Platform: pc / PS5 / XSX
MonsterVine werd geleverd met een pc-code voor beoordeling

Als je nieuw bent in de serie, Lege ruimte begint met Isaac Clarke, een ingenieur die is gestuurd om een ​​noodoproep te onderzoeken van een enorm planeetkraker-ruimteschip: de Ishimura. Het gaat meteen vreselijk als je een noodlanding maakt op het schip en het bloedbad van de necromorph-plaag voor je duidelijk wordt. Lege ruimte, houdt zich voor het grootste deel vast aan de verhaallijnen van de originele game, afgezien van een paar keuzeafwijkingen waarvan ik denk dat ze in het voordeel van de game werken. Vooral Nicole, de partner van Isaac die op het schip is gestationeerd, heeft haar rol uitgebreid met een actievere rol in het verhaal. Een andere verandering is hoe in het origineel Lege ruimte, Isaac was een volledig stille hoofdrolspeler totdat ze hem een ​​stem gaven in het vervolg. Hoe fenomenaal dat originele spel ook is, het feit dat hij stil was, leidde tot veel ongemakkelijke momenten wanneer je met andere menselijke personages omging, dus de stap om hem in deze remake te laten horen, is een welkome. Gesprekken zijn nu natuurlijker en Isaac voelt zich een actieve deelnemer in plaats van een stille waarnemer. Maar voor het grootste deel is het verhaal nog steeds hetzelfde en het langzame kruipen van de marker en de invloed van de Church of Unitology in de plot is nog steeds even verontrustend als vijftien jaar geleden.

Vergelijkbaar met DOOM uit 2016 of de remakes van THPS 1+2, Lege ruimte herhaalt hoe je je de originele game herinnert terwijl je de meer archaïsche elementen van het ontwerp bijwerkt. Voor het grootste deel speelt de game nog steeds zoals vroeger: nog steeds een third-person shooter met een focus op het in stukken hakken van vijanden om ze efficiënt te verslaan, in plaats van op het hoofd te mikken zoals de meeste games. Het doorsnijden van de ledematen van een necromorph is nog steeds net zo bevredigend als altijd, en met de verbeterde graphics ziet het er ook nog eens visceraal uit, aangezien je brokken vlees en botten ziet wegscheuren terwijl je erop schiet. De necromorfen zijn nog steeds enkele van de meest angstaanjagende en boeiende vijanden om te vechten in een horrorspel, omdat ze er alles aan doen om je dag zo vreselijk mogelijk te maken.

Maar de remake komt ook met enkele verbeteringen. Ten eerste is er de zwaartekrachtloze bediening van Dead Space 2; waar je je in het origineel alleen magnetisch van muur naar muur zou kunnen katapulteren, kun je je nu vrij bewegen in nul-g in die secties. Een grotere verandering is de mogelijkheid om via het tramsysteem terug te gaan tussen niveaus wanneer je maar wilt. Vroeger moest je wachten tot het verhaal je toestond om terug te keren naar een niveau om het opnieuw te verkennen, maar nu kun je gewoon op de tram springen en naar elk gebied gaan dat je eerder hebt ontdekt. Dit is belangrijk vanwege de nieuwe toevoeging van zijmissies in het spel. De eerder genoemde uitbreiding van Nicole's aanwezigheid in de plot wordt grotendeels uitgespeeld in deze nieuwe zijverhalen, samen met andere missies die je kunt ontdekken en die echt helpen om meer uit te werken van wat er op de Ishimura is gebeurd. Er zijn ook een paar kleinere updates toegevoegd, en het zorgt allemaal voor een pakket dat niet alleen het origineel respecteert, maar het op alle mogelijke manieren verbetert.

Ik kan niet genoeg benadrukken hoe goed het geluidsontwerp is gedaan Lege ruimte. Het origineel onderscheidde zich al van zijn collega's door hoe belangrijk geluid toevoegde aan de horrorsfeer van de game, maar deze remake doet er nog een schepje bovenop. Het groezelige gekraak van de Ishimura terwijl necromorfen net uit het zicht rondvliegen, de griezelige verlichting gedempt door rook die iets verduistert dat daar zou kunnen zijn. Motive Studio ging naar de maan en terug om ervoor te zorgen dat je je nooit op je gemak voelt bij het verkennen van de Ishimura op een manier die het origineel op de een of andere manier overtreft. Oude gebieden voelen nieuw aan, en nieuwe voelen des te angstaanjagender aan als je rondloopt zonder enig vertrouwen in wat er kan gebeuren.

Het spel druipt van dit zenuwslopende gevoel van angst. En net als voorheen onderscheiden de necromorphs zich van andere horrorgame-monsters doordat ze een gevoel van gretige kwaadaardigheid hebben. In dezelfde geest als de deadites van Evil Dead, is er het gevoel dat de necromorphs bijna met Isaac aan het neuken zijn terwijl ze bonzen en schreeuwen aan de andere kant van een deur voordat ze wegrennen. De nieuwe "Intensity Director" van de game helpt hierbij een rol te spelen, aangezien de game (net als de AI-regisseur van L4D) constant aandacht besteedt aan hoe je speelt en de intensiteit van de gameplay direct verandert. Dit leidt tot momenten die kunnen veranderen hoe jij en een vriend hetzelfde gedeelte van een game ervaren; misschien ging ik prima door een lege gang terwijl hij de lichten uit deed en een zwerm necromorfen afhandelde. Er is een constant gevoel van onbehagen terwijl je de Ishimura verkent, terwijl je je gewoon afvraagt ​​wat er uit de schaduwen tevoorschijn komt, en naarmate je verder in het spel komt, vraag je je af wat echt is of niet.

Het laatste woord
Dead Space is een fenomenale manier om het origineel opnieuw te beleven, of een geweldig startpunt voor nieuwkomers in de serie.

- MonsterVine-beoordeling: 5 van de 5 - Uitstekend

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img