Vandaag naar het nieuws kijken kan tegenwoordig een hele beproeving zijn. Elke dag kun je lezen over een nieuwe ramp, mensen die hun leven hebben verwoest in een uithoek van de wereld. En het is klote, maar meestal kun je het vergeten en verder gaan met je leven. Dat komt omdat je die mensen niet kent.

Maar als het je buurman was? Iemand die je elke week in de supermarkt ziet? Je zou er veel meer om geven. Omdat het niet alleen het abstracte idee van menselijk ongeluk is. Het is iemand die je kent. Dat is wat we 'het identificeerbare slachtoffereffect' noemen.

Als er iets misgaat, lijkt het reëler als je één specifieke persoon kunt identificeren waarmee het is gebeurd, en daadwerkelijk wat details te weten komt over wat ze daardoor hebben meegemaakt. Als een recessie een stijging van de werkloosheid veroorzaakt, is dat balen, maar als jij en iedereen die je kent allemaal het geluk hadden om hun baan te behouden, is de kans veel kleiner dat je in je hoofd blijft hangen.

Het is het soort tragedie waar je even mee zit. Misschien langer. Maar het is relatief makkelijker om het in je achterhoofd te houden en verder te gaan met je leven. Maar stel je voor dat in plaats van te horen over het stijgende werkloosheidspercentage, je hoort over een persoon die zijn baan verloor en vervolgens uit zijn huis werd gezet, en niet zeker wist of ze in staat zouden zijn om hun kinderen te eten te geven.

Dat zou je langer bijblijven omdat het probleem nu een menselijk gezicht heeft. Mensen zijn bedraad om zich te bekommeren om menselijke problemen. Ze voelen zich sterker over hen. En een probleem voelt pas echt menselijk als je een specifieke persoon kunt identificeren waarmee het gebeurt.

Dat instinct kan misleidend zijn, aangezien het stijgende werkloosheidscijfer eigenlijk veel meer echt menselijk lijden vertegenwoordigt dan het verhaal van één persoon.

Dezelfde illusie kan je heel verkeerd sturen in de wereld van crypto als je niet oppast ...

Identificeerbare winnaars en verliezers van het publiek

Het kan bijvoorbeeld FOMO aansturen. Laten we eens kijken naar een man genaamd Glauber Contessoto, die vorig jaar een miljoen dollar verdiende met Dogecoin. Net zoals je een identificeerbaar slachtoffereffect kunt hebben, kun je ook een 'identificeerbaar winnaarseffect' hebben.

Deze man, sorry, er is geen manier omheen, is een idioot om zoveel geld te steken in een grap-crypto waarvan de prijs voornamelijk wordt bepaald door de grillen van de popcultuur en de memeosfeer, twee dingen die volledig onmogelijk te voorspellen zijn op een zinvolle manier .

En wat weet je, de overgrote meerderheid van zijn niet-gerealiseerde winsten zou binnen een paar maanden worden weggevaagd door een nieuwe wending in de markt.

De wereld van crypto zit vol met deze eenzame succesverhalen. Iemand die toevallig geluk heeft gehad. Die de markt precies goed hebben getimed, een moord hebben gepleegd en nooit meer een dag in hun leven hoeven te werken. En je leert hun naam kennen, misschien zie je een foto van hun gezicht in een artikel online. En dat maakt wat er met hen is gebeurd echt.

Echter dan alle legioenen mensen die high kochten en gewassen werden.

Trap er niet in. Je hebt veel meer kans om zelf gewassen te worden dan dat er een artikel is geschreven over hoe rijk je bent als het gaat om meme-muntgekte of een andere golf van hype. Want die ene grote winnaar waar je over hoort? Je kunt erover horen omdat ze in feite de enige grote winnaar zijn. Een van de weinige op zijn best.

De verliezers zijn er echter te veel om op te noemen. Dus, vergeet niet dat we het lange spel spelen. Vergeet het grote geheel niet. Volg de fundamentele factoren, en je hebt de meeste kans om te winnen. U hoeft niet te hopen op een wonder dat de krantenkoppen haalt.