Reginald vs The Scourge – Analyse van Sabets nieuwste Reefer Madness

Als pleitbezorger voor persoonlijke verantwoordelijkheid, lichamelijke autonomie en vrijheid heb ik het tot mijn missie gemaakt om het standpunt van het verbod aan te vechten en de verkeerde informatie die dit voedt tegen te gaan. Het recht van individuen om weloverwogen keuzes te maken over wat ze in hun eigen lichaam stoppen, is van fundamenteel belang. Toch zijn er nog steeds voorstanders van een verbod die onwaarheden verspreiden en zich baseren op angstzaaierij in plaats van op feiten. Het is van cruciaal belang dat we hun beweringen kritisch onderzoeken om te bepalen of er een echte wetenschappelijke en logische basis achter zit.

Jarenlang was dit een van de luidste stemmen aan de kant van het verbod Kevin Sabet en zijn organisatie SAM (slimme benadering van marihuana). Sabet was onlangs co-auteur van een opiniestuk in The Hill waarin hij pleitte tegen het herschikken van cannabis en een somber beeld schetste van de vermeende schade van legalisatie. Maar houden zijn argumenten stand bij nader onderzoek?

In dit artikel gaan we de beweringen in de laatste brief van Sabet onder de loep nemen, getiteld “Kamala Harris heeft het ernstig mis wat betreft het herschikken van marihuana.” We zullen zien of er feitelijke waarde achter de retoriek schuilt, of dat het eenvoudigweg propaganda voor de drugsoorlog is, aangewakkerd door ideologie en gevestigde belangen.

Voor alle duidelijkheid: ik koester geen liefde voor vice-president Harris, gezien haar geschiedenis als aanklager die cannabisgebruikers vrolijk naar de gevangenis stuurde als procureur-generaal van Californië. Het doet me pijn om haar recente opmerkingen ten gunste van een herschikking te moeten verdedigen. Maar intellectuele eerlijkheid vereist dat de gebrekkige argumenten van Sabet naar voren worden gebracht, ook al zijn Harris en ik op dit gebied vreemde kameraden.

Nu ruim 90% van de Amerikanen voorstander is van legale toegang tot cannabis, tenminste voor medisch gebruik, Sabet's verbodsopvattingen vertegenwoordigen een steeds meer gemarginaliseerde rand. Toch trekt hij nog steeds de aandacht als de favoriete ‘anti-pot’-stem van de media. Dus kom met mij mee terwijl we zijn nieuwste dekvloer ontleden en ik beargumenteer waarom zijn Reefer Madness-mentaliteit hoort erbij in de vuilnisbak van de geschiedenis.

Zoals altijd benader ik dit niet als een blinde verdediger van cannabis, maar als iemand die vindt dat beleid gebaseerd moet zijn op wetenschap, rede en mensenrechten. Laten we eens kijken of de argumenten van Sabet aan die lat voldoen.

Om u alle tijd te besparen bij het lezen van de LetterIk heb een aantal van hun argumenten doorgenomen en op elk punt een antwoord bedacht. Ik betwist vooral hun logica, hun conclusie en de vraag of ze al dan niet een vooroordeel hebben op een bepaald gebied.

Laten we gaan!

‘Eerst moeten we ingaan op wat Harris ongezegd heeft gelaten. Sinds zijn verkiezing heeft Biden aangetoond dat hervorming van het strafrecht mogelijk is zonder de huidige geïndustrialiseerde, krachtige THC-medicijnen op de markt te brengen of gevaarlijke psychoactieve drugs te legaliseren.”

Terwijl President Biden heeft enkele symbolische stappen gezet in de richting van de cannabishervorming, zoals het vergeven van federale bezitsdelicten op laag niveau, heeft zijn algehele impact op de legale status van cannabis ernstig ontbroken. De opvallende olifant in de kamer is dat cannabis volgens de federale wetgeving een Schedule I-substantie blijft, een classificatie die gereserveerd is voor medicijnen met “momenteel geen geaccepteerd medisch gebruik en een hoog potentieel voor misbruik.”

Deze planning is niet alleen wetenschappelijk ongefundeerd, maar ook een wrede grap voor de miljoenen patiënten die afhankelijk zijn van cannabis als een veiliger, minder verslavend alternatief voor opioïden op recept en andere farmaceutische producten voor de behandeling van aandoeningen als chronische pijn, PTSS, epilepsie en de bijwerkingen daarvan. chemotherapie. De medische toepassingen van cannabis zijn uitgebreid gedocumenteerd Door de FDA goedgekeurde cannabinoïde medicijnen zoals Epidiolex en Marinol slechts het topje van de ijsberg.

Bovendien is het idee dat cannabis qua misbruikpotentieel in dezelfde categorie thuishoort als heroïne lachwekkend als je het vergelijkt met de legale en algemeen verkrijgbare drug alcohol, die naar alle objectieve maatstaven veel giftiger en verslavender is. De voortdurende Schedule I-status van cannabis is een overblijfsel van de racistisch en politiek gemotiveerde War on Drugs, en geen weerspiegeling van de wetenschappelijke realiteit.

Hoewel stapsgewijze hervormingen van het strafrecht welkom zijn, pakken ze niet het kernprobleem aan van de flagrante misclassificatie van cannabis, die het stigma in stand houdt, het onderzoek verstikt en de industrie in een juridisch grijs gebied houdt. Als de regering-Biden serieus de misstanden van de drugsoorlog wil rechtzetten en een op bewijs gebaseerde aanpak wil omarmen, moet zij prioriteit geven aan het geheel uitbannen van cannabis.

Helaas lijken deze flagrante tegenstrijdigheden en de noodzaak van substantiële verandering tot de vele dingen te behoren die onze politieke leiders “onuitgesproken” laten, zelfs nu de publieke opinie en de legalisering op staatsniveau steeds meer het federale verbod achter zich laten. Het is tijd dat de regering-Biden haar retoriek combineert met gedurfde actie en het cannabisverbod naar de vuilnisbak van de geschiedenis verwees, waar het thuishoort.

“Er was niemand die voorstanders van sociale rechtvaardigheid, wetenschappers en deskundigen op het gebied van de volksgezondheid vertegenwoordigde die zich zorgen maakten over de schade van de commercialisering van marihuana. Veel van deze experts hebben de sociaal-economische effecten van een laks marihuanabeleid bestudeerd, inclusief het feit dat wietwinkels vaak geconcentreerd zijn in en zich met opzet richten op armere en niet-blanke gemeenschappen, net zoals mentholsigaretten zich richten op zwarte gemeenschappen.”

Kevin Sabet en zijn cohorten bij SAM houden ervan zich op te stellen als voorvechters van sociale rechtvaardigheid, maar hun daden en voorkeuren vertellen een ander verhaal. Het wordt hoog tijd dat we hun cynische uitbuiting van gemarginaliseerde gemeenschappen aan de kaak stellen als dekmantel voor hun ware agenda: het beschermen van de winsten van de revalidatie-industrie die hen financiert.

Laten we duidelijk zijn: de organisatie van Sabet heeft diepe financiële banden met precies dezelfde rehabilitatieklinieken die profiteren van de door de rechtbank bevolen behandeling van cannabisgebruikers die vastzitten in het strafrechtsysteem. Dit zijn dezelfde klinieken die vaak nauw samenwerken met de staat, waardoor een perverse prikkel ontstaat om cannabis gecriminaliseerd te houden en de behandelbedden gevuld te houden. Dus als Sabet krokodillentranen huilt over de impact van legalisatie op kansarme bevolkingsgroepen, vergeef me dan als ik een beetje sceptisch ben over zijn oprechtheid.

Als Sabet en zijn vrienden echt om sociale rechtvaardigheid zouden geven, zouden ze eraan werken om het racistische en klassieke drugsoorlogsbeleid dat gekleurde gemeenschappen heeft verwoest te ontmantelen, en niet om ze te behouden. Ze zouden pleiten voor herstelrecht, het schrappen van veroordelingen uit het verleden en eerlijke toegang tot de legale cannabisindustrie, en niet bang zijn voor de vermeende schade van legalisering.

Ik ben helemaal voor een eerlijke, op feiten gebaseerde discussie over de gevolgen van het cannabisbeleid voor de volksgezondheid. Sabet beweert de wetenschap aan zijn zijde te hebben? Geweldig – laten we hem eens zien tegenover de talloze medische professionals en onderzoekers die het therapeutische potentieel en de relatieve veiligheid van cannabis hebben aangetoond in vergelijking met legale middelen als alcohol en tabak. Ik breng mijn experts mee, hij kan de zijne meenemen, en we zullen zien wiens argumenten de toetsing zullen doorstaan.

Natuurlijk is geen enkel beleid zonder compromissen en de transitie naar een legale, gereguleerde cannabismarkt is daarop geen uitzondering. Er zullen onderweg ongetwijfeld enkele onvoorziene gevolgen en uitdagingen zijn. Maar als we het bewijsmateriaal objectief afwegen, is het duidelijk dat de algemene maatschappelijke voordelen van het beëindigen van het verbod – van het terugdringen van de opsluiting tot het genereren van belastinginkomsten en het verzwakken van de illegale markt – ruimschoots opwegen tegen de potentiële nadelen.

Dus bespaar me het rookgordijn van sociale rechtvaardigheid, Kevin. Het is tijd voor een eerlijk gesprek over het cannabisbeleid, een gesprek dat gebaseerd is op wetenschap, mededogen en een oprechte toewijding om de misstanden van de mislukte oorlog tegen drugs recht te zetten. Het Amerikaanse volk is klaar voor verandering – de vraag is: bent u dat ook?

“Hoewel Biden moet worden geprezen om zijn standpunt tegen legalisering en het steunen van uitbanning en het afschaffen van straffen, zou het herschikken van marihuana een stopzetting zijn van zijn inspanningen om drugs uit onze straten te houden”

Uw bewering dat het herplannen van cannabis de inspanningen zou ondermijnen om “drugs uit onze straten te houden” zou lachwekkend zijn als de gevolgen van dit denken niet zo tragisch waren. Nieuwsflits: na tientallen jaren van verbod en biljoenen dollars verspild aan handhaving, zijn medicijnen gemakkelijker verkrijgbaar dan ooit. Als je me niet gelooft, vraag dan maar aan een middelbare scholier hoe lang het zou duren om wat molly of een vape-pen te scoren. Spoiler alert: waarschijnlijk minder tijd dan nodig is om een ​​pizza te laten bezorgen.

De pijnlijke realiteit is dat de War on Drugs in alle denkbare opzichten een bittere mislukking is geweest. Ondanks de onvermoeibare inspanningen van de DEA en andere wetshandhavingsinstanties blijft de illegale drugshandel floreren, met verwoestende gevolgen voor de volksgezondheid en veiligheid. Het aantal sterfgevallen door overdoses staat op recordhoogte, kartels halen miljarden binnen, en gemarginaliseerde gemeenschappen zijn het zwaarst getroffen door het geweld en de opsluiting die het verbod in de hand werkt.

Het is tijd om de feiten onder ogen te zien, Kevin. We kunnen ons niet uit deze crisis arresteren en opsluiten. De enige manier om drugs echt onder controle te krijgen is door ze uit de schaduw te halen en in een systeem van strikte regulering en toezicht te brengen. Door stoffen als cannabis te legaliseren en te reguleren, kunnen we ervoor zorgen dat volwassenen toegang hebben tot veilige, in het laboratorium geteste producten, terwijl we deze uit de handen van minderjarigen houden. We kunnen de middelen voor wetshandhaving heroriënteren op ernstiger misdaden, en de belastinginkomsten die door legale verkopen worden gegenereerd, gebruiken om onderwijs-, preventie- en behandelingsprogramma's te financieren.

Dit is geen radicaal, ongetest idee; het is de aanpak die al werkt in landen als Portugal, waar decriminalisering heeft geleid tot een dramatische afname van het aantal sterfgevallen door overdoses, de overdracht van HIV en de drugsgerelateerde criminaliteit. Het is de richting waarin steeds meer Amerikaanse staten zich bewegen met cannabis, omdat zij het falen van het verbod en de voordelen van regulering erkennen.

Geloof me niet zomaar op mijn woord. Laten we eens kijken naar de gegevens van staten die cannabis al hebben gelegaliseerd. Het gebruik onder tieners is stabiel gebleven of zelfs afgenomen, het aantal opioïdenvoorschriften en overdoses is gedaald en er zijn miljarden aan belastinginkomsten gegenereerd voor openbare diensten. De lucht is niet gevallen, Kevin – sterker nog, volgens de meeste maatregelen is de situatie verbeterd.

Dus bespaar ons alstublieft de angstzaaierij over legale cannabis die de straten overspoelt met drugs. De straten staan ​​al onder water, en het is het verbod dat de kartels in leven houdt. Het is tijd voor een nieuwe aanpak, een aanpak die gebaseerd is op schadebeperking, volksgezondheid en respect voor de individuele vrijheid. De missie van de drugsoorlog is mislukt – het is tijd om te evolueren. De vraag is, Kevin, ben je klaar om je bij ons aan te sluiten in de 21e eeuw, of blijf je vasthouden aan het mislukte beleid uit het verleden?

“Drugsplanning is geen schade-index. Het is een juridische term die medicijnen categoriseert op basis van medisch voordeel en potentieel voor misbruik. Op wetenschappelijke basis voldoet marihuana niet aan de wettelijke eisen voor enig ander schema dan Schema I.”

Kevin, je bewering dat cannabis voldoet aan de criteria voor Schema I zou bijna indrukwekkend zijn vanwege zijn pure brutaliteit als het niet zo gemakkelijk zou worden ontkracht door zelfs maar een vluchtige blik op de wetenschappelijke literatuur en bewijs uit de praktijk.

Laten we beginnen met de door de FDA goedgekeurde cannabinoïde medicijnen Epidiolex en Marinol, die worden voorgeschreven voor aandoeningen zoals epilepsie en door chemotherapie veroorzaakte misselijkheid. Hoe passen deze precies in uw verhaal dat cannabis “momenteel geen geaccepteerd medisch gebruik heeft”? Suggereert u dat de FDA betrokken is bij een grote stoner-samenzwering?

En dat is nog maar het topje van de ijsberg als het gaat om de medische toepassingen van cannabis. Talloze onderzoeken hebben de doeltreffendheid ervan gedocumenteerd bij de behandeling van chronische pijn, spierspasmen, angst, PTSS en tal van andere aandoeningen. In staten met medicinale cannabisprogramma's gebruiken patiënten het als een veiliger alternatief voor opioïden op recept, waarbij velen hun gebruik van deze zeer verslavende en potentieel dodelijke medicijnen kunnen verminderen of elimineren.

Maar goed, geloof mijn woord niet – vraag het maar aan de miljoenen mensen over de hele wereld die verlichting hebben gevonden en de kwaliteit van leven hebben verbeterd door middel van medicinale cannabis. Of raadpleeg de talrijke medische organisaties, zoals de American Nurses Association en de American Public Health Association, die het herplannen of schrappen van cannabis hebben goedgekeurd om onderzoek en toegang voor patiënten te vergemakkelijken.

Het idee dat er geen bewijs is voor het medische nut van cannabis is niet alleen feitelijk onjuist; het is een klap in het gezicht van de patiënten en gezondheidszorgprofessionals die de voordelen ervan met eigen ogen hebben gezien. Het is een ideologisch gedreven gespreksonderwerp dat niet thuishoort in een serieuze discussie over wetenschap en volksgezondheid.

Dus alsjeblieft, Kevin, bespaar ons de Schedule I-onzin. Het is een overblijfsel van de racistische en politiek gemotiveerde oorlog tegen drugs, en geen weerspiegeling van de wetenschappelijke realiteit. Als u zich in dit debat wilt mengen, wees dan tenminste intellectueel eerlijk om met het bewijsmateriaal te worstelen, in plaats van lang ontkrachte verbodsmythen opnieuw op te rakelen.

“Het is ook gevaarlijker dan mensen denken. In feite heeft het medicijn een transformatie ondergaan in zijn verslavende potentieel. De huidige marihuana lijkt in niets op wiet uit het Woodstock-tijdperk.”

Ojee, daar gaan we weer met de paniekzaaierij 'de pot van vandaag is niet de wiet van je opa'. Kevin, ik zeg het je niet graag, maar dit vermoeide gespreksonderwerp is de definitie van reefer madness 2.0.

Ja, de potentie van cannabis is in de loop der jaren toegenomen, grotendeels dankzij het verbod op het ondergronds verbouwen van cannabis en het stimuleren van de productie van meer geconcentreerde producten. Maar het idee dat een hoger THC-gehalte automatisch gelijk staat aan een groter gevaar is overdreven simplistisch en gaat voorbij aan de manier waarop cannabis feitelijk in de echte wereld wordt geconsumeerd.

Het gemiddelde THC-gehalte van populaire soorten op legale markten schommelt rond de 14%. Dit is ongetwijfeld sterker dan de schwag van weleer, maar staat ver af van de 90%+ concentraten waarmee verbodsactivisten graag rondzwaaien om voetbalmoeders bang te maken. En laten we eerlijk zijn: zelfs de krachtigste wiet zal iemand niet in een moordzuchtige maniak veranderen. Dat is het soort hysterische onzin dat zelfs de meest doorgewinterde DARE-afgestudeerden tegenwoordig moeilijk kunnen geloven.

Wat Sabet en zijn soortgenoten niet begrijpen, is dat cannabisconsumenten geen hersenloze slaven zijn van steeds hogere THC-niveaus. Mensen titreren hun dosis en gebruiken verschillende consumptiemethoden om het gewenste effect te bereiken, of dat nu verlichting van pijn en angst is of een sociale buzz. Regelmatige consumenten ontwikkelen in de loop van de tijd ook tolerantie, wat betekent dat wat voor een nieuweling een onaangenaam intense ervaring kan zijn, voor een doorgewinterde roker gewoon een dinsdag is.

Dit wil niet zeggen dat cannabis onschadelijk is of dat er geen risico's verbonden zijn aan overmatig gebruik, vooral niet voor jonge mensen met een zich ontwikkelende hersenen. Sommige mensen zullen ongetwijfeld problematische relaties ontwikkelen met cannabis, net zoals ze dat doen met alcohol, gokken en Fortnite.

Maar de oplossing om deze risico’s te beperken is niet een verbod en criminalisering – we weten al hoe goed dat uitpakt. Het is legalisering, regulering, educatie en schadebeperking. Door cannabis uit de schaduw te halen en in een systeem van leeftijdsbeperkingen, potentielimieten en verplichte etikettering te plaatsen, kunnen we vangrails creëren om verantwoord gebruik aan te moedigen, terwijl we tegelijkertijd de vrijheid en keuzevrijheid van volwassenen respecteren om hun eigen keuzes te maken.

En bespaar me de valse gelijkwaardigheid tussen cannabis en alcohol, Kevin. Als je de Schema I-kaart gaat spelen, laten we dan in ieder geval consistent zijn. Naar objectieve maatstaven is alcohol veel gevaarlijker en verslavender dan cannabis. Toch zie ik je niet kruistochten maken om het 18e Amendement terug te brengen. Het lijkt bijna alsof uw selectieve verontwaardiging en minachting voor 'psychoactieve drugs' alleen van toepassing zijn op de medicijnen die u persoonlijk afkeurt. Grappig hoe dat werkt, nietwaar?

Maar goed, ik snap het. Toegeven dat je je wagen aan een verloren strijd hebt gekoppeld, moet een bittere pil zijn om te slikken. Maar het Amerikaanse volk wordt zich bewust van de absurditeit van het cannabisverbod, en geen enkele redux van reefer-waanzin zal de geest terug in de fles stoppen. Het is tijd om met de tijd mee te gaan, Kevin. De toekomst is groen, of je het nu leuk vindt of niet.

BRON:

https://thehill.com/opinion/criminal-justice/4559148-kamala-harris

-is-ernstig-fout-met-het-verplaatsen van marihuana/

https://www.marijuanamoment.net/house-gop-committee-urges-opposition-to-marijuana

-bankrekening-zeggen-gateway-drugsoorzaken-geweld-depressie-en-zelfmoord/

https://www.marijuanamoment.net/only-one-out-of-ten-americans-wants-to-

houd-marihuana-totaal-illegal-pew-poll-shows/

https://www.pewresearch.org/politics/2024/03/26/most-americans-favor-legalizing

-marihuana-voor-medisch-recreatief-gebruik/

MEER OVER KEVIN SABET EN SAM, LEES VERDER...

KEVIN SABET GAAT NEER OP HET ZINKENDE SCHIP VAN HET ONKRUIDVERBOD

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: http://cannabis.net/blog/opinion/the-scrooge-of-cannabis-takes-on-vp-harris-with-reefer-madness-kevin-sabet-doesnt-like-what-kam.150896