Zephyrnet-logo

De nieuwe RoboCop-game krijgt misschien wel wat RoboCop geweldig maakt

Datum:

RoboCop is zwaar mishandeld door het videogamemedium. Buiten de zeer goede arcadegame van Data East uit 1988 hebben studio's RoboCop de afgelopen 35 jaar veroordeeld tot het verschijnen in veelal slecht gelicentieerde videogame-schlocks.

november's RoboCop: Schurkenstad kan het lot van de cyborg-misdaadbestrijder omkeren, gebaseerd op een vlezige demo die eerder in oktober op Steam werd uitgebracht.

RoboCop: Schurkenstad Het is verstandig om te lenen van de scherp satirische stijl van de originele film van Paul Verhoeven uit 1987. Het opent met een nieuwsuitzending dat de door misdaad geteisterde staat Old Detroit vestigt, en de voortdurende verspreiding van een zeer verslavende designerdrug genaamd Nuke. (Schurkenstad is ingesteld na de gebeurtenissen van RoboCop 2, waarin Nuke werd geïntroduceerd, waardoor RoboCop-fans nog een kans kregen om het bestaan ​​van de derde film, waarin RoboCop een jetpack krijgt, te negeren.) Ontwikkelaar Teyon behoudt een satirisch tintje tijdens de openingsmomenten van Schurkenstad, en stopt er bijna mee om iets te zeggen. Een onhandige dialoog staat in de weg, maar de ontwikkelaar probeert in ieder geval meer te doen dan alleen een RoboCop-schiettent afleveren.

De eerste missie van RoboCop: Schurkenstad is dat echter wel zo ongeveer; Robo en zijn partner Anne Lewis vallen een tv-station binnen dat is overgenomen door een bende genaamd de Torch Heads, geleid door een Keith Flint-lookalike. RoboCop en Lewis hobbelen door de gangen en trappen van het station, en spelers sturen tientallen gewapende dakgootpunkers op pad met krachtige wapens. Er zijn exploderende tonnen om op te schieten, omvangrijke computerschermen om mee te gooien, gezondheidskits om te consumeren en vijanden die aangenaam dom en gemakkelijk te verslaan zijn. Dit is pure RoboCop-krachtfantasie; je bent een wandelende tank met grotendeels oneindige munitie en een programmering die vereist dat je gerechtigheid uitdeelt met je burst-fire handkanon.

RoboCop richt zich automatisch op een vijand in een kantoorgang in een screenshot van RoboCop: Rogue City Afbeelding: Teyon/Nacon

Waar RoboCop: Schurkenstad veel interessanter wordt nadat het tv-station is bevrijd van zijn gijzelnemers. RoboCop heeft een kleine storing in deze scène en krijgt flashbacks naar zijn pre-cyborgdagen. Hallucinaties waarbij zijn vrouw en zoon, een weduwe, betrokken zijn, zorgen ervoor dat hij zich feitelijk afsluit - een 'glitch' die op camera is vastgelegd en die RoboCop op de bank zet en het publieke vermoeden wekt dat hij op zijn best niet in staat is, en in het slechtste geval extreem gevaarlijk.

Terug op het door OCP gerunde politiebureau krijgt RoboCop een diagnose en krijgt hij de opdracht om opnieuw te kalibreren. Het is hier dat Schurkenstad begint te onthullen dat het meer is dan alleen een first-person shooter: RoboCop zal niet alleen de wet moeten handhaven (door een stel kerels te vermoorden), maar ook het vertrouwen van het publiek moeten dienen. Hij heeft de taak een scofflaw naar de dronken tank te brengen. Hij heeft contact met burgers op het politiebureau, van wie sommigen misdaden melden, anderen zichzelf aangeven. Op een somber grappig moment moet RoboCop nabestaanden informeren over een sterfgeval in de familie, dat hij met de gratie van zijn familie afhandelt. een fax apparaat.

In de straten van het oude Detroit, Schurkenstad gaat verder open. Op zoek naar de leider van de Torch Heads gaat RoboCop in de onderzoeksmodus. Teyon lijkt hier wat inspiratie te hebben geleend van de Fallout-spellen; RoboCop kan burgers ondervragen, hen op gezaghebbende wijze ertoe aanzetten meer informatie vrij te geven of hen lichtjes bedreigen met strafmaatregelen als ze niet meewerken. NPC's kunnen vriend of vijand worden, afhankelijk van hoe je interacties verlopen.

RoboCop confronteert een groep rondhangende stoere mannen buiten een buurtwinkel en vraagt ​​hen hun muziek zachter te zetten Afbeelding: Teyon/Nacon

Terwijl Robo op onderzoek uitgaat, kan hij bewijs verzamelen en letterlijk drugs van de straat halen voor XP. Af en toe zal er een vuurgevecht plaatsvinden, maar dat is duidelijk zichtbaar in de eerste paar uur Schurkenstad dat Teyon een robuustere RoboCop-ervaring probeert te creëren. (Ik heb niets kunnen schrijven parkeerkaarten tijdens mijn tijd met de demo, maar dat kan ook.)

Hoewel het schieten zelf bloederig en hypergewelddadig plezier is – als je op slechteriken klikt, knallen hun hoofden of vallen hun lichamen in lappenpoppen – lijkt er ook enige diepgang in de gevechten te zitten. RoboCop heeft een ontgrendelbare vaardighedenboom die zijn vaardigheden zal uitbreiden. Upgrades die in de demo worden getoond, zijn onder meer slow motion vision, een schokgolf die vijanden kan verdoven of doden, een dash-punch en psychologische invloed die het vertrouwen van NPC's in RoboCop kan vergroten. Het is niet helemaal het SPECIAL-systeem van Fallout, maar het komt redelijk in de buurt als het gaat om maatwerk Schurkenstad's lichte rollenspelaspecten.

Wat RoboCop: Schurkenstad echt goed is, is de esthetiek. Het ontleent de beeldtaal, tot en met één-op-één sethercreaties, aan RoboCop en RoboCop 2. RoboCop zelf en veel van de ondersteunende personages (bijvoorbeeld Lewis en sergeant Reed) zien er geweldig uit, dicht genoeg bij hun live-action-tegenhangers om niet te afleidend te zijn. Teyon heeft zowel het uiterlijk als het gevoel van RoboCop genageld, die net iets sneller sjokt dan Peter Weller in de volledige wapenrusting van het personage.

De eerste paar uur van RoboCop: Schurkenstad waren verrassend, en het zal zeker indrukwekkend zijn als Teyon de volledige campagne van 20 tot 30 uur net zo overtuigend kan maken. De volledige game is binnenkort verkrijgbaar – 2 november op PlayStation 5, Windows PC en Xbox Series X – dus je hoeft niet lang te wachten.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img