Zephyrnet-logo

The Legend of Zelda-spellen, gerangschikt

Datum:

Gedurende 2023, ter ere van het prachtige Tranen van het Koninkrijk, Polygon viert Nintendo's Legend of Zelda serie. Het was fascinerend. Misschien is geen enkele andere videogameserie zo de moeite waard om opnieuw te bekijken, of presenteert deze zo enorm verschillende, gebroken visies op het kernidee – dat niettemin overal consistent blijft.

Zelda werd in de jaren tachtig door de grote Shigeru Miyamoto gecreëerd als uitdrukking van zijn kinderlijke liefde voor verkennen zonder kaart. Zelda heeft altijd een gerespecteerde positie in de gamecultuur ingenomen, hoewel het nooit echt populair succes heeft gekend – niet, dat wil zeggen, totdat het onwaarschijnlijke wedergeboorte in 1980, dankzij het overweldigende succes van de Nintendo Switch en het revolutionaire ontwerp van Breath of the Wild.

De sterke tradities van de serie worden gecompenseerd door een diepgewortelde gewoonte om op de resetknop te drukken. Van de 16 hoofdlijninzendingen was slechts een klein handjevol (Majora's masker, Spookzandloper, Tranen van het Koninkrijk) zijn echte sequels, en zelfs deze vinden het heerlijk om opnieuw uit te vinden. De Zelda-tijdlijn is meer een wirwar van geruchten en mythen dan een gevestigde canon, en de overlevering ervan wordt voortdurend herschreven.

Het rangschikken van deze briljante, vormveranderende games is in sommige opzichten een absurde taak. Ze zijn allemaal geweldig (nou ja, misschien allemaal op één na); de top zeven zijn meesterwerken die in vrijwel elke volgorde kunnen worden gerangschikt. Maar het is een interessante oefening in het verkennen van een reeks games die in een uniek, echoënd gesprek met elkaar bestaan. Bij het samenstellen van deze ranglijst hebben we minstens evenveel aandacht besteed aan hoe leuk de spellen nu zijn om te spelen als aan hun historische betekenis.

Een paar punten van orde: hoewel ze technisch gezien deel uitmaken van de belangrijkste Zelda-canon, hebben we de multiplayer-spellen uitgesloten Vier zwaarden, Four Swords Adventures en Tri Force Heroes. Ze zijn moeilijk te spelen zoals de makers het nu bedoeld hebben, en voelen eerlijk gezegd meer aan als spin-offs (hoewel Vier zwaardavonturen, in het bijzonder absoluut regels). Orakel van de seizoenen en Orakel der Eeuwen, die als paar zijn uitgebracht, in Pokémon-stijl, worden als één deelname geteld. En echte spin-offs zoals Link's kruisboogtraining or Vers geplukte Tingle's Rosy Rupeeland zijn ook uitgesloten. De Zelda-serie is glorieus raar – maar misschien ook niet dat raar.


16. Zelda 2: Het avontuur van Link

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 1987, op NES
Waar kun je nu spelen: Nintendo Switch Online

Als het origineel The Legend of Zelda is de serie in zijn meest jeugdige, uitbundige en veelbelovende vorm, Zelda 2: Het avontuur van Link vertegenwoordigt de ongemakkelijke tienerjaren van de games. Passend bij de Link waarin we spelen Zelda2 is 16 jaar oud en baant zich een weg door nieuw gameplay-gebied, terwijl Nintendo de lichte rollenspelmechanismen verkent vanuit een zijwaarts scrollend perspectief. Verspreid over delen van de wereld vol gevaarlijke verkenningen en even aangrijpende zijwaarts scrollende kerkerscrawls. Zelda2 is een meer uitdagende, meer stompe stijl van avontuur.

Lang beschouwd als het zwarte schaap van de Legend of Zelda-spellen, Het avontuur van Link was een moeilijker en onhandiger experiment voor Nintendo. Het was bedoeld als een actiespel doordrenkt met rollenspelstatistieken, en het eindresultaat voelt alsof de ontwerpers van Nintendo het werk van anderen kopiëren (bijv. Dragon Quest, Kung Fu meester) in plaats van de originaliteit van het handelsmerk van het bedrijf te verbuigen. Zelda2 is geen mislukt experiment, Echter. Nintendo heeft er duidelijk de juiste lessen uit getrokken en heeft ook andere games beïnvloed Castlevania 2: Simon's Quest, de Fakhanadu en shovel Knight. Zelfs de slechtste Zelda-spellen hebben hun belang. —Michael McWhertor

15. Fantoomzandloper

Een jonge, cartoonachtige Link en een verdacht uitziende piratenman, die een kaart vasthoudt, staan ​​voor een kunstwerk dat een griezelig schip afbeeldt

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2007, op Nintendo DS
Waar kun je nu spelen: Niet beschikbaar: zoek een gebruikt exemplaar

The Legend of Zelda: Phantom Zandloper vertegenwoordigt een ietwat ongemakkelijk tijdperk van Zelda. Als direct vervolg op The Wind WakerHij had grote schoenen te vullen en droeg ze een beetje onhandig. Spookzandloper was de eerste reguliere Zelda-game die werd uitgebracht op de Nintendo DS-handheldsfamilie en de eerste Zelda-game die profiteerde van de aanraakbediening van de console. Over het geheel genomen passen de bedieningselementen mooi bij de Zelda-formule en kunnen spelers op kerkerkaarten krabbelen en tikken om te vechten. Het spel heeft echter last van een onregelmatig tempo als je reist op je aanpasbare stoombootschip, of als je de Tempel van de Oceaankoning opnieuw bezoekt, een kerker waar je meerdere keren naar terug moet komen. Toch zal ik het onthouden vanwege de bereidheid om nieuwe gameplay uit te proberen en de Zelda-wateren te testen. —Ana Díaz

14. Twilight-prinses

Kunstwerk met Link's hoofd en dat van een woeste wolf, gescheiden door een diagonale lijn met een Triforce-logo in het midden

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2006, op GameCube en Wii
Waar kun je nu spelen: Niet beschikbaar: zoek een gebruikt exemplaar van Twilight Princess HD voor Wii U

Link brengt een behoorlijk groot deel van de tijd door in wolfvorm Twilight Princess, waarvan je zou denken dat het een verkoopargument zou zijn (omdat hij er zo verdomd schattig uitziet), maar het is eigenlijk best raar. Link kan tenslotte niet al het beste van Link zijn als hij een wolf is: bijvoorbeeld een boemerang gooien of zijn zwaard in een cirkel ronddraaien terwijl hij "Hiyah!" roept. Twilight Princess introduceert ook Midna, een hulppersonage in de trant van Navi, maar een stuk neerbuigender. Ik vind de snauwende opmerkingen van Midna zeer bevredigend, en de afsluiting van haar boog aan het einde van het spel voelt bevredigender dan de meeste bogen van prinses Zelda. De Legend of Zelda-serie staat niet altijd toe dat de vrouwelijke zijpersonages veel te doen hebben, maar tegen het einde Twilight Princess, het is eigenlijk meer het verhaal van Midna dan dat van iemand anders. — Maddy Myers

13. Orakel van Eeuwen / Orakel van Seizoenen

Een pixelafbeelding van Link die er vastberaden uitziet te paard in Zelda: Oracle of Seasons

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2001, op de Game Boy Color
Waar kun je nu spelen: Nintendo Switch Online

In 2001 leende Nintendo de spreekwoordelijke Zelda-sleutels uit aan Capcom. Het bleek dat Capcom ze niet nodig had: het trapte de deur naar een van de meest heilige gamingseries in en voelde zich er meteen thuis. Aangekondigd als een dubbele functie gericht op respectievelijk tijd- en seizoenspuzzels Orakel der Eeuwen en Orakel van de seizoenen zijn strak en verfijnd genoeg om uit de kantoren van Nintendo zelf te zijn voortgekomen. (Schepper van de serie Shigeru Miyamoto had, om eerlijk te zijn, productie-input op grote schaal.)

Leeftijden' tijdreizende puzzels behoren tot de beste in het 2D Zelda-pantheon, en SeizoenenDe meer actiegerichte aanpak maakt het tot een nieuwe inzending in de anders ‘links-brained’ franchise. Regisseur Hidemaro Fujibayashi zou een handvol latere Zelda-spellen regisseren (De Minish Cap, Skyward Sword, en — controleert aantekeningen — Breath of the Wild en Tranen van het Koninkrijk onder hen), maar wat de “klassieke” Zelda betreft, weinig inzendingen leg de serie op grote schaal vast, zoals Capcom’s donkere paard-tweedelige film. —Mike Mahardy

12. Spirit-sporen

Een jong ogende Link en Zelda rijden in een stoomtrein door een graslandschap met een toren op de achtergrond in Zelda: Spirit Tracks

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2009, op Nintendo DS
Waar kun je nu spelen: Niet beschikbaar: zoek een gebruikt exemplaar

Zoals de vervolgstukken in deze eindeloos veranderlijke serie gaan: Spirit Tracks heeft een van de meest eenvoudige, knip-en-plak-uitgangspunten: het is Spookzandloper maar dan met een trein in plaats van een boot. Net als zijn directe voorganger leunt het sterk op styluscontrole, het uitstippelen van kaarten en een avontuurlijke stijl die gemakkelijk benaderbaar is totdat het plotseling niet meer mogelijk is, in de grimmige, sluipende, stukje bij beetje beklimming van de centrale torenkerker.

If Spirit Tracks uiteindelijk overtreft Spookzandloper, het is vanwege zijn pure, uitbundige charme. De aantrekkingskracht van de stoomtrein-speelset is onweerstaanbaar, en dit is ook het enige spel in de serie waarin Link en Zelda – de laatste weliswaar in spookvorm – de hele tijd rondhangen. Zelda wordt zelfs semi-speelbaar door rammelende harnassen te bezitten, terwijl het paar een schattige, onschuldige chemie heeft. Choo Choo! —Oli Wels

11. De legende van Zelda

Een handtekening van Link die knielt en neerkijkt op een wild landschap met de ondergaande zon achter de bergen

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 1986, op NES
Waar kun je nu spelen: Nintendo Switch Online

Het is het zeldzame spel dat elk jaar meer indruk op mij maakt. Maar naarmate trends komen en gaan, bloeien en stagneren genres, en blijven open werelden afstand nemen van de groeipijnen van eind 2010. The Legend of Zelda groeit voortdurend in mijn inschatting. Het is naar huidige maatstaven ondoorzichtig, vol met verborgen deuropeningen en labyrintische verschuivingen van het ene scherm naar het andere. En gezien de keuze staat het vrij ver onderaan de lijst met ‘leuke’ Zelda-spellen. Maar het geldt als een voorloper van de meeste van de beste games van vandaag, in de open wereld of anderszins, en dat ook duurde Nintendo 31 jaar om terug te keren naar zijn elegante verwaandheid van een uitgestrekte, mysterieuze wereld die het ontdekken waard is Breath of the Wild. -M. Mahardy

10.Skyward zwaard

Kunstwerk van Link die het Master Sword omhoog houdt in Zelda: Skyward Sword

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2011, op de Nintendo Wii
Waar kun je nu spelen: Hemelwaarts Zwaard HD op Nintendo Switch

Het is tijd om misschien wel de meest consequent onderschatte game in de Legend of Zelda-serie terug te winnen. Er zijn redenen Skyward Sword’s reputatie heeft eronder geleden. Ten eerste is de originele bewegingsbediening, hoewel goed geïmplementeerd, gewoon niet de manier waarop iemand een episch avontuur als dit wil spelen. Ten tweede heeft het een belachelijk overspannen climax die een Hideo Kojima-game waardig is. Ten derde kwam het precies op het punt waarop de Zelda-spellen Ocarina of Time-geïnspireerd ontwerp begon zijn leeftijd te tonen.

Skyward Sword werd uiteindelijk een zwanenzang voor dat tijdperk van Zelda – maar wat een zwanenzang. Het is een compact en bevredigend spel, vakkundig ontworpen, met ingewikkelde, slim ontworpen kerkers die tot de allerbeste in de geschiedenis van de serie behoren. En het heeft ook een stijgende, romantische geest. Skyward Sword is misschien wel de puurste uitdrukking van Zelda’s fantasierijke esthetiek – en de enige keer dat de serie volledig de eer had een liefdesverhaal te zijn. —OW

9. Een link tussen werelden

Link kijkt uit op het Hyrule-kasteel aan de overkant van een meer. Weerspiegeld in de oppervlakken van het meer is een donkere versie van het kasteel

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2013, op Nintendo 3DS
Waar kun je nu spelen: Boxed 3DS-editie is nog steeds in druk

Ik heb altijd gevonden een link tussen werelden een speciaal spel te zijn vanwege de manier waarop het het klassieke Zelda-thema van het doorkruisen van parallelle werelden herhaalt. In plaats van een spiegel te gebruiken om tussen werelden te schakelen, stelt dit spel Link in staat om te transformeren in een 2D-schilderij, in welke vorm hij langs muren en in de glinsterende spleten van Hyrule en zijn tegenhanger Lorule kan lopen.

Voor mij is Lorule een van de interessantere versies van Zelda’s klassieker Dark World. Het is niet alleen een dorre woestenij vol monsters; het is ook de thuisbasis van vriendelijke en heldhaftige mensen die een betere manier van leven willen. De game speelt goed, met misschien wel de best geïntegreerde aanraakbediening in een Zelda-game. Bovendien beschikt het over een onconventioneel wapenverhuursysteem waarmee je al vroeg kunt verkennen waar je maar wilt. De titel van het spel knikt naar de vereerde Een link naar het verleden, en het doet zijn naamgenoot zeker eer aan. -ADVERTENTIE

8. De Minish-pet

Link, die een hoed draagt ​​die ook een vogel is, en een zwaard vasthoudt, draait zich om en wordt geconfronteerd met een bedreiging. Achter hem staan ​​kleine bloemenmensen tussen enorme grassprieten

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2004, op de Game Boy Advance
Waar kun je nu spelen: Nintendo Switch Online + Uitbreidingspakket

De Minish Cap is een verborgen juweeltje uit de Zelda-serie. Dit Zelda-spel, ontwikkeld door Capcom, volgt Link nadat hij een pratende hoed ontmoet genaamd Ezlo, die hem de kracht geeft om te krimpen tot de grootte van een erwt. Als je als kleine held op verkenning gaat, verandert letterlijk ons ​​perspectief op Hyrule en kunnen de ontwikkelaars een zintuiglijke en levendige wereld tevoorschijn toveren waarin je tegen Vaati vecht en de dodelijke plons van regendruppels ontwijkt.

gelijk aan The Wind Waker, De Minish Cap leunt in een cartoonachtige charme; je ontmoet maffe zwaardinstructeurs en praat met koeien die herkauwen. Dit spel bevat ook een van de grappigste voorwerpen uit de Legend of Zelda: een magische stok die voorwerpen ondersteboven draait. Combineer deze charmes met een geweldig kerkerontwerp en je hebt de ingrediënten voor een fantastisch Zelda-spel. Het wordt normaal gesproken misschien niet tot de Zelda-grootheden gerekend, maar De Minish Cap vindt zijn glans in de kleine details. -ADVERTENTIE

7. Link's Awakening

The Legend of Zelda: Link’s Awakening (2019) - kunstwerk op een bergeiland

Afbeelding: Grezzo/Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 1993, op de Game Boy
Waar kun je nu spelen: Kies tussen 1998 DX formulier voor Game Boy Color op Nintendo Switch Online of de gemoderniseerde Nintendo Switch-remake uit 2019

Dit was het allereerste Zelda-spel dat ik speelde, dus alle verwijzingen naar andere spellen vlogen boven mijn hoofd, evenals de zeer duidelijke aanwijzingen over hoe het verhaal zou eindigen. Ik voelde me, zoals zoveel spelers doen, in de war over waarom de naam “Zelda” in de titel stond (ik dacht misschien wel de uil heette Zelda). En toch – hoewel ik de klassieke Zelda-stijlen en -mechanismen ervoer in de dromerige setting van Koholint Island, in plaats van in het grotere en meer gedefinieerde koninkrijk Hyrule – boeide hun magie me volledig. Net als vele anderen op deze lijst, Link's Awakening is een raar Zelda-spel, en het is het bewijs dat raar en dom zijn net zo goed deel uitmaakt van de lappendeken van “een Zelda-spel zijn” als omgevingspuzzels of een magisch zwaard dat wordt gehanteerd door een eeuwig reïncarnerende held. -M. Mijners

6. De windwaker

Link en een cast van personages staan ​​op een wereldbol, met Ganondorf op de achtergrond. Link stuurt de wind met zijn stokje in The Wind Waker

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2002, op GameCube
Waar kun je nu spelen: Niet beschikbaar: zoek een gebruikt exemplaar van De Wind Waker HD voor Wii U

The Wind Waker straalt een charme en karaktergevoel uit dat het onderscheidt van andere Zelda-spellen en het tot een geweldige serie maakt. Het durfde de Legend of Zelda in een gedurfde nieuwe visuele richting te sturen met zijn wonderbaarlijk expressieve, cartoonachtige graphics, en introduceerde een van mijn favoriete Zelda-casts. Tetra is een geïnspireerde kijk op de rol van Zelda: een avontuurlijke en capabele piratenkapitein die Link op zijn reis helpt. Deze link is dat ook een van mijn favoriete links, met zijn stripboekuitdrukkingen en stuntelige capriolen.

De game ontroerde me emotioneel op een manier die geen enkele andere Zelda-game heeft, en ik denk nog steeds aan Link’s grote afscheid, terwijl hij zijn kleine armen vaarwel zwaait naar zijn oma. Dit alles, en het is ontzettend leuk om te spelen. Het floreert net als de adaptieve soundtrack die snaarinstrumenten bespeelt terwijl Link zijn vijanden raakt, wat de gevechten alleen maar verergert. Dit spel – van de snotneuzende kinderen tot de tijdloze kunststijl – is eindeloos vertederend. Voor mij vormen de ingrediënten het perfecte elixer van een Zelda-game. -ADVERTENTIE

5. Ocarina van tijd

The Legend of Zelda: Ocarina of Time-kunstwerk

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 1998, op Nintendo 64
Waar kun je nu spelen: Kies tussen de originele versie op Nintendo Switch Online + Expansion Pack, of de Ocarina of Time 3D remaster op 3DS (boxeditie nog steeds in druk)

Zoals Twilight Princess is in het geheim Midna’s spel, Ocarina of Time is in het geheim Zelda’s spel – of misschien is het van Sheik. Het is misschien niet het beste Zelda-spel naar moderne maatstaven, maar Ocarina of Time stel een maatstaf op waaraan alle volgende inzendingen zijn gemeten, vooral als het gaat om het vertellen van verhalen en het opbouwen van een wereld. Het wekt de illusie van een Hyrule in de open wereld, die de zaden plant voor een tuin die zou bloeien Breath of the Wild. En het is het spel met een tijdreisverhaal dat versplinterde de hele serie in ongelijksoortige bogen – misschien wel de belangrijkste spil in de grotere Ganondorf-saga. En dat houdt na al die jaren nog steeds stand. Jammer dat de beste versie ervan is gedegradeerd naar de Nintendo 3DS – althans voorlopig. -M. Mijners

4. Adem van de wildernis

Link beklimt een klif op de voorgrond, terwijl het landschap van Zelda: Breath of the Wild's Hyrule zich panoramisch beneden uitstrekt

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2017, op Nintendo Switch en Wii U
Waar kun je nu spelen: Nintendo Switch

Breath of the Wild vertegenwoordigt de meest consequente revisie die de Zelda-serie heeft ondergaan sinds deze naar 3D is overgegaan Ocarina of Time; in feite zou het wel eens de meest consequente ooit kunnen zijn, waarbij moedig de meeste ontwerpkenmerken van een gerespecteerde gameserie worden geschrapt. Nintendo wilde Zelda moderniseren, maar ook 30 jaar opgebouwde traditie doorbreken, helemaal terug naar het ongetemde avontuur van de allereerste game.

Het hoeft nauwelijks gezegd wat een succes het was: Breath of the Wild katapulteerde de Zelda-serie naar een nieuw niveau van populariteit en daagde de aannames van veel open-wereld- en rollenspelgames uit op een manier die de rest van de industrie nog steeds aan het verwerken is. Het is een dynamisch, organisch, opwindend puur avontuur, en de enige reden dat het niet bovenaan deze lijst staat is vanwege wat volgde. —OW

3. Een link naar het verleden

Link staat op een klif, met zijn hand op zijn zwaard, en kijkt naar een enorme tempel in de verte

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 1991, op SNES
Waar kun je nu spelen: Nintendo Switch Online

Door het schrijven van inzendingen voor deze ranglijst moet ik nadenken over wat een Zelda-game zo geweldig maakt, en ik denk dat dit het moment van realisatie is. Een link naar het verleden serveert keer op keer heerlijke momenten van realisatie. Je komt erachter dat een gebarsten muur kan worden opengeblazen om een ​​verborgen doorgang te onthullen - ooh! U krijgt een gloednieuw hulpmiddel en u beseft precies hoe u het moet gebruiken: aha! Je ontdekt plotseling de truc voor een baasgevecht - neem dat! En dan besef je dat je nog niet eens in de buurt bent gekomen – zelfs niet dichtbij - naar Bekijk hier alle ontdekkingen die hier worden aangeboden. Een link naar het verleden levert de pure dopamine-rush van ontdekking op, waardoor bij elke nieuwe onthulling een grijns op je gezicht wordt geforceerd. Het voelt gewoon goed. -M. Mijners

2. Majora's masker

majora's mask 3ds review header

Afbeelding: Nintendo via Polygon

Oorspronkelijke uitgave: 2000, op Nintendo 64
Waar kun je nu spelen: Kies tussen de originele versie op Nintendo Switch Online + Expansion Pack, of de Majora's masker 3D remaster op 3DS (boxeditie nog steeds in druk)

Waar we het over hebben een serie die zo gericht is op muziek, sta mij een metafoor toe: overwegende dat Ocarina of Time's tijdreizen was klassiek in zijn aanpak (elegant, balletachtig en behendig), Majora's masker’s timeloop deed meer denken aan jazz: gebroken, rommelig en uitdagend, maar toch onthullend. Aankomst twee decennia vóór de tijdlus-rage die bestond Outer Wilds, Deathloop en 12 Minuten, Majora's masker plaatst Link in een driedaagse cyclus die tot rust komt en weer tot rust komt in een vreemde droomwereld vol personages die nadenken over de naderende apocalyps. Vergeleken met de meeste games in de serie, Majora draait grotendeels om side-quests, die grotendeels gebaseerd zijn op het verzamelen van maskers. Deze speurtochten resetten zichzelf elke keer dat Link terugreist naar het begin van de eerste dag, (hopelijk) gewapend met de nodige kennis om zijn verzameling te versterken en daarbij een of twee levens te redden.

Majora was het koortsachtige antwoord op een verwarrende vraag: “Hoe volgen we het daverende succes van Ocarina of Time en ook de kloof overbruggen tussen de Nintendo 64 en de GameCube?” Niemand had het antwoord kunnen voorspellen: een melancholisch, tikkend ballet van verijdelde dromen en wanhopige levens in het licht van de apocalyps, de meest intieme en persoonlijke Zelda ooit geweest. Het blijft de vreemdste en donkerste inzending in de serie, en ik betwijfel of we ooit nog zoiets zullen zien. -M. Mahardy

1. Tranen van het Koninkrijk

Link hurkt aan de rand van een Sky Island en kijkt uit over Hyrule in Zelda: Tears of the Kingdom

Afbeelding: Nintendo

Oorspronkelijke uitgave: 2023, op Nintendo Switch
Waar kun je nu spelen: Nintendo Switch

Elke Zelda-game bouwt voort op de fundamenten van de voorgaande games, waarbij zelfs de personages in de wereld de mythen van weleer erkennen. Niemand gelooft meer in het concept van het voorspellen van de toekomst op basis van het verleden dan de ontwikkelaars van Zelda – en ook prinses Zelda zelf, die het boek opent. Tranen van het Koninkrijk door Link door een reeks historische ondergrondse muurschilderingen te leiden.

En toch had zelfs prinses Zelda in haar wijsheid onmogelijk kunnen voorspellen hoe ongelooflijk en wonderbaarlijk haar verhaal zou worden. Tranen van het Koninkrijk is een weerspiegeling van deze voortdurende belofte: je kunt je voorstellen dat je begrijpt – gebaseerd op de geschiedenis van Zelda-games – hoe ambitieus, creatief en wereldomvattend een Zelda-game zou kunnen zijn. En toch zal die wereld je nog steeds verrassen. Tranen van het Koninkrijk verbaast mij nog steeds. Het is een geschenk waarvan ik niet kan geloven dat we het allemaal hebben gekregen. -M. Mijners

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img