Tijdelijke afbeelding voor Javier Suárez was medeoprichter van TravelPerk in 2015. Het werd al snel een van Europa's snelstgroeiende startups, navigeerde met succes door de enorme klap van de pandemie in de reisindustrie en is nu een van Europa's meest herkenbare eenhoorns.

Tijdens het opbouwen van het bedrijf leidde Javier een team van honderden, haalde miljoenen aan investeringen op en leek naar buiten toe de startup-droom te leven.

Maar de realiteit was anders.

Javier leed aan een burn-out. Dat werd maar al te duidelijk toen hij aan een bar niet eens een drankje kon bestellen.

Nadat hij de juiste ondersteuning had gekregen, zich had verbonden aan een langdurig proces om prioriteit te geven aan zijn geestelijke gezondheid en zijn functie neerlegde, stapte Javier weer op de kar van ondernemen. En deze keer werd geestelijke gezondheid de belangrijkste zorg. Samen met Sancar Sahin begon Javier aan een nieuwe onderneming: Oliva.

Oliva, opgericht in 2020, stelt zich een wereld voor waarin bedrijven in staat worden gesteld om voor hun teams te zorgen. door dit te doen, kunnen ze hun mensen helpen om elke dag op hun best te komen en in staat te zijn om hun best te doen. Het platform combineert therapiecursussen, coaching, toegewijde ondersteuning voor managementteams en mentale fitheidslessen die worden samengesteld door een team van topprofessionals.

We gingen zitten met Javier om meer te weten te komen over zijn verhaal.

Kunnen we het eerst hebben over TravelPerk. Kun je ons door het verhaal van de oprichting van het bedrijf leiden?

Toen ik bij Booking.com werkte (aanvankelijk in sales, daarna een aantal jaren in innovatie) kreeg ik voor het eerst het idee voor TravelPerk. Ik zag dat er een enorme vraag was naar zakenreisdiensten – veel mensen probeerden boekingen te maken met hun zakelijke e-mail, maar deze systemen waren gemaakt voor persoonlijke, niet voor professionele reizen. Zakenreizen was geen markt waar Booking.com naar op zoek was, dus ik wist dat als dit idee verder zou gaan, het niet binnen het bedrijf zou zijn.

Ik zou toen een nieuw project starten bij een ander online reisbureau en terwijl ik een jaar wachtte om aan mijn niet-concurrentiebeding te voldoen, begon ik met het opstellen van het businessplan voor wat TravelPerk zou worden. Ik zei tegen mezelf dat als ik partners en financiering zou krijgen voor dit nieuwe bedrijf, ik zou overwegen om weg te lopen van de nieuwe baan.

Ik kreeg beide - de eerste financiering kwam uit eigen zak - en zo begon TravelPerk.

Op welke momenten was je het meest trots? 

We waren Europa's snelst groeiende SaaS-bedrijf in 2018 en 's werelds snelste in 2019, met honderden mensen in dienst. Ik ben er trots op dat ik vanuit het niets iets heb opgebouwd dat een echt probleem in de wereld heeft opgelost. En om een ​​bedrijf te zijn begonnen dat nu een eenhoorn is, is een behoorlijk speciaal gevoel!

Wat was uw belangrijkste prioriteit (prioriteiten) als oprichter?

Als oprichter waren mijn belangrijkste prioriteiten het opbouwen van een sterke cultuur en ervoor zorgen dat ons werk voortdurend in overeenstemming was met onze waarden, het bouwen van een sterk team (door de juiste mensen aan te nemen en te behouden) en het bouwen van een platform - vanaf nul - dat voldeed aan de visie die we hadden voor TravelPerk.

Een andere grote prioriteit was natuurlijk fondsenwerving en ervoor zorgen dat we genoeg geld op de bank hadden voor dit alles!

Wanneer begon u te merken dat er iets mis ging? Dat het niet goed ging?

Door mijn achtergrond bij Booking.com was ik gewend aan intense periodes van werk, maar meestal was er een kans om tussen projecten door te resetten en een kleine vermindering van de druk te ervaren. Dit was niet het geval bij TravelPerk.

Als oprichter van een ongelooflijk snel groeiend bedrijf waren de uren lang en het tempo meedogenloos: ik had slechts 12 uur vaderschapsverlof toen mijn eerste kind werd geboren. Ik liep mijn geestelijke gezondheid de grond in. Ik merkte dat het steeds moeilijker werd om de ernstige angst die ik had ontwikkeld te beheersen, terwijl ik tegelijkertijd honderden mensen leidde en mijn gezinsleven beschermde.

Wat gebeurde er waardoor je besefte dat je aan het opbranden was?

Vooral op een avond realiseerde ik me de omvang van mijn geestelijke gezondheidsproblemen. Ik was naar een bar gegaan voor een solo-biertje om te ontspannen, maar ik merkte dat ik zo verlamd was door angst dat ik mezelf er niet toe kon brengen om zelfs maar mijn drankje te bestellen. Ik was fysiek niet in staat om een ​​drankje te bestellen, maar op maandagochtend wist ik dat ik op de een of andere manier een vergadering van het hele bedrijf zou moeten leiden. Het was een angstaanjagende gedachte.

Ik besefte dat ik op het punt stond in te storten en volledig opgebrand was.

Dit was mijn eerste kennismaking met een slechte geestelijke gezondheid en ik dacht dat het gemakkelijk zou zijn om steun te vinden. Ik had niet meer teleurgesteld kunnen zijn. Het kostte me 5 pogingen met verschillende therapeuten om uiteindelijk de juiste voor mij te vinden. Gelukkig gaf ik niet op en kon ik het bedrijf blijven runnen.

Ik heb uit de eerste hand ervaren hoe moeilijk het was om de juiste hulp te krijgen en kon zien waarom tot 57% van de mensen na hun eerste poging tot therapie opgeven omdat ze de juiste therapeut en het juiste type zorg niet kunnen vinden.

Laten we het hebben over burn-out. Hoe definieer je het? Hoe manifesteerde het zich voor jou?

Burn-out wordt gewoonlijk beschreven als een toestand van fysieke en emotionele uitputting en ik denk dat dit een heel duidelijke manier is om het te definiëren. Toen ik opgebrand was, had ik gewoon het gevoel dat ik niets meer te geven had. Ik voelde me leeg. Er is geen 'jezelf uit de burn-out halen' - je bent niet in staat om de dingen te doen die je zou doen als je hersteld was. Voor mij manifesteerde burn-out zich ook in angstgevoelens.

Ik had professionele ondersteuning nodig om met deze gevoelens om te gaan, een gezondere balans tussen werk en privéleven te creëren en me waar mogelijk te concentreren op het verminderen van de oorzaken van langdurige stress.

Hoe wijdverspreid denk je dat het is in de startup-ruimte? En waarom?

Ik denk dat burn-out heel gewoon is in de startup-ruimte. Maar al te vaak zien we het ten onrechte als een persoonlijk falen, waardoor een aura van schaamte ontstaat waardoor we niet over burn-out praten. Dit isolement is ongelooflijk schadelijk en kan voorkomen dat mensen in de vroege stadia ondersteuning zoeken en er toegang toe krijgen, waardoor ze steeds meer uitgeput raken.

De startup-ruimte leent zich voor burn-out omdat het vanaf de grond opbouwen van een bedrijf een intens proces is en de inzet vaak erg hoog is. Ten eerste is er een verleiding voor oprichters om hun zelfgevoel te verwarren met hun bedrijf, wat betekent dat falen te pijnlijk en te persoonlijk zou zijn om als een optie te voelen. Ten tweede zullen veel oprichters - waaronder ikzelf - hun persoonlijke spaargeld in hun ondernemingen hebben gestoken. Dit betekent dat u uzelf voortdurend onder druk zet om uw persoonlijke veiligheid – en zelfs die van uw gezin – niet op het spel te zetten en om resultaten te boeken.

Dan is er het tempo van verandering. Snel opschalen als startup is fantastisch, maar het betekent ook dat je takenlijst exponentieel groeit. Je wilt geen kansen missen of groei vertragen, dus je bent constant aan het racen om bij te blijven.

Maken we ons schuldig aan het creëren van een mentaliteit van drukte boven alles?

Er werd niets waardevols gebouwd zonder hard werken. Maar als samenleving kunnen we het gevaar lopen werk te verheerlijken omwille van het werk en daar moeten we ons bewust van zijn.

Lange uren en een afwezigheid van grenzen tussen werk en privéleven moeten worden erkend als factoren die een burn-out kunnen veroorzaken, in plaats van initiatieriten voor succes in de startup-wereld.

Hoe kunnen oprichters/startup-medewerkers zich meer bewust worden van / zich meer bewust worden van het feit dat ze mogelijk beginnen met een burn-out?

De eerste stap is jezelf en je bedrijf informeren over de tekenen van burn-out en een beter begrip krijgen van hoe het zich manifesteert - terwijl je bedenkt dat burn-out er bij verschillende mensen anders uit kan zien.

Het is ook belangrijk om de factoren te herkennen die bijdragen aan burn-out, vooral op de werkplek. Door een grondig begrip te krijgen van hoe burn-out eruit ziet en hoe het wordt veroorzaakt, kun je je meer bewust worden van de vraag of deze tekenen en factoren in je eigen leven aanwezig zijn, en stappen ondernemen om burn-out aan te pakken of zelfs te voorkomen voordat het de kop opsteekt.

Neem daarnaast de tijd om jezelf regelmatig te beoordelen op je geestelijke gezondheid en wees eerlijk over hoe je je voelt. Zou je zeggen dat je het elke maand moeilijk hebt? Zijn bepaalde taken moeilijker geworden of bevindt u zich in een constante staat van stress? Het is van cruciaal belang om deze signalen niet te negeren en te hopen dat het zonder enige actie beter zal worden.

Vertel ons over Oliva. Hoe was de oprichting van het bedrijf? Zijn er verschillen met TravelPerk? Deed je dingen anders/had je er een ander gevoel bij?

Het waren mijn ervaringen met het zoeken naar ondersteuning voor geestelijke gezondheid, na een burn-out, die me ertoe brachten Oliva mede op te richten.

Ik wist dat ik steun wilde – ik besefte niet hoe moeilijk het was om die te krijgen. Het zoeken naar een therapeut omvatte eindeloos googlen, giswerk en proeven met verschillende therapeuten (zeven in totaal) voordat ik eindelijk de hulp kreeg die voor mij werkte.

Door dit proces werden mijn ogen geopend voor hoe kapot het systeem voor geestelijke gezondheidszorg is en hoe mensen die ondersteuning nodig hebben moeite hebben om er toegang toe te krijgen.

Ik begon honderden therapeuten te interviewen om te proberen te begrijpen waarom dit het geval was en om de uitdagingen te identificeren waarmee zij zelf werden geconfronteerd. Er kwam een ​​veelvoorkomend probleem naar voren: therapeuten zijn hoog opgeleid in de geestelijke gezondheidszorg, maar niet in het runnen van een privépraktijk.

Rond deze tijd maakte ik kennis met Sançar door een collega die wist dat we allebei soortgelijke ervaringen met burn-out hadden gehad. Wat we ook gemeen hadden, was de wens om die ervaringen te gebruiken om het voor anderen gemakkelijker te maken om door geestelijke gezondheidszorg te navigeren en de toegang tot therapie te verbeteren.

Toen ik Oliva mede oprichtte, wist ik dat ik mijn werk anders moest aanpakken dan bij TravelPerk. Ik heb een bewuste poging gedaan om mijn persoonlijke welzijnsroutine vast te houden, en ik probeer het bedrijf te zien als mijn 'metgezel', in plaats van een weerspiegeling van 'mezelf', mijn identiteit of mijn waarde. Het handhaven van deze gezondere benadering wordt ook enorm geholpen door een mede-oprichter te hebben wiens waarden overeenkomen met de mijne.

Wat is de missie van het bedrijf?

Het algemene doel van Oliva is om mensen de geestelijke gezondheidszorg te geven die ze nodig hebben – en om ervoor te zorgen dat de ondersteuning die ze krijgen op tijd is en is afgestemd op de individuele behoeften.

Toen Sançar en ik voor het eerst begonnen te praten over het verbeteren van de toegang tot geestelijke gezondheidszorg, werd al snel duidelijk dat de snelste manier om dit te doen (en belemmeringen voor toegang zoals kosten te overwinnen) was om mensen via hun werkgevers te helpen.

We realiseerden ons ook dat we, op basis van individuele behoeften, een netwerk van hoogopgeleide therapeuten konden opbouwen en deze konden matchen met werknemers, de stress konden wegnemen bij het zoeken naar ondersteuning voor eindgebruikers; terwijl ook de administratieve last voor therapeuten wordt verminderd om professionals in de geestelijke gezondheidszorg in staat te stellen zich te concentreren op de zorgverlening zelf.

Dat is niet alles. Ons platform is een plek waar werknemers toegang hebben tot effectieve coaching of zich kunnen inschrijven voor mentale fitheidslessen om hun algehele welzijn te behouden, en waar managers toegewijde ondersteuning kunnen vinden.

Vertel ons hoe Oliva tot nu toe is gegroeid - grote klanten zoals Marshmallow oppikken? Wat is het langetermijnplan?

Sinds de lancering van Oliva in 2020 zijn we nu actief in meer dan 30 landen over de hele wereld en ondersteunen we duizenden werknemers bij het navigeren door alles van angst en depressie tot PTSS. Het was geweldig om samen te werken met bedrijven als Marshmallow, Learnerbly, Leapsome, Sifted en anderen - die hun werknemers beter willen ondersteunen, maar tot nu toe de juiste tools niet hebben gevonden.

Het langetermijnplan is om zoveel mogelijk mensen toegang te geven tot goede geestelijke gezondheidszorg. Dat betekent praten met meer bedrijven en onszelf vestigen als hun go-to provider van ondersteuning op het gebied van geestelijke gezondheidszorg.

Op de kortere termijn richten we ons op het uitbreiden van de talen, training voor managers, groepsindelingen en zelfgestuurd leren die beschikbaar zijn via Oliva, zodat werknemers echt behulpzame, vertrouwde oplossingen hebben voor elk type behoefte.

Hoe kunnen werkgevers ervoor zorgen dat de geestelijke gezondheid van hun werknemers wordt ondersteund?

Voor veel mensen neemt werk het grootste deel van onze tijd in beslag en kunnen zorgen over werk gemakkelijk de rest van de dag doorwerken. Als zodanig zal werk een enorme impact hebben op de geestelijke gezondheid van een individu en werkgevers moeten dit erkennen.

Maar erkenning moet gepaard gaan met actie.

Werkgevers moeten beginnen met het creëren van een veilige omgeving waar iedereen zich prettig voelt en om hulp kan vragen. Als dat eenmaal is vastgesteld, moeten bedrijven kijken naar het algehele welzijn van hun personeel door hun werkstructuren en -patronen te analyseren om te zien hoe deze stress kunnen verergeren.

Kunnen uw medewerkers voldoende rust nemen? Hebben ze het gevoel dat ze kunnen praten over een probleem of stem als ze het moeilijk hebben? Wat is de stijl van leidinggeven? Hoe wordt er op uw werk over geestelijke gezondheid gesproken? Al deze factoren creëren een werkcultuur die de geestelijke gezondheid van werknemers kan bevorderen of burn-out kan bevorderen, en om het eerste te waarborgen, moet elke factor worden aangepakt.

Werkelijk betrokken werkgevers gaan een stap verder en geven werknemers de tools die ze nodig hebben om hun geestelijke gezondheid beter te beheersen. Dit omvat onder meer het bieden van toegang aan werknemers tot middelen voor geestelijke gezondheidszorg en het helpen financieren van toegang tot professionals in de geestelijke gezondheidszorg voor degenen die extra ondersteuning nodig hebben.

Het is naïef om te denken dat werkgevers geen zorgplicht hebben voor hun werknemers. Of bedrijven het nu willen erkennen of niet, werknemers zijn mensen en hun welzijn hangt direct samen met hun werkprestaties. En het negeren van geestelijke gezondheid op het werk kost veel meer dan het ondersteunen van werknemers om gezond te leven, zowel op het werk als thuis.

Denk je dat de houding ten opzichte van geestelijke gezondheid aan het veranderen is?

Ik denk echt dat de houding ten opzichte van geestelijke gezondheid aan het veranderen is - als samenleving worden we steeds beter in het praten over geestelijke gezondheid en psychische aandoeningen. Covid hielp de acceptatie van online therapie op grote schaal te versnellen en stigmatisering te verminderen, aangezien steeds meer mensen om hulp begonnen te vragen, en er is nog nooit zoveel bewustzijn in de media geweest.

De resourcing houdt echter geen gelijke tred met het bewustzijn en de vraag naar diensten wordt enorm overtroffen. Bovendien wordt het stigma rond psychische aandoeningen niet over de hele linie in gelijke mate verminderd. Er is nog steeds veel stigma rond ernstigere psychische aandoeningen en we moeten ervoor zorgen dat we deze dezelfde acceptatie geven.

Wat kunnen we als samenleving nog meer doen om ons bewust te zijn van burn-out en geestelijke gezondheid?

Door mentale gezondheid een kernonderdeel te maken van training en ondersteuning op de werkplek, ontstaat een wereld waarin psychologische veiligheid bij elke baan een gegeven is en mensen open kunnen zijn over hun ervaringen en de ondersteuning kunnen zoeken die ze nodig hebben.

Managers moeten het goede voorbeeld geven – in hiërarchische structuren moeten de machthebbers proactief verandering in gang zetten.

- Advertentie -

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• Platoblockchain. Web3 Metaverse Intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• Bron: https://www.eu-startups.com/2023/04/the-burnout-reality-of-building-a-unicorn-and-how-to-make-mental-health-a-priority-amidst-the-hustle-interview-with-javier-suarez/