Zelfs in juni was het een verrassend warme middag toen we elkaar ontmoetten John Keef, in Lissabon Terreiro do Paço​ Hij droeg een chic zwart T-shirt, vierkante bril en de vriendelijke aanzien van een vriend die je al jaren niet meer hebt gezien. We praatten kort over conversatiejournalistiek, chatbots en Keefe's jongensdroom om onweersbuien op tv te voorspellen.

Keefe is de technisch directeur bots en machine learning bij Quartz, inclusief zijn werk in de Quartz's Bot Studio, een project dat experimenteert met conversatie-interfaces, AI en andere nieuwe technologieën die de journalistiek beïnvloeden. Hij was in Lissabon voor GEN Summit, 's werelds grootste bijeenkomst van journalisten, hoofdredacteuren en media-innovators, om te praten over het goede, het slechte en het lelijke van de chatbotwereld.

Begin 2016 bracht Quartz Quartz Brief uit, een nieuwszender-app met een interactieve interface die opzettelijk lijkt op sms-berichten en verfrissend is in zijn vertrouwdheid. Met een reeks korte berichten beladen met foto's, emoji's en GIFS, beweren ze niet zozeer een revolutie teweeg te brengen in de nieuwsuitzending als terloops te sleutelen aan nieuwe manieren om het nieuws te consumeren. Sindsdien experimenteren ze met conversatie-interfaces en machine learning (een bijzonder interessante bot is degene die ze voor Westworld hebben gemaakt, wat we helaas niet konden testen omdat het alleen voor Amerikaanse burgers is), en hoe conversatiesoftware media kan helpen nieuws te breken.

Is er een rol voor nieuwsorganisaties in dit nieuwe formaat - dat communiceert zoals u zou doen met een vriend, maar u communiceert met een nieuwsorganisatie. Hoe ziet dat eruit? Hoe werkt dat? Kunnen we het doen op een manier die echt zinvol is, en niet alleen maar vervelend?

Ze konden en deden het, en Quartz Brief werd uitgeroepen tot Apple-redacteurskeuze en een van de 10 beste iPhone-apps van 2016, met meer dan 10 downloads en gebruikers die de app prezen om zijn eenvoudige interface, korte en zoete blurbs, en voor Trump Snooze, een functie die nieuws over de Amerikaanse president 24 uur lang dempt.

Hoewel de interface eruitziet als een geautomatiseerde assistent, wordt alle tekst eigenlijk geproduceerd door een team van schrijvers en redacteuren. Keefe gelooft dat dit zijn grootste kracht is:

Het geheim dat ik altijd zeg, is dat de beste bots niet door machines worden geschreven. Ze zijn door mensen geschreven, wat best verbazingwekkend en mooi is.

Een nieuwe golf in journalistiek

Nu publicaties te maken krijgen met sterk dalende oplagen, organisch verkeer, kijkersaandelen en nieuwe manieren zoeken om hun publiek te betrekken, zijn dit misschien wel de bots die ze zoeken. Maar ondanks de recente wildgroei van Medium-artikelen over dit onderwerp en de verschillende media-aandacht die ze hebben verzameld, discussiëren journalisten en academici al decennia lang over de ideeën die ten grondslag liggen aan conversatiejournalistiek.

Het werd een bijzonder in het oog springend onderwerp in de jaren negentig, toen de beweging voor openbare journalistiek opkwam als reactie op kritiek op de manier waarop de media het nieuws uitzonden - in het bijzonder op de manier waarop ze berichtten over verkiezingen, en op de lopende debatten over de rol van journalistiek in een democratie. .

Het doel was heel eenvoudig, zij het een beetje vaag. Het was bedoeld om de verbintenis tussen de pers en de burgers die het beloofde te dienen, te hernieuwen, hen in staat te stellen actief deel te nemen aan het publieke discours en het burgerleven, in plaats van als passieve toeschouwers te staan ​​aan de andere kant van de monologen van de heersende elites. Het stelde in wezen een verschuiving voor van de traditionele "journalistiek als informatie" naar "journalistiek als gesprek", zoals James Carey, professor journalistiek aan Columbia University en een actieve aanhanger van de beweging, het uitdrukte. Van een alwetende pers die alleen verslag deed van de problemen van een gemeenschap tot een pers die ze zo vormde dat de gemiddelde Joe ze kon begrijpen, confronteren en ernaar kon handelen.

Hoewel de beweging veel academische aandacht en tractie kreeg in redactiekamers over de hele wereld, was het pas met de verspreiding van het World Wide Web dat het echt van de grond kwam. Met e-mailbloggen, forums, wikipedia, podcasting, chat en de komst van sociale mediaplatforms begonnen de lijnen te vervagen. Plots kon iedereen met een computer, internettoegang en de minste onderzoekende geest nieuws creëren en verspreiden.

In een proefschrift over journalistiek-als-gesprek, Schrijft Doreen Marie Marchionni: "Het gesprek vindt niet langer plaats in brieven aan de redacteur, als het ooit echt zo was, en het potentieel voor journalisten om samen te werken met gewone mensen lijkt exponentieel te groeien in de 21e eeuw."

En dat is waar chatbots binnenkomen.

Wat is er met de botrevolutie gebeurd?

Een paar jaar geleden dachten veel mensen dat chatbots gewapend met kunstmatige intelligentie de toekomst waren van gebruikersinterfaces. 'Ze waren zo bedoeld de nieuwe websites​ Ze waren voorbestemd dood 99% van de apps, ”Zoals Yuriy Oparenko, een productontwerper bij Intercom, schreef in een artikel over onze constante obsessie met het volgende grote ding. "Er had geen hype meer kunnen zijn, en ik verwachtte volledig dat de hype vruchten zou afwerpen." Maar dat gebeurde niet. In ieder geval niet op de manier waarop mensen het voorspelden. Maar futurologie is een gebrekkige wetenschap - om niet te zeggen een complete oefening in nutteloosheid - en het is veel gemakkelijker om die beslissende momenten in onze geschiedenis achteraf te zien dan wanneer ze zich voordoen.

Yuriy Oparenko vergelijkt de botrevolutie die "nooit heeft plaatsgevonden" met de Apple Macintosh. Het was de eerste personal computer (of liever de eerste commercieel haalbare) met de grafische gebruikersinterface, het resultaat van tien jaar onderzoek en experimenten van informaticapioniers Southerland, Engelbart, Kay en zijn collega's bij Xerox Parc in de Verenigde Staten. Jaren 1960.

Vóór de GUI was er geen bureaublad, geen cursor, geen pictogrammen. U zou met computers communiceren door diepzinnige instructies te schrijven in opdrachtprompts. Maar bijna 35 jaar geleden, in 1984 werd Apple's Macintosh aan de wereld geïntroduceerd en sprak letterlijk voor zichzelf in een demo die nog steeds door de hoofden van computernerds overal weerklinkt. En hoewel Apple in de eerste 72,000 dagen 100 computers heeft verkocht, beschouwden sommigen het nog steeds als een te duur apparaat, of zoals Oparenko het omschrijft, "een mooi duur speeltje".

Het was toen niet duidelijk dat dit een beslissend moment was dat de toekomst zou veranderen - dat het de manier zou bepalen waarop we omgaan met machines. Maar het deed. Het opende computers voor de massa dankzij zijn gebruiksvriendelijke interface, en bracht een generatie voort die groeide met tekstverwerking, verf, websurfen en uiteindelijk chat.

Langzaam maar zeker hebben we iets zien ontstaan ​​uit deze mens-machine-interactie. Zoals Keefe het stelt:

We praten steeds meer op ons gemak met onze apparaten.

Het is zeker geweldig om uit die tas te komen

Sommige psychologen geloven dat, op neurologisch niveau triggeren chatbots dezelfde reactie als interpersoonlijke gesprekken​ Liraz Margalit, een online gedragspsycholoog, legt uit dat dit gebeurt "omdat bots een valse mentale perceptie van de interactie creëren en de gebruiker aanmoedigen om aan de bot andere mensachtige eigenschappen toe te schrijven die ze niet bezitten." Deze neiging om niet-menselijke entiteiten, zoals dieren of objecten, te antropomorfiseren, is breed gedocumenteerd, en bots vormen geen uitzondering op de regel, zelfs als ze zich niet voordoen als iets anders dan stukjes code.

We hebben lange tijd machines ontworpen in de hoop dat ze uiteindelijk de Turing-test zullen winnen, een gedachte-experiment voorgesteld door computerpionier Alan Turing waarin een mens het vermogen van de machine zou evalueren om intelligent gedrag te simuleren dat niet te onderscheiden is van dat van een mens. Of, eenvoudiger gezegd, het vermogen van de machine om mensen voor de gek te houden door te denken dat het ook menselijk is.

Hoewel AI een lange weg heeft afgelegd sinds de jaren 60, gaan chatbotprogrammeurs de tegenovergestelde richting uit, wat misschien meer zegt over de moeilijkheid van het slagen voor de test dan over hun ethische standpunten of artistieke voorkeuren. Taal is buitengewoon moeilijk te begrijpen. Het zit vol met nuances en metaforen, culturele idiomen en eigenaardigheden, stijlfiguren en andere literaire apparaten die tot op de dag van vandaag de slimste en meest geavanceerde machines verbazen.

Dus voorlopig zijn virtuele assistenten zoals Siri of Alexa openlijk kunstmatig, zonder bezwaren van onze kant. We hebben niet alleen geen bezwaar, we zijn volledig aan boord en merken hebben snel een inhaalslag gemaakt. Marketing- en verkoopmanagers hebben een velddag, nemen bots in hun leadgeneratietrechters, automatiseren processen, optimaliseren de kosten en combineren ze met agenten voor 24/7 klantenondersteuning. Volgens het State of Chatbots-rapport van Drift, Salesforce, SurveyMonkey Audience en myclever gebruikte in 2018 15% van de consumenten chatbots om met bedrijven te communiceren, en dat aantal zal naar verwachting in 2019 stijgen.

En als we het vanuit een psychologisch perspectief bekijken, is het niet zo verwonderlijk. Margalit legt uit dat "we in wezen technologieën ontwerpen die ons de illusie van gezelschap geven zonder de eisen van vriendschap." Wanneer we communiceren met bots, kunnen we de informatie krijgen die we nodig hebben, zonder dat er emotionele investeringen nodig zijn. Geen behoefte aan beleefdheden, aan wederzijdse vriendelijkheid of beschikbaarheid. Zoals Margalit opmerkt, gaat dat soort onthechting gepaard met een gevoel van voldoening. Misschien geeft het gebrek aan beoordelingsvermogen of vertrouwdheid ons dezelfde vrijheid om details over ons leven te onthullen als praten met een therapeut of vreemden in badkamerlijnen.

Maar ik dwaal af, en de vraag blijft. Kunnen chatbots journalisten helpen om met hun publiek te communiceren?

Het nieuws sms'en

Het publiek zal weer wakker worden wanneer ze worden aangesproken als gesprekspartner en worden aangemoedigd om mee te praten in plaats van passief als toeschouwers te zitten voor een discussie die wordt gevoerd door journalisten en experts.

James Carey in The Press and Public Discourse - The Kettering Review, 1992

Chatbots zijn waarschijnlijk het laatste waar iemand aan denkt als het gaat om het helpen van redactiekamers en journalisten. In de afgelopen jaren is gebleken dat miljoenen AI-gewapende bots agenten van desinformatie zijn - lawaai veroorzaken, politieke agenda's pushen, trollen, lastigvallen, manipuleren en ons afleiden van een gezond debat. Maar de technologie is niet inherent slecht en kan zeker ten goede worden gebruikt. Bots kunnen journalisten helpen toegang te krijgen tot gegevens, botachtige accounts en gedragingen te identificeren en feiten te controleren​ Kwarts eigen @probabot zoekt Twitter naar accounts die tweeten over politiek en gebruikt machine learning om te bepalen hoe waarschijnlijk het is dat een bepaald account een bot is.

Op de GEN Summit vroegen veel mensen zich af of chatbots mensen dichter bij de redactie konden brengen en of messaging echt de toekomst van de journalistiek was. Keefe is wantrouwend over dergelijke definitieve uitspraken, maar hij gelooft wel dat chatbots en conversatie-interfaces er een onderdeel van zullen zijn. “Het is ongelooflijk gebruikelijk om gewoon via sms met je vrienden te kunnen chatten. Er zijn mensen die ik niet meer aan de telefoon spreek, ik sms ze gewoon, en veel mensen hebben die ervaring. " Hij gaat door: "Als dat gebeurt in het leven van mensen, dan denk ik dat we moeten uitzoeken hoe we een dergelijke dienst kunnen verlenen."

En dat is de beste eigenschap van conversatie-interfaces. Je publiek nodigt je uit in een van hun meest intieme digitale omgevingen, een omgeving die ze constant gebruiken om hun dierbaren te bereiken, en een waar ze aanzienlijk meer tijd doorbrengen dan online door nieuws te bladeren.

Hoewel hij denkt dat publicaties en nieuwsorganisaties niet helemaal hebben bedacht hoe ze die ruimte moeten bewonen, vindt hij Quartz een geweldige plek om met dergelijke interfaces te experimenteren. “We zien graag hoe mensen omgaan met dingen. We zijn erg geïnteresseerd in gebruikerservaring. En daarom spelen we met chats en spraakbots. "

Wie dat bot

De Quartz brief-app behoort tot het soort chatbot dat vertrouwt op een content-first-ervaring, waarbij menselijke redacteuren scripts schrijven op basis van het nieuws dat via chat wordt verspreid. Maar er zijn andere soorten. Sommige zijn in wezen veredelde zoekbalken - bots die je, gegeven een specifiek trefwoord of een reeks woorden, een aantal gerelateerde artikelen sturen. Anderen kunnen worden gebruikt om meer bezoekers te trekken of om betrokkenheid te genereren, u artikelen te sturen, maar ook om uw feedback, meningen over bepaalde kwesties of zelfs uw deelname aan opiniepeilingen te vragen.

De NBC Politics-bot biedt op maat gemaakt breaking news via Facebook op basis van de voorkeuren van hun gebruikers. WeChat heeft een bot gelanceerd die werkt als een bullshit-detector voor nieuws dat je online vindt, om u te vertellen of een bepaalde link echt nieuws of nep is (hoewel het niet veel zegt over politiek). Purple is een op abonnementen gebaseerd berichtenplatform waarmee u uw publiek kunt bereiken via sms-berichten. Populaire bots zijn onder meer Mueller Time, om het Rusland-onderzoek van Robert Mueller te volgen, of AI Boe News, voor updates over de industrie. Politibot is een bot voor Telegram en Facebook Messenger, ontworpen om betrekking hebben op de Spaanse verkiezingen van 2016, met artikelen, opiniepeilingen, grafieken en alle nuttige informatie die de kiezers zou kunnen dienen.

Misschien is het, zoals Keefe zei, een kwestie van experimenteren. Terwijl de media van de 21e eeuw evolueren van massacommunicatie naar een persoonlijk en bijna ambachtelijk model op basis van sociaal en cultureel begrip, is het aan nieuws- en mediaorganisaties om te zien wat het beste werkt, om journalisten deze nieuwe technologieën te laten begrijpen en ze te verkennen in hun redactiekamers, en misschien nog belangrijker, in het licht van recente e
ventilatieopeningen, om hun toepassingen in twijfel te trekken en of regeringen en socialemediaplatforms ze op eerlijke en ethische manieren gebruiken.

Dit zijn enkele van de dingen die hem 's nachts wakker houden, hoewel hij de meeste dagen alleen maar hoopt dat de bots zich gedragen. Wat de toekomst betreft, het is misschien te vroeg om te zeggen of conversatietechnologie de journalistiek kan redden, of dat journalistiek echt bespaard moet worden, maar we kunnen wat troost putten uit de wetenschap dat voor elke zelfverzekerde (of onverstandige) Nostradamus de dood van journalistiek op Facebook, zijn er veel meer mensen die nieuwe manieren verkennen om het te doen.

Bron: https://unbabel.com/blog/conversational-journalism-chatbots/