Sommige geweldige games komen uit Japan. Dus waarom niet eens een kijkje nemen bij The Best Japanese Games, *volgens Lahftel*.

Voel je een leegte in je achterstand? Niets ziet er leuk uit om te spelen totdat alle grote games uitkomen? Welkom bij de eerste editie van Lahftel die je vertelt: "Je moet wat meer Japanse videogames gaan spelen." Geloof me, ik ben toevallig een zelfverklaarde expert en dit is een poging om de geletterdheid te verhogen in enkele van de beste games die er zijn. Dat komt om de een of andere stomme reden nooit ter sprake als we het hebben over de beste games aller tijden. Dit stuk is er alleen om redacteur David te pesten. Maar je moet het toch eens proberen, misschien staat je nieuwe favoriete game hier wel. Laten we ernaartoe gaan!

Alle Yakuza-spellen

[Ingesloten inhoud]

Omdat ze allemaal beschikbaar zijn op de Xbox Gamepass en binnenkort op de PlayStation Plus Premium en op pc, is er absoluut geen reden om deze legendarische franchise niet te bekijken. Terwijl de games al heel lang zijn afgeschreven als 'de Japanse GTA', is Yakuza of in Japan bekend als Ryu Ga Gotoku (Like a Dragon) veel meer dan dat. Op het eerste gezicht zijn het beat-em-ups vol actie die zich afspelen in het nachtleven van enkele van de grootste steden van Japan. Hun grimmige verhalen over kerels in pakken die elkaar keihard in elkaar slaan, zijn prachtige liefdesbrieven aan het ondergewaardeerde genre van Japanse misdaadfilms.

Hun presentatie is door de hele serie niet van deze wereld en het maakt een van de meest consistente series in gaming goed. De hoofdtitels bestaan ​​uit 8 games, de eerste zeven draaien rond Yakuza-outcast Kiryu Kazuma die probeert goed te doen door de mensen in zijn leven. Deze spellen zijn meer dan alleen maar goochelaars in elkaar slaan met motorfietsen en kooktoestellen, je kunt rijk gedetailleerde recreaties van enkele van de beroemdste feestdistricten van Japan verkennen en er gewoon in rondhangen. De serie bevat de meest waanzinnige minigamecollecties in gaming, variërend van bowling- en kraanspellen tot een volledige honkbalteammanager.

Naar mijn zeer bescheiden mening is elk van hen de moeite waard om door te spelen. Zelfs als Kiryu's reis alleen al zes games en een prequel is. Met de recente remasters en remakes zou het niet zo schokkend moeten zijn om terug te gaan naar enkele van de oudere titels. Als je gewoon de serie wilt bekijken, raad ik je ten zeerste aan om Yakuza 0 te bekijken, dat niet alleen een prequel is van de hele serie, maar grotendeels op zichzelf staat, met slechts enkele verwijzingen naar de vorige titels.

Als je op zoek bent naar iets moderners, kijk dan eens naar Like a Dragon: Yakuza. Een zachte reboot van de serie met de nieuwe hoofdrolspeler Ichiban Kasuga. Hoewel de game enkele van de langlopende verhaallijnen van de vorige serie voortzet, is het een geheel nieuw verhaal. Het is ook een klassieke turn-based JRPG, alleen dat in plaats van monsters. Je slaat perverselingen, engerds en gangsters in elkaar terwijl je gekke outfits draagt ​​en roept machtige bondgenoten op door ze een sms te sturen.

NieR-replicant

[Ingesloten inhoud]

Als Hideo Kojima de David Fincher van gamen is, dan zou Yoko Taro Adam West, Taka Waititi, Sam Raimi en Denis Villeneuve in één persoon zijn... van gamen.

Het begon allemaal met NieR, dat onlangs een remake kreeg genaamd NieR Replicant ver.1.22474487139..., wat een vervolg was op een van de grap-eindes van de door Yoko Taro geregisseerde Drakengard. Drakengard was een raar spel, een B-films hack-n-slay-actiespel rond deze vreemde meditatie over geweld in videogames. NieR Replicant volgt dit op deze hartverwarmende draai aan klassieke avonturengames en het dichtst bij dat je het zult vinden is waarschijnlijk Zelda. Alleen dat dingen niet kloppen en het spel snel verandert in veel meer dan alleen een Zelda-kloon zijn.

Je speelt als Nier, een jonge man die een geneesmiddel probeert te vinden voor de ziekte van zijn zus. Hij gaat op een erg JRPG-avontuur samen met een vreemd boek genaamd Weiss, de grofgebekte fem fatale Kaine en een blinde jongen genaamd Emil om de Shadow Lord te vernietigen. Geloof me, dit is de set-up voor een van de krachtigste ervaringen die je kunt hebben in gaming. Speel het in ieder geval voor de adembenemende muziek van Keiichi Okabe en de verbluffende beelden. Het is beschikbaar op PlayStation 4, Xbox One en pc.

Nier: Automaten

[Ingesloten inhoud]

Als dat net iets te raar voor je klinkt, is er het vervolg. Maak je geen zorgen, je kunt van NieR: Automata genieten zonder eerder werk van Yoko Taro te hebben gespeeld. Als het verhaal en de overlevering van deze spellen echt wild en soms te complex zijn voor hun eigen bestwil, zijn de thema's en emoties die ze alleen oproepen, waarvoor je hier bent. NieR: Automata vindt plaats in de verre toekomst waar mensen naar de maan zijn gevlucht na een buitenaardse invasie. In hun plaats proberen androïden de aarde te heroveren door zich te kleden als Franse goth-lolita-meisjes om te vechten tegen de robots die door die buitenaardse wezens zijn gemaakt.

Dit alles tilt het doek op voor wat waarschijnlijk een van de beste games van de laatste consolegeneratie is. En je weet dat je een ritje gaat maken wanneer het vechtsysteem van Platinum Games op de een of andere manier een van de minder interessante verkoopargumenten wordt. Het is verbazingwekkend, begrijp me niet verkeerd, maar NieR: Automata is veel, veel meer dan dat.

Hoewel de gedachte aan kunstmatig leven om hun menselijkheid te ontdekken geen nieuw thema is en het is verpakt in die 'anime-esthetiek', zou waarschijnlijk het beste kunnen worden waargenomen in de Ghost in the Shell-franchise. NieR: Automata is niet geïnteresseerd in het opnieuw onderzoeken van 'Do Androids Dream of Electric Sheep?', maar gebruikt het medium videogames om te onderzoeken hoe een wereld zonder mensen eruit zou zien en hoe onze gedachten en ideeën van invloed kunnen zijn op wie of wat er ook komt na ons. Dit alles terwijl je ook diep in de existentiële horror duikt die in de eerste plaats leeft.

NieR: Automaten zullen je in de war brengen als je het toelaat. Ondanks de coole anime-robots die de andere robots bevechten met gigantische katana's en laserstraalkanonnen. En blijkbaar zijn er nog geheimen te ontdekken! NieR: Automata is beschikbaar voor pc, PlayStation 4, Xbox One en Switch vanaf 6 oktober 2022.

The World Ends With You

[Ingesloten inhoud]

Geweldige titel voor een videogame, niet? Als je ooit wilde zien welke game de overweldigende stijl inspireerde die Persona 5 de JRPG maakte voor mensen die niet van JRPG's houden. Bekijk Square Enix's The World Ends With You. Oorspronkelijk uitgebracht voor de Nintendo DS in 2007, slaagde deze game erin een cultklassieker te worden, zelfs als bijna niemand in de westerse gamescene het zich herinnert.

De game en het vervolg dat vorig jaar werd uitgebracht, is deze geweldige liefdesbrief aan de cultuur in de wijk Shibuya in Tokio. Of het nu de bizarre mode is of de soundtrack die gewoon allerlei genres mixt en matcht. Dit alles is verpakt in een prachtig tempo actie-RPG gepresenteerd als een visuele roman met veel verkenning.

Het verhaal draait om een ​​groep tieners die wordt meegesleurd in de Reaper's game, een drie weken durende competitie waarin ze het opnemen tegen monsters om er levend uit te komen. En dat is net zoveel als ik je wil vertellen. Eerlijk gezegd, terwijl het diep ondergedompeld is in wat we liefdevol anime-clichés zouden kunnen noemen, biedt het een volledig unieke ervaring met geweldige personages en een onberispelijke presentatie. Dus check het! The World Ends With You is beschikbaar op mobiel en de Final Remix-editie met wat extra content is beschikbaar op de Nintendo Switch.

Gravity Rush

[Ingesloten inhoud]

Wanneer we het hebben over Sony's geweldige exclusives, hoor je altijd God of War en The Last of Us ter sprake komen. En dat zijn geweldige games voor een volwassen publiek, maar op het hoogtepunt van de superheldengekte hebben we dit juweeltje. Gravity Rush komt van de meest onwaarschijnlijke plaatsen. Geconceptualiseerd door Keiichiro Toyama, de regisseur van de originele Silent Hill, is Gravity Rush relatief gezien een vrij gezonde aangelegenheid.

Oorspronkelijk uitgebracht voor PlayStation Vita in 2012, richt de game zich op een jonge vrouw genaamd Kat die uit de lucht is gevallen en nu geen herinneringen heeft en een mysterieuze kat die ze Dusty noemt. Kat heeft de kracht om de zwaartekracht te manipuleren, krachten die ze ontwikkelt terwijl je het spel leert spelen, wat deze verbazingwekkende ludo-narratieve harmonie creëert (wanneer gameplay en verhaal samen een verhaal creëren), wat zeldzaam is. Vooral in het genre van superheldenspellen.

Kat bevindt zich in de stad Hekseville, een drijvende stad rond een structuur die de Wereldpilaar wordt genoemd en die een soort van crisis doormaakt. En dat is ongeveer alles wat ik over deze game wil zeggen, terwijl de eerste een echte PlayStation Vita-game is, maar vol charme en liefdevolle aanrakingen. De esthetiek van de game is een prachtig huwelijk tussen Frans-Belgische stripboeken en Japanse manga en anime. Ook spreken alle personages in schattige verzonnen taal die klinkt als een mix van Frans en Japans. Oh, en de muziek is fantastisch.

Pak het, het is beschikbaar op PlayStation 4 en als je het leuk vindt, speel dan het vervolg dat meer is van de eerste game, maar groter en beter. Die is ook beschikbaar voor de PlayStation 4. Serieus, vertel het over deze twee games. Het zijn enkele van de beste titels voor de PlayStation 4 en worden crimineel onderschat en verdienen veel beter.

Final Fantasy XII: The Zodiac Age

[Ingesloten inhoud]

Oh ja, de game-aanbevelingen van Lahftel worden gedomineerd door Square Enix-titels, wie had dat gedacht? Waarom van alle Final Fantasy-games die er zijn, raden we deze aan? Nou, omdat Final Fantasy XII niet alleen mijn favoriet is, het is ook de enige die niet de liefde krijgt die het verdiende. Na uit een zeer moeilijke ontwikkelingscyclus te zijn gekomen, is het vermoeden wat een complete ervaring de game uiteindelijk is geworden.

Final Fantasy XII is gebaseerd op de wereld van Ivalice uit Final Fantasy Tactics en vertelt het verhaal van Dalmasca, een klein oud koninkrijk dat verwikkeld is in de oorlog tussen twee rijken. Voor een JRPG en vooral een Final Fantasy is het ontzagwekkend hoe gegrond het verhaal van XII uiteindelijk is. Je volgt het perspectief van Vaan, een jonge man die wees was geworden door de aanhoudende oorlog en alleen maar probeert de eindjes aan elkaar te knopen voor zichzelf en zijn vrienden. En een gedurfde overval zou hem vervolgens in de gecompliceerde politiek van de wereld laten meeslepen, wat, aangezien het een Final Fantasy is, ook oude krachtige magie met zich meebrengt.

Wat de game maakt, is het verbazingwekkende vechtsysteem dat sommigen hadden beschimpt als een offline MMORPG. Dat is niet zo ver van het, maar er is veel meer aan de hand. De gevechten zijn nogal traag, dus je hebt wat bewegingsruimte om je hele feest in één keer te besturen. De game heeft ook het Gambit-systeem, waarmee je je groepsleden kunt programmeren zodat ze elkaar zouden genezen als iemand een slechte gezondheid heeft of om aanvallen aan elkaar te koppelen. Het klinkt misschien raar, maar het feit dat je dit systeem kunt gebruiken om bazen absoluut te vernietigen zonder de controller aan te raken, laat zien hoe goed dat systeem is.

Dit alles wordt aangevuld door het License Board-systeem, waarmee je al je groepsleden in elke gewenste richting kunt laten groeien. Elk personage mag twee baanlicenties kiezen, die ze vervolgens kunnen gebruiken om licenties te kopen voor nieuwe vaardigheden of uitrusting. Wil je een magiër spelen met een pistool? Hoe zit het met een jager met pocket-genezer capaciteiten? De game bevat ook het coolste machtspaar in gaming met luchtpiraat Balthier en zijn partner in crime Fran.

En ik moet waarschijnlijk ook vermelden dat het team erachter veel Final Fantasy XII heeft gemaakt en geleend om de veelgeprezen MMORPG Final Fantasy XIV te maken en momenteel werkt aan Final Fantasy XVI, dat in de zomer van volgend jaar zal verschijnen. Final Fantasy XII: The Zodiac Age is beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One, Switch en pc. Pak het, de HD-remaster heeft in feite alleen de tijdloze kunststijl en weergaven van het spel opgeschaald.

Zone of the Enders De 2e loper M∀RS

[Ingesloten inhoud]

Heb je je ooit afgevraagd hoe de videogameversie van Neon Genesis Evangelion eruit zou zien als je alle christelijke beelden zou uitwisselen met oude Egyptische, in de ruimte en geschreven door de man die Metal Gear Solid heeft gemaakt? Hier is het. Enigszins recent heeft de tweede Zone of the Enders een make-over gekregen en er is zelfs een HD-editie van de eerste twee games voor zowel de PlayStation 3 als de Xbox 360. Maar ik neem aan dat deze game toegankelijker zal zijn voor meer spelers, dus we focus hierop.

Dus ja, naast Metal Gear Solid en de Norman Reedus-simulator Death Stranding, heeft Hideo Kojima ook een aantal andere games gemaakt terwijl hij voor Konami werkte. Behalve Boktai, wat een GBA-spel was waarin je naar buiten moest om zonlicht te verzamelen. Zone of the Enders is een kleine serie games in het mecha-genre. Nu ik het bedenk, de Metal Gear-games laten je maar één keer de controle over hun gelijknamige mecha's overnemen. En ze zijn allemaal groot en onhandig en een stand-in metafoor voor kernwapens.

ZoE aan de andere kant is snel, heel, heel snel en laat al zijn genre-collega's in vergelijking met een slakkengang bewegen. En het is erg moeilijk om de gameplay uit te leggen, dus... ik zal hier mijn best doen. Stel je een actiespel voor in de trant van Devil May Cry, snel hack en slash, alleen dat je vrij kunt bewegen in de 3D-ruimte. Dit alles gebeurt supersnel, terwijl je kunt kiezen uit een reeks hoofd- en subwapens terwijl je door strak ontworpen levels navigeert. Zone of the Enders vereist dat je snel denkt en je arsenaal van binnen en van buiten kent. Het zal je een schop onder de kont geven als je merkt dat je verslapt en een perfecte uitvoering beloont.

De gameplay is fantastisch en er is zelfs VR-ondersteuning voor de pc- en PlayStation-versies. Maar als je een Kojima-game speelt, verwacht je een verhaal dat zijn gelijke zoekt. Maak je geen zorgen, Zone of the Enders The 2nd Runner vereist niet dat je de eerste speelt. De game draait om het conflict tussen de mensheid die op aarde is achtergebleven en de zogenaamde 'Enders' die naar de sterren vertrokken. Nadat het lot van Dingo Egret is verweven met het mysterieuze superwapen Jehuty, raakt hij verwikkeld in een conflict dat ons zonnestelsel dreigt te vernietigen.

Niet alleen is de soundtrack geweldig, maar zelfs na bijna 20 jaar en enkele HD-verbeteringen ziet de game er nog steeds stijlvol uit en speelt hij als een droom. Een beetje zoals al het werk van Kojima erover nadenkt. Zelfs de oude PlayStation One Metal Gear speelt nog steeds soepel in vergelijking met andere titels van zijn leeftijd. Hoe dan ook! Zone of the Enders The 2nd Runner M∀RS is beschikbaar op PlayStation 4 en Steam.

Shadow of the Colossus

[Ingesloten inhoud]

Ik geloof dat Shadow of the Colossus en in mindere mate zijn voorganger ICO die games zijn waarvan iedereen in de industrie weet dat ze goed zijn. Maar naarmate we meer en meer verwijderd zijn van hun release. Geen van de huidige gamers heeft ze daadwerkelijk gespeeld. En het is waarschijnlijk een van die titels, vooral Shadow of the Colossus, die in ieders achterhoofd blijft hangen, maar langzaam wordt vergeten. Met alle glimmende melodramatische videogames en extravaganties voor meerdere spelers elk jaar.

Dus hier is mijn noodlottige poging om je deze klassieker te verkopen. Mensen houden van Zelda toch? Vooral de nieuwe met de grote open wereld die je laat gaan waar je wilt? Stel je dat nu eens voor, maar de wereld is leeg en verlaten en je enige missie is om 16 monsters te vinden en te verslaan die er rondzwerven. Als je gewend bent aan games in de open wereld met kaarten vol dingen om te doen, is het spelen van Shadow of the Colossus vandaag net zoiets als proberen nuchter te worden. Tot op de dag van vandaag is er niets vergelijkbaars, het dichtste dat ik de afgelopen jaren heb gespeeld, was waarschijnlijk Death Stranding in die stukken wanneer het gewoon zwijgt en de wereld voor zichzelf laat spreken.

Al die kleine knikjes zoals de camera die zijn eigen ding doet, je paard dat niet altijd luistert en je karakter hulpeloos zwaaiend terwijl de elementen hun tol eisen. Je zult ze leren waarderen. En als ik vandaag naar buiten zou komen en trots zou verkondigen dat Shadow of the Colossus de beste game aller tijden is. Ik weet zeker dat er velen zijn die dat ook zouden beweren. Het is tegenwoordig een verloren kunst om games gewoon te laten zwijgen en voor zichzelf te spreken. En hoewel ik nog veel meer over deze game zou willen vertellen, geloof ik dat Shadow of the Colossus meer dan in staat is om veel te zeggen door gewoon te ervaren.

Ga eropuit en speel deze historische titel die niet mag worden vergeten en die waarschijnlijk op zijn minst een release op Steam zou moeten krijgen, alsjeblieft Sony. Er is momenteel een HD Remaster gebundeld met ICO, wat ook een van de beste PlayStation 2-games aller tijden is. En meer recent was er de PlayStation 4 Remake van Bluepoint, een bijna perfecte vertaling van het origineel naar moderne platforms.

Tales of Berseria

[Ingesloten inhoud]

The Tales of franchise is een van de geweldige JRPG-series. Net als bij Final Fantasy hebben de meeste inzendingen hun eigen werelden en personages, met weinig cross-over naast enkele referenties. De meest recente Tales of Arise deed het erg goed in zowel recensies als verkopen en is waarschijnlijk de meest moderne versie van die games die je vandaag kunt spelen. Maar het is het vorige item in de franchise waar ik het over wil hebben. Verhalen van Berseria. Deze game zelf dient als een soort prequel op Tales of Zesteria, maar de games zijn meestal gebaseerd op dezelfde wereldopbouw en verwijzen een beetje naar elkaar. Ze kunnen dus gemakkelijk als op zichzelf staande titels worden genoten.

Maar Tales of Berseria verdiende een speciaal plekje in mijn hart, ja het is soms een van die melodramatische anime-games met een stel edgy, te cool voor schoolpersonages. Maar dat hoort bij het veld. Terwijl je een JRPG bent, is de draai van Tales of Berseria dat je de schurken speelt in een wereld die probeert zich te ontdoen van alles wat slecht en onzuiver is. Hoofdpersoon Velvet rekruteert gelijkgestemde individuen om wraak te nemen op degenen die haar onrecht hebben aangedaan. En wat op het eerste gezicht een wraakverhaal lijkt, verandert al snel in een nogal oprechte meditatie over wat goed doen 'het juiste' doet voor degenen die eronder lijden.

Speciale lof gaat uit naar de Engelse vocale uitvoeringen, met name Cristina Valenzuela als Velvet en Erica Lindbeck als Magilou. Tales of Berseria werd uitgebracht in 2017 en is beschikbaar op PlayStation 3, PlayStation 4 en Steam, geloof me, het is het waard.

Dragons Dogma

[Ingesloten inhoud]

Had je gedacht dat je ten minste één artikel van mij zou kunnen krijgen waarin je Dragons Dogma niet vermeldt? Nooit! Dragons Dogma is een actie-RPG geregisseerd door de liefde van mijn leven Hideaki Itsuno. Ja, de Hideaki Itsuno achter Devil May Cry 3, Devil May Cry 4 en Devil May Cry 5 oftewel drie van de beste actiegames aller tijden. De maker van Powerstone die ook meer liefde verdient en de man die onlangs aankondigde dat er een Dragons Dogma 2 komt. Ik bleef maar geloven en werd beloond.

Toen het uitkwam, werd Dragons Dogma ten onrechte ervan beschuldigd een Japanse draai aan het populaire Skyrim-genre van videogames te zijn. Omdat het Dungeons and Dragons-wortels had en gecentreerd rond draken. In plaats daarvan kwam Dragons Dogma uit net voordat Dark Souls werd uitgebracht en kwam stilletjes naar pc nadat iedereen er al van overtuigd was dat Dark Souls de tweede komst was van de videogame Christ. Ik zal mezelf kort houden als ik zeg: "Ik wou dat Dragons Dogma in de plaats van Dark Souls was". En hoewel ik er zeker van ben dat Capcom het verknald zou hebben, zou het nog steeds een netto positief effect hebben voor de rest van de industrie.

Ja, Dragons Dogma is een van mijn favoriete spellen, eigenlijk zijn de meeste tegels op deze lijst dat wel. Maar Dragons Dogma is een van die titels die zoveel meer is dan de som der delen, en komt uit in een tijd waarin de open-wereld-RPG nog moest worden gedefinieerd door Witcher 3. Het is een van de meest getalenteerde regisseurs proberen te gamificeren hoe het is om deel uit te maken van een Dungeons and Dragons-campagne. Daarom voelt een vergelijking met Dark Souls ook een beetje oneerlijk, omdat die twee games heel verschillende ervaringen proberen te creëren.

Dragons Dogma is verliefd op zijn vechtsysteem, niets speelt zo. De dichtstbijzijnde die je ooit zult krijgen is waarschijnlijk Monster Hunter. Hier beklim je vijanden die meerdere keren zo lang zijn als jij, houd je vast terwijl ze je proberen af ​​te schudden en laat ze vallen voor een verwoestende aanval. Je kunt niet alleen kiezen tussen verschillende klassen en hun hybriden, ze zijn allemaal op hun eigen manier gebroken. Wil je griffioenen met één klap doden met een gigantisch zwaard? Gedaan. Wil je een drakenkop breken door zijn duik te pareren? Zeker. Magie gebruiken? Je bent nu god.

Dit alles wordt gecombineerd met het pionnensysteem van Dragons Dogma, waarmee je je eigen AI-metgezel kunt maken die je kunt verhogen en dingen kunt leren. Je kunt ook AI-metgezellen van andere spelers huren om samen met jou op avontuur te gaan. Beter nog, als een metgezel al een zoektocht heeft gedaan of een vijandig type heeft verslagen, zullen ze enthousiast oplossingen naar je schreeuwen. (Wolven jagen in roedels!) Ze zullen ook je gedrag leren en kopiëren. Schrik dus niet als de pion van iemand anders elke krat of ton die er is strategisch vermoordt.

En het verhaal van Dragons Dogma is ook best goed, het is je gebruikelijke fantasie-affaire, maar het voelt ook heel vreemd en raar aan. Iets wat je niet echt ziet in andere games in zijn soort. En hoewel het oppervlakkig veel problemen heeft, maken die problemen de ervaring zoveel beter. Reizen van A naar B is klote, dus wil je je routes plannen en dienovereenkomstig inslaan.

Ga het kopen! Het is echt goed en beschikbaar op vrijwel elk modern platform. En de uitbreiding Dark Arisen is een klasse apart, ook de muziek is geweldig. Dragons Dogma Dark Arisen is beschikbaar voor pc, Xbox One, PlayStation 4 en Switch.

En dat is het dan met mijn aanbevelingen over wat je op een laag pitje moet zetten. Ik denk dat al die spellen het spelen meer dan waard zijn, sommige verdienen echt meer liefde en toepassing. Vooral omdat er veel kleine ontwerpbeslissingen zijn die je normaal niet ziet in westerse games. Maar om eerlijk te zijn, zal ik je binnenkort ook een lijst geven van geweldige westerngames waarvan ik denk dat ze een groot publiek verdienen. Tot die tijd kun je hier genieten van nog meer game-shenanigans en eSports-nieuws ESTNN