Het is 1933 en de magnaat van het chemische bedrijf Richard Milton Hollingshead Jr. uit Camden, New Jersey heeft een dilemma. Hollingshead werkte bij de chemische fabriek van RM Hollingshead Corp. in Camden, een bedrijf dat door zijn vader was opgericht en auto-, livrei- en huishoudelijke producten produceerde - voornamelijk poetsmiddelen, reinigingsmiddelen, vet, kleurstoffen en andere artikelen onder de merknaam Whiz.

Een groot, dik probleem

Maar in een tijdperk vóór televisie of internet, en met radio nog steeds in opkomst, ging Hollingsheads moeder graag films kijken in de bioscoop, maar ze is te dik om comfortabel in een theaterstoel te passen. Hij denkt er even over na en komt met een idee. 

Hij knoopt wat lakens aan elkaar en bevestigt ze aan bomen in zijn achtertuin. Terwijl zijn moeder in een auto zit, plaatst hij een Kodak-projector uit 1928 op de motorkap en laat een film zien.

Aangezien Hollingshead een verkoper van auto-onderdelen was, kreeg het concept van het kijken naar een film vanuit het comfort van je auto voet aan de grond, en hij begint te experimenteren met parkeerlay-outs om ervoor te zorgen dat iedereen zicht heeft door blokken onder de voorwielen van auto's achterin te plaatsen zodat ze over de auto's voor hen heen konden kijken. Hollingshead krijgt $ 30,000 aan financiële steun van zijn neef, Willis W. Smith, richt Park-In Theaters Inc. op en vraagt ​​in 1932 patent aan op zijn idee.

"Mijn uitvinding heeft betrekking op een nieuw en bruikbaar openluchttheater, waarbij de transportfaciliteiten van en naar het theater een onderdeel vormen van de zitgelegenheid", schrijft Hollingshead bij zijn aanvraag. Deze week in 1933 ontvangt hij zijn patent en is de drive-in bioscoop geboren.

De eerste drive-in

Hollingshead's nieuwe Camden Drive-In koopt een perceel van 10 hectare op Admiral Wilson Boulevard in Pennsauken, New Jersey, en heeft ruimte voor 500 auto's, die het scherm van 40 bij 50 meter kunnen bekijken, dat wordt uitgebreid met drie 6- voetspeakers gemaakt door RCA Victor, toen ook gevestigd in Camden. 

Er verschijnt een lokale advertentie voor zijn nieuwe onderneming met de mededeling "ga in je auto zitten en luister naar films" en "'s werelds eerste autobioscoop", wat het inderdaad was. De toegang was 25 cent per auto, plus 25 cent per persoon, tot maximaal $ 1. Er waren drie voorstellingen: 8, 30 en 10 uur 

Ironisch genoeg was de eerste film die bij dit volledig Amerikaanse concept werd vertoond een Britse film, "Wives Beware", met in de hoofdrol Adolphe Menjou als een man in een ongelukkig huwelijk die doet alsof hij geheugenverlies heeft om buitenechtelijke affaires na te streven. De vertoningen waren die eerste avond uitverkocht en tegen het einde van de zomer hadden auto's uit 43 staten zijn nieuwe onderneming bezocht.

Maar Hollingshead sloot zijn operatie 14 maanden later wegens gebrek aan winst. Aangezien zijn theater geen eigendom was van een Hollywood-filmstudio, wat in die tijd gebruikelijk was, moest hij meer dan $ 400 betalen voor elke film, waarvan er vele al in conventionele theaters waren vertoond.

Tegen die tijd opende William Shankweiler wat de tweede drive-in bioscoop zou worden in Oresfield, Pennsylvania, ten noordwesten van Allentown. Drive-in theater van Shankweiler overleeft tot op de dag van vandaag en is de oudste nog bestaande drive-in van het land. 

Maar het Hollsngshead-concept wordt aanvankelijk niet omarmd. In 1939 waren er in het hele land slechts 17 drive-in-bioscopen geopend. Het blijkt dat geluid een probleem blijkt te zijn, aangezien het nabijgelegen buurten infiltreert. Het is opgelost zodra RCA Victor luidsprekers maakt die op autoruiten kunnen worden gemonteerd. 

Een fenomeen uit het midden van de eeuw

Drive-ins zouden van de grond komen, maar niet voordat het patent van Hollingshead in 1949 werd vernietigd. Dit resulteert in meer dan 4,500 drive-in-theaters die van 1948 tot 1955 opengaan en een avondje uit met het gezin bieden tegen een betaalbare prijs. En in een tijd dat mensen zich verkleedden om naar het theater te gaan, was het niet nodig om 's nachts in je auto te zitten.

Een van de grootste drive-ins was de 28 hectare grote All-Weather Drive-In van Copiague, New York, met parkeergelegenheid voor 2,500 auto's, overdekte zitplaatsen voor 1,200, evenals een speeltuin en een restaurant. Andere drive-ins boden voorzieningen als zwembaden, wasserettes en verwarmingen in de auto. In de jaren zestig waren ze een moment geworden waar tieners elkaar ontmoetten gevangen in een lied van The Beach Boys op hun album 'All Summer Long' uit 1964.

Maar tegen de jaren zeventig begint hun populariteit om verschillende redenen af ​​te nemen. Een binnenbioscoop kan vijf of zes keer per dag een film vertonen, in plaats van slechts een paar keer per avond als een drive-in. Dit zorgt ervoor dat filmstudio's hun beste films daarheen sturen en B-beelden van mindere kwaliteit reserveren voor drive-ins. Naarmate gezinnen steeds vaker hun auto verlaten voor bioscopen met airconditioning, vooral nu de benzineprijzen omhoog schieten in de jaren zeventig, grijpen drive-ins steeds meer naar slasher-films en X-rated fare om te overleven. Het wordt nog verergerd door tieners die rondhangen in winkelcentra of gezinnen die films kijken op hun videorecorders.

Maar er zijn pogingen om ze te redden, met name Honda's Project Drive-In, een poging om zoveel mogelijk van Amerika's resterende drive-ins te redden door geld in te zamelen om de kosten te dekken van het kopen van een digitale projector toen de distributie van 35 mm-films stopte. ongeveer tien jaar geleden. De omschakeling was kostbaar, aangezien de overgrote meerderheid van de drive-ins moeder-en-pop-operaties zijn. Het project was succesvol in het helpen van ongeveer een dozijn theaters.

Toch overleven ze

Hoewel ze lang niet zo gewoon zijn als ze ooit waren, bestaan ​​​​drive-in-theaters nog steeds. Volgens de United Drive-In Theater Eigenaren Vereniging, zijn er 302 drive-ins in de Verenigde Staten met 533 schermen. 

Dat gezegd hebbende, ontbreken ze in sommige staten volledig, waaronder Alaska (geen verrassing daar), Arkansas, Delaware, Hawaii, Louisiana, New Mexico en North Dakota. Maar als je er een zoekt, ga dan naar de staat New York. Daar vind je 28 overlevenden, de meeste van alle staten, gevolgd door Pennsylvania met 27 en Ohio met 24.

Meest recentelijk, tijdens het begin van de pandemie, beleefden drive-ins een heropleving als de perfecte oplossing voor een avondje uit met social distancing. 

Dat gezegd hebbende, heeft Hollingshead nooit geld verdiend met zijn patent.

De meeste nieuwe drive-in-theaters negeerden zijn patent, wat hem enorme juridische kosten kostte, maar weinig royalty's. Maar zijn andere bedrijven maakten het meer dan goed, en zijn bedrijf was begin jaren zeventig de op twee na grootste werkgever in Camden en produceerde autoproducten.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoAiStream. Web3 gegevensintelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• De toekomst slaan met Adryenn Ashley. Toegang hier.
• Koop en verkoop aandelen in PRE-IPO-bedrijven met PREIPO®. Toegang hier.
• Bron: https://www.thedetroitbureau.com/2023/05/the-rearview-mirror-the-first-drive-in-movie-theater/