met cannabis legaal in Canada en 19 Amerikaanse staten, is het vandaag een dag om de cannabisarbeid en zijn bijdrage aan de industrie te vieren.

Natuurlijk heeft een staking van de regeringsarbeiders de cannabisplanken leeggezogen British Columbia. En deze arbeidersstaking ging ten koste van arbeiders in de particuliere sector.

Maar we kunnen zeker al onze verschillen opzij zetten en ons verenigen als arbeiders van de wereld tegen onze imperialistische kapitalistische meesters... toch?

Cannabis Labor Day: mythen en feiten 

Alles wat we weten over Labor Day is verkeerd. En dus moet Cannabis Labor Day de realiteit van de situatie weerspiegelen.

Volgens de standaardrekening hebben we alles te danken aan vakbonden. Vijfdaagse werkweken, 8-urige dagen, gezondheid en veiligheid op de werkplek, lunchpauzes, zonneschijn en regenbogen, enz.

Zonder het wijze beheer van overheidsbureaucraten en vakbondsmensen zouden onze kinderen in de kolenmijnen werken voor 50 cent per uur, 80 uur per week!

Dit is natuurlijk volkomen onjuist, met zelfs geen verre verbinding met de realiteit.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat degenen die deze pro-vakbonds-onzin ontkiemen, typisch het type zijn dat onironisch met hamer en sikkel vliegt en de genociden van Mao's China of Stalins USSR ontkennen.

Wat zijn de feiten?

Cannabis Labor Day: een beetje geschiedenis

Vóór de economische hervormingen in de jaren twintig en dertig (als reactie op de Russische revolutie) waren contractvrijheid en vereniging essentiële principes in het beschaafde leven.

Arbeiders waren vrij om elk aanbod van compensatie die een werkgever zou kunnen bieden te accepteren of af te wijzen. Evenzo was het een werkgever vrij om biedingen van arbeiders te accepteren of af te wijzen.

Niemand mocht arbeiders beletten hun recht op werk uit te oefenen.

Dus als een groep arbeiders besloot te staken, konden ze leveranciers niet hinderen bij de leveringen. Ook konden ze de consument niet intimideren of verhinderen om te winkelen.

In tegenstelling tot de ideologie dat dit de donkere middeleeuwen waren, waren arbeiders vrij om te staken en te staken. Maar ze waren niet vrij om de rechten van anderen te schenden - inclusief het privé-eigendom van de werkgever.

Dit betekende ook dat als arbeiders bereid waren te werken voor een loon dat lager was dan waar de stakende arbeiders om vroegen, de werkgever vrij was om hen in dienst te nemen.

Immers, als mensen bereid zijn je werk voor minder te doen, dan is je werk misschien niet zo belangrijk als je denkt dat het is.

Deze klassieke liberale benadering van arbeid begon te vervagen na de jaren 1920, en zeker tegen de jaren 1930 met de Norris-La Guardia Act en de Sherman Antitrust Act.

Deze daden legaliseerden in wezen de tactieken van vakbondsmisdadigers. Toekomstige uitspraken van het Hooggerechtshof maakten de gevolgen van deze handelingen duidelijk.

Regeringen zouden vakbonden beschermen tegen gewelddadige activiteiten die strafrechtelijk vervolgd zouden worden als iemand anders ze zou plegen buiten de context van een arbeidsstaking.

Later werden (en worden) arbeiders gedwongen om vakbondscontributie te betalen met rekeningen zoals de Wagnerwet. De individuele vrijheid om zich niet bij een vakbond aan te sluiten verdween.

U kunt de ware geschiedenis van de dag van de arbeid online vinden. Tom Wood's Politiek incorrecte gids voor de Amerikaanse geschiedenis is een goed uitgangspunt.

Maar hoe zit het met de moderne tijd? De propaganda rond Labor Day heeft het punt van absurditeit bereikt.

Cannabis Labor Day: Cannabis kweken met of zonder arbeiders

Dag van de cannabisarbeid? Nee, dank u. Hoe zit het met Cannabis Capital Day?

Als je zou kunnen stoppen met werken maar toch alles betaald zou krijgen, zou je dat dan doen?

Zou je een fulltime hobby oppakken in plaats van te zwoegen in een kantoor, winkel of magazijn?

De meeste mensen zouden dat doen. Dat brengt ons bij het hele werkpunt: het is een middel om een ​​doel te bereiken.

In die zin zouden we Labor Day moeten hernoemen naar Capital Day, aangezien het de kapitaalaccumulatie is die verantwoordelijk is voor onze levensstandaard.

Overweeg of iemand al uw essentiële behoeften heeft gedekt. Dus de enige arbeid die je nodig had, was het verzorgen van je cannabisplanten. 

Overweeg nu dat je twee opties hebt: zelf cannabis kweken met wat gereedschap (dwz kapitaal) of alles met de hand doen, met de hulp van twee of drie anderen.

Natuurlijk verwachten die twee of drie werknemers een deel van je cannabis. En waarom niet? Ze hielpen het groeien.

Maar hoeveel verdienen ze? U heeft het perceel waarop de plant groeit geleverd. Je hebt gezorgd voor de zaden, aarde en water. En jij zorgde voor de plantenvoeding. 

En de arbeiders krijgen gegarandeerd een bepaald percentage, hoe slecht de plant ook opbrengt. De arbeiders riskeren niets. Zelfs hun tijd niet, aangezien hun loon gegarandeerd is.

Aan de andere kant, als kapitalist van cannabisplanten, moet je je kapitaal riskeren voordat je resultaat kunt behalen. En er is geen garantie dat je de cannabistoppen produceert waar je op hoopte.

Vooral als uw werknemers halverwege het proces in staking gaan en vakbondswetten u ervan weerhouden vervangende werknemers aan te nemen.

Waarom kapitaal belangrijk is

Laten we op deze Cannabis Labor Day een plan voorstellen.

Laten we New York City evacueren, het volledig slopen en het dan herbouwen met alleen arbeiders en geen gereedschap of kapitaal.

Denk aan alle banen! 

Natuurlijk wordt er niets nieuws aan de economie toegevoegd. We gebruiken meer middelen om te herbouwen wat er al was.

Maar luister naar de economische analfabeet "Arbeid is verantwoordelijk voor het weekend!" menigte, en er gebeurt hier niets vreemds.

Het idee van alternatieve kosten, of afwegingen, is voor hen verloren gegaan. 

We hebben kortere werkdagen, weekenden en geen kinderarbeid. Maar dit komt niet door vakbonden. Het komt door het kapitalisme.

We hebben als samenleving een punt bereikt waarop we zo rijk zijn geworden (door kapitaalaccumulatie en ondernemersinnovatie) dat we niet zo veel hoeven te werken. Onze kinderen kunnen onderwijs krijgen in plaats van te werken om de eindjes aan elkaar te knopen.

(Afgezien van het feit dat meer dan 100 jaar geld drukken door de overheid onze levensstandaard heeft verlaagd. En dat overheidsonderwijs de bevolking heeft afgezwakt).

Stijgende lonen betekenen niet krap als de materiële omstandigheden van de loontrekkenden ook niet toenemen.

De lonen zijn hoger in de westerse wereld omdat het geïnvesteerde kapitaal per werknemer groter is. Je wordt rijker als je land sparen en kapitaalaccumulatie niet straft. 

Denk aan het verbod op kinderarbeid in Bangladesh. (Ook ter informatie, de bron, hieronder gelinkt, is een linkse krant.)

De reden dat kinderen in Bangladesh werken is te wijten aan armoede. Iedereen in het gezin moet werken om eten op tafel te krijgen. De oplossing is sparen en kapitaalaccumulatie, zodat de bevolking van Bangladesh uit de armoede kan komen. 

Wat deed Bangladesh? Ze hebben een wet aangenomen die kinderarbeid verbiedt. 

De materiële omstandigheden van deze gezinnen zijn niet verbeterd. Maar nu worden werkgevers gestraft voor het aannemen van kinderen.

Dus wat doen deze kinderen nu voor werk? Prostitutie.

Cannabis Hoofdstad Dag

Het is Cannabis Labor Day 2022. Meer dan dertig jaar sinds het uiteenvallen van de USSR en sinds China zijn samenleving openstelde voor markten in plaats van centrale planning.

Iedereen die opzettelijk 'rechtse' economen zoals Thomas Sowell negeert en tevreden stelt met vooringenomenheid met economen zoals Richard Wolff, heeft een wake-up call nodig.

Ze promoten platte-aarde-theorieën terwijl elk greintje bewijs ons vertelt dat de aarde rond is.

Helaas, totdat deze mensen zelf kapitalisten worden, zullen ze nooit begrijpen wat een economie doet groeien. En aangezien velen ideologisch tegen het kapitalisme zijn, hebben we hier te maken met idioten.

Moeten we het goede voorbeeld geven? Wat zei de grote en wijze opperheer, Justin Trudeau? Wanneer iemand het niet eens is met uw opvattingen, bestempel hem dan als racistisch en vrouwenhater in plaats van te proberen hem of haar te overtuigen of zijn standpunt te begrijpen.

Stel jezelf de vraag: "Tolereren we deze mensen?"