Vince Zabielski schrijft

Vorige maand kreeg Labour-leider Kier Starmer kritiek van de Tories omdat hij hun plan voor groene uitgaven had verlaagd van £28 miljard per jaar naar £4.7 miljard. Welk lot wacht de energiesector onder wat waarschijnlijk een Labour-regering zal zijn, en waarom is deze vraag zo belangrijk?

Om te beginnen is er sprake van een dreigend onevenwicht tussen vraag en aanbod van elektriciteit. Het elektriciteitsaanbod in Groot-Brittannië krimpt, terwijl de vraag toeneemt. De kolencentrales zijn grotendeels uitgefaseerd en vier van de vijf Britse kerncentrales zullen naar verwachting vóór 2028 worden gesloten. Daartoe behoort de kerncentrale van Hartlepool, die deze maand definitief wordt gesloten, wat een verlies van 1190 megawatt betekent, terwijl de kerncentrale van Heysham 1 In 1155 zal 2026 megawatt verdwenen zijn. Torness en Heysham 2, met een gecombineerd vermogen van 2354 megawatt, zullen in 2028 offline gaan. Dat betekent dat er tussen nu en 4.7 2028 gigawatt aan kernenergie verloren gaat, en Hinkley Point C zal pas na 2030 online zijn. De vroegste. Bovendien zal Hinkley slechts 3.2 gigawatt opleveren, waardoor we in 2030 minder kernenergie zullen hebben dan in 2023.

Ondertussen neemt de vraag naar elektriciteit toe, mede door de groeiende vraag van elektrische auto’s en warmtepompen. De piekvraag doet zich voor in de winteravonden als iedereen thuiskomt, de waterkoker aanzet en de auto aan de lader zet.

De hoeveelheid elektriciteit die aan het landelijk elektriciteitsnet wordt geleverd, moet op ieder moment exact gelijk zijn aan de hoeveelheid elektriciteit die van het elektriciteitsnet wordt afgenomen. Het bewaren van dit delicate evenwicht was in het verleden gemakkelijker toen de elektriciteit werd opgewekt door steenkool, gas en kernenergie. De fossiele energiecentrales konden op elk moment gemakkelijk worden op- of afgebouwd om aan de vraag naar elektriciteit te voldoen, waardoor het gemakkelijk was om vraag en aanbod in evenwicht te houden.

Hernieuwbare energiebronnen zijn echter een heel ander verhaal, omdat hun opbrengst letterlijk afhangt van de vraag of de wind waait of de zon schijnt. Dit wordt het ‘intermittentieprobleem’ genoemd. Er zullen onvermijdelijk momenten zijn waarop de wind niet waait of de zon niet schijnt. Erger nog, er zullen momenten zijn waarop de wind niet waait en de zon niet schijnt. De Duitsers hebben zelfs een woord bedacht voor wanneer dit gebeurt: dunkelflaute, wat zich in het Engels vertaalt als zoiets als ‘dark wind lull’, of het meer poëtische ‘dark doldrums’. Het probleem is dat de vraag naar elektriciteit tijdens deze dunkelflauten niet verandert, en in sommige gevallen zelfs kan toenemen. Zoals gezegd willen mensen nog steeds de ketel aanzetten als ze thuiskomen op die zonloze Britse winteravonden. Omdat er in deze tijden geen zonlicht is (met andere woorden, als het buiten dunkel is), zijn we al halverwege onze dunkelflaute, net op het moment dat we elektriciteit het meest nodig hebben.

Vanwege deze wisselvalligheid is een hernieuwbare megawatt niet hetzelfde als een fossiele of nucleaire megawatt in de ogen van National Grid ESO, de systeembeheerder van het Britse elektriciteitsnet. De ESO houdt rekening met de relatieve betrouwbaarheid van verschillende energiebronnen met behulp van een ‘derating-factor’, een maatstaf voor de waarschijnlijkheid dat een bepaalde energiebron beschikbaar zal zijn wanneer de ESO daarom vraagt. Gasturbines en andere fossiele centrales staan ​​bovenaan de lijst met een derating-factor van 95%: u start uw gasturbine en u gaat naar de races. Kernenergie staat op een respectabele 78%, terwijl onshore en offshore windenergie ver achterblijven met respectievelijk 8% en 11%.

Praktisch gesproken betekent dit dat je voor elke megawatt aan geïnstalleerd gas- of steenkoolvermogen bijna 12 megawatt aan geïnstalleerd windvermogen op land nodig hebt om dezelfde betrouwbare stroomopbrengst te krijgen. Als u wilt dat uw betrouwbare megawatt koolstofvrij is, is 1 megawatt kernenergie bijna 10 megawatt aan windenergie op land of 7 megawatt aan windenergie op zee waard. De levensvatbaarheid van zonne-energie rechtvaardigt ondertussen weinig discussie. Tijdens de Londense winter verwacht ik niet dat de zon de lichtgevende wijzers van mijn polshorloge zal opladen, laat staan ​​een staalfabriek van energie zal voorzien.

Als de vraag groter is dan het aanbod, gaat het licht uit. Objectief gezien is het echt te laat om de komende machtscrisis te voorkomen, en het is nu de vraag hoe lang de crisis zal duren. Het is waarschijnlijk dat gewone Britten de komende jaren moeten leven met elektriciteitsrantsoenering en voortdurende stroomuitval. Investeren in nieuwe kernenergie is nog nooit zo belangrijk geweest. Laten we hopen dat degene die volgend jaar op nummer 10 staat, toch zijn chequeboek opent.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://envirotecmagazine.com/2024/04/15/comment-uks-leaders-need-to-embrace-the-cost-of-britains-green-future/