Voor sommige medicijnen kan het opbouwen van tolerantie een grotere kans op overdosering betekenen, voor sommige medicijnen betekent het gewoon dat de gebruiker helemaal geen effect meer kan krijgen. Als het gaat om tolerantie voor cannabis, wat betekent het dan echt, hoe beïnvloedt het de gebruiker en hoe kan het worden vermeden.
Cannabistolerantie is een spelbreker, maar je kunt het vermijden door een paar dagen vrij te nemen of door langere intervallen tussen rooksessies te wachten. Dit geldt zowel voor delta-9 THC als voor delta-8 THC. Delta-8 is een nieuwer alternatief voor delta-9, dat iets minder psychoactief effect produceert, terwijl het een heldere high geeft en minder bankvergrendeling en angst, die vaak worden ervaren door delta-9-gebruikers. Klinkt goed? Bekijk onze selectie van delta-8THC deals, en vergeet niet om uw tolerantie laag te houden!
Tolerantie
Volgens de site cancer.gov, tolerantie geeft aan: "Een aandoening die optreedt wanneer het lichaam aan een medicijn went, zodat ofwel meer medicijn nodig is of een ander medicijn nodig is." Het is eigenlijk een vrij eenvoudig concept, en het is niet alleen van toepassing op stoffen. Een persoon die veel pijn heeft ondergaan, kan een tolerantie opbouwen voor verdere pijn. Iemand die bruin wordt, creëert een sterkere tolerantie voor verbranding door de zon. Het komt regelmatig voor dat patiënten die medicijnen krijgen voor zaken als kanker, MRSA, hiv of epilepsie, voortdurend van medicatie moeten wisselen als hun lichaam te veel weerstand ontwikkelt tegen een bepaald medicijn.
Eigenlijk, medicatieresistente epilepsie was een van de belangrijkste redenen waarom cannabis medisch groot begon te worden. En denk aan het geheel ziekteresistente bacteriën probleem, zoals MRSA, en antibioticaresistentie in het algemeen. In deze context kan het ofwel zijn dat het lichaam van een persoon niet meer reageert op een medicijn, of dat een zo groot deel van een populatie voortdurend is blootgesteld aan iets (zoals antibiotica), dat een tolerantie optreedt bij een grotere populatie.
Sinds het gebruik van middelen in het algemeen omhooggeschoten is, en bijna iedereen voorgeschreven pillen, supplementen en illegale drugs slikt, is het idee van tolerantie meer bekend geworden. Tolerantie vereist ofwel een grotere dosis om hetzelfde effect van iets te krijgen, ofwel de noodzaak om iets anders volledig te gebruiken. Denk nu aan opiaten en de enorme overdosis die daarmee gepaard gaat. In kleinere doses zijn deze medicijnen minder gevaarlijk, omdat het lichaam de kalmerende werking op het autonome zenuwstelsel aankan.
NIEUW: THC-O-producten
Krachtiger dan Delta-9, licht psychedelisch en afgeleid van hennep, THC-O misschien de oplossing voor tolerantie.
De gevaren van tolerantie
Als een persoon zich niet langer high voelt van een depressieve drug, en hogere doses begint te nemen om dezelfde high te blijven bereiken, of drugs mixt om een sterkere high te krijgen, zal op een bepaald moment het CZS-depressieve effect te sterk zijn voor het lichaam om handvat. Het idee om high te worden en bijvoorbeeld te kunnen ademen zijn twee heel verschillende dingen. Het lichaam kan maar zoveel depressieve effecten aan voordat het autonome zenuwstelsel wordt opgeheven. Het autonome zenuwstelsel verwijst naar het onwillekeurige deel van het zenuwstelsel dat zaken als hartslag, bloeddruk en ademhaling regelt.
Met de juiste hoeveelheid tolerantie, zal de hoeveelheid die een persoon nodig heeft om de 'high' effecten te voelen, ver voorbij zijn wat het autonome zenuwstelsel aankan om functies zoals ademen te behouden. De meeste overdoses gebeuren omdat de hoeveelheid die wordt ingenomen om high te worden (of andere effecten te krijgen), te veel voor het autonome zenuwstelsel.
Dit kan komen doordat één medicijn wordt gebruikt, of wanneer meerdere medicijnen worden gebruikt, waarbij hun gecombineerde effect meer is dan het lichaam aankan. Dit is hetzelfde met depressiva en stimulerende middelen. Iemand kan een tolerantie voor cocaïne opbouwen, waardoor hij meer moet nemen om zich high te voelen, maar op een bepaald moment zal het hart het stimulerende effect niet meer kunnen weerstaan. Als er genoeg wordt ingenomen als gevolg van het proberen om deze tolerantie te omzeilen, kan het hart gewoon stoppen met goed te werken onder de stress.