Stel je voor dat je op een dag een schattig meisje ontmoet in het hondenpark waar je regelmatig met je hond gaat wandelen. In de loop van een paar weken wissel je speelse blikken uit, maak je een paar grapjes – het lijkt erop dat het heel goed klikt.

Uiteindelijk durf je haar om koffie te vragen – ze zegt ja! De zaken lijken de goede kant op te gaan. De eerste date gaat goed, de tweede ook. Drie afspraakjes later vraag je haar officieel mee uit – ze zegt weer ja!

Je bent blij, je begint gevoelens te krijgen, ze houdt van honden! Ze rookt wiet!

Heb je zojuist het perfecte meisje gevonden?

Tot ze op een noodlottige avond een enorme bong scheurt. Leunt achterover en loopt op een gegeven moment naar de keuken en begint je keer op keer neer te steken. 108 keer om precies te zijn – met meerdere messen. Als je dan eenmaal dood bent en bloedend op de grond ligt, wendt ze zich tot je hond en vermoordt hem ook op brute wijze... wat geen gemakkelijke opgave is als je iets van honden weet.

Nadat de politie arriveert, zien ze dat ze zichzelf neersteekt – uiteraard niet dodelijk – en pas toen de politie haar met een pistool bedreigde, gaf ze het wapen af.

Nadat ze aanvankelijk was veroordeeld voor moord, werd haar straf van 25 jaar teruggebracht tot slechts vier jaar nadat ze vijf jaar in beroep was gegaan, omdat haar veroordeling werd gedegradeerd tot doodslag. Waarom? Omdat cannabis haar daartoe dwong... althans dat beweerde haar verdediging. En dus was de rechter het daarmee eens, en nu hebben we een juridisch precedent voor dit soort gedrag.

In het artikel van vandaag wil ik dit graag onderzoeken deze zaak nader toegelicht, bespreek enkele logische misvattingen die de bewering van ‘psychose’ als reden voor haar daden tegenspreken, en onderzoek waarom dit een gevaarlijk juridisch precedent is om te scheppen, wat ertoe zou kunnen leiden dat veel meer mensen beweren ‘de cannabis heeft mij daartoe aangezet!’

Laten we ingaan!

Een snelle opname

Laten we, voor degenen die niet bekend zijn met deze tragische zaak, de bekende feiten onderzoeken.

In mei 2018 werd Chad O'Melia doodgestoken aangetroffen in zijn condominium in Thousand Oaks, Californië, met meer dan 100 wonden over zijn lichaam. Zijn vriendin, Bryn Spejcher, was ook in het huis, ernstig gewond door zichzelf toegebrachte steekwonden. Agenten die reageerden, moesten Spejcher met een taser en knuppel bestoken om haar het mes te laten laten vallen.

Onderzoekers stelden later vast dat Spejcher naast O'Melia ook zijn huskyhond meerdere keren dodelijk had neergestoken.

Spejcher, een audioloog, bekende de moorden, maar beweerde dat ze zich de gebeurtenissen niet kon herinneren. Ze zei dat ze vóór de aanval marihuana uit een waterpijp had gerookt en een buitenlichamelijke psychotische episode had meegemaakt waarin stemmen haar vertelden 'zichzelf te redden' door O'Melia te vermoorden.

Ondanks het gebruik cannabis eerder zonder incidenten, Spejcher gaf de marihuana de schuld voor het veroorzaken van waanvoorstellingen die tot de brute aanvallen leidden.

Aanvankelijk beschuldigden de aanklagers Spejcher van moord met voorbedachten rade. Ze pleitte niet schuldig tijdens haar voorgeleiding in januari 2019 en riskeerde een mogelijke gevangenisstraf van 25 jaar tot levenslang.

De zaak sleepte zich voort door jaren van juridische vertragingen en veranderingen bij zowel advocaten als aanklagers. Het was gepland voor een juryrechtspraak in oktober 2022.

Maar slechts een maand voor het proces diende het nieuwe vervolgingsteam een ​​motie in om de aanklacht tegen Spejcher te wijzigen in onvrijwillige doodslag.

Ze haalden nieuwe psychologische evaluaties aan waarin werd gediagnosticeerd dat ze een door cannabis veroorzaakte psychose had. Meerdere experts waren het erover eens dat Spejcher tijdens de aanvallen waanvoorstellingen had en bewusteloos was als gevolg van vrijwillige marihuana-intoxicatie.

Overtuigd door deze beoordelingen, keurde rechter David Worley de verlaging van de aanklacht goed vanwege de felle bezwaren van O'Melia's familie, die erop stond dat ze zou worden berecht voor moord.

De veroordeling voor onvrijwillige doodslag betekende dat Spejcher nu slechts maximaal vier jaar gevangenisstraf kreeg in plaats van een mogelijke levenslange gevangenisstraf.

Hoewel dit verhaal slechts de objectieve feiten weergeeft, roept de dramatische juridische verschuiving die na jaren van vertraging zo dicht bij het proces staat, een aantal serieuze vragen op.

Hoe kan iemand met voorbedachten rade meer dan 100 keer neersteken een “onbewuste” daad zijn? Wordt door cannabis veroorzaakte psychose ondersteund door enig wetenschappelijk bewijs of is het slechts een handig excuus? En hoe kan zo’n ogenschijnlijk juridisch onrecht ontstaan?

In de volgende sectie zullen we enkele van de tegenstrijdigheden, inconsistenties en twijfelachtige beweringen onderzoeken die in deze zaak doordringen. Omdat het scheppen van een precedent dat toestaat dat gruwelijke misdaden aan marihuana worden toegeschreven, niemand ten goede komt, en zeker niet de gerechtigheid.

Dus wat is psychose eigenlijk?

Laten we, voordat we in dit geval claims over psychose beoordelen, onderzoeken wat klinische psychose eigenlijk betekent.

Psychose wordt gedefinieerd als een onthechting van de werkelijkheid, gekenmerkt door wanen, hallucinaties en extreem ongeordend denken en gedrag. De persoon kan zijn interne subjectieve ervaring niet onderscheiden van de externe objectieve wereld.

Symptomen kunnen onder meer valse overtuigingen zijn, zoals paranoïde samenzweringen of grootse vermogens, het horen en zien van dingen die er niet zijn, en spraak en gedrag dat irrationeel of ongecontroleerd lijkt.

De oorzaken zijn complex en worden nog niet volledig begrepen, maar kunnen onder meer psychische aandoeningen zijn, zoals schizofrenie, hersenletsel, drugsintoxicatie, slaapgebrek en bepaalde recepten zoals steroïden. Genetica en omgeving spelen ook een rol.

Er is met name geen enkel wetenschappelijk bewijs dat cannabis op zichzelf een plotselinge, onvoorspelbare, gewelddadige psychose veroorzaakt bij verder gezonde gebruikers. Hoewel zwaar gebruik bepaalde onderliggende aandoeningen kan verergeren, veroorzaakt het niet acuut psychotische onderbrekingen.

In andere gewelddadige strafrechtelijke verdedigingen waarbij middelengebruik betrokken is, zijn echter zwakke claims over psychose aangevoerd – soms op overtuigende wijze.

De advocaat van de beruchte seriemoordenaar Bruce McArthur uit Toronto betoogde bijvoorbeeld dat de gruwelijke misdaden van zijn cliënt het gevolg waren van een psychose veroorzaakt door alcohol en slaappillen. De onbewezen verklaring was bedoeld om empathie bij de rechter op te wekken.

Anti-angst- en slaapmedicijnen speelden ook een rol in een succesvolle verdediging tegen psychose voor een vrouw uit Virginia die haar kinderen verdronk. Deze medicijnen noemen psychose inderdaad een zeldzame bijwerking.

Maar geen enkele stof heeft een definitief verband met buitensporig moorddadig geweld bij stabiele individuen. Genuanceerde, multifactoriële geestelijke gezondheidszorg en criminologische perspectieven blijven van cruciaal belang.

Hoewel psychose reëel is, schept het toestaan ​​van het schrikbeeld ervan om de persoonlijke verantwoordelijkheid te verzachten een ethisch twijfelachtig precedent, zelfs als het chemisch wordt veroorzaakt. Deskundigen waarschuwen dat het trekken van simplistische causale lijnen tussen stoffen en complex gedrag gevaarlijke aannames met zich meebrengt.

Dus zonder psychose ronduit af te wijzen, lijkt het toepassen van rigoureus scepticisme verstandig als het gemakshalve het onverklaarbare lijkt te verklaren. Omdat het kwijtschelden van trauma een diepere afrekening vereist dan het tot zondebok maken van een enkel complex, wanneer menselijke handelingen afhangen van een groot aantal variabelen in lichaam, geest en wereld.

Het psychoseverhaal beoordelen

Hoewel psychose onverklaarbare gewelddadige handelingen zou kunnen verklaren, maken verschillende factoren die verdediging in dit geval zeer twijfelachtig.

Ten eerste zijn de brutaliteit en de duur van de aanval in tegenspraak met een psychose. Ze stak O'Melia meer dan 100 keer neer, zo krachtig dat het mes boog, en bleef aanvallen ondanks zijn smeekbeden.

Dat weerspiegelt aanhoudende woede, en niet een voorbijgaande psychotische desoriëntatie. Ze had ook de helderheid van geest om tijdens een aanval van mes te wisselen door naar de keuken terug te keren voor meer wapens. Geen willekeurig psychotisch gezwaai, maar opzettelijke wreedheid.

Bovendien duidt het vermogen om vervolgens de vermoedelijk bange en defensieve hond te doden ook op kennis, en niet op waanvoorstellingen. Het verwarde huisdier binnen bereik lokken getuigt van sluwe tegenwoordigheid van geest, en niet van afstandelijke manie.

Bovendien waren haar zelf toegebrachte wonden, naar alle aanwijzingen, opzettelijk maar niet levensbedreigend. Dit duidt sterk op een poging om een ​​krankzinnigheidsverhaal te ondersteunen, en niet een gestoorde waanzin.

Echte psychotische breuken manifesteren zelden zulke complexe, aan elkaar gekoppelde acties. Meestal barsten ze plotseling uit in grillige, zelfdestructieve uitbarstingen die de dader niet kan onderdrukken. Maar haar gedrag getuigt van een griezelig bewustzijn en zelfbeheersing.

Als Spejcher geen idee had wat ze deed, zoals beweerd, waarom zou ze dan niet eerst het mes op zichzelf richten in plaats van op de vriend voor wie ze ogenschijnlijk zorgde? Echte psychose treft niet selectief alleen anderen uit ‘zelfverdediging’. Deze rationalisatie lijkt absurd.

Ook werden er geen eerdere gewelddadige neigingen of geestelijke gezondheidsproblemen opgemerkt. Er is geen geloofwaardig bewijs dat zwaar cannabisgebruik alleen spontaan zo'n wrede psychose kan veroorzaken bij stabiele mensen. Dus wat is de alternatieve verklaring?

Hoewel we de motieven niet kunnen kennen, impliceert het geheel van feiten dat dit een ingewikkeld geplande moord kan zijn, verkleed als een door cannabis veroorzaakte waanzin. De onwaarschijnlijke perfecte stormverdediging.

Maar door krankzinnige ‘reefer-waanzin’ aan te duiden als zondebok, wordt de gerechtigheid omzeild. Dit schept een gevaarlijk precedent waardoor gewelddadige criminelen aan de gevolgen kunnen ontsnappen door ongefundeerd de schuld op stoffen te schuiven.

Als deze vrouw zo afstandelijk was van de realiteit dat ze dierbaren afslachtte terwijl ze aan misleidende richtlijnen gehoorzaamde, hoe kan ze dan na slechts vier jaar zonder toezicht in de samenleving worden vertrouwd? Mensen met een gezond verstand gehoorzamen niet aan fantoomcommando's om te doden, ongeacht de inhoud ervan.

Ofwel veroorzaakte cannabis een ongekende psychotische waanzin die opsluiting rechtvaardigde, ofwel pleegde deze briljante telezorgprofessional een opzettelijke slachting, compleet met coverstory. Noch belooft veel goeds voor de openbare veiligheid, noch voor een rationeel cannabisbeleid in de toekomst.

De plakkerige bottom line

Uiteindelijk zullen we misschien nooit de volledige waarheid achter deze tragische zaak te weten komen. De levenden kunnen niet voor de doden spreken of op betrouwbare wijze de harten van anderen lezen. Justitie voelt zich buiten bereik.

Als dat niet het geval is, ontstaan ​​er twijfelachtige verhalen. De claim van de ‘reefer madness’-psychose levert een gemakkelijk verzoenend verhaal op, maar moet sceptisch worden beschouwd, gezien het magere bewijs dat cannabis alleen al zulke zinloze brutaliteit zou kunnen veroorzaken.

Toch heeft deze verklaring, hoe onwaarschijnlijk ook, nu een juridisch precedent, waardoor soortgelijke miskramen op de loer liggen. Telkens wanneer een verdediging een excuus nodig heeft voor het onvergeeflijke, ‘heeft het onkruid hen ertoe aangezet’.

Maar door cannabis tot zondebok te maken, dreigt het gezond beleid terug te dringen door de genezende gave van de natuur verder te stigmatiseren. Het schaadt niet alleen de reputatie van de plant, maar ook de zaak van gerechtigheid en de waarheid zelf.

Sommigen beweren dat duistere dwanghandelingen de onrustige geest van deze vrouw in zijn greep hielden – dwanghandelingen die geen substantie genereert, maar alleen bevrijden als ze latent aanwezig zijn. Misschien werd in haar psychologie die avond door omstandigheden toestemming verleend. Maar de wet omschrijft innerlijke schaduwen als uiterlijke boeman, waardoor een diepere verantwoordelijkheid wordt ontkend.

Hoe dan ook, de pure wreedheid onthult iemand die nooit meer zonder toezicht vrij mag rondlopen. Noem het psychose, kwaadaardigheid of ziekte – de samenleving moet worden beschermd tegen degenen die dierbaren afslachten op basis van waanvoorstellingen. Dat is niet in vier jaar te genezen.

Dus terwijl we eindeloos nadenken over ‘waarom’, blijven de lessen eenvoudiger: wees voorzichtig bij het te snel beoordelen van vrienden of geliefden. En pleit voor gerechtigheid die de waarheid compromisloos dient, en niet voor opportunistische verhalen.

De rest ligt buiten ons bereik. We voegen de betekenis zo goed als we kunnen samen, blinde mannen die de vorm van schaduwen onderzoeken. Maar het licht van wijsheid en mededogen kan zelfs grimmige verwarring verlichten.

DOOD DOOR CANNABIS, LEES VERDER…

NOG EEN CANNABISDOOD DIE NIET HOEFT TE GEBEUREN…

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: http://cannabis.net/blog/opinion/cannabis-made-me-do-it-psycho-kills-her-boyfriend-and-dog-then-blames-weed