Toekomstige plannen om de gevolgen van de klimaatverandering voor de voedselzekerheid aan te pakken moeten lokale kennis integreren om de kritieke zone van de aarde te helpen behouden, waarschuwen experts.

De kritieke zone is de dunne laag van het aardoppervlak die zich uitstrekt van de wortels van drinkwaterlagen tot de toppen van planten en bomen. Het ondersteunt en onderhoudt het leven van dieren en planten door de stroom van water, broeikasgassen, voedingsstoffen en energie te reguleren.

Toegang tot voedsel, drinkwater en schone lucht is afhankelijk van een goed functionerende kritieke zone, maar tientallen jaren van menselijke activiteit hebben de toestand van de zone over de hele wereld verslechterd.

In een nieuw artikel dat vandaag (maandag 18 september) is gepubliceerd in het tijdschrift van de American Geophysical Union Earth's FutureOnderzoekers uit Groot-Brittannië en China schetsen hoe hun ervaringen met het werken met boeren op land dat sterk is veranderd door menselijke activiteit, hebben aangetoond hoe de kritieke zone beter kan worden beheerd en beschermd.

Hun inzichten zijn samengevat in een nieuw diagram, dat de menselijke impact op de kritieke zone van de aarde duidelijker dan ooit tevoren visueel wil weergeven. De onderzoekers suggereren dat het nieuwe diagram een ​​veelgebruikte, eenvoudigere afbeelding uit 2007 zou moeten vervangen, die zich concentreerde op de natuurlijke processen die de kritieke zone vormgeven zonder de menselijke impact op landschappen aan te pakken.

Het nieuwe diagram is bedoeld voor gebruik door academici op een groot aantal gebieden voor onderzoeks- en onderwijsdoeleinden, door overheidsinstanties die wetenschap en landschapsbeheer financieren, en in fundamentele leermiddelen zoals schoolboeken. Het laat duidelijker zien hoe menselijke activiteiten zoals landbouw, mijnbouw, bosbouw en industrie het water kunnen vervuilen, bodemerosie kunnen veroorzaken en de atmosfeer kunnen vervuilen.

Professor Larissa Naylor, van de School of Geographical & Earth Sciences van de Universiteit van Glasgow, leidde het ontwerp van het nieuwe diagram en is de corresponderende auteur van het artikel. Ze zei: “Mensen hebben de aarde nu al bijna 12,000 jaar ingrijpend gewijzigd door middel van landbouw, mijnbouw, bosbouw en verstedelijking.”

“We hebben onze omgeving zodanig veranderd dat we een nieuw geologisch tijdperk hebben gecreëerd door de wijzigingen die we in de kritieke zone hebben aangebracht. In dit nieuwe tijdperk, dat velen nu het Antropoceen noemen, dringen de gevolgen van onze activiteiten door in de bodem, diep in de geologie diep beneden en tot in de lokale atmosfeer daarboven, waardoor natuurlijke cycli worden gedwongen te veranderen.’

Co-auteur Ganlin Zhang, van het Instituut voor Bodemkunde aan de Chinese Academie van Wetenschappen in Nanjing, China, voegde hieraan toe: “We kunnen de effecten zien van die veranderingen in snellere erosiesnelheden die bijvoorbeeld bodemdegradatie veroorzaken, of door de uitstoot van broeikasgassen die klimaatverandering veroorzaken. Dit heeft directe gevolgen voor de ecosystemen die het menselijk leven in stand houden, inclusief het levensonderhoud van boeren en lokale gemeenschappen.”

De noodzaak om de bestaande benadering van wetenschap in kritieke zones te verfijnen en opnieuw te ontwerpen werd voor het onderzoeksteam duidelijk tijdens het werk bij de vier observatoria voor kritieke zones in China. De afgelopen decennia is er over de hele wereld een reeks observatoria voor kritieke zones, of CZO's, opgericht die dienen als 'levende laboratoria' voor de wetenschap van kritieke zones.

De onderzoekers wilden zien hoe beleidsveranderingen van de Chinese overheid, die tot doel hadden aangetaste landschappen te herstellen en het gebruik van kunstmest terug te dringen, het functioneren van het land in de CZO's hadden beïnvloed. Ze voerden ook onderzoek uit om erachter te komen hoe de boeren over het nieuwe beleid leerden, deelden informatie met elkaar over de beste praktijken en pasten hun aanpak van landbeheer aan.

Professor Jennifer Dungait van de Universiteit van Exeter en Scotland's Rural College (SRUC) is mede-hoofdauteur van het artikel. Ze zei: “Boeren en lokale gemeenschappen staan ​​in de frontlinie van het lokale landbeheer, met een schat aan kennis over hoe ze productief en duurzaam kunnen boeren in hun thuisomgeving. We hebben laten zien dat deze kennis essentieel is voor het verbeteren van ons wetenschappelijk inzicht in systemen voor kritieke zones.”

Professor Paul Hallett van de Universiteit van Aberdeen, co-auteur van het artikel, voegde hieraan toe: “Hoogwaardige wetenschap in kritieke zones is essentieel om overheden, liefdadigheidsinstellingen, financiers en andere organisaties te helpen belangrijke beslissingen te nemen over hoe we de achteruitgang van de natuur kunnen vertragen. natuurlijke systemen, zodat het beter kan omgaan met de uitdagingen van de klimaatverandering.”

Professor Naylor zei: “Om hen te helpen de beste beslissingen te nemen, moeten we gebruik maken van deze lokale kennis en samenwerken met gemeenschappen om interdisciplinaire wetenschap te ontwerpen en te delen op een manier die lokale gemeenschappen rechtstreeks ten goede komt en begrijpelijk is voor het algemene publiek. Dat is wat dit nieuwe diagram wil doen door de menselijke impact op de kritieke zone duidelijker zichtbaar te maken. Eerdere diagrammen waren gericht op een theoretische, ongerepte natuurlijke omgeving, die minder betrokken was bij de fysieke realiteit van sterk door de mens gemodificeerde omgevingen waarin wordt geleefd en gevormd door lokale gemeenschappen.

Professor Timothy Quine, van de Universiteit van Exeter, is een andere co-auteur van het artikel. Hij zei: “De inzichten die we hebben verkregen uit ons werk met Chinese boeren zijn van cruciaal belang geweest voor de ontwikkeling van ons nieuwe conceptuele diagram, dat het brede scala aan menselijke invloeden op landelijke en peri-urbane landlandschappen weergeeft. Het toont duidelijker de fundamentele rol aan die de menselijke technosfeer speelt bij het vormgeven van de aarde, haar landschappen en de ecosystemen die het leven van mensen en wilde dieren in stand houden en die cruciale levensondersteunende functies bieden, zoals bestuiving.”

“Het vertegenwoordigt dus een cruciale stapsgewijze verandering in het visueel overbrengen van de impact van menselijke activiteiten op stroomgebiedschaal in het Antropoceen-tijdperk op landschapsverandering en de aantasting van ecosystemen.”

Professor Naylor voegde hieraan toe: “Een belangrijke les die we hebben geleerd is dat lokale mensen veerkracht tonen bij het in stand houden van hun levensonderhoud in gestresste, aangetaste ecosystemen en dat deze kennis van fundamenteel belang is voor het interpreteren van wetenschappelijke resultaten in door de mens gemodificeerde landschappen. Kortom, we begrepen onze wetenschappelijke bevindingen beter door ze te koppelen aan de manier waarop lokale mensen hun land gebruiken.”

“We kunnen de wetenschap in kritieke zones eenvoudigweg niet gebruiken om de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen van de Verenigde Naties en de gezondheid van de planeet op de juiste wijze te realiseren zonder de lokale bevolking erbij te betrekken, en zonder de impact te erkennen die mensen al hebben gehad op de kritieke zone. Lokale kennis zal ervoor zorgen dat wetenschap in kritieke zones op effectieve wijze duurzame sociaal-economische ontwikkeling kan ondersteunen door de ecosystemen van plaatsen waar mensen wonen en werken te verbeteren.”

“Onze hoop is dat dit onderzoek zal fungeren als een baken voor andere milieuwetenschappers om de weg te wijzen naar een meer geïntegreerde benadering van het behoud van ons milieu, en om overheden en gemeenschappen te helpen effectiever op één lijn te komen met wetenschappers om betere resultaten te bereiken op lokaal, nationaal niveau. en mondiaal niveau.”

Het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Earth's Future. Een tweede artikel, gelijktijdig gepubliceerd in hetzelfde tijdschrift, schetst verder de lessen uit het werk van de onderzoekers met kleine boeren in China en suggereert nieuwe sociaalwetenschappelijke benaderingen om de leervoorkeuren te begrijpen van lokale mensen die betrokken zijn bij Critical Zone Observatories.

Tot de bijdragen aan het artikel behoorden onderzoekers van de Universiteit van Glasgow, de Universiteit van Aberdeen, de Universiteit van Exeter, SRUC – Scotland's Rural College, de Universiteit van Stirling en Queen's University Belfast, samen met collega's van Peking University, Guizhou Medical University en de Chinese Academie van Wetenschappen in China.

Het artikel van het team is getiteld 'Het bereiken van een duurzame toekomst van de aarde in het Antropoceen door lokale gemeenschappen te betrekken bij de wetenschap van kritieke zones'.

Het onderzoek werd ondersteund door financiering van de Natural Environmental Research Council, China CZO- en MIDST-CZO-projecten, samen met de National Natural Science Foundation of China.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://envirotecmagazine.com/2023/09/19/uk-china-study-farmers-and-local-knowledge-critical-to-stewardship-of-earths-life-support-systems/