Avengers: Endgame werd een jaar na Marvel’s Spider-Man uitgebracht, een jaar later volgde Marvel’s Spider-Man: Miles Morales. Sindsdien heeft de MCU geprobeerd de schijnwerpers weer nieuw leven in te blazen, met wisselende resultaten. Het is veilig om te zeggen dat het filmconglomeraat niet meer de aandacht trekt die het ooit deed. Maar de invloedrijke vloedgolf golft nog steeds over Marvel-gerelateerde media, inclusief de videogameruimte.

De eerste Spider-Man voelde behoorlijk actueel qua film-tie-ins. Met voornamelijk de Sinister Six als schurkencast, resoneerden personages als Doctor Octopus, Vulture en Electro onmiddellijk met hun tegenhangers in de film. Zeker, de Sinister Six zijn sinds mensenheugenis een embleem van de canon van Spider-Man (of 1964, als je specifiek wilt zijn), maar het waren destijds ook bekende gezichten. Dit omvat ook Kingpin, dankzij de aandacht die het personage kreeg in Netflix's Daredevil.

Van buitenaf leek Spider-Man 2 soortgelijke stappen te moeten volgen, dit keer met een groter bereik. Nadat het personage collectief werd geïntroduceerd in de MCU voor Captain America: Civil War en Spider-Man: Homecoming, gevolgd door een herintroductie in 2019, Sony’s grotere inzet op schurken is alleen maar groter geworden. Een derde Venijn film zal volgend jaar verschijnen, naast de introductie van Kraven de jager. Beide personages komen prominent voor in het verhaal van Insomniac, waarbij Sandman, Mysterio en Lizard ook allemaal hun rol spelen.

In combinatie met tientallen jaren aan stripverhaallijnen om uit te putten, hadden de meeste van de bovengenoemde personages al filmvooroordelen. Het zou gemakkelijk zijn geweest om die blauwdrukken gewoon te volgen, met enkele kleine variaties, en daarbij te profiteren van reeds bestaande, veiligere routes. Hoewel het niet verrassend is dat het multiversum aanwezig is, is het alleen voor een verzamelobjectgerelateerde missie die je beloont met een onverwachte scène, in tegenstelling tot het voor de hand liggende knikje dat je zou verwachten. Hetzelfde kan gezegd worden over het verhaal, dat zelfs zo ver gaat dat het een missie bevat rond een zeer MCU-gecodeerd Doctor Strange-scenario. Maar het wordt op een korte en vluchtige manier afgeleverd: het is slechts een vriendelijke knipoog naar het publiek terwijl je trots de mogelijkheden van de PS5 rond zijn SSD laat zien voordat je doorgaat naar het volgende doel.

Het zou naïef zijn om te denken dat Insomniac de kans zou laten voorbijgaan om dit soort knikken op te nemen, of om bekende schurken uit het verleden en de toekomst van de grotere Spider-Man-canon in te lassen. Gelukkig, zoals een paar uur na het begin van het spel geleidelijk duidelijk wordt, fungeert het allemaal als een aantrekkingskracht voor mensen om naar een andere dimensie te stappen, een dimensie die bereid is zijn eigen regels rond heroïsche percepties te volgen.

Tijdens de gebeurtenissen van Spider-Man 2 wordt de schijnwerpers gedeeld door de grotere cast van personages. Mister Negative keert terug als de belangrijkste rivaal van Miles en breidt de verhaallijnen en persoonlijke inzet uit die in de eerste game begonnen, uit en sluit uiteindelijk af. Yuri Watanabe, een uitbreiding op de The City That Never Sleeps DLC, neemt officieel de plaats in van Wraith in een reeks zijmissies. Het is een kleinere rol vergeleken met Negatief: een rol die tegelijkertijd verstikt wordt als je ontdekt dat het een middel is om een ​​andere slechterik, Carnage, te plagen. uiteindelijke verschijning in de Insomniac-canon, maar net zo belangrijk voor Peter.

In dezelfde geest als The Spot in Spider-Man: Across the Spider-Verse zijn het de personages die buiten de gebaande paden worden gevonden en die de kans krijgen om onder een nieuw licht te schijnen. Het is moeilijk voor te stellen dat mensen als Tombstone of Hammerhead een hoofdrol krijgen vóór Scorpion of Rhino. In een post-Into the Spider-Verse-wereld, een film die voornamelijk te zien was The Prowler als slechterik en katalysator voor de boog van Miles beginnen de ketenen losser te worden.

Hoewel live-actionfilms grotendeels koppig blijven over hun tegenstanders, tenzij ze methodisch worden geplaagd in eerdere films (een recent voorbeeld hiervan is Donald Glover's vertolking van Prowler met twee cameo-optredens in een tijdsbestek van zes jaar) merkte Insomniac op dat het publiek begon uitgeput te raken van de MCU en was op zoek naar nieuwe optredens.

Prowler is niet alleen een prominent personage in de spin-off van Miles Morales, maar het vervolg tilt het uitgangspunt nog een stap verder door ook te spelen met de verwachtingen van meer algemeen bekende personages. MJ keert terug met een reeks stealth-secties die dat wel zijn luider en hectischer dan de eerste game, waarbij ze geleidelijk haar eigen ruimte in het verhaal veroverde, tot het punt dat ze een derde hoofdrolspeler werd in het laatste deel van het verhaal. Ze neemt ook de rol van Scream op zich nadat een Symbiont haar heeft overgenomen, een slechterik met een vrij ander oorsprongsverhaal in de strips. Harry Osborn neemt de mantel van Venom aan, in plaats van de favoriete keuze van Eddie Brock, terwijl Peter Anti-Venom-krachten ontvangt, een personage dat in feite een antiheld is in het grotere universum.

Net als in de Spider-Verse-films bereikt Spider-Man 2 op zichzelf een identiteit wanneer het grotendeels de modus operandi van de MCU negeert en zijn overtuigingen in plaats daarvan in zijn universum plaatst. Het is een dunne lijn om overheen te slingeren; Across the Spider-Verse wankelt immers ook in dit principe, aangezien de onafhankelijkheid van zijn voorganger in gevaar wordt gebracht door een duidelijke verplichting om knipoog naar toekomstige MCU-films, en wordt nog een ander voertuig voor ‘dit personage zal terugkeren’-momenten. Maar de toewijding van Insomniac aan zijn grote schommelingen, zelfs als ze niet allemaal de landing vasthouden, is een verademing.

Spider-Man 2 zit, net als de voorgaande delen, al gevangen in een nieuwe cinematografische vloedgolf. Miles Morales is op weg naar de zijne live-action behandeling. Silk, geplaagd in een scène na de aftiteling, krijgt ook haar film. Ondertussen is Insomniac al een passagier op de X-Men-bandwagon, de nieuwste consolidatie tussen Marvel en Sony, gesignaleerd door recente voorbeelden zoals de scène na de aftiteling in De wonderen. Er is een reeks X-Men easter eggs te vinden in het vervolg, maar vooral werkt de ontwikkelaar aan een Wolverine-game, die ongetwijfeld zal samenvallen met deze nieuwe MCU-fase.

Een paar jaar geleden zou dit gezien zijn als het zoveelste zorgwekkende beeld, met de gegronde verwachting dat mensen als Peter Parker en Miles Morales bekend terrein zouden betreden. Maar als er één les is die Insomniac heeft geleerd, is het dat het altijd de moeite waard is om bestaande vooroordelen ter discussie te stellen. Zowel personages als verhalen kunnen, als ze de kans krijgen, tradities uit het verleden ontgroeien; ze kunnen het web dat hen wordt opgelegd loslaten en in plaats daarvan hun eigen draad opbouwen.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://www.gamespot.com/articles/marvels-spiderman-2-is-a-welcoming-refuge-from-mcu-expectations/1100-6519918/?ftag=CAD-01-10abi2f