Ik kan er een paar noemen. Maar het speelt vooral een rol bij kleinschalige dingen:

• Bij een kleine overname betalen investeerders niet 1x of 2x of wat er ook op de bankbiljetten staat. Of varianten hiervan. Converteerbare bankbiljetten worden in veel gevallen een sukkel in kleine fusies en overnames. Beleggers die te goeder trouw een risico namen op oprichters, krijgen niets uitbetaald, terwijl ze in ieder geval hun geld hadden kunnen terugkrijgen. Ja, kopers willen liever dat het geld naar de werknemers gaat dan naar de investeerders. Maar niet in ieder geval je investeerders terugbetalen als je kunt, is niet cool.
• Toezeggingen aan vroege investeerders niet nakomen.   Het niet naleven van notities. Het niet honoreren van pro rata rechten. Het wijzigen van biljetten op een negatieve manier zonder de toestemming van de obligatiehouders, of de meeste obligatiehouders. Pro-rata-rechten van vroege investeerders verwijderen zonder het hen te vertellen. Netto kunnen veel rechten van vroege investeerders worden verwijderd. Vertel het ze tenminste.
• Zeer grote aandelensubsidies aan zichzelf verstrekken, waardoor een hoge niet-overeengekomen verwatering ontstaat. Dit kan in orde zijn als het op de juiste manier wordt bekendgemaakt en gedaan (bijv. aanvullende subsidies na 3-4 jaar). Maar als je klaar bent om een ​​afgesproken kaptafel te herwerken, is het te hebzuchtig.
• Voor zichzelf geld uit het bedrijf halen zonder openbaarmaking of overeenkomst.  Dit is niet ZO ongewoon. Zucht. Als je bootstrap bent, doe dan wat je wilt. Maar het is geen spaarpot als je eenmaal investeerders hebt gekregen om je extern kapitaal toe te vertrouwen.
• Speel de voorwaarden en waardering uit met The Next Investor.  Uiteindelijk kunnen de nieuwe investeerder en de oprichters op veel manieren VC-termen spelen om de laatste jongens te benadelen. U kunt de optiepool annuleren en deze direct na het sluiten van de deal opnieuw uitgeven. U kunt de vroege voorraad op onverwachte manieren ondergeschikt maken. Een nieuwe investeerder kan dit allemaal doen en de oprichters omkopen/verlenen om het glad te strijken, terwijl alleen de eerdere investeerders eronder lijden. Dit komt nogal eens voor bij bedrijven die enige grip hebben, iets hebben, maar het moeilijk hebben.
• Niet helemaal eerlijk geweest over secundaire liquiditeit. Oprichters verbergen soms dat ze een deel van het geld voor zichzelf opstrijken. Soms verbergen ze het volledig. Andere keren maken ze het bekend, maar pas helemaal aan het einde, wanneer investeerders op het punt staan ​​over te stappen - of dat al hebben gedaan. Nogmaals, secundaire liquiditeit als het goed wordt gedaan, kan geweldig zijn. Maar het kan ook worden gedaan om investeerders af te zetten.
• Het manipuleren van de financiën om een ​​ronde af te sluiten.  Dit komt vaker voor dan zou moeten. Ongewenste inkomsten boeken. Versnelde inkomsten U zou niet moeten versnellen. Zeggen dat deals gesloten zijn die niet... helemaal gesloten zijn. Enz. Te veel hiervan gebeurt met name in de aanloop naar een Serie A-ronde.
• Niet (genoeg) om geven als je tegen een hoge waardering ophaalt. Kijk, niet elke ondernemingsovereenkomst werkt. Maar als je eenmaal tegen een hoge waardering verhoogt, kun je echt niet meer afrekenen. Jij zegt dat je een resultaat van $ 1 miljard gaat opbouwen … of in ieder geval al het mogelijke doet om het te proberen. Afrekenen na een grote ronde is niet echt het nakomen van het sociale contract in een deal.

Dit spul is niet heel gewoon, maar het is niet zo ongewoon als je zou denken. Ik ken verschillende pre-nicorns die in feite de inzet van seed-investeerders wegvaagden in samenwerking met Big, Later VC's.

De beste remedie is om ten minste één investeerder in het bestuur te hebben om deze groep investeerders te vertegenwoordigen. Dan is er tenminste een getuige. Ook als je bent overstemd.

(opmerking: een bijgewerkt SaaStr Classic-antwoord)

grotere dwaas afbeelding van hier