Zephyrnet-logo

Verzending vanuit Londen: hoe duurzaam ondernemen in 2024 zal veranderen | GroenBiz

Datum:

Al meer dan een jaar lang zijn Europese duurzaamheidsbestuurders gefocust op de manier waarop zij zouden voldoen aan de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD), de EU-regelgeving die door derden gegarandeerde openbaarmaking van klimaatdoelstellingen, de uitstoot van broeikasgassen, bestuur en meer vereist. Nu CSRD van kracht wordt voor het verslagjaar dat in januari begint, verhelderen ze de manieren waarop regelgeving de duurzaamheid van bedrijven nu al verandert.

Vorige week sprak ik met twintig in Europa en Groot-Brittannië gevestigde leiders op het gebied van duurzaamheid van enkele van 's werelds grootste bedrijven op de Londense bijeenkomst van Trellis Network, de peer-lidmaatschapsgroep van GreenBiz. 

Ze zijn een stap vooruit in het maken of overwegen van fundamentele verschuivingen, gedreven door regelgeving, waar de Amerikaanse praktijkgemeenschap nu pas mee te maken krijgt, omdat CSRD van toepassing is op 50,000 bedrijven, waaronder ruim 10,000 bedrijven buiten de EU, en de Amerikaanse bedrijven zelf. De regels voor de openbaarmaking van het klimaat door de SEC werden pas eerder deze maand uitgevaardigd. Hoewel CSRD een meer alomvattende aanpak hanteert, vereisen de Amerikaanse regels ook dat bedrijven openbaar maken over emissies en klimaatrisico's. 

Er zijn rimpelingen waar Amerikaanse duurzaamheidsprofessionals op kunnen anticiperen nu de golven van openbaarmaking van regelgeving hun weg over de Atlantische Oceaan vinden. Hier zijn drie van de meest uitgesproken.

Minder trek in ambitieuze publieke doelstellingen

De motivatie voor ‘first movers’ op het gebied van duurzaamheid neemt af om ambitieuze publieke doelen te stellen, zoals Science Based Targets, of deel te nemen aan vrijwillige indexen en openbaarmakingen zoals de Dow Jones Sustainability Indices (DJSI) of het Carbon Disclosure Project, bekend als CDP. Leiders zullen waarschijnlijk hun uitgesproken ambities onderdrukken uit angst juridisch aansprakelijk te worden gesteld voor het hoog mikken, maar kunnen privé doorgaan met het stellen en bereiken van gedurfde doelen. Tegelijkertijd wordt de lat hoger gelegd voor de “bottom-dwellers”, achterblijvers op het gebied van de duurzaamheid van bedrijven die in de strijd worden meegesleurd door gereguleerde openbaarmakingen, het harde optreden van het Europees Parlement tegen greenwashing en regels zoals de Corporate Sustainability Due Diligence-richtlijn die de milieu- en mensenrechten zal regelen. binnen de toeleveringsketens van bedrijven.

Integrale AI

Hoewel het geen geheim is dat complexe duurzaamheidsgegevens moeten worden geautomatiseerd of dat AI-instrumenten zijn ontwikkeld om deze ruimte op te vullen, heeft de EU-regelgeving MVO-rapporterende bedrijven met volle kracht in de AI-revolutie gelanceerd. Sommige bedrijven gebruiken de AI-mogelijkheden van Salesforce al of overwegen dit via de Net Zero Cloud of platforms zoals Datamaran om enorme hoeveelheden broeikasgas- en leveranciersinformatie te verwerken. De onmiskenbare efficiëntie blijkt onweerstaanbaar en het potentieel van de technologie neemt exponentieel toe, hoewel externe auditors bijvoorbeeld de waarheidsgetrouwheid van door AI gegenereerde openbaarmakingsinformatie in twijfel zouden kunnen trekken in plaats van door mensen uitgevoerde interviews met belanghebbenden voor bijvoorbeeld materialiteitsbeoordelingen.

Natuur en biodiversiteit volgen daarna

Klein beginnen (en voorlopig rustig blijven) met de inspanningen van bedrijven op het gebied van biodiversiteit is een populaire aanpak. Hoewel de uitbreiding van duurzaamheidsperspectieven naar de natuur niet nieuw is, zorgt regelgeving er wel voor dat bedrijven sneller rekening houden met hun materiële risico's, afhankelijkheden en gevolgen voor de biodiversiteit. CSRD omvat natuur- en biodiversiteitsbepalingen; bedrijven maken gebruik van het natuurraamwerk Taskforce on Nature-related Financial Disclosure (TNFD). Voor degenen die onderdrukt worden door de regelgeving lijkt een uitbreiding naar de natuur een 'nieuwe grens'-aantrekkingskracht te hebben, maar de implementatie staat nog in de kinderschoenen, en het waargenomen gebrek aan capaciteit van bedrijven om eraan te werken (gezien al hun openbaarmakingslasten) vormt een barrière. NGO's en natuurcoalities moedigen bedrijven aan om hun natuurverplichtingen openbaar te maken, maar de groeiende behoedzaamheid over de waarde van publieke doelen is groot. 

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img