Introductie

Met de uitbreiding van generatieve AI-technologie op verschillende platforms en applicaties kampen ontwikkelaars met een hele reeks auteursrechtgeschillen. Recentelijk is bijvoorbeeld een class action-rechtszaak werd ingediend tegen de conversatie-generatieve AI-chatbot van Google, Bard. Google wordt beschuldigd van webscraping (inclusief auteursrechtelijk beschermde inhoud) voor het trainen van zijn chatbot. Zelfs de populaire LLM-chatbot, ChatGPT, heeft kritiek gekregen van de media en auteurs en is er getuige van geweest class action pakken daartegen aangifte gedaan. De meest prominente hiervan is die van de Auteurs Gilde, een groep vooraanstaande auteurs in de VS.

Als reactie daarop zijn bedrijven begonnen met het invoeren van een beleid voor vrijwaring van auteursrechten om hun gebruikers te beschermen tegen mogelijke auteursrechtzaken die voortvloeien uit het gebruik van hun generatieve AI-technologie. Een auteursrechtvrijwaringsbeleid, soms ook wel een verzekering tegen inbreuk op het auteursrecht genoemd, is een soort verzekering die wordt gebruikt om individuen of entiteiten te beschermen tegen rechtszaken die voortvloeien uit mogelijke claims wegens inbreuk op het auteursrecht. In deze blog onderzoek ik het auteursrechtvrijwaringsbeleid van drie grote technologiegiganten en analyseer ik hun juridische effectiviteit bij het beschermen van hun gebruikers tegen mogelijke auteursrechtgeschillen.

Wat zijn de auteursrechtproblemen bij generatieve AI?

De auteursrechtproblemen met generatieve AI zijn eerder besproken in twee blogposts (hier en hier). Kortom, generatieve AI roept op verschillende gebieden zorgen op over inbreuk op het auteursrecht. Producten van, of generatieve AI zelf, kunnen bijvoorbeeld inbreuk maken op licenties voor auteursrechtgebruik. Of door AI gegenereerde werken in eerste instantie in aanmerking komen voor auteursrechtelijke bescherming is een punt van discussie. Alleen auteursrechtelijk beschermde werken die door mensen zijn gegenereerd, worden beschermd onder de auteursrechtwetten. Sommigen beweren dat, omdat door AI gegenereerde producten niet het resultaat zijn van menselijke creativiteit, ze niet aan deze voorwaarde voldoen. Sommigen beweren dat de schrijvers degenen zouden moeten zijn die de AI-modellen hebben ontwikkeld die deze werken produceren.

Een andere bron van zorg is de vraag of het gebruik van auteursrechtelijk beschermde gegevens om AI-modellen te trainen inbreuk maakt op het auteursrecht. De set gegevens die wordt gebruikt om een ​​AI-model te instrueren hoe een taak moet worden uitgevoerd, staan ​​bekend als trainingsgegevens. Trainingsgegevens voor generatieve AI bestaan ​​vaak uit auteursrechtelijk beschermde media, waaronder tekst, foto's en muziek. Terwijl sommigen beweren dat het gebruik van auteursrechtelijk beschermde gegevens om AI-modellen te trainen een redelijk gebruik is, beweren anderen dat dit een inbreuk is.

Ten slotte bestaat er de zorg dat niet-goedgekeurde afgeleide werken kunnen worden geproduceerd met behulp van generatieve AI. Een werk dat is gebaseerd op een reeds bestaand auteursrechtelijk beschermd werk wordt een afgeleid werk genoemd. Voorbeelden van afgeleide werken zijn bijvoorbeeld een muzikale versie van een toneelstuk of een boekvertaling. Zonder toestemming van de eigenaar van het auteursrecht kan generatieve AI worden gebruikt om afgeleide werken te produceren, wat tot inbreuk kan leiden. Het door AI gegenereerde werk kan worden gezien als een inbreuk op het auteursrecht van iemand anders. 

adobe vuurvliegje

In juni 2023Adobe, de maker van Acrobat en Photoshop, werd een van de eerste bedrijven ter wereld die zijn beleid ter vrijwaring van intellectueel eigendom introduceerde voor zijn nieuwe generatieve AI-product, Adobe Firefly. Firefly, een product van Adobe Creative Cloud, is een generatieve, op AI gebaseerde beeldmaker. Het product is speciaal ontwikkeld voor commercieel gebruik om bedrijven een tool te bieden waarmee ze eenvoudig professionele standaardfoto's kunnen genereren. Om de “commerciële veiligheid” van Firefly te garanderen, heeft Adobe daarom de nodige voorzorgsmaatregelen genomen. Ter illustratie: Firefly is getraind in gelicentieerde inhoud zoals Adobe Stock (een Adobe-product met een eigen set stockfoto's), (verlopen auteursrechten) materiaal uit het publieke domein en ander materiaal waarop geen auteursrecht rust of materiaal waarvoor openlijk een licentie is verleend. Adobe is oprichter en medewerker van de Inhoud Authenticiteit Initiatief (CAI), een initiatief waarbij meerdere media- en technologiebedrijven betrokken zijn; academische wereld en NGO’s. De CAI streeft ernaar een open industriestandaard te bieden voor de herkomst en authenticiteit van inhoud.

Bovendien maakt Adobe deel uit van de Coalitie voor herkomst en authenticiteit van inhoud (C2PA). C2PA heeft een open technische standaard ontwikkeld waarmee uitgevers, makers en consumenten de oorsprong van verschillende soorten media kunnen traceren. Dit omvat een optie voor makers om aan te geven of generatieve AI is gebruikt via een Inhoudsreferentie. Inhoudsreferenties zijn een type van “manipulatie-evident” metadata ontworpen om grotere transparantie en identificatie te vergemakkelijken bij het maken van afbeeldingen via tools zoals generatieve AI. Om Content Credentials te kunnen gebruiken, moeten makers met deze Credentials manipulatie-evidente metadata toevoegen aan hun gegenereerde werken. Hiermee kunnen makers meer informatie over hun werk toevoegen, inclusief de naam/identiteit van de maker, de bewerkingsprocedure en andere gerelateerde informatie. Daarom is Adobe, in tegenstelling tot OpenAI, voorzichtig geweest bij het samenstellen van zijn trainingsdatasets ter bescherming tegen claims van inbreuk op het auteursrecht. Alsof dit nog niet genoeg was, introduceerde Adobe nog een opmerkelijke functie om zijn gebruikers te versterken tegen vrijwaring van auteursrechten: het beleid inzake vrijwaring van intellectuele eigendomsrechten. Firefly's IE-vrijwaring voorziet in schadeloosstelling tegen eventuele auteursrechtgerelateerde juridische procedures. Dit is echter uiteraard onderworpen aan enkele gebruiksvoorwaarden. Deze stap van Adobe lijkt een preventieve maatregel te zijn als reactie op het luchtafweergeschut dat wordt ontvangen door andere AI-tools voor het genereren van afbeeldingen, zoals DALL-E, Stabiele diffusie en Verzinnen.

De Copilot-auteursrechtverplichting van Microsoft

In navolging van Adobe heeft Microsoft ook zijn vrijwaringsbeleid vrijgegeven, Copiloot-auteursrechtverplichting. Het besluit van Microsoft om de zorgen van consumenten over inbreuk op het auteursrecht op zijn AI-assistenten weg te nemen, is een belangrijke stap. Door dit te doen wordt de reeds bestaande dekking voor IE-schadeloosstelling van Microsoft uitgebreid met auteursrechtclaims met betrekking tot de reeks Copilots, waaronder GitHub, Dynamics 365, Power Platform en andere producten. Interessant genoeg omvat het ook de output die deze AI-helpers produceren. Deze garantie is bedoeld om commerciële gebruikers te beschermen tegen mogelijke geldverliezen in het geval dat zij beschuldigd worden van inbreuk op het auteursrecht. De afdwingbaarheid van deze beloften is echter door bepaalde experts onder de loep genomen totdat ze volledig zijn opgenomen in de commerciële overeenkomsten en servicevoorwaarden. Dit is belangrijk omdat dit ‘schadeloosstellingsbeleid’ momenteel slechts een verbintenisverklaring is die op de website wordt geplaatst – het is niet formeel opgenomen in een van de gebruikersovereenkomsten. Zelfs als we de toezegging van Microsoft zouden beschouwen als een bewijs van haar juridische intentie, zijn er nog meer complicaties. In de toezegging staat dat de gebruikers inhoudsfilters en veiligheidssystemen moeten gebruiken – dit weerspiegelt de complexiteit van het navigeren door de verschillende onduidelijkheden en grijze ruimtes van inbreuk op het auteursrecht met betrekking tot generatieve AI. Daarom lijkt het beleid van Microsoft, zelfs op zijn best, geen verzekerde bescherming voor zijn gebruikers te garanderen. 

Het schadeloosstellingsbeleid van Google voor generatieve AI-gebruikers

Onlangs heeft Google ook zijn schadeloosstellingsbeleid voor generatieve AI-gebruikers vrijgegeven en heeft het zich aangesloten bij de strijd van grote technologiegiganten door een alomvattend schadeloosstellingsbeleid te introduceren voor gebruikers van generatieve AI. op zijn Google Cloud- en Workspace-platforms. Google's aanpak van dit probleem is grondig, omdat het op twee fronten wordt aangepakt. Dit beleid is specifiek van toepassing op software op de Vertex AI-ontwikkelingsplatform en Duet AI-systeem, dat zich vooral richt op het genereren van tekst en afbeeldingen in Google Workspace- en Cloud-programma's. Het is veelbetekenend dat de schadeloosstelling van Google zich niet uitstrekt tot gevallen waarin gebruikers opzettelijk de rechten van anderen schenden, bijvoorbeeld door auteursrechtelijk beschermd materiaal te gebruiken voor commerciële doeleinden (en niet onder enige bepaling inzake eerlijke handel vallen). Dit onderscheid is gemaakt om een ​​verantwoord gebruik van generatieve AI-technologie te garanderen.

Het is veelbetekenend dat het schadeloosstellingsbeleid van Google niet bestaat voor zijn populaire generatieve AI-chatbot, Google Bard. Het is alleen beperkt tot Vertex AI en Duet AI, die beperkt is tot veel minder gebruikers. Het belangrijke gebied waarop Google Bard verschilt van sommige andere generatieve AI-tools, zoals Adobe Firefly, is de inhoud of datasets die voor de training worden gebruikt. Google Bard is Google's eigen generatieve AI-chatbot die een Large Language Model (LLM) gebruikt, vergelijkbaar met OpenAI's ChatGPT.

Hoewel Adobe Firefly zich beperkt tot materiaal waarop geen auteursrecht rust, zou Google Bard getraind zijn in alle bronnen van internet (ongeacht het auteursrecht). Dit heeft een grote zorg voor Google opgeleverd, zoals blijkt uit een recente reeks rechtszaken tegen Bard. Daarom lijkt het beleid van Google zijn gebruikers geen substantiële en effectieve bescherming te bieden, en dit verklaart waarschijnlijk waarom dit beleid zelfs een maand na de introductie niet veel aandacht heeft gekregen. Het lijdt geen twijfel dat zelfs OpenAI geen schadeloosstellingsbeleid voor ChatGPT heeft aangekondigd dat nogal vergelijkbaar is met de manier waarop Google Bard werkt op het gebied van auteursrechtkwesties.

Conclusie

In het snel veranderende veld van generatieve AI zijn regels voor vrijwaring van auteursrechten essentieel om gebruikers juridische bescherming te bieden. Als reactie op deze zorgen hebben Microsoft, Adobe en Google allemaal hun regels aangepast om specifieke facetten van de toepassing van generatieve AI aan te pakken. Zelfs als deze plannen een grote stap voorwaarts zijn, moeten consumenten zich nog steeds bewust en voorzichtig zijn en de omvang en grenzen van de geboden schadevergoeding kennen. Deze regelgeving zal zich zeker ontwikkelen in lijn met de vooruitgang van AI, waardoor nog meer rechtszekerheid wordt geboden aan bedrijven die deze baanbrekende technologie gebruiken.

Prachi Mathur

Auteur

Prachi Mathur is een student aan de National Law School University of India (NLSIU), Bangalore. Ze is onder meer geïnteresseerd in technologierecht, intellectueel eigendomsrecht, recht en economie, bewijsrecht en strafrecht. Via haar blogposts legt ze graag de werking van het recht uit.

• Door SEO aangedreven content en PR-distributie. Word vandaag nog versterkt.
• PlatoData.Network Verticale generatieve AI. Versterk jezelf. Toegang hier.
• PlatoAiStream. Web3-intelligentie. Kennis versterkt. Toegang hier.
• PlatoESG. carbon, CleanTech, Energie, Milieu, Zonne, Afvalbeheer. Toegang hier.
• Plato Gezondheid. Intelligentie op het gebied van biotech en klinische proeven. Toegang hier.
• Bron: https://www.theippress.com/2023/11/05/copyright-indemnity-policies-for-generative-ai-are-users-actually-safe/