Bij het uitbreken van de coronaviruspandemie waren er goede hoop dat de warme zomertemperaturen de verspreiding ervan zouden kunnen verminderen. Hoewel de zomer geen wijdverbreide verlichting bracht, blijft het verband tussen het weer en Covid-19 een actueel onderwerp.

Het verband tussen het weer en Covid-19 is ingewikkeld. Het weer beïnvloedt de omgeving waarin het coronavirus moet overleven voordat het een nieuwe gastheer infecteert. Maar het beïnvloedt ook het menselijk gedrag, waardoor het virus van de ene gastheer naar de andere wordt verplaatst.

Onderzoek onder leiding van de Universiteit van Texas in Austin voegt enige duidelijkheid toe over de rol van het weer bij de Covid-19-infectie, waarbij uit een nieuwe studie blijkt dat temperatuur en vochtigheid geen significante rol spelen bij de verspreiding van het coronavirus.

Dat betekent dat, of het nu warm of koud is buiten, de overdracht van Covid-19 van de ene persoon op de andere vrijwel volledig afhankelijk is van menselijk gedrag.

"Het effect van het weer is laag en andere kenmerken zoals mobiliteit hebben meer impact dan het weer", zegt Dev Niyogi, professor aan de Jackson School of Geosciences en Cockrell School of Engineering van UT Austin, die het onderzoek leidde. “In termen van relatief belang is het weer een van de laatste parameters.”

Andere onderzoekers die hebben bijgedragen aan het onderzoek zijn Sajad Jamshidi, een onderzoeksassistent aan de Purdue University, en Maryam Baniasad, een promovendus aan de Ohio State University.

De studie definieerde het weer als ‘equivalente luchttemperatuur’, waarbij temperatuur en vochtigheid in één enkele waarde worden gecombineerd. De wetenschappers analyseerden vervolgens hoe deze waarde werd gevolgd door de verspreiding van het coronavirus in verschillende gebieden van maart tot juli 2020, met een schaal variërend van Amerikaanse staten en provincies tot landen, regio's en de wereld als geheel.

Op provinciaal en staatsniveau onderzochten de onderzoekers ook de relatie tussen coronavirusinfectie en menselijk gedrag, waarbij ze mobiele telefoongegevens gebruikten om reisgewoonten te bestuderen.

De studie onderzocht menselijk gedrag in algemene zin en probeerde niet om dit in verband te brengen met de manier waarop het weer dit gedrag mogelijk heeft beïnvloed. Op elke schaal pasten de onderzoekers hun analyses aan, zodat populatieverschillen de resultaten niet vertekend.

Over de schaal heen ontdekten de wetenschappers dat het weer vrijwel geen invloed had. Toen het werd vergeleken met andere factoren met behulp van een statistische maatstaf die de relatieve bijdrage van elke factor aan een bepaald resultaat uitsplitst, bedroeg het relatieve belang van het weer op provinciaal niveau minder dan 3 procent, zonder enige aanwijzing dat een specifiek weertype de weersomstandigheden bevorderde. verspreid over een ander.

Daarentegen lieten de gegevens de duidelijke invloed van menselijk gedrag zien – en de buitensporige invloed van individueel gedrag. Reizen maken en tijd buitenshuis doorbrengen waren de twee belangrijkste factoren die bijdroegen aan de groei van COVID-19, met een relatief belang van respectievelijk ongeveer 34 procent en 26 procent. De volgende twee belangrijke factoren waren de bevolkingsdichtheid en de stedelijke dichtheid, met een relatief belang van respectievelijk ongeveer 23 procent en 13 procent.

“We moeten het probleem niet zien als iets dat wordt veroorzaakt door weer en klimaat,” zei Jamshidi. “We moeten persoonlijke voorzorgsmaatregelen nemen en ons bewust zijn van de factoren die de stedelijke blootstelling beïnvloeden.”

Baniasad, een biochemicus en apotheker, zei dat aannames over hoe het coronavirus zou reageren op het weer grotendeels zijn gebaseerd op onderzoeken die in laboratoriumomgevingen zijn uitgevoerd naar gerelateerde virussen. Ze zei dat deze studie het belang illustreert van studies die analyseren hoe het coronavirus zich door menselijke gemeenschappen verspreidt.

“Als je iets in het laboratorium bestudeert, is het een gecontroleerde omgeving. Het is moeilijk om op te schalen naar de samenleving”, zegt ze. “Dit was onze eerste motivatie om een ​​breder onderzoek te doen.”

Marshall Shepherd, hoogleraar atmosferische wetenschappen aan de Universiteit van Georgia die geen deel uitmaakte van het onderzoek, zei dat het onderzoek belangrijke inzichten biedt over het weer en het coronavirus op alle schaalniveaus.

“Dit belangrijke werk verduidelijkt een deel van de insinuaties over de verbanden tussen weer en Covid-19 en benadrukt de noodzaak om wetenschappelijke uitdagingen op de juiste schaal aan te pakken”, aldus Shepherd.

Niyogi zei dat een van de belangrijkste lessen van de coronaviruspandemie het belang is van het analyseren van verschijnselen op ‘menselijke schaal’ – de schaal waarop mensen hun dagelijkse leven leiden. Hij zei dat dit onderzoek een voorbeeld is van dit soort perspectief.

“Er wordt beweerd dat Covid alles kan veranderen”, zei Niyogi. “We hebben de weer- en klimaatvooruitzichten bekeken als een systeem dat we steeds kleiner en kleiner maken en vervolgens kijken welke gevolgen dit voor de mens zou kunnen hebben. Nu draaien we de zaak om en gaan we opschalen, beginnend op de menselijke blootstellingsschaal en dan naar buiten toe. Dit is een nieuw paradigma dat we nodig zullen hebben voor het bestuderen van virusblootstelling en menselijke omgevingsmodelleringssystemen met nieuwe detectie- en AI-achtige technieken.”

Foto: Uit een onderzoek onder leiding van UT Austin-professor Dev Niyogi is gebleken dat temperatuur en vochtigheid geen significante rol spelen bij de verspreiding van het coronavirus. (Krediet: Ian Dolfijn)

Bron: https://medicalnewsindia.com/hot-cold-weather-alone-no-significant-effect-covid-19-spread/