Zephyrnet-logo

Lockdowns en waterkwaliteit: onderzoek naar gebouwgebruik leidt tot aanbevelingen | Envirotec

Datum:


Tijdens de lockdowns leidde de lagere bezettingsgraad van gebouwen tot een lager waterverbruik, waardoor er zorgen ontstonden over de waterkwaliteit als gevolg van stagnatie. Overheidswaarschuwingen wezen op verhoogde risico's van chemische en microbiologische besmetting in watersystemen. Uit onderzoek is gebleken dat verminderd gebruik en stagnatie het gehalte aan zware metalen kunnen verhogen en de effectiviteit van desinfectiemiddelen kunnen verminderen, wat de microbiële groei kan beïnvloeden. Om dit aan te pakken werd het regelmatig spoelen van de armatuur aanbevolen, wat de waterkwaliteit tijdelijk verbeterde, maar ook de complexiteit van het effectief beheren van watersystemen in gebouwen aan het licht bracht.

Een recente studies (https://doi.org/10.1016/j.ese.2023.100314) gepubliceerd in deel 18 van het tijdschrift Milieukunde en ecotechnologie lijkt cruciale inzichten te onthullen in de impact van een verminderde bezettingsgraad van gebouwen op de waterkwaliteit.

Dit onderzoek, uitgevoerd aan de Purdue University, onderzocht de impact van een verminderde bezettingsgraad van gebouwen – tijdens de lockdowns – op de waterkwaliteit. De studie concentreerde zich op vier gebouwen met uiteenlopende kenmerken en beoordeelde veranderingen in de waterkwaliteit tijdens periodes van weinig gebruik. Door belangrijke parameters zoals concentraties van zware metalen en chloorniveaus te monitoren, evalueerde het de effecten van waterstagnatie.

De bevindingen toonden aan dat langdurige stagnatie leidde tot aanzienlijke variaties in de waterkwaliteit, waaronder veranderingen in het gehalte aan zware metalen en chloor. Deze variaties werden beïnvloed door factoren zoals de ouderdom, de grootte en het ontwerp van het watersysteem van het gebouw. In het onderzoek werd ook de effectiviteit beoordeeld van spoelpraktijken, een methode om stilstaand water in sanitaire systemen te verversen.

Uit de resultaten bleek dat weliswaar een deel van de negatieve effecten van stagnatie kon worden verlicht, maar dat de effectiviteit ervan varieerde per gebouwtype. Dit benadrukt de complexiteit van het beheer van de waterkwaliteit in gebouwen met een veranderende bezettingsgraad. Dit onderzoek onderstreept het belang van het ontwikkelen van op maat gemaakte waterbeheerstrategieën, vooral tijdens onverwachte gebeurtenissen zoals pandemieën, die de gebruikspatronen van gebouwen aanzienlijk kunnen veranderen.

Hoogtepunten

  • Er waren geen standaardrichtlijnen voor het doorspoelen van leidingen beschikbaar.
  • Er werden vier institutionele gebouwen met een lage bezettingsgraad (met dezelfde bron) bemonsterd.
  • Chloorresten werden vaak niet in alle gebouwen aangetroffen.
  • Bij de ingang van 1 gebouw werd na 7 uur spoelen geen chloor gedetecteerd.
  • Er werd geen wijdverspreide Cu-, Mn-, Pb- en Zn-verontreiniging aangetroffen.

Hoofdonderzoeker Kyungyeon Ra onderstreept samen met een team van Purdue University het belang van dit onderzoek voor het begrijpen van de veranderingen in de waterkwaliteit als gevolg van veranderde bezettingspatronen van gebouwen tijdens de pandemie.

Deze studie benadrukt de noodzaak van effectieve waterbeheerstrategieën in gebouwen met een lage bezettingsgraad. De bevindingen hebben implicaties voor de volksgezondheid, met name voor het begrijpen en beperken van de risico's die gepaard gaan met waterstagnatie en het bedenken van geschikte spoelprotocollen.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img