Meer dan twee jaar geleden maakte Bitwise Asset Management gewaagde beschuldigingen van hoeveel handelsvolume op crypto-uitwisselingen nep was - 95%, volgens hun onderzoek.

The Tie vervolgde dit met zijn onderzoek wat suggereert dat, afgezien van de weinige gevestigde namen in de sector, zoals Gemini, Coinbase en Binance, de meeste andere platforms vervalste handelsvolumegegevens verschaften aan aggregators om zichzelf te presenteren als een actief handelsplatform. 

Toen gebeurde er iets vreemds. Degenen die genoemd en beschaamd werden, kwamen niet naar buiten om de bevindingen te betwisten of verklaringen af ​​te geven die de juistheid ervan ontkenden. Sommigen gaven vrijwel toe kennis te hebben van frauduleuze handelsactiviteiten op hun platforms.

OKEx, een van de 73 uitwisselingen veroordeeld door Bitwise, financieel directeur Lennix Lai, toen hem werd ondervraagd over dergelijke praktijken op hun platform, toegegeven: 

"We zouden erkennen dat [...] het tijd kost om volume op te bouwen en een van de gemakkelijkste manieren, vooral voor sommige Chinese handelaren, is om enkele van de meer illiquide paren te wassen." 

Eerlijk gezegd suggereerde het feit dat het Bitwise-rapport en de onthullingen in sommige kringen niet veel wenkbrauwen opriepen, dat datamanipulatie in de branche toch geen nieuws was. 

Gecentraliseerde uitwisselingen schuldig omdat ze niet in rekening zijn gebracht

Vorige week heeft de US Commodity Futures Trading Commission (CFTC) heeft een boete van $ 6.5 miljoen opgelegd aan Coinbase voor “roekeloze valse rapportage en washandel​ In tegenstelling tot OKEx, die Chinese detailhandelaren de schuld gaf, was het een medewerker die verantwoordelijk was voor de wandaden op Coinbase. 

Dit volgt een $ 18 miljoen schikking vorige maand tussen ketting/ Bitfinex en de procureur-generaal van NY voor hun rol bij het verstrekken van valse gegevens en het verbergen van ontbrekende fondsen, waardoor hun investeerders misleidend werden over het werkelijke risico dat ze liepen op de crypto-uitwisseling. 

Hier is de kicker. 

Zowel Coinbase als Bitfinex waren twee van de tien oneven beurzen die werden geïdentificeerd als goede actoren die zich niet schuldig maakten aan wash-trading en valse handelsvolumes, althans volgens zowel Bitwise als The Tie, wiens vernietigende studies ten minste een deel van de basis vormden voor formeel onderzoek. in sommige van deze crypto-uitwisselingen.

Wat hier belangrijk is om op te merken, is dat dit geen keerpunt is voor gecentraliseerde uitwisselingen. Deze EVENTS waren slechts de laatste beurzen die in strijd waren met toezichthouders vanwege hun rol bij het manipuleren van handelsmarkten.

Aangezien Mt. Gox's seismische ondergang in 2014, heeft de crypto-wereld uitwisseling na uitwisseling in de war gebracht met autoriteiten en toezichthouders vanwege wanbeheer, nalatigheid en regelrechte wanpraktijken bij de handel. 

Coinbase en Bitfinex komen misschien weg met een klap op de pols, maar vele anderen zullen dat niet doen, zoals de Canadese beurs Coinsquare die niet eens een washandelschandaal overleefde, bedacht door hun execs. De leidinggevenden namen ontslag en de beurs werd in 2020 gesloten, na betaling van een boete van $ 1.7 miljoen. 

Gevolgen voor investeerders en klanten 

De sombere realiteit is dat de volledige gevolgen van deze gebeurtenissen altijd door klanten en investeerders zijn gedragen. 

De financiële ondergang van het wanbeheer van Mt. Gox was duizelingwekkend - tientallen miljoenen dollars die tot op de dag van vandaag vastzitten in een limbo van juridisch gekibbel.

Het was niet de laatste uitwisseling waarbij geld van klanten in Japan werd verloren, zoals BitPoint had gedaan verloor $ 32 miljoen in een vermeende hack in 2019. Alleen al door hacks, meestal als gevolg van nalatigheid van werknemers, zijn honderden miljoenen dollars verloren gegaan, met enkele gevallen van klantcompensatie. 

Zelfs klanten die niet noodzakelijkerwijs door verlieshacks zijn getroffen, hebben soms de last van compensatie gedeeld, met uitwisselingen zoals Bitfinex waarvan bekend is dat ze de verliezen over alle klantaccounts spreiden in een praktijk die "gesocialiseerde verliezen. ' 

Het probleem van vage regelgeving kan ook een probleem zijn, zoals in het geval van Brazilië, waar wisselbeheerders sinds medio 2020 naar de rechter stappen met banken, waarbij sommige bedrijven sluiten en klanten geen toegang hebben tot geld. 

Maar andere niet-financiële gevolgen waren niet minder ernstig. 

Meer dan 14,000 Coinbase-gebruikers in 2017 zullen zich de “John Doe dagvaarding”Van de IRS, waardoor ze zich realiseerden hoe kwetsbaar hun persoonlijke informatie was wanneer ze werden opgeslagen met een gecentraliseerde uitwisseling.

Een federale rechtbank in Californië beval Coinbase vervolgens om identificatiegegevens over te dragen voor gebruikers die aan bepaalde handelsdrempelvereisten voldeden, waaronder hun naam, geboortedatum, adres en belastingbetaler-ID, samen met gegevens van alle accountactiviteit en alle bijbehorende accountafschriften. 

Gezien de armen veiligheid rond wisselfondsen, is het geen verrassing dat identiteits- en datalekken ook voorkomen bij crypto-uitwisselingen. Binance ontkende zijn "KYC-lek" in 2019 was zelfs legitiem, maar de datalekken van andere beurzen zoals Coincheck, Coinsquare en BuyUCoin hebben informatie onthuld van honderdduizenden crypto-uitwisselingsgebruikers.

Een veiligere haven op gedecentraliseerde beurzen? 

. gedecentraliseerde uitwisselingen, of DEX's, voor het eerst verschenen tussen 2014 en 2016, stelden ze voor om de tussenpersonen die de bedrijven en platforms waren die gecentraliseerde beurzen runnen, af te schaffen.

Alleen, het is om verschillende redenen niet helemaal gelukt:

• een gebrek aan liquiditeit dat transacties verhinderde;
• een hoge technische leercurve waardoor het moeilijk te gebruiken was;
• en een algemeen gebrek aan veiligheidsmaatregelen om te voorkomen dat handelaren rechtstreeks in zwendelvallen terechtkomen, zoals het kopen van nepactiva of het activeren van kwaadaardige contracten die portefeuilles leegmaken. 

Maar als de verzameling van gedecentraliseerde protocollen gerijpt in 2019, en toen gecentraliseerde uitwisselingen hun onhandige pogingen met toezichthouders en hackers voortzetten, werd het gemakkelijker om te genieten van de voordelen die DEX's hadden ten opzichte van hun gecentraliseerde tegenhangers. 

Het duidelijkste voordeel was dat DEX's nooit toegang nodig hadden tot fondsen van handelaars, aangezien gebruikers alleen portefeuilles met frontends hoefden te verbinden, zonder dat ze geld op een DEX hoefden te storten.

Dit betekende dat er weinig risico was op hacks die zouden stelen portemonnee saldi in tegenstelling tot een gecentraliseerde beurs. Het was ook niet mogelijk om een ​​onwillige deelnemer te zijn aan een "socialized loss" -evenement. 

In de voorbeelden van Uniswap, Sushiswap en PlasmaSwap hoeven handelaren alleen een web 3.0-portemonnee aan te sluiten en een transactie te autoriseren als ze een ruil willen uitvoeren. Anders verlaten fondsen nooit de portemonnee van handelaren. 

In termen van persoonlijke privacy winnen DEX's zonder meer. In de meeste gevallen, zoals bij DEX-aggregators PlasmaFinance en Matcha, is er niet eens een optie om gebruikersaccounts aan te maken. Geen namen, geen e-mailadres, zelfs niet eens een gebruikersnaam of accountnummer. Het enige identificerende stukje informatie dat handelaren ooit zullen achterlaten, is het adres van hun portemonnee. 

Er zijn nog andere voordelen om over te spreken. Sommige zijn technologisch (blockchain-cryptografie is bijvoorbeeld aantoonbaar superieur aan coderingsbeveiliging op gecentraliseerde databases) en andere zijn ideologisch (DEX'en maken gebruik van feitelijke, onafhankelijke gegevens in de keten, in tegenstelling tot gecentraliseerde uitwisselingsgegevens, feeds kwetsbaar voor manipulatie).

Maar de voor de hand liggende voordelen in termen van bescherming van fondsen en persoonlijke gegevens beginnen tegenwoordig logischer te worden, in het licht van de talrijke problemen waarmee gecentraliseerde uitwisselingen in die gebieden worden geconfronteerd. 

Dit wil niet zeggen dat DEX's of AMM's de definitieve oplossing zijn voor iedereen en alle soorten cryptohandelaren. 

Misschien is voor sommigen de verzekering van een door de overheid gesteunde depositogarantie of volledige verzekeringsdekking, zoals de vereiste is voor gelicentieerde crypto-uitwisselingen in Japan vandaag, de voorkeur boven het alleen bewaren van hun crypto-activa.

En misschien als crypto steeds meer geaccepteerd wordt in de traditionele financiële en bankwereld, KYC en due diligence kunnen niet worden uitgesloten, en totdat blockchaintechnologie een werkend compromis vindt tussen naleving van de regelgeving en persoonlijke privacy, moet een veiligere opslag en bescherming van persoonlijke gegevens worden geïmplementeerd. 

Maar voorlopig, waar gecentraliseerde beurzen er niet in geslaagd zijn fondsen en persoonlijke gegevens te beschermen, wenkt het niet-bewarende en accountloze karakter van gedecentraliseerde beurzen de rechteloze cryptohandelaar.