Zephyrnet-logo

Zorg dat het fregatprogramma van de Amerikaanse marine weer op schema komt

Datum:

De recente evaluatie van de voortgang van de scheepsbouw is een belangrijke stap in het corrigeren van de huidige kostenoverschrijdingen en vertragingen in de planning. De nogal timide reactie van de Amerikaanse marinesecretaris, die alleen het FFG-ontwerpteam opdracht gaf zich op de scheepswerf te verzamelen, was echter veel te timide.

Velen hadden gehoopt dat dit programma het probleem van kleine onderzeebootbestrijdingsschepen zou oplossen, ter vervanging van de FFG-7-klasse. Die hoop werd de bodem ingeslagen met de aankondiging van een schandalig uitstel van drie jaar. De oplevering zal circa 10 jaar na gunning van het contract plaatsvinden. Dit ruïneert het hele concept van het aanpassen van een bewezen buitenlands ontwerp. Volgens de marine resulteert de opeenstapeling van ontwerpwijzigingen in slechts 15% overeenkomst met het basisschip. Ofwel heeft de bronselectie het verkeerde schip gekozen, ofwel heeft een ongecontroleerde veranderingsmanie een goed ontwerp verpest.

De secretaris had de opdracht moeten geven: 'Haal de scheepsplanning en de kosten terug naar waar deze waren toen het contract werd goedgekeurd. Verwacht geen bonussen of promoties totdat dat gebeurt.”

Het inmiddels gepensioneerde fregat van de FFG-7-klasse was een belangrijk onderdeel van de onderzeebootbestrijding. Dat had vervangen moeten worden door de module voor onderzeebootbestrijding aan de kust. Die ontwikkeling mislukte. De Amerikaanse marine zal niet in staat zijn de zeecommunicatielijnen te beschermen, tenzij torpedobootjagers worden afgeleid van de krachtbescherming. Dit is verwarrend en gevaarlijk.

De kleine strijdmacht is verdwenen. Het lijkt erop dat urgentie zou worden toegepast op het FFG-62-programma, maar dit is duidelijk niet het geval. Redenen voor een uitstel van drie jaar zijn het gebrek aan arbeidskrachten en de noodzaak om andere scheepswerven, inclusief kustgevechtsschepen, voorrang te geven.

Wat is de oorzaak van de vertraging van drie jaar? Op basis van eerdere ervaringen gaat het waarschijnlijk om door de overheid geleverde apparatuur en informatie. Als dit het geval is, moet dit worden gecorrigeerd.

Het vlootplan is om 73 kleine oppervlaktestrijders te hebben. De huidige plannen voorzien in de aanschaf van gemiddeld 1.5 schepen per jaar voor fregatten. Ter vergelijking: de productie van de FFG-7-klasse was meer dan drie schepen per jaar die gebruik maken van drie scheepswerven.

China is gebouw een grote vloot van luchtonafhankelijke onderzeeërs, stiller dan kernonderzeeërs en geschikt voor missies van 60 dagen. Ze zijn veel capabeler dan welke Duitse U-boot of Amerikaanse onderzeeër dan ook uit de Tweede Wereldoorlog. Ze vormen een duidelijke bedreiging voor elk oppervlakteschip in de Stille en Indische Oceaan.

Dan zijn er terugkerende maritieme veiligheidsproblemen die vele vormen aannemen. Het is niet nodig torpedobootjagers in deze rol in te zetten en ze af te leiden van de force protection-rollen.

In plaats van een uitstel van drie jaar te accepteren, zou de marine de FFG-62-klasse moeten versnellen door er voor Fincantieri de topprioriteit van te maken. Ze zijn een internationale scheepsbouwer die complexere schepen produceert dan dit fregat. De buitenlandse arbeidskrachten kunnen werkvisa krijgen in de scheepswerf- en ontwerpactiviteiten. Omdat het ontwerp Italiaans is, mogen er geen beveiligingsproblemen zijn. Ze zouden de bouwperiode van de grote cruiseschepen die ze in Italië bouwen, moeten kunnen verslaan. De brutotonnage van het fregat bedraagt ​​ongeveer 10% van de grootte van deze gedetailleerde en voortreffelijke cruiseschepen, waarvoor een grote uitrusting nodig is.

De oorzaken van de vertraging moeten worden geïdentificeerd en openbaar gemaakt, zodat de voortgang duidelijk zal worden zodra deze zich voordoet.

Bovendien is concurrentie de meest effectieve manier om de kosten onder controle te houden, productiviteitsstijgingen aan te moedigen en de industriële capaciteit uit te breiden. Dit bestaat alleen in het DDG-51-programma. Een gebrek aan concurrentie moedigt aannemers aan om tijdens het kostenonderhandelingsproces de hoogst mogelijke kosten te bedenken en productiviteitsverbeteringen achterwege te laten. Meestal winnen ze.

De volgende stap – die nu moet worden gedaan – bij het corrigeren van het huidige fregatprobleem zou het tot stand brengen van een leider-volgerrelatie moeten zijn door Fincantieri als leider aan te wijzen en een volger van de tweede bron te selecteren op basis van de concurrentie van de tweede bron.

Nu de competitie is afgerond, zou er een derde bron kunnen worden geselecteerd die kan worden ingezet als er geld beschikbaar komt. Dit bereidt een efficiënte productie voor. Dit is een traditionele marinepraktijk en werd toegepast in de klassen FFG-7, CG-47 en DDG-51. Het resultaat was dat het leveringsschema en de kosten binnen de verwachtingen lagen.

Implementatie van het leader-follower-programma zou plaatsvinden door een van de schepen uit het fiscale jaar 2024 aan de follower-werf te gunnen. De wedstrijd om A tweede bron heeft plaatsgevonden, maar is in de wacht gezet. Dat zou omgekeerd moeten worden.

Een andere actie die moet worden ondernomen, is het ongedaan maken van de nice-to-have-wijzigingen om terug te keren naar het schip dat onder het contract is gekocht. Dit zal claims van aannemers en massale juridische gevechten helpen elimineren.

Deze basisstappen zorgen voor kostenbeheersing en tijdige levering, maar helpen vooral het vertrouwen in de scheepsbouw van de marine te herstellen.

Als de FFG-62 niet volgens de verwachte kosten en het verwachte schema wordt teruggebracht, zal het vertrouwen in het acquisitiebeheer van de marine verder worden uitgehold. De urgentie van leiderschap ontbreekt. Het moet nu worden ingeprent.

Everett Pyatt is een voormalig adjunct-secretaris van de Amerikaanse marine voor scheepsbouw en logistiek.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img