Er wordt wel eens gezegd dat voorspellen erg moeilijk is, vooral als het over de toekomst gaat. De ongekende gebeurtenissen van 2020 hebben aangetoond hoe moeilijk het kan zijn. De monumentale stijgingen in digitale volumes, verschuivingen in klantbehoeften en bredere economische impact zouden zijn geweest (en zijn dat eerlijk gezegd nog steeds) nauwelijks denkbaar.

Als zodanig worden financiële instellingen geconfronteerd met een heel andere, onzekere wereld. Maar uit deze periode van unieke instabiliteit is de digitale verandering aanzienlijk versneld en zijn er fundamenten gelegd die de richting van het bankieren en betalingsverkeer de komende jaren zullen bepalen.

Serieus worden over datagestuurde betalingen

Een onderzoek uit 2019 door Aite Group ontdekte dat slechts 18% van de banken overstapte van een op transacties gebaseerd verdienmodel naar een op data gebaseerde aanpak. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat dit cijfer sindsdien significant is veranderd, staan ​​datagestuurde betalingen steeds meer op de agenda van banken en kunnen we meer beweging in deze richting verwachten.

Dit is deels te wijten aan de versnelde kostendruk op het betalingsverkeer als gevolg van de gebeurtenissen in 2020. Belangrijker nog is echter dat banken gestaag concrete use-cases identificeren en de voordelen ervan inzien. Het helpen van bedrijven bij het beheren van contant geld en liquiditeit via geautomatiseerde, op gegevens gebaseerde acties kan bijvoorbeeld de grote kopzorgen voor treasurers verlichten. Op dezelfde manier kunnen betalingsgegevens worden gebruikt om zakelijke klanten waardevolle economische inzichten te bieden. Tegelijkertijd worden retailbanken steeds beter in het doen van weloverwogen aanbiedingen en suggesties aan klanten op basis van betalingsstromen.

Met de opkomst van embedded financiering zal het vermogen van banken om gepersonaliseerde en gecontextualiseerde betalingen te ondersteunen steeds meer door hun klanten worden verwacht. Maar het efficiënt organiseren van gegevens om dergelijke acties te ondernemen is geen sinecure. Misschien zullen we in 2021 meer manieren zien voor bruikbare en inzichtelijke data-analyse om betalingen te helpen geldelijk te maken.

ISO 20022-migratie komt hoger op de agenda

ISO 20022 zal een cruciale rol spelen bij het ondersteunen van de verschuiving naar een op data gebaseerd verdienmodel. Met voortdurend veranderende tijdlijnen en krappe middelen was het voor banken gemakkelijk om de ISO 20022-migratie op een laag pitje te zetten. Maar nu de deadlines naderen, is het belangrijk dat banken zich concentreren op de kansen op de lange termijn in plaats van op de pijn op de korte termijn.

ISO 20022 stelt banken in staat de betalingsgerelateerde diensten die zij aan zakelijke klanten leveren te verbeteren en uit te breiden, waardoor de overstap mogelijk wordt van puur op transacties gebaseerde diensten naar inzichten en adviesdiensten met toegevoegde waarde. Nu banken hun langetermijnstrategie willen herbekijken, mag men verwachten dat ISO 20022 een katalysator zal zijn voor banken om betalingsinnovatie te omarmen.

Het realiseren van instant-betalingsvoordelen

Na jaren waarin de nadruk lag op de technische implementatie, zien we nu dat initiatieven uit de sector hierop gericht zijn het maximaliseren van de waarde van directe betalingen.

Vanuit het perspectief van retailbetalingen kunnen we verwachten dat we in 2021 veel meer zullen horen over het European Payments Initiative (EPI). In tegenstelling tot de verschillende afgebroken pogingen die eraan voorafgingen, heeft EPI de steun van grote banken en een sterk regelgevend mandaat van de Europese Unie. Centrale bank. Dit zou heel goed kunnen betekenen dat de al lang gekoesterde ambitie om een ​​derde betalingssysteem in Europa te creëren daadwerkelijk werkelijkheid zal worden en de voordelen van directe betalingen naar het verkooppunt zal brengen, zowel in de winkel als online.  

Aan de zakelijke kant zouden Request to Pay-programma's de 'killer-app' kunnen blijken te zijn voor directe B2B-betalingen. Als de acceptatie toeneemt en bedrijven meedoen, kunnen de aanzienlijke voordelen zich gaan realiseren.

Het is nu tijd voor cryptocurrencies en CBDC’s

Naast directe betalingen groeit er ook een momentum voor cryptocurrencies als alternatieve betaalmethode. Hoewel crypto door hun voorstanders wordt geprezen vanwege hun efficiëntie en lage kosten, is het al jaren een soort marginale nieuwsgierigheid met een hardcore fanbase. Naarmate de onderliggende technologie volwassener wordt, komen cryptocurrencies echter steeds meer in de mainstream terecht, met steun van mondiale bank- en betalingsgiganten.  

Het zijn echter de digitale valuta’s van de centrale banken (CBDC’s) die de meest verstrekkende strategische implicaties voor commerciële banken zullen hebben. Centrale banken die zich genoodzaakt zien de achteruitgang van contant geld te verzachten, betalingssystemen te moderniseren, het economisch herstel te ondersteunen en financiële inclusie te bevorderen, willen hun begrotingsarsenaal uitbreiden, en dit heeft de aandacht voor het potentieel van digitale valuta hernieuwd.

En nu particuliere initiatieven zoals Diem – hernoemd van Libra in een poging om de radioactieve Facebook-verbinding te verwijderen – in 2021 van start zullen gaan, kunnen we een grotere urgentie van centrale banken verwachten om CBDC’s te onderzoeken en te benutten.

Door de overheid gesteund wordt het gebruik van digitale identiteit mainstream

Nu het aantal digitale transacties en interacties toeneemt, is er een overeenkomstige en steeds urgentere behoefte aan een vertrouwd, handig en schaalbaar digitaal identiteitssysteem om financiële inclusie te bevorderen, fraude terug te dringen en de klantervaring te verbeteren.

Toch is het eerlijk om te zeggen dat een veelgebruikte oplossing voor het digitale identiteitsprobleem in de particuliere sector tot nu toe ongrijpbaar is gebleken, en dat de industrie nog geen kritische massa heeft bereikt. Herzieningen van regelgevingsrichtlijnen zoals eIDAS, het komende tijdperk van CBDC’s en opkomende concepten zoals Self-Sovereign Identity (SSI) – plus een hele reeks andere nationale, blok- en internationale beleidsmaatregelen op het gebied van “Digitaal” – wijzen in de richting van een volledig digitale wereld gebouwd op een hoeksteen van vertrouwen. De vertrouwde positie en kennis van banken op het gebied van regelgeving geeft hen een voorsprong, en we zagen in 2020 een groeiend momentum voor door banken geleide digitale identiteitsactiviteiten. We verwachten dat dit thema zich in 2021 zal voortzetten, waardoor er kansen ontstaan ​​voor nieuwe disruptors en de oude garde om zich te ontwrichten. voortbouwen op hun transformatiereizen.

Bouwen aan de business case voor betalingstransformatie

Gezien de omvang en het tempo van de veranderingen is het transformeren van dure, inflexibele en onbetrouwbare technologiedomeinen niet langer optioneel en moet het nu een topprioriteit zijn voor veel banken. Het verlagen van de totale eigendomskosten (TCO) is een cruciale overweging voor elk transformatieproject, maar de vereiste investering gaat over meer dan alleen kostenbesparingen door IT-vereenvoudiging. Het drastisch verlagen van de kosten vereist een herinrichting van de architectuur om de snelste route te bieden om concurrerend te blijven in een snel veranderend landschap.

Dit weerspiegelt een grote uitdaging voor banken, omdat velen er niet zeker van zijn hoe ze de inkomstenmogelijkheden op de lange termijn moeten identificeren en snel de capaciteiten kunnen opbouwen die nodig zijn om deze te realiseren. Inderdaad, McKinsey meldt dat minder dan 10% van de technologie-uitgaven bij een gemiddelde bank de bedrijfsfunctionaliteit met toegevoegde waarde vergroot.

Het is daarom van cruciaal belang dat transformatieprojecten worden ondersteund door een duidelijke business case die het belang en de rol van betalingsgegevens als katalysator voor de hele organisatie weerspiegelt. Misschien wel de belangrijkste onderliggende trend die we in 2021 kunnen verwachten, is dat banken steeds meer nadenken over de strategische rol die betalingen kunnen spelen, maar de meeste moeten de kosten verlagen met factoren en niet met percentages.