Door de nadruk te leggen op economische winst op de korte termijn dreigt het toch al kwetsbare natuurlijke kapitaal van het land te worden uitgehold en de biodiversiteit verder in verval te raken.

met openbare inzendingen Wat betreft het wetsvoorstel dat eind deze week wordt afgesloten, zijn er talloze redenen om op te roepen tot voorzichtigheid en een pauze. Deze kunnen worden onderverdeeld in vijf brede categorieën.

1. Er is al veel verloren gegaan

Ecosystemen kunnen niet worden hersteld. Eenmaal vernietigd, zijn ze voor altijd verdwenen. Dit staat in de restauratie-ecologie bekend als de “Humpty Dumpty-effect”. Hier zijn slechts enkele feiten:

• slechts 22% van de oorspronkelijke vegetatie van Aotearoa stoffelijk overschot

• Er zijn minstens 79 uitstervingen van soorten geregistreerd

• Tot de overige soorten die momenteel worden bedreigd of bedreigd behoren 94% van de reptielen, 90% van de zeevogels, 74% van de landvogels, 76% van de zoetwatervissen en 46% van de planten

• 90% van onze wetlands is verloren gegaan, evenals 80% van onze actieve zandduinecosystemen

• 63% zeldzaam ecosystemen worden bedreigd

• 46% van de meren van meer dan een hectare bevindt zich in slechte of zeer slechte ecologische gezondheid.

De wetenschap van restauratie-ecologie is relatief jong. We kunnen bomen en struiken planten en enkele dieren die voorheen in een restauratiegebied aanwezig waren, opnieuw introduceren. Maar we beschikken momenteel niet over de kennis om de gemeenschappen van korstmossen, mossen, schimmels en ongewervelde dieren te herstellen.

Deze spelen allemaal een belangrijke rol in het functioneren van ecosystemen, inclusief afbraak en nutriëntenkringloop.

2. Habitats verdwijnen snel

Nieuw-Zeelanders denken vaak dat de inheemse vegetatie goed beschermd is en dat de grootschalige landontginning van eerdere generaties is gestopt.

Maar veel terrestrische ecosystemen worden vandaag de dag nog steeds vrijgemaakt voor ontwikkeling. Tussen 2012 en 2018 werd bijna 13,000 hectare (het equivalent van 13,000 rugbyvelden) inheemse vegetatie verloren gegaan door de ontwikkeling.

We kennen minstens 5,000 hectare wetlands zijn verloren gegaan sinds 2001. Bijna 12,000 hectare van de rivieroevers van Canterbury zijn verloren gegaan door de intensieve landbouw tussen 1990 en 2012. De ecosystemen die overblijven zijn gedegradeerd en De gezondheid van de rivieren verslechtert.

Het Department of Conservation beschikt over te weinig financiering en is er niet in geslaagd ruim 2.7 miljoen hectare natuurgebied te beoordelen en te herclassificeren. rentmeesterschap grond. Een groot deel hiervan bevat zeldzame ecosystemen. Maar het biedt de laagste bescherming en kan een belangrijk doelwit zijn voor ontwikkeling onder de voorgestelde versnelde wetgeving.

3. Unique NZ heeft internationale verplichtingen

Ongeveer 80% van de meeste inheemse soorten – 81% van de insecten, 100% van de reptielen, kikkers en vleermuizen, 84% van de planten, 72% van de vogels en 88% van de zoetwatervissen – zijn nergens anders ter wereld te vinden. Nieuw-Zeeland is aangewezen als een van de 25 wereldwijde biodiversiteit “hotspots” voor natuurbehoudsprioriteit.

Meer dan 33% van de Nieuw-Zeelandse soorten wordt echter geclassificeerd als ‘onvoldoende gegevens’, wat betekent dat we niet genoeg weten om te bepalen of ze dat wel zijn. bedreigd met uitsterven.

We ontdekken ook elke dag nieuwe soorten. Slechts 50% van de insectensoorten is wetenschappelijk beschreven, waarvan slechts 30% Hymenoptera (wespen, mieren en bijen – inclusief bestuivers en natuurlijke biologische bestrijdingsmiddelen).

Aotearoa Nieuw-Zeeland heeft de overeenkomst ondertekend Verdrag inzake biologische diversiteit (ondertekend in 1993) en de Kunming-Montreal Mondiaal Biodiversiteitsraamwerk (ondertekend in 2022). Door bestaande milieubeschermingsmaatregelen af ​​te schaffen dreigt de Fast-Track Approvals Bill deze internationale verplichtingen te ondermijnen.

4. Het milieu ligt ten grondslag aan de economie, de gezondheid en de cultuur

Biodiversiteit en gezonde ecosystemen bieden cruciale diensten die de menselijke bevolking ondersteunen. Ze reguleren het klimaat, voorkomen erosie, recyclen voedingsstoffen, filteren luchtdeeltjes en water en verminderen overstromingen.

Ze bieden ook recreatieve mogelijkheden, spirituele en culturele verbindingen, en lichamelijke en geestelijke gezondheidsvoordelen voor mensen.

Ecosysteemprocessen, zoals bestuiving en bodemvorming, ondersteunen de primaire productie en zorgen voor veerkracht tegen plagen en ziekten. Zij hebben bijgedragen aan een geschatte NZ $ 57 miljard (27% van het bbp van het land) aan het menselijk welzijn in 2012.

Het niet erkennen van de waarde van Nieuw-Zeeland natuurlijk kapitaal – dat voorheen vaak als economisch waardeloos werd beschouwd – dreigt toekomstige generaties met nog minder te laten om hun economie, gezondheid en welzijn te ondersteunen.

5. Ecosystemen naar kantelpunten brengen

Gedegradeerde ecosystemen kunnen een omvang bereiken van: kantelpunt, wanneer ze instorten en niet meer functioneren – bijvoorbeeld de “eutrofiëring” van zoetwatersystemen, die rijk aan voedingsstoffen worden en zuurstofarm worden.

Er staat nu extreme druk op de biodiversiteit die gezonde ecosystemen ondersteunt. Alleen al het economische verlies door bodemerosie (Jaarlijks gaat er 192 miljoen ton verloren) wordt geschat op NZ$250-$300 miljoen per jaar. Het duurt duizend jaar drie centimeter bovengrond genereren – en het raakt snel op.

Gedegradeerde ecosystemen zijn minder bestand tegen verstoring en zijn daar kwetsbaar voor invasieve soorten. Wegen en sporen die tijdens de ontwikkeling zijn aangelegd, kunnen de verplaatsing van inheemse dieren verhinderen, terwijl er ‘snelwegen’ voor worden gecreëerd onkruid, plagen en ziekten.

Deze hebben invloed op inheemse ecosystemen, maar ook op boerderijen en boomgaarden, wat bijdraagt ​​aan de toch al zeer hoge cijfers van het land wetsvoorstel ongediertebestrijding.

Alles bij elkaar genomen moeten de potentiële langetermijnkosten voor ecosystemen en de vitale diensten die zij leveren zorgvuldig worden overwogen voordat de voorgestelde wetgeving in werking treedt.

_________________________________________