De TAI Hürjet zal in 2023 voor het eerst vliegen en de verouderde T-38- en F-5-jets vervangen.

In het afgelopen decennium heeft Turkije veel aandacht besteed aan zijn nationale lucht- en ruimtevaartindustrie en zijn er veel ambitieuze programma's gestart voor verschillende soorten vliegtuigen, waaronder onbemande. Een van deze programma's is de Hürjet, een geavanceerd straaltrainings- en lichte aanvalsvliegtuig dat in 2017 werd gelanceerd en is ontwikkeld met de eigen middelen van de Turkish Aerospace Industries (TAI) en het eerste volledig in Turkije is ontwikkeld. Nu de Het Hürjet-prototype ging de assemblagefase in, met video's die het voorste deel van de romp in de fabriek van TAI laten zien.

Het bedrijf plant de uitrol van dit eerste prototype tegen het einde van het jaar, gevolgd door de eerste vlucht op 18 maart 2023, samenvallend met de viering van de 108e verjaardag van de Çanakkale Naval Victory (WWI Gallipoli-campagne). De huidige plannen omvatten de bouw van twee vliegende prototypes, evenals twee andere voor grondstatische en vermoeiingstests. Volgens de online gedeelde afbeeldingen zijn er momenteel ten minste twee rompen in de maak.

Zoals de mockup en het promotiemateriaal laten zien, is de Hürjet een eenmotorig vliegtuig met enkele staart en tandems. De structuur van de twee luchtinlaten van de motor, aan de zijkanten van de romp, loopt helemaal door tot aan de staart en fungeert ook als hoofdlandingsgestel en als ondersteuning voor horizontale staartvlakken. Zes wapenstations zijn zichtbaar, inclusief de twee vleugeltiprails, om het gebruik mogelijk te maken als lichte gevechtsvliegtuigen. De mockup werd getoond met verschillende soorten slimme bommen, lucht-lucht- en lucht-grondraketten en externe brandstoftanks.

Het ontwerp is echter niet definitief, zoals er zijn twee varianten voor twee verschillende motoren, de General Electric F404-GE-102 en de Eurojet EJ200. De door de EJ200 aangedreven variant vereiste herziene luchtinlaten met een vergrote sectie en vereiste verdere windtunneltests. Ten tijde van de Critical Design Review vorig jaar was de uiteindelijke engine nog onbekend en zijn beide opties geëvalueerd. Volgens sommige bronnen zou de F404 de motor moeten zijn die het prototype zal aandrijven.

Een eventuele bevestiging van de F404-motor komt uit de vliegtuigspecificaties, die een stuwkracht van 17,600 lb laten zien. Het vliegtuig heeft ongeveer dezelfde grootte als andere vergelijkbare trainers, met een lengte van 13.6 meter en een spanwijdte van 9.5 meter. TAI meldt een serviceplafond van 45,000 ft, maximale snelheid van Mach 1.4, bereik van 1200 nm en belastingsfactoren tussen +8G en -3G, met aanhoudende bochten van 5.5G op 15,000 ft en minder dan Mach 0.9. Andere onbevestigde gegevens zijn een overtreksnelheid van 102 KCAS en een startafstand van ongeveer 1000 ft.

Onder de kenmerken van de jet noemt het bedrijf zorgeloze bediening met hoge AoA (angle of attack) bestuurbaarheid, een volledige autoriteit, Digital Fly-by-Wire Flight Control System, bijtanken vanuit de lucht:, Auxiliary Power Unit (APU) voor autonome operaties, volledig glazen cockpit met Head-Up Display (HUD), Helmet Mounted Display (HMD), State-of-the-art HMI (Human-Machine Interface), NVIS (Night Vision Imaging Systeem) compatibiliteit, datalinks en Embedded Tactical Training & Live Virtual Constructive Training-systemen.

Een artistieke weergave van de Hürjet. (Foto: TAI)

De jet wordt ontwikkeld voor meerdere rollen, waaronder Advanced Jet Trainer, Lead-In Fighter Trainer, Adversary Aircraft (Aggressor), Aerobatic Demonstration Aircraft, Light Attack en Air Policing. Interessant is dat prof. Ismail Demir, het hoofd van het voorzitterschap van de defensie-industrie in Turkije, verklaarde dat er plannen in de maak zijn om de Hürjet aan te passen als een vliegtuig dat compatibel is met een vliegdekschip ingezet worden op Anadolu, het landingshelikopterdok (LHD) van de Turkse marine.

Zelfs als de belangrijkste focus van het programma is om de verouderde 68 T-38Ms Advanced Jet Trainers en 12 NF-5's van het Turkish Stars Aerobatic Team te vervangen, wil Turkije de Hürkus ook gebruiken om de last van de F-16 Fighting te verminderen. Falcon-vloot voor de Close Air Support-missies. Ook kijkt TAI naar de exportmarkt voor zowel de rol van trainer als lichte jager als een potentieel alternatief voor andere vliegtuigen zoals de Leonardo M-346 of de KAI/Lockheed Martin T-50. Een bod voor 18 vliegtuigen in de rol van lichte jager is al ingediend bij Maleisië.

De plannen lijken behoorlijk ambitieus, maar we moeten wachten tot het "eindproduct" beschikbaar is om het volledige potentieel ervan te beoordelen. Hoewel we aanzienlijke ervaring hebben op verschillende gebieden, waaronder het ontwerp, de ontwikkeling en de productie van een breed scala aan behoorlijk succesvolle drones, en de in licentie gegeven productie van verschillende typen, waaronder de F-16 Fighting Falcon-jets en de CASA/IPTN CN-235 lichte transport-/maritieme patrouille-/surveillancevliegtuigen, een volledig inheems geavanceerd straaltrainerontwerp (of een moderne generatie jager) kan een heel andere onderneming vertegenwoordigen.

Hoe dan ook, TAI maakt een snelle expansie door, met nieuwe faciliteiten enkele dagen geleden ingehuldigd om een ​​groot aantal behoeften te ondersteunen, zoals het Composite Production Building, Space Systems Engineering Center, Factory-Level Component Maintenance and Control Center, en een Engineering Center gewijd aan de National Combat Aircraft, de TF-X.

De TF-X, een inheems ontwerp van de 5e generatie, wordt ontworpen om de F-16 in de jaren 2030 te vervangen. De eerste mockup, die sterk doet denken aan de F-22 Raptor en de F-35 Lightning II van het vliegtuig, werd onthuld in 2019, terwijl de uitrol is gepland voor 2023 en de eerste vlucht in 2025. Er is niet veel bekend, behalve een verwachte topsnelheid van Mach 1.8, serviceplafond van 55,000 ft en 58,000 lb stuwkracht geleverd door twee F110-motoren. Volgens geruchten zou het vliegtuig zelfs kunnen... beschikken over een mix van Turkse, Russische en Amerikaanse technologie.

Een ander inheems programma dat al in een geavanceerde status is, is de Hürkuş, een turboprop-trainer die is ontwikkeld op basis van de KAI KT-1 en is ontworpen om de T-37 Tweet te vervangen. Het vliegtuig vloog voor het eerst in 2013 en kwam een ​​jaar later in dienst om het primaire basistrainingsvliegtuig van de Turkse luchtmacht te worden. Hürkuş heeft ook wat exportsucces, met een order uit Niger en grote belangstelling van Azerbeidzjan.

TAI heeft ook zwaar geïnvesteerd in de helikoptersector en heeft de T625 Gökbey-utiliteitshelikopter ontwikkeld. Het eerste prototype vloog in 2018 en onlangs is een vierde prototype onthuld. De helikopter is bedoeld om te worden gebruikt voor een breed scala aan missies en scenario's, voor zowel civiele als militaire markten, met een MTOW van 6 ton en ruimte voor maximaal 12 passagiers. De serieproductie en leveringen staan ​​gepland voor dit jaar, met de eerste helikopters gaan naar de Gendarmerie.

Last but not least is een van de meest bekende Turkse programma's, de T129 ATAK. De aanvalshelikopter, ontwikkeld op basis van de in Italië gemaakte Leonardo AW129 Mangusta met Turkse avionica, wapens en aanpassingen aan het casco, was een antwoord op de behoefte aan een nieuwe tactische verkennings- en aanvalshelikopter voor de Turkse strijdkrachten. De helikopter, die nu totaal anders is dan de Mangusta, is nu wijdverbreid in dienst bij het Turkse leger en de gendarmerie, met ook orders uit de Filippijnen en Pakistan.

H/T naar @captzulu737 voor de heads-up!

Stefano D'Urso levert een bijdrage aan TheAviationist gevestigd in Lecce, Italië. Hij is een fulltime ingenieurstudent en een aspirant-piloot. In zijn vrije tijd is hij ook een amateur-luchtvaartfotograaf en een liefhebber van vluchtsimulatie.

Bron: https://theaviationist.com/2022/01/14/turkey-begins-assembly-of-hurjet-national-jet-trainer-prototype/