Zephyrnet-logo

Kun je echt een misdaad begaan in de Metaverse?

Datum:

De politie in Groot-Brittannië onderzoekt de vermeende ‘groepsverkrachting’ van een 16-jarig meisje in een metaverse game. Het meisje droeg een virtual reality (VR)-headset en speelde een meeslepende game toen haar avatar naar verluidt werd aangevallen door verschillende volwassen mannelijke avatars.

Het verhaal heeft internationale aandacht getrokken, vooral vanwege de tegenstrijdigheden in de aard van de vermeende misdaad. Volgens de politie heeft het meisje een ‘psychisch trauma opgelopen dat lijkt op dat van iemand die fysiek is verkracht’, aldus de Daily Mail meldt.

Maar kan iemand in het echte leven een misdaad begaan, zoals verkrachting of zelfs moord? metaverse, een netwerk van onderling verbonden virtuele werelden waar gebruikers elkaar kunnen ontmoeten, werken en communiceren met behulp van tools zoals VR-headsets?

Lees ook: Kunnen VR-schoenen de volgende meeslepende buzz in de Metaverse worden?

'Glimp in de posthumaniteit'

Zoals cloud noir-dichter Onai Mushava met een tech-thema het stelt: het onderzoek, naar verluidt de eerste in zijn soort in Groot-Brittannië, “ziet de politie hun dagelijkse diensten verlaten om een ​​kijkje te nemen in de posthumaniteit.”

“Het is niet duidelijk welke antwoorden het optreden van de politie zal opleveren, of de wetshandhavers zich bezighouden met filosofisch speculatieve of strikt juridische zaken”, vertelt Mushava aan MetaNews.

“De wet test de contouren van een onverbiddelijk ontwrichte wereld waarin het verschil tussen het virtuele en het sociale bijna onmogelijk te bepalen is geworden.”

Terwijl Britse politieagenten denken dat de vermeende daders een zaak te beantwoorden hebben, staan ​​reacties op Instagram post want een verhaal over de kwestie in de New York Post waren sceptisch. Veel mensen twijfelden aan de prioriteiten van de troepenmacht.

‘Kunnen we ons alsjeblieft concentreren op de echte misdaad?’ zei een gebruiker. 'Het spijt me, maar dat is zo verdomd respectloos tegenover mensen die daadwerkelijk zijn aangevallen. Het is niet eens in de verste verte hetzelfde”, zei een ander.

"Echt? Dit is waar de politie haar tijd aan verspilt”, klaagde een andere gebruiker. “En het had allemaal met een klik op de knop voorbij kunnen zijn. Dit is belachelijk.” “Virtuele politie die onderzoek doet?”

“Ik ben vermoord in [de oorlogsvideogame Call of Duty]”, zei een persoon minachtend. ‘Ik heb gewacht tot mijn moordenaar voor het gerecht werd gebracht.’

Vooral deze laatste opmerking is opvallend. Het trekt parallellen tussen twee zogenaamd flagrante misdaden die in een virtuele wereld zijn gepleegd, maar in het echte leven door de wetshandhaving enigszins anders worden behandeld.

De Britse minister van Binnenlandse Zaken James Cleverly verdedigde het virtuele verkrachtingsonderzoek. Hij vertelde LBC's Breakfast-programma: "Ik weet dat het gemakkelijk is om dit af te doen als niet echt, maar het hele punt van deze virtuele omgevingen is dat ze ongelooflijk meeslepend zijn."

Kun je echt een misdaad begaan in de Metaverse?

Kun je echt een misdaad begaan in de Metaverse?

Niet alle metaverse 'misdaden' zijn hetzelfde

Nancy Jo Sales, auteur van 'Nothing Personal: My Secret Life in the Dating App Inferno', denkt dat het vergelijken van 'verkrachting en moord' in de metaverse hetzelfde is als het vergelijken van appels met peren.

“Het verschil is natuurlijk dat terwijl Call of Duty spelers kunnen verwachten dat ze soms virtueel worden vermoord als onderdeel van het spel, het meisje had geen reden om te verwachten dat ze verkracht zou worden”, schrijft ze in een opiniestuk gepubliceerde door The Guardian.

“Het is nog niet bekend welk spel ze speelde toen de vermeende aanval plaatsvond, maar er is duidelijk geen online game waarbij het doel voor volwassen spelers is om kinderen te verkrachten. Het feit dat ze daartoe in staat zijn, is de kern van deze zaak.”

De vraag of iemand in een virtuele ruimte kan worden verkracht, dateert uit 1993, toen techjournalist Julian Dibbell een artikel publiceerde dit artikel in de Village Voice over “een verkrachting in cyberspace.”

Het stuk bracht kwesties van onlinemisbruik aan het licht waar in die tijd nog niet veel over was gehoord. Dibbell vertelde hoe de mensen wier avatars seksueel waren misbruikt in een virtuele gemeenschap hetzelfde soort trauma voelden als degenen die het slachtoffer waren van fysieke verkrachting.

Slava Demchuk, medeoprichter van crypto-cybercriminaliteitstool AMLBot, zegt wangedrag en misdaden zoals online haatzaaiende uitlatingen, laster en handel met voorkennis “komen voor” in virtual reality en de metaverse.

“Als de [Britse] politie kan bewijzen dat de persoon een seksueel trauma heeft ervaren als gevolg van een incident in de metaverse, kan de dader juridische gevolgen ondervinden”, vertelde Demchuk aan MetaNews.

“De aard van deze gevolgen, zowel administratief als strafrechtelijk, zou door de rechtbank worden bepaald. Naarmate de metaverse evolueert, zullen we waarschijnlijk meer van dergelijke gevallen zien.

Kun je echt een misdaad begaan in de Metaverse?

Kun je echt een misdaad begaan in de Metaverse?

Emotionele schade op lange termijn

Voor de Britse politie is virtuele verkrachting heel reëel, vooral als er kinderen bij betrokken zijn. Een hoge politieagent die bekend was met de zaak van het meisje wiens avatar werd aangevallen in de metaverse, vertelde de Mail:

“Er is een emotionele en psychologische impact op het slachtoffer die langer duurt dan enig lichamelijk letsel.”

Politieonderzoekers zeiden dat de metaverse al “vol” is met seksuele misdrijven. Meta's Horizon Werelden heeft naar verluidt een paradijs voor misbruikers. In 2022, metaverse onderzoeker Nina Jane Patel schreef van de ‘surrealistische nachtmerrie’ van groepsverkrachting op het perron.

Een woordvoerder van Meta zei dat mensen in zijn metaverse “een automatische bescherming hebben die persoonlijke grens wordt genoemd, waardoor mensen die je niet kent op een paar meter afstand van je blijven.”

Toch is de Britse politie dat wel bezorgd hun onderzoek zou onmogelijk te vervolgen zijn onder de huidige wetten die seksueel misbruik beperken tot fysieke aanraking op een seksuele manier zonder toestemming.

De metaverse verkrachtingszaak wordt beschouwd als een test voor de Britse Online Safety Bill, een reeks wetten die het afgelopen jaar van kracht is geworden en bedoeld is om zowel kinderen als volwassenen online te beschermen.

Onai Mushava, de cloud noir-dichter, zei dat filosofen al eeuwenlang “speculeren over een causaal verband tussen een virtuele dimensie en onze dagelijkse wereld.”

“Met de toenemende immersie zijn onze sociale realiteit, ons offline leven en zelfs de digitale terugtrekking verlengstukken van het spektakel geworden. Niet alleen zijn we psychologisch meer geïnvesteerd, maar een groot aantal juridische en politieke zaken zijn het resultaat van het virtuele”, voegde hij eraan toe.

spot_img

Laatste intelligentie

spot_img